15.11.14
Οι δικαστές και ο … Κομφούκιος.
Φεβρουάριος 2012: κρίθηκε συνταγματικό το πρώτο
Μνημόνιο (είχε ψηφιστεί το 2010), για «σοβαρούς λόγους δημοσίου συμφέροντος».
Ιούνιος 2014: συνταγματικό και το δεύτερο
Μνημόνιο (είχε ψηφιστεί το 2012), για «λόγους υπέρτερου συμφέροντος».
Σεπτέμβριος 2014: συνταγματική η περικοπή του
εφάπαξ των δημοσίων υπαλλήλων.
Οκτώβριος 2014: συνταγματική η περικοπή κύριων
και επικουρικών συντάξεων.
Όλες αυτές είναι δικαστικές αποφάσεις. Οι οποίες
έκριναν ότι καλώς το κράτος πετσόκοψε μισθούς, συντάξεις και εφάπαξ, γιατί -αν
δεν το έκανε- θα φουντάραμε όλοι μαζί.
Δεκέμβριος 2013: κρίνονται αντισυνταγματικές οι
περικοπές στις αποδοχές των δικαστικών (Μισθοδικείο)…
Ποιος θα κερδίσει αυτή τη μάχη;
Είναι πλέον γνωστή η τακτική της τρόικα.
Κάθε φορά ρίχνει τα πάντα στο τραπέζι, βάζει
θέματα που ούτε καν έχει ζητήσει στο παρελθόν, δημιουργεί ένα ασφυκτικό
περιβάλλον στους συνομιλητές της, δημιουργεί ένα θρίλερ γύρω από τον χρόνο
επιστροφής της στην Αθήνα και όλα αυτά προκειμένου να πετύχει όσο περισσότερα
μπορεί.
Όσο για την ελληνική πλευρά, ακολουθούσε και
αυτή μέχρι σήμερα τη δική της τακτική, παίζοντας το παιχνίδι των καθυστερήσεων,
αναβάλλοντας τη λήψη συγκεκριμένων αποφάσεων για συγκεκριμένα θέματα ή ακόμα
μεταθέτοντας χρονικά κάποια αλλά για το μέλλον.
Ο Φάκτορας που γνώρισα εγώ…
Σήμερα είναι μια μαύρη μέρα για την ελληνική
μπλογκόσφαιρα.
Μια μαύρη μέρα για τη δημοσιογραφία.
Χθες βράδυ πέθανε ο Φάκτορας… ο φίλος μου ο
Μπίλης.
Τον Βασίλη Ζήση τον είχα ακουστά από την εποχή
που έφηβος ακόμη διάβαζα φανατικά το περιοδικό ΑΝΤΙ.
Στη συνέχεια τον παρακολουθούσα τότε που ήταν
από τους λίγους δημοσιογράφους που ξεσκέπασαν το σκάνδαλο Κοσκωτά, όταν ακόμη
όλη σχεδόν η Ελλάδα προσκυνούσε τον απατεώνα…
Αργότερα με ενδιέφεραν οι αποκαλύψεις του για τη
17Ν, τη Στάζι, κλπ.
Θεσσαλονίκη: Φοιτητικά στέκια στο πέρασμα του χρόνου...
Αποτελεί κάθε χρόνο πόλο έλξης δεκάδων χιλιάδων
σπουδαστών.
Η ίδια, άλλωστε, έχει στο κέντρο της το μεγαλύτερο
Πανεπιστήμιο της χώρας.
Πώς όμως έχει αλλάξει ο χάρτης των φοιτητικών
προορισμών στη Θεσσαλονίκη; Ποιες περιοχές «εκθρονίστηκαν» και ποιες
«βασιλεύουν» στη σημερινή εποχή;
Η Parallaxi κάθεται σε ένα παγκάκι, κρατάει μία
παγωμένη μπύρα στο χέρι και αφηγείται ιστορίες περασμένων δεκαετιών από θρυλικά
στέκια.
Κοπιάστε!
Μία εικόνα, άλλη εποχή …
Πέντε χρόνια από τότε που η κρίση
μπήκε ημιεπισήμως στη ζωή μας και πολλοί ανάμεσά μας δεν έχουν ακόμη καταλάβει
ούτε τι έγινε, ούτε γιατί έγινε και πολύ περισσότερο ούτε τι ακολουθεί,
ανεξαρτήτως πολιτικών εξελίξεων.
Ζουν ακόμη με την ξέθωρη, πλέον, εικόνα του
2009, αλλά και τον απόηχο του σάουντρακ από την εποχή της ευμάρειας...