Του θάνατου παράγγειλα...

Νίκος Ξυλούρης & Χρύσανθος

Η μάχη του λόφου Καστά…

Μέσα στη γενική μιζέρια που ζούμε από κάθε άποψη, οικονομική, πολιτική, κλπ, η μόνη αχτίδα φωτός, έστω και δια αντανακλάσεως, είναι όλα αυτά που γίνονται στην Αμφίπολη.

Που όσο γκαγκάν και αγράμματος κι αν είναι κάποιος, όσο μισέλληνας, ή όσο «προοδευτικός», δεν μπορεί παρά να εκτιμήσει το μέγεθος της ανακάλυψης.

Να συγκινηθεί, αν μη τι άλλο, από τα ευρήματα που ήταν καταχωνιασμένα εκεί, μέσα στο σκοτάδι, ακίνητα και σιωπηλά, την ώρα που έξω από τον τύμβο, η περιοχή, η γεωγραφία, η Ελλάδα, και όλος ο κόσμος άλλαζε!

Μ’ αρέσει η Αμφίπολη! Είμαι ακροδεξιά;

Ναι ρε συ! Το ξέρω!

Δεν είναι της μόδας!

Κινδυνεύεις να γίνεις στόχος στα social media από διαφόρους αυτοοριζόμενους ως "παρά πολύ αριστερούς", που σε σνομπάρουν γιατί δουλεύεις για το σύστημα, ενώ οι ίδιοι εισοδηματίες το σύστημα δεν τους χρειάστηκε ποτέ.

Ή από ισχυρές πολιτικές κυρίες που θεωρούν την καταστροφή στην Σμύρνη συνωστισμό και τη γιορτή στο Μεσολόγγι για την Έξοδο, μπανάλ αναχρονισμό!

Και, ναι ρε συ! Ξέρω, σου λέω!

Ξέρω!

Είσαι γραφική περσόνα  για όλους εκείνους που ξημεροβραδιάζονται στα μπουζούκια και ζουν πλούσια ζωή τα καλοκαίρια στα γιοτ τους και τα γιοτ φίλων!

Και ακόμα ναι, έχει πολύ πολιτικό υπόβαθρο το θέμα!

Όλοι πάνε να καπηλευτούν, να καρπωθούν, να εξαργυρώσουν τον τάφο της Αμφίπολης, όπως, όμως γίνεται πάντα σε κάθε τι που αφορά σε αγώνες, απελπισίες, νίκες, δριμύτατες ήττες, πίκρες, θριάμβους αυτού του τόπου!

Δεν είναι ο «σύνηθες τρόπος»…

Ο Νίκος Νικολόπουλος αναγκάστηκε τελικά να ζητήσει συγγνώμη από τον πρωθυπουργό του Λουξεμβούργου, τον οποίο μόλις τις προάλλες είχε βρίσει χυδαία από το Twitter για το γεγονός ότι είναι ομοφυλόφιλος.

Εγραψε λοιπόν ο βουλευτής μια επιστολή -το ύφος της οποίας θα περιέγραφα ως θεσπέσια εμετικό, καθώς συνδυάζει κουτοπονηριά και δήθεν παλικαροσύνη σε αξιοσημείωτο βαθμό- και έβαλε έναν υπάλληλό του να την αφήσει την περασμένη Δευτέρα (βραδιάτικα, μη τυχόν και ο κομιστής συναντήσει κανέναν...) στην πρεσβεία του Λουξεμβούργου.

Τι πρέπει να γίνει στην Αμφίπολη…

Είχα την ανέλπιστη τύχη να είμαι εκεί, την μέρα που ο πρωθυπουργός επισκέφτηκε την Αμφίπολη, και ενημερώθηκε από την κα Περιστέρη, για το τι ακριβώς «παίζει» στον εκεί τύμβο.

Μέχρι τότε, η είδηση για την Αμφίπολη απασχολούσε μόνο τους ειδικούς, και κάποια περιφερειακά δευτερεύοντα μπλογκς και σάιτς.

Από κείνη τη μέρα και μετά, ο τάφος έγινε πρώτο θέμα σε όλα τα ΜΜΕ, ακόμη και στα διεθνή.

Και αυτό είναι λογικό…

Το γελοίο ως κανόνας…

Αποκαλύφθηκε ότι ο σύζυγος μιας βουλευτίνας της ΔΗΜΑΡ είχε προσληφθεί στο Δημόσιο ― και συγκεκριμένα, έχει σημασία, στον Δήμο Κορυδαλλού.

Η ταυτότητα της συζύγου τού περί ου ο λόγος κυρίου δεν έχει σημασία, καθώς η ίδια βεβαιώνει ότι δεν γνώριζε την παρασπονδία του συζύγου της και, επομένως, δεν γίνεται να θεωρηθεί υπεύθυνη.

Το ενδιαφέρον είναι αλλού…

Όταν η ανεργία απειλεί και βουλευτές!

Κι εμείς οι αφελείς, πιστεύαμε τόσα χρόνια, πως οι εκπρόσωποι μας στη Βουλή, αγωνιούν  και προασπίζονται τα δίκια μας.

Νομίζαμε  ανοήτως πως όλη η έγνοια των βουλευτών μας ήταν να κάνουν τη ζωή των ψηφοφόρων τους καλύτερη και με τις παρεμβάσεις τους, τις ερωτήσεις τους  και την ψήφο τους έθεταν τον εαυτό τους στην υπηρεσία του κοινωνικού συνόλου!