31.3.15
Σκίσιμο μνημονίου και μισθός κάθε μήνα δεν γίνεται…
Οταν ο Παπανδρέου, από το
«λεφτά υπάρχουν» προσγειώθηκε στο Καστελόριζο, του έφυγε το μισό ΠΑΣΟΚ.
Στην κλειστή στροφή του Σαμαρά από τα Ζάππεια
προς τα μνημόνια, του έπεσαν από την καρότσα οι Καμμένοι.
Κάτι ανάλογο θα χρειαστεί να διαχειριστεί και ο
Τσίπρας, τώρα που από το «Merkel, go back» πέρασε στο «Liebe Kanzlerin»;
Ισως όχι!
Έχουν άγνοια κινδύνου…
Το σκηνικό το οποίο πορεύεται η χώρα τις
τελευταίες ημέρες έχει ξεπεράσει τα όρια της άγνοιας κινδύνου από την παρούσα
κυβέρνηση και έχει εισέλθει σε μια πορεία βλακώδους καταστροφής.
Οι παλινωδίες που βασίζονται στην ανώριμη και
ουτοπική στρατηγική της εσκεμμένης ασάφειας από την ελληνική κυβέρνηση, έναντι
των εταίρων, έχει στην κυριολεξία κονιορτοποιήσει το οποιοδήποτε ψήγμα
αξιοπιστίας είχε καταφέρει η χώρα και ο λαός της, με αβάστακτες θυσίες να
ανακτήσουν τα τελευταία χρόνια.
Η καταστροφή έχει βάλει ήδη το ένα της πόδι μέσα
από την πόρτα και βρίσκεται πλέον σε πορεία ολοκληρωτικής εισόδου…
Να τη χαιρόμαστε τη κυβέρνησή μας!
Έκατσα κι εγώ, όπως οι περισσότεροι Έλληνες χθες
βράδυ, για να δω τι έχει να μας πει ο ριζοσπάστης πρωθυπουργός μας, αυτός που
τόλμησε να τα βάλει με τους κακούς τοκογλύφους για πρώτη φορά στην ιστορία της Ελλαδίτσας
μας. Που παρεμπιπτόντως, από γεννησιμιού της (ακόμη και πιο πριν, επί 1821)
ζούσε αποκλειστικά από τα δάνεια των ξένων, αλλά ας μη το κάνουμε θέμα.
Και τι είδα; Μια κακοστημένη παράσταση, που
στήθηκε για να στηθεί, και που αντί να μας διαφωτίσει, ή έστω να μας ενημερώσει
για τις «σκληρές» διαπραγματεύσεις, για τις (και καλά) μεταρρυθμίσεις, για την
οικονομία, για το μαύρο μας δηλαδή το χάλι… για όλα αυτά που μας ταλανίζουν κα μας
έχουν κάνει στομαχικούς… μας σκοτείνιασε
έτι περαιτέρω τη ψυχή, και μας μαύρισε τη καρδιά. Τη δική μου τουλάχιστον,
διότι ακόμη υπάρχουν ουκ ολίγοι συμπατριώτες μας, που ακούνε Τσίπρα και
σεληνιάζονται, περιμένοντας αύριο μεθαύριο (μόλις γυρίσει ο στρατάρχης Πάνος
από τας ΗΠΑ), να πάρουμε την Πόλη (όπως πήραμε το Βερολίνο)!
Σαμαράς: Η μόνη λύση στα αδιέξοδα…
Μια ματιά στις εκλογές στη Γαλλία θα πρέπει να
ρίξει τάχιστα η Νέα Δημοκρατία και να βγάλει τα συμπεράσματά της.
Τηρουμένων των αναλογιών και των πολιτικών
δεδομένων, υπάρχουν ορισμένα σημεία που ο Αντώνης Σαμαράς και οι συνεργάτες του
οφείλουν να δουν με προσοχή.
Για σκεφτείτε όμως τι ακριβώς πάει να γίνει στη
Γαλλία.
Ο φόβος μιας ακροδεξιάς Προέδρου, της Μαρίν
Λεπέν, συσπειρώνει τη δεξιά της χώρας η οποία και χθες θριάμβευσε και
πιθανότατα να νικήσει στις Προεδρικές εκλογές…
Περί των επιπτώσεων ενός φόρου "λίπους"
Φημολογούνταν πως στη λίστα μέτρων που πρότεινε η Κυβέρνηση στα πλαίσια της διαπραγμάτευσής της με τους Θεσμούς περιλαμβάνονταν και ένας φόρος «λίπους» (fat tax) ο οποίος αφορά την φορολογική επιβάρυνση τροφών χαμηλής θρεπτικής αξίας και υψηλής περιεκτικότητας σε συστατικά που αποδεδειγμένα αποτελούν στοιχεία κακής διατροφής.
«Ο κ. εργατολόγος που όλους μας... έδεσε χειροπόδαρα»…
Στην προσπάθειά της να μονιμοποιηθεί στο
Δημόσιο, η καθαρίστρια σχολικών κτιρίων Δέσποινα Κουρτέση είχε ακολουθήσει πριν
από λίγα χρόνια μαζί με δεκάδες άλλες συμβασιούχους μια πάγια στρατηγική:
πορείες διαμαρτυρίας, ολιγοήμερη κατάληψη γραφείων υπουργείου και συνεργασία με
γνωστό εργατολόγο των Αθηνών.
Τελικά πέτυχε τον στόχο της μέσω πολιτικής οδού
(νέα νομοθετική ρύθμιση) και όχι λόγω δικαστικής απόφασης.
Η δικαίωση, όμως, της άφησε πικρή γεύση…
Σιωπή, βαριά κι ασήκωτη…
Αρχή φόρμας
Τέλος φόρμας
Πού είναι ο Παπαδημούλης που 'λεγε πως ο
Καμμένος είναι πιο δεξιά από τη Ν.Δ.; Στέρεψαν τα αστείρευτα tweets του;
Πού είναι ο Κουράκης που καταργούσε τις
παρελάσεις; Έκτοτε γράφηκαν πολλά ποιήματα;
Πού είναι ο Ξυδάκης που έβρισκε λυρισμό στις
πέτρες και έβαζε αισθητική στα ανείπωτα; Έχασε τα μολύβια και τη λαλιά του;
Πού είναι η Βαλαβάνη, ο Βούτσης, ο Λαφαζάνης, ο
Λυγερός, αυτοί που γέμισαν τα νιάτα τους στον αντιδικτατορικό αγώνα;
Είναι τόσο αχνά πίσω, τόσο παλιά αυτά που τους
εθέσπισαν;
Ο Σύριζα και οι ιδιωτικοποιήσεις…
Ανεξάρτητα με όσα λέγονται από επίσημα χείλη και
ακούγονται από ανεπίσημα στην πιάτσα, γεγονός είναι πως η Αθήνα, στην καταρχήν
συμφωνία στις αρχές Μαρτίου, στο πλαίσιο του Eurogroup, δεσμεύτηκε πως οι
ελληνικές Αρχές «δεν θα καταργήσουν ιδιωτικοποιήσεις που έχουν ολοκληρωθεί».
«Στην περίπτωση που ο διαγωνισμός έχει
προκηρυχθεί η κυβέρνηση θα σεβαστεί τη διαδικασία, σύμφωνα με τη νομοθεσία» και
πως «θα επανεξετάσουν τις ιδιωτικοποιήσεις που δεν έχουν προκηρυχτεί,
αποσκοπώντας στη βελτίωση των όρων, έτσι ώστε να βελτιστοποιηθούν τα
μακροπρόθεσμα οφέλη του Δημοσίου»…
30.3.15
Αξιοπρέπεια über alles.
Όσοι ψηφίσανε Σύριζανελ, πόσο υπερήφανοι πρέπει
να αισθάνονται για:
Τη διατήρηση του ΕΝΦΙΑ.
Την υπερβολική αύξηση φορολογίας παντού.
Το μαύρο χρήμα που εισέπραξε ο Βαρουφάκης από το εξοχικό του.
Το 12% λαδάκι των αγώνων του Κατρούγκαλου.
Τη διατήρηση του ΕΝΦΙΑ.
Την υπερβολική αύξηση φορολογίας παντού.
Το μαύρο χρήμα που εισέπραξε ο Βαρουφάκης από το εξοχικό του.
Το 12% λαδάκι των αγώνων του Κατρούγκαλου.
Τις προσλήψεις των φιλενάδων του ιδίου στο δημόσιο.
Το φτύσιμο στη μούρη από Ιράν, Κίνα, Ρωσία, Αμερική και όλη την Ε.Ε.
Το δούλεμα με λιτούς βίους από τη μία και κοσμοπολίτικες φωτογραφίσεις από την άλλη…
Ο μυθικός «Κένταυρος»!
Αναδημοσιεύω
άρθρο για τον “Κένταυρο” Κώστα Χαραλάμπους (φωτό) τον οποίο είχα τη τιμή να γνωρίσω
και να συζητήσω μαζί του σήμερα το πρωί.
Πρόκειται
για πραγματικό ήρωα.
Σεβασμός!
S.A.
Στον κάμπο Σκυλλούρας –Αγίου Βασιλείου γράφτηκαν
σελίδες δόξας και ηρωισμού από λίγους και σχεδόν άοπλους Εθνοφρουρούς ενάντια
σε υπεράριθμους πάνοπλους Τούρκους εισβολείς στις 14 και 15 του μαύρου εκείνου
Αυγούστου του 1974.
Πρώτος στους πρώτους ηρωικούς μαχητές των
σκληρών, άνισων μαχών, όπως όλοι οι συμπολεμιστές του ομολογούν, ήταν ένας
μυθικός «Κένταυρος», που όλοι τον θαύμαζαν χωρίς να ξέρουν ποιος ήταν και όλοι
τον ευγνωμονούν ως σωτήρα τους και εύχονται να είναι πάντα καλά, όπου κι αν
βρίσκεται…
Ο τηλεοπτικός καθρέφτης μας…
«Άρα, οι επιβάτες
καταλάβαιναν για αρκετή ώρα τι συνέβαινε. Διότι έβλεπαν τον κυβερνήτη να χτυπά
απεγνωσμένα την πόρτα του cockpit και να μην του ανοίγει ο συνάδελφός του.
Πείτε το και σεις, που είστε πιλότος. Όταν κατεβαίνει ένα αεροπλάνο με 3.500
πόδια το λεπτό, δεν νιώθουν την κάθοδο οι επιβάτες; Δεν ήξεραν πολύ πριν
συντριβούν ότι έρχεται το τέλος τους;».
Παρακολουθούσα τον συνάδελφο να προσπαθεί να
εκπέμψει τόσο παραστατικά τη φρίκη που έζησαν οι 150 επιβάτες και ειλικρινά
απορούσα.
Έμοιαζε σαν να έχει βάλει στοίχημα με τον εαυτό του να μεταδώσει και στον πιο ανυποψίαστο τηλεθεατή τον τρόμο που, όπως έλεγε και ξανάλεγε, «βίωσαν όλοι οι επιβάτες πολύ πριν την καταστροφή»...
Έμοιαζε σαν να έχει βάλει στοίχημα με τον εαυτό του να μεταδώσει και στον πιο ανυποψίαστο τηλεθεατή τον τρόμο που, όπως έλεγε και ξανάλεγε, «βίωσαν όλοι οι επιβάτες πολύ πριν την καταστροφή»...
Βαθύ κράτος!
Εν τέλει, τι είναι αυτό που εξαναγκάζει μια
κυβέρνηση της Αριστεράς να συμπεριφέρεται με τον ίδιο παραδοσιακό τρόπο στο
θέμα των παρελάσεων, των παραδοσιακών χορών και του μιλιταριστικού ιδεώδους;
Εδώ τώρα, είδαμε τον συνήθη τρόπο μιλιταριστικής
αισθητικής και παγιωμένων εκδηλώσεων, που για άλλη μια φορά επανελήφθησαν,
ουσιαστικά για να μας στείλουν το μήνυμα πως η παράδοση είναι μια αμετακίνητη
και εθιμοτυπική φιέστα τού λαού, που δεν συγκινείται από ιδεολογικές αποχρώσεις
κόκκινες, ροζ, γαλάζιες, πράσινες ή ακόμα και χακί…
Για ποια μνημόνια μιλάμε;
Μετά από 34 χρόνια συμμετοχής στην ευρωπαϊκή οικογένεια, μόνον το 36% του
κοινοτικού κεκτημένου ισχύει στην Ελλάδα.
Η ανάγνωση των μνημονίων που η Ελλάδα έχει υπογράψει και μέσω των οποίων τής δόθηκαν κάπου 300 δισεκατ. ευρώ για να αποφύγει την άτακτη χρεοκοπία, δεν είναι μία πολύ εύκολη υπόθεση.
Γίνεται δε εξαιρετικά δύσκολη αν ο αναγνώστης
των σχετικών κειμένων θελήσει να τα αντιπαραβάλει με άλλα κείμενα, όπως για
παράδειγμα την Συμφωνία εντάξεώς μας στην Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα (ΕΟΚ),
την Συνθήκη του Μάαστριχτ και πάει λέγοντας.
Εξαιρετικά επίπονη είναι, επίσης, η διαχρονική
αντιπαραβολή των μνημονίων με τις κατά καιρούς Εκθέσεις του Οργανισμού
Οικονομικής Συνεργασίας και Αναπτύξεως (ΟΟΣΑ), του Διεθνούς Νομισματικού
Ταμείου (ΔΝΤ) και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την κατάσταση της ελληνικής
οικονομίας καθ’ όλη την διάρκεια της μεταπολιτεύσεως...
Αντίστροφη μέτρηση για τον Μπαρουφάκη …
Πώς μπορεί να χαρακτηριστεί ένας υπουργός
Οικονομικών που εμφανίζεται στη Βουλή ότι ο προκάτοχός του δεν του άφησε στο
υπουργείο αντίγραφο της δανειακής σύμβασης και της δίμηνης παράτασής της και
πως έψαχνε επί τρεις μέρες για να βρει αντίγραφα και τελικά απευθύνθηκε στο ΔΝΤ
και του τα έστειλαν; Πολιτικός λωποδύτης, ανίκανος ή και τα δύο;
Τα συγκεκριμένα έγγραφα έχουν δημοσιευτεί στο
ΦΕΚ, γιατί και η δανειακή σύμβαση και η δίμηνη παράτασή της ψηφίστηκαν με νόμο,
επομένως δεν ήταν κάποια κρυφά έγγραφα που τα πήρε μαζί του φεύγοντας ο
Χαρδούβελης. Επομένως, ο Βαρουφάκης διέπραξε πολιτική απατεωνιά σε βάρος του
προκατόχου του.
Αν πάλι έψαχνε επί τρεις μέρες να βρει αντίγραφα
των συγκεκριμένων εγγράφων, όταν μια αναζήτηση στο ΦΕΚ δεν απαιτεί περισσότερα
από πέντε λεπτά, και στο τέλος κατέφυγε στο ΔΝΤ, σημαίνει ότι αυτός και οι
συνεργάτες του είναι παντελώς ανίκανοι...
Ποιος είναι ο συγκυβερνήτης στη δική μας πτήση;
Βλέπω κι άλλον έναν
που έχει ξεκινήσει τις
διαδικασίες για την κάθοδο του αεροσκάφους χωρίς να υπάρχει από κάτω διάδρομος
και πίστα προσγείωσης. Εντωμεταξύ οι επιβάτες ανοίγουν τα τραπεζάκια τους, οι
αεροσυνοδοί χαμογελούν και σερβίρουν κι εμείς οι φοβικοί ευτυχώς έχουμε πάρει
τα χαπάκια μας από την ώρα του check in.
Ποιος είναι ο
κυβερνήτης και ποιος ο
συγκυβερνήτης στη δική μας πτήση;
Σε μια αεροπορική εταιρεία το πρώτο κριτήριο
είναι η εμπειρία, σε μια δημοκρατία η επιθυμία.
Ποιο από τα δυο μπορεί να σου εμφανίσει τη
μοιραία ζημιά;
29.3.15
«Η χειρότερη κυβέρνηση στην ανθρώπινη ιστορία»!!!!!
Αλαλούμ στα οικονομικά, φλερτ με τον εθνικισμό
και την Ακροδεξιά, μπάχαλο σε μεταναστευτικό, εθνικά θέματα και αθλητισμό
βλέπει ο υποψήφιος πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Θανάσης Χειμωνάς, περιγράφοντας την
κυβέρνηση ως τη “χειρότερη κυβέρνηση στην ανθρώπινη ιστορία”, σε συνέντευξή του
στην εφημερίδα Real News.
Ο γνωστός συγγραφέας επιτίθεται προσωπικά κατά
της προέδρου της Βουλής Ζωής Κωνσταντοπούλου, βάζοντάς την στην ίδια μοίρα με
τους εκπροσώπους της Χρυσής Αυγής και χαρακτηρίζοντας “όνειδος” το “φλερτ” της,
όπως λέει, με τους χρυσαυγίτες.
“Ποιο θα είναι το επόμενο βήμα; Συγκυβέρνηση με
τη Χρυσή Αυγή;”, διερωτάται…
Έχουμε και λέμε…
Έκλεισαν δυο ολόκληροι μήνες από τη μέρα που ο
λαός (ξανα)πήρε την εξουσία στα χέρια του, και μπορούμε νομίζω πια, να βγάλουμε
κάποια ασφαλή συμπεράσματα όσον αφορά στην Πρώτη Φορά Αριστερά κυβέρνησή μας.
Τώρα το πόσο αριστερά είναι με τον Καμένο στα
χειριστήρια, αλλουνού παπά ευαγγέλιο.
Ας το βρουν οι συνιστώσες, και μετά ας ενημερώσουν
κι εμάς.
Όποιος διαβάζει τα συνήθη παραληρήματά μου, θα
έχει καταλάβει προ πολλού ότι για μένα ο Σύριζα ήταν και θα είναι ότι το
χειρότερο για τη χώρα.
Είπαμε, καλά να είναι και να υπάρχει με ποσοστό
3-4%, αλλά από κει και πέρα, απελθέτω από ημάς.
Και όμως, όχι μόνο υπάρχει αλλά κυβερνάει
(τρόπος του λέγειν).
Και όχι μόνο κυβερνάει, αλλά καταφέρνει και
διαλύει ότι με κόπο είχε χτιστεί τις τελευταίες δεκαετίες.
Σαν να υλοποιεί κάποιο σχέδιο, μόνο που ούτε γι
αυτό τον έχω ικανό…
Το νόμισμα και η μνήμη…
Η αξία ενός
νομίσματος, το
τι δηλαδή αγοράζει, δεν ορίζεται από την κυβέρνηση αλλά από τις αγορές, ανάλογα
με την ποσότητά του και την κατάσταση της οικονομίας που αντιπροσωπεύει.
Όταν η Κυβέρνηση ορίζει διοικητικά την τιμή
του πάνω από την αξία που θα το οδηγούσε η αγορά (πχ Σοβιετική Ένωση,
Ανατολικές χώρες, Κούβα κλπ) τότε εξαφανίζονται τα προϊόντα που θα αγόραζε σε
αυτή την τιμή.
Οπότε γίνεται υποχρεωτική η διανομή των βασικών
αγαθών με δελτίο.
Ταυτόχρονα, το κράτος και το τραπεζικό σύστημα
δέχεται συναλλαγές μόνο στην ορισμένη τιμή. Οπότε, εάν κάποιος κατέχει ένα
διεθνώς αποδεκτό νόμισμα εντός της χώρας (πχ δολάριο, ευρώ κλπ) τότε έχει δύο
επιλογές: να το ανταλλάξει σε μια αξία που δεν ανταποκρίνεται στην πραγματική
του ή να το ανταλλάξει στη μαύρη αγορά χρήματος και αγαθών, που δημιουργείται
αυτόματα, χάνοντας μεγάλο μέρος της αξίας του στους μαυραγορίτες που
θησαυρίζουν...
Λεονταρισμοί εν ου παικτοίς...
Οι ημέρες περνούν και για μεταρρυθμίσεις ακούμε
αλλά μεταρρυθμίσεις δεν βλέπουμε.
Ο πρωθυπουργός, αφού απέδωσε την ευθύνη της
κρίσης σ’ εμάς –απολύτως σωστά- στη συνάντησή του με την Γερμανίδα καγκελάριο,
ανέλαβε την ευθύνη και την υποχρέωση να τις προωθήσει, ούτως ώστε ν’ αναπνεύσει
και να σταθεροποιηθεί η ελληνική οικονομία.
Από εκείνο το βράδυ του Βερολίνου, κυβερνητικοί
παράγοντες
Γράφουν μια μεταρρύθμιση και την κοστολογούν,
αλλά όλο και κάποιος κυβερνητικός παράγοντας διαφωνεί μ’ αυτή και τη βάζουν
στην άκρη.
Γράφουν μια άλλη, την κοστολογούν κι αυτή, αλλά
άλλος κυβερνητικός ή κομματικός παράγων διαφωνεί και τη βάζουν κι αυτή στο
συρτάρι.
Όμως, δεν γίνεται δουλειά έτσι...
Η συζήτηση για τις ΟΥΚ είναι υποκριτική!
Από τη μύγα ξύγκι προσπαθεί να βγάλει μεγάλο
τμήμα του πολιτικο-μηντιακού συστήματος με αφορμή τα συνθήματα που ακούστηκαν
από άντρες των ΟΥΚ στο τέλος της παρέλασης και περίπου στο ύψος των
Προπυλαίων, όταν φώναξαν ρυθμικά «και το όνειρό μας είναι/ στην Πόλη
εμείς να μπούμε/ σημαία να υψώσουμε/τον ύμνο εμείς να πούμε».
Μέγα θέμα λοιπόν ένα «τραγουδάκι» με το
περιεχόμενο του οποίου μπορεί να διαφωνεί κανείς αλλά στο κάτω – κάτω δεν είναι
οι άντρες των ΟΥΚ που ασκούν την εξωτερική πολιτική της χώρας...
Σωπάστε επιτέλους... λομπίστες της δραχμής!
Μια ατάκα από διαφήμιση που έχει γίνει… must
αναφέρει «Κράζεις ή θαυμάζεις;» Ταιριάζει γάντι σε όσα συμβαίνουν τους
τελευταίους δύο μήνες με αυτό το ιστορικό ατύχημα που προέκυψε ξαφνικά στην
Ελλάδα αλλά και με την απίστευτη ανοχή που επιδεικνύει ο κόσμος.
Τόση μεγάλη καταστροφή σε τόσο μικρό χρονικό
διάστημα και παράλληλα, τόση υπομονή από τον ελληνικό λαό, δεν είχαμε ποτέ στη
σύγχρονη ιστορία.
Πράγματι να δώσουμε χρόνο να ξεδιπλώσει το…
όραμά του.
Να δώσουμε χρόνο στους υπουργούς να καταλάβουν
τι συμβαίνει.
Αν και οι πιέσεις είναι ασφυκτικές, να τους
δώσουμε την ευκαιρία να κάνουν αυτό που ο ελληνικός λαός τους εμπιστεύτηκε.
Δηλαδή αλλαγή πολιτικής, αλλαγή διαπραγμάτευσης
αλλά σε καμιά περίπτωση να τεθεί σε κίνδυνο η ευρωπαϊκή πορεία της χώρας…
28.3.15
Οι δυο πραγματικότητες, και ο εθνικός διπολισμός…
Δεν παίζεται αυτό που
ζούμε. Να επαίρονται οι κυβερνώντες πως απολαμβάνουμε τις παρελάσεις χωρίς
κιγκλιδώματα, ωσάν να μη θυμόμαστε πως αυτά τοποθετήθηκαν μετά τις επιθέσεις
στις εξέδρες των επισήμων των… ιδίων ως “αγανακτισμένων”, φτάνοντας στο σημείο
να προπηλακίζουν ακόμη και τον τότε πρόεδρο της Δημοκρατίας, ματαιώνοντας την
παρέλαση στη Θεσσαλονίκη.
Θα μου πείτε, εδώ καμαρώνουν που η Μέρκελ κάθισε
πολλές ώρες με τον Αλέξη Τσίπρα και του χαμογέλασε, αντιμετωπίζοντας αυτά ως
τεράστια επιτυχία, θαρρείς και ξεχνάμε πως δεν ήταν η Μέρκελ που δεν μας
μιλούσε, αλλά οι νέοι κυβερνώντες που την παρέδιδαν στο πυρ το εξώτερον,
ταυτίζοντάς την με όλα τα δεινά στη χώρα μας…
Εθνικολαϊκισμός και κιτς παράτες…
Δεν αντιλαμβάνομαι τον όλο θόρυβο που ξέσπασε
επειδή κάτι παλικάρια των υποβρυχίων καταστροφών εξέφρασαν την επιθυμία να
πάρουν την Πόλη.
Επειδή δε ο ελληνισμός διάγει περίοδο
απελευθερώσεως των επιθυμιών του, κάτι σαν τη σεξουαλική επανάσταση στη Δύση τη
δεκαετία του εξήντα, θα πρότεινα να μην τα αποθαρρύνουμε.
Ας τα αφήσουμε κι αυτά να εκφραστούν.
Μπορούμε, εξηγώντας στη γείτονα περί τίνος
πρόκειται, να τα αφήσουμε να ταξιδεύσουν ώς τη Βασιλεύουσα και να πράξουν τα
δέοντα.
Αν την καταλάβουν θα έχουμε κερδίσει μια πόλη –
θέλω να δω πώς θα ταΐσουμε τα 14 εκατομμύρια που την κατοικούν.
Αν δεν την καταλάβουν και επιστρέψουν άπραγοι,
ε, τότε, θα θυμηθούμε όλοι εκείνη την επιτυχία του Πίτερ Σέλερς «Το ποντίκι που
βρυχάται», με τους τοξότες που αποβιβάζονται στη Νέα Υόρκη.
Bloomberg: Δεν πείθει ο Τσίπρας…
«Ακόμη και οι φίλοι του Έλληνα πρωθυπουργού
Αλέξη Τσίπρα στη Γερμανία αρχίζουν να εξοργίζονται με την κυβέρνησή του μετά
την επίσκεψη στο Βερολίνο που τους γέμισε σκεπτικισμό για το αν δύναται να
κάνει ό,τι χρειάζεται για να θέσει τέλος το αδιέξοδο στα οικονομικά της χώρας
του», αναφέρει το Bloomberg.
«Ενώ το κλίμα ήταν καλό στις συνομιλίες
ανάμεσα στον πρωθυπουργό και την καγκελάριο Μέρκελ, μία βελτίωση στον τόνο δεν
μπορεί να βοηθήσει στην επίλυση της αντιπαράθεσης για τις μεταρρυθμίσεις που
απαιτούνται για να ξεκλειδωθεί η βοήθεια», σύμφωνα με Γερμανό κυβερνητικό
αξιωματούχο ο οποίος ζήτησε να μην κατονομαστεί…
Πόλεμος πατήρ πάντων, ή… όλα καλά στο μέτωπο!
Με
αφορμή τις συριζέικες
ανοησίες για τα δήθεν «φασιστόμουτρα» που παρεισέφρησαν στις ένοπλες δυνάμεις
(βλ. ΟΥΚ), προτιμώντας (μάλλον) τον πόλεμο (αν ποτέ μας έρθει) να τον κάνουν οι
μπαχαλάκηδες με μολότοφ και γαρδένιες, θυμήθηκα ένα παλιό άρθρο περί της σκληρής
πραγματικότητας του πολέμου, και το αναδημοσιεύω μπας και το διαβάσουν οι
ειρηνόφιλοι δημοκράτες του Σύριζα…
Όπως εμείς, έτσι και οι Αμερικάνοι έχουν τη δική
τους μυθολογία για τη συμμετοχή της χώρας τους στον Β`Π.Π.
Σύμφωνα λοιπόν με την ισχύουσα άποψη, ο πόλεμος
αυτός ήταν αναπόφευκτος και επιβλήθηκε στους ειρηνόφιλους Αμερικανούς εξαιτίας
της «μπαμπέσικης» επίθεσης των «μοχθηρών» Ιαπώνων στο Pearl Harbor…
Αδειάζουν τα ταμεία κι εμείς τους κοιτάμε!!!
Τα όσα συμβαίνουν τις τελευταίες ημέρες θυμίζουν
σταλινικές για να μην πούμε χουντικές πρακτικές. Ή μήπως είναι ένα και το αυτό;
Βλέπουμε να είναι η Ελλάδα σε πραγματική
εσωτερική στάση πληρωμών και δεν αντιδρούμε.
Η κυβέρνηση ξύνει τον πάτο του βαρελιού, αρπάζει
απ’ όπου βρει λεφτά για να πληρώσει μισθούς, συντάξεις και δόσεις στο ΔΝΤ και
αναρωτιόμαστε τι θα είχε γίνει αν αυτά τα έκανε μια κυβέρνηση της ΝΔ.
Για σκεφτείτε π.χ. να ήταν «γαλάζια» η
Περιφερειάρχης Ρένα Δούρου και να άρπαζε με τέτοιο πραξικοπηματικό τρόπο τα
αποθεματικά της περιφέρειας…
Ποτάμι: Ο Τσίπρας φλερτάρει με το «Grexit»;
Η κυβέρνηση κλείνει το μάτι σε αυτούς που είναι
υπέρ της δραχμής, λέει το Ποτάμι, καταγγέλλοντας πως ο πρωθυπουργός στις 13
Μαρτίου προσέλαβε ως ειδικό σύμβουλο αρθρογράφο που δυο μέρες μετά έγραψε ότι
«το Grexit είναι προτιμότερο από ένα τρίτο μνημόνιο».
Το άρθρο δημοσιεύτηκε στο rednotebook.gr από τον
Γιάννη Αλμπάνη, που δυο μέρες πριν είχε διοριστεί ειδικός σύμβουλος στο
γραφείο Τύπου της γενικής γραμματείας του πρωθυπουργού (ΦΕΚ 131)...
Ζούμε ιστορικές στιγμές…
Ο Α Τσίπρας πριν από λίγο καιρό δήλωνε με έπαρση
πως "μετά τη νίκη του Σύριζα στις εκλογές, τίποτα δεν θα είναι ίδιο στην Ελλάδα".
’Ανεξαρτήτως του ύφους της δήλωσης, στην ουσία
της αποδεικνύεται ορθή. Επιστροφή στην προηγούμενη κατάσταση φαντάζει αδύνατη.
Και δεν αναφέρομαι σε κόμματα και πρόσωπα αλλά σε πολιτικές.
Ακόμα και αν επαληθευθεί το σενάριο της
"αριστερής παρένθεσης", αυτό θα γίνει γιατί τα κόμματα της
αντιπολίτευσης θα έχουν προσεγγίσει το εκλογικό σώμα με άλλες πολιτικές
προτάσεις, με διαφορετικό πολιτικό λόγο από αυτόν που διατύπωναν στο παρελθόν.
Ετσι όσοι ανάγουν το σλόγκαν "εμείς σας τα
λέγαμε", σε πολιτικό επιχείρημα προς επαναπατρισμό των ψηφοφόρων τους ή
επιζητούν αυτό να γίνει με την δικαίωση της πολιτικής τους του 2012- 2014, θα
διαπιστώσουν πως βρίσκονται σε πλάνη. Πρέπει να σκεφτούν νέες πολιτικές
προτάσεις και να βρουν και νέα πρόσωπα που θα τις εκφέρουν…
27.3.15
Ελλάς - ΔΕΗ... με νόμισμα Δραχμή...
Στον βορρά ο Λαφαζάνης με ακροατήριο τους δραχμολάγνους του «νομισματοκοπείου
Κοζάνης» απειλεί... τους δανειστές ότι «...δεν θα αποδεχθούμε συμφωνίες που θα
βάζουν στο ΄ψυγείο΄ το ριζοσπαστικό πρόγραμμά μας...».
Στο νότο ο Τσίπρας ετοιμάζει ιδιωτικοποιήσεις
και ακούει συμβουλές να βάλει χέρι και στα αποθεματικά της ΔΕΗ για να
εξασφαλίσει το 1,2 δισ. να πληρώσει τα χρωστούμενα ώστε να του μείνουν 3,5 δισ.
ευρώ για τους μισθούς και συντάξεις του Απριλίου.
Σε ορατή απόσταση ο σύντροφος κομισάριος
Στρατούλης που δεν τολμάει να σκίσει μνημόνιο στην αυλή της Βουλής ξέχασε τον
«ελληνογερμανικό πόλεμο» για να πάρουμε πάλι πίσω τα «εδάφη» μας στον ΟΤΕ…
Να τον χαίρονται τον … συγκυβερνήτη τους!
Ποιος κυβερνά αυτόν τον τόπο; Ο Καμμένος!
Αρχή φόρμας
Τέλος φόρμας
Έχουν περάσει περισσότερα από 20 χρόνια από τότε
που ο Θόδωρος Πάγκαλος έκανε μια παροιμιώδη δήλωση εναντίον της Γερμανίας.
Την είχε αποκαλέσει «οικονομικό γίγαντα με μυαλό
μικρού παιδιού» (ή κάπως έτσι, έχει περάσει πολύς καιρός, ξέρω ότι ο ίδιος την
έχει αμφισβητήσει) και είχε προκαλέσει πολιτικό σάλο.
Η αντίδραση της Γερμανίας ήταν οξύτατη
(καγκελάριος ήταν ο Χέλμουτ Κολ) και ο τότε πρωθυπουργός Ανδρέας Παπανδρέου αντελήφθη
ότι δεν θα περνούσε έτσι. Γι’ αυτό υποχρέωσε τον Πάγκαλο να ζητήσει συγγνώμη
και το θέμα έληξε.
Γιατί θυμηθήκαμε αυτό το περιστατικό, τι σχέση
έχει με τα σημερινά;
Εχει και παρέχει. Ιδού γιατί…
Ο τσάκαλος υπουργός και η επερχόμενη ρήξη!
«Σκοπίμως δημιουργούμε
ασάφεια στους εταίρους μας για τις προθέσεις μας»!
Αυτό δήλωσε ο Τιτάνας της
πολιτικής σκέψης, ο γίγαντας της οικονομίας, ο πολύς Τσακαλώτος (αυτός που δεν
ήξερε ότι έχει μετοχές της Black Rock και των μεταλλείων χρυσού στις Σκουριές Χαλκιδικής)!
Κατά τα άλλα, ΚΑΙ αυτός
δηλώνει οικονομολόγος!
Σαν τον μέντορά του
Δρα Μπαρουφάκη ένα πράγμα, που τον ακολουθούσε περιδεής στις ευρωπαϊκές του
περιοδείες φορώντας κασκόλ της … ΑΕΚ!
Η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει…
Την ώρα που το EUROWORKING GROUP απέρριπτε την
Τετάρτη 25 Μαρτίου το ελληνικό αίτημα για είσπραξη 1,2 δισεκατομμυρίων ευρώ από
τα κεφάλαια του ΤΧΣ που επεστράφησαν στο EFSF ώστε να αντιμετωπισθούν τα άμεσα
προβλήματα ρευστότητας του δημοσίου, στην
Αθήνα πετούσαν αεροπλάνα και ελικόπτερα, έπεφταν κανονιοβολισμοί, παιάνιζαν
μπάντες, παρήλαυναν πεζοπόρα και μηχανοκίνητα στρατιωτικά τμήματα, στρατιώτες
μοίραζαν πλαστικά σημαιάκια και, σε έναν πρωτοφανή μουσικό συνδυασμό,
φιλαρμονικές μαζί με κλαρινοκομπανίες και νταούλια έδιναν τον ρυθμό σε
χορευτικά συγκροτήματα, που κατέφθασαν στην πλατεία Συντάγματος από όλη την
Ελλάδα.
Η αποθέωση του κιτς σε όλο του το μεγαλείο, το
φαινόμενο που είδαμε.
Αλλά και η επιτομή του
εθνικολαϊκισμού, με προβολή της δήθεν λαϊκής παράδοσης και της δήθεν εθνικής
ισχύος.
Του αριστεροδεξιού εθνικολαϊκισμού, ο οποίος
κάνει σήμερα ιδιαιτέρως εμφανή την παρουσία του στο αριστεροδεξιό κυβερνητικό
σχήμα.
Και δυστυχώς όχι μόνο σε μία παρέλαση…
Κάνει κωλοτούμπες το Βερολίνο;
Λίγο ακόμη και θα πιστεύαμε
ότι η άσκηση γοητείας του κ. Τσίπρα στο Βερολίνο, αυτή που οδήγησε τα
ζευγαράκια να ανταλλάσσουν φιλιά έξω από τα κάγκελα της καγκελαρίας κρατώντας
σημαιάκια της ελληνογερμανικής φιλίας, είχε πείσει τους Γερμανούς να κάνουν την
κωλοτούμπα. Αυτή που θα άνοιγε έστω και λιγάκι χθες την κάνουλα της
χρηματοδότησης...
Σε πείσμα όμως των όσων γράφονται,
τη συνάντηση του Βερολίνου, που θα σηματοδοτούσε την οικειοθελή στροφή της
Αθήνας στον ρεαλισμό, την είχε ανάγκη για πολιτικούς λόγους περισσότερο από
όλους η κ. Μέρκελ...