Σαμαράς: η Ελλάδα σηκώνεται στα πόδια της!



Η Ελλάδα φέτος στέκεται στα πόδια της.
Με τη φράση αυτή ο πρωθυπουργός άνοιξε το κύκλο εισόδου της χώρας στη μετά Μνημονίου εποχή και περιέγραψε τον οδικό χάρτη για μια διαφορετική οικονομική κατάσταση.




Όσοι στήθηκαν στην τηλεόρασή τους για να ακούσουν παροχές και «θα», υποσχέσεις χωρίς νόημα και μεγαλεπίβολα σχέδια για «άλωση» της τρόικας και των δανειστών μπορεί να απογοητεύτηκαν.
Όσοι θέλουν κάτι διαφορετικό ας περιμένουν το άλλο Σάββατο. Έρχεται ο Τσίπρας και υπόσχεται τα πάντα στους πάντες.
Αν υπάρχουν ακόμη Έλληνες που προσκυνούν το μοντέλο Ανδρέα Παπανδρέου, του άκρατου λαϊκισμού και της παροχολογίας, έχουν μια εβδομάδα να προετοιμαστούν για τον μεγάλο επαναστάτη.


Ο βλαχοδήμαρχος του Μαραθώνα!





Οι περισσότεροι Έλληνες έχουν μια περίεργη αίσθηση του χιούμορ· και για την ακρίβεια, δεν έχουν καμιά σχέση με το χιούμορ, αλλά με τη χυδαιότητα.
Ό,τι τους συνδέει με τη φτήνια, τους ενθουσιάζει, τους κάνει να γελούν και να χαίρονται…




Στη θέα του κάθε γραφικού, του κάθε αναξιοπαθούντος, του κάθε νούμερου εν γένει, δείχνουν αξιοπρόσεκτη για την επιστήμη της ψυχολογίας προσήλωση.
 

Οι μύθοι για την ISIS. Μύθος Νο 6



Ο μύθος θέλει την ISIS να φοβάται τις στρατιωτίνες!
Πρόκειται για έναν τρελό ισχυρισμό που κάνει το γύρο του διαδικτύου και που θέλει την ISIS να φοβάται όταν πολεμάει απέναντι σε κουρδικές μονάδες που αποτελούνται από γυναίκες.




Υποτίθεται, ότι βάσει των πιστεύω τους, οι τζιχαντιστές τρέμουν πως αν τυχόν σκοτωθούν από γυναίκα, τότε δεν θα πάνε στο παράδεισο…

Αγιορείτες και κομμουνιστές…



Τις μέρες των διακοπών διάβασα στις εφημερίδες με ιδιαίτερο ενδιαφέρον ότι ο Αλέξης Τσίπρας επισκέφτηκε το Άγιον Όρος, γνωστό και ως Περιβόλι της Παναγίας.
Πάνε αρκετά χρόνια από τότε που ο Ανδρέας Παπανδρέου, μέγας αρχιερέας του λαϊκισμού και κατά τούτο (και όχι μόνο) πηγή έμπνευσης και πρότυπο για τον νεαρό Αλέξη, έριχνε τις ζεμπεκιές του στο… «Περιβόλι του Oυρανού».




Όμως, από το Περιβόλι του Oυρανού έως το Περιβόλι της Παναγίας ο δρόμος δεν είναι τόσο μακρύς όσο φαίνεται εκ πρώτης όψεως.
Φροντίζουν να γίνει συντομότερος ο παντός καιρού και πάντα «αποδοτικός» λαϊκισμός και η σεπτή αυτού μητέρα και αδελφή, η ψηφοθηρία.
Δύσκολο τελικά, απ’ ό,τι φαίνεται, να κυβερνήσει κανείς την Ελλάδα χωρίς λίγη από Παναγία Σουμελά, λίγη από Παναγία Πορταΐτισσα και λίγη από Πλατυτέρα των Ουρανών (whatever that means).


Ο πρωταθλητισμός υπομένει, αλλά αναμένει το… αυτονόητο.



Πήρα την απόφαση να γράψω ως ένδειξη τιμής και ευγνωμοσύνης, εξάλλου είναι το μόνο σημαντικό που μπορώ να κάνω , για όλους τους πρωταθλητές και τις πρωταθλήτριες, για τους απλούς, πολύ πεισματάρηδες και πολύ υπομονετικούς ανθρώπους, τους αθλητικούς πρεσβευτές της χώρας μας, που είναι οι Έλληνες πρωταθλητές και πρωταθλήτριες.



Αυτούς που έχουν το παράδοξο, αλλά πλήρως αληθινό «προνόμιο» να τους θυμούνται και να τους επευφημούν, μόνο όταν διακρίνονται αγωνιστικά, όταν πετυχαίνουν να σηκώσουν όσο πιο ψηλά μπορούν τη γαλανόλευκη, όταν επιστρέφουν στην Ελλάδα μετά από μια επιτυχημένη πανευρωπαϊκή η παγκόσμια αθλητική δοκιμασία και έχουν στις αποσκευές τους τα ανάλογα τεκμήρια αναγνώρισης της χώρας τους και επιβράβευσης της προσπάθειάς τους.


Συντεχνιακή αναισχυντία!



Από τις 30 Αυγούστου η ΑΔΕΔΥ απεργεί και εμείς δεν το έχουμε συνειδητοποιήσει.
Τόσο το χειρότερο για εμάς, λέω· διότι αυτά που προασπίζεται με την απεργία της η ΑΔΕΔΥ στρέφονται εναντίον του γενικού συμφέροντος, όπως εγώ το καταλαβαίνω τουλάχιστον.




Από την άλλη πλευρά, βέβαια, τόσο το καλύτερο για την ΑΔΕΔΥ, γιατί η απεργία της αποκαλύπτει τη συντεχνιακή αναισχυντία του συνδικαλισμού της Μεταπολίτευσης...