Πρακτικός οδηγός για τη ζωή μας με δραχμή…



Το δίλημμα του δημοψηφίσματος είναι άραγε ευρώ ή δραχμή;
Η κυβέρνηση και πολλοί συμπολίτες μας λένε όχι.
Οι ευρωπαίοι -από τους οποίους εξαρτάται το που θα βρεθούμε- λένε ναι.
Η πραγματικότητα είναι ότι αν ψηφιστεί το όχι και οι Ευρωπαίοι δεν μας δώσουν κάτι ουσιαστικά διαφορετικό, ο κ. Τσίπρας θα είναι παγιδευμένος στο Μαξίμου στο απόλυτο αδιέξοδο.



Ναι δεν θα μπορεί να πει.
Και οι Ευρωπαίοι που θα έχουν φάει το κόστος της αναταραχής στις αγορές -το οποίο δεν είναι για την ώρα σημαντικό, ευρώ ανέβηκε! μάλιστα αντί να πέσει- θα τον αφήσουν (κι εμάς) μόνο του.
Τότε ή θα υποχωρήσει (προδίδοντας το όχι), ή θα οδηγηθούμε στη δραχμή.
Θα έχει προηγηθεί άλλωστε χρεοκοπία και το κόστος της συμφωνίας θα είναι ακόμα μεγαλύτερο…


Τρελοί για δέσιμο… όλοι τους!



Χθες βράδυ κάθισα και είδα τηλεόραση.
Και επειδή οι μέρες είναι τέτοιες, αν και κατακαλόκαιρο, όπου άλλοτε τα κανάλια ασχολούνταν με την Μύκονο και με τους κώλους στα μπιτσόμπαρα, σήμερα η έμφαση δίνεται στις πολιτικές εκπομπές.
Χθες βράδυ λοιπόν, και παρακολουθώντας τηλεόραση, από τη μία αγανάκτησα, και από την άλλη αναθάρρησα…



Αγανάκτησα παρακολουθώντας την συνέντευξη της Ζωζώς στη Σία Κοτσιώνη, που εξελίχθηκε σε μονόλογο – διάγγελμα, ή μονομαχία, με την πρόεδρο να ξεδιπλώνει για μια ακόμη φορά το απολυταρχικό της όραμα για μια βαλκανική αριστεροψεκασμένη δικτατορία, μέσα από εκείνο το μονότονο άκρως εκνευριστικό στυλ ομιλίας που έχει καλλιεργήσει, και που εμένα προσωπικά μου τρυπάει τα μηνίγγια

Νύχτωσε, νύχτα, νύχτωσε…



Όνειρο ζουν μη τους ξυπνάτε.
Στον Σύριζα έχει βαθιά νύχτα ακόμη.
Αυτό που λένε από χτες σχεδόν χαμογελώντας είναι πως «οι δανειστές είναι σε δύσκολη θέση»!
Κουκουρούκου δηλαδή.

 
Η Ζωζώ απροκάλυπτα υπέρ του ΟΧΙ!

1,1 εκατομμύρια συνταξιούχοι στήνονται έξω από τα ΑΤΜ στις 2 και 3 τα ξημερώματα για να βγάλουν τα … 60 ευρώ που δικαιούνται…
Εκατομμύρια μισθωτοί δεν ξέρουν αν και πως θα πληρωθούν από τις επιχειρήσεις στις οποίες εργάζονται.
Εκατοντάδες χιλιάδες επιχειρήσεις είναι με δεμένα τα χέρια, γιατί δεν βλέπουν πως θα εισπράξουν οφειλές, ή άλλες φοβούνται πάγωμα της καταναλωτικής κίνησης.
Εκατομμύρια δημόσιοι υπάλληλοι δεν ξέρουν πως θα πληρωθούν.
Τα δημόσια ταμεία και οι οργανισμοί οδεύουν προς κατάρρευση, αφού κανένας δεν φαίνεται διατεθειμένος να πληρώσει οποιαδήποτε οφειλή.
Κατά τα άλλα … τρέμει η Ευρώπη!
Ε, ρε, τρομάρα μας…


Ο Μπαρουφάκης διχάζει;



Για πέντε υπουργούς που φέρονται να ζήτησαν ως «άμεση προτεραιότητα» την αποπομπή Βαρουφάκη «προκειμένου η κυβέρνηση να αναδιατάξει τις δυνάμεις της για την επαναφορά των διαπραγματεύσεων στο προσκήνιο» κάνει λόγο ο δημοσιογράφος Γιώργος Παπαχρήστος στη στήλη του στην εφημερίδα Τα ΝΕΑ όπου και περιγράφει έναν άγριο μεταμεσονύχτιο καυγά στο Μέγαρο Μαξίμου την Κυριακή με πρωταγωνιστή τον Νίκο Παππά.



Το κείμενο του Γιώργου Παπαχρήστου έχει ως εξής:

Πολλή αγάπη

Άγριο πολιτικό bullying υφίσταται τα τελευταία 24ωρα το «ουάου» αγόρι Βαρουφάκης, γεγονός το οποίο με φέρνει στα όριά μου, διότι εξανίσταμαι μπροστά σε τέτοιες συμπεριφορές και μάλιστα στο πλαίσιο της «πρώτης φοράς Αριστερά» κυβέρνησης…

Ανατροπή του κλίματος υπέρ του «Ναι»…



Έντονο προβληματισμό δημιουργεί τις τελευταίες ώρες στου Μαξίμου η αλλαγή στις τάσεις των κυλιόμενων  δημοσκοπήσεων που έχουν στη διάθεσή τους υπέρ του «Ναι».




Το γεγονός αυτό, σε συνδυασμό με τη “φτώχια των επιχειρημάτων” (όπως παραδέχτηκε υψηλόβαθμο κυβερνητικό στέλεχος στο “ΕΠΤΑ ΗΜΕΡΕΣ”)  και την αμηχανία των εκπροσώπων του ΣΥΡΙΖΑ στις τηλεοπτικές εκπομπές στο να δώσουν πειστικές απαντήσεις για “το τι θα γίνει την επόμενη μέρα του “Όχι” οδηγεί τον κ. Τσίπρα και το επιτελείο του να αναζητά λύση για “να σωθεί η παρτίδα στο παρα 5′”…


Το ΝΑΙ στην Ευρώπη…



Πάμε σε ένα δημοψήφισμα με συνοπτικές διαδικασίες, με κλειστές τράπεζες, με αυστηρούς περιορισμούς στις συναλλαγές, με ολοκληρωτικό πάγωμα της αγοράς, με την χώρα αποκομμένη από τα διεθνή συναλλακτικά κέντρα και πλατφόρμες, γιατί έτσι αποφάσισε ο Τσίπρας και η παρέα του (μάλλον έτσι το είχαν σχεδιάσει από την αρχή...!).




Η ανακοίνωση του δημοψηφίσματος σε συνδυασμό με τη λήξη της παράτασης του μνημονίου στις 30 Ιουνίου έβαλε την ελληνική χρεοκοπία επί τάπητος.
Μια πρώτη γεύση των συνεπειών την είδαμε το περασμένο Σαββατοκύριακο με τις ουρές στα ΑΤΜ, τα πρατήρια και τα σούπερ μάρκετ...
Τις επόμενες μέρες θα δούμε τις καταλυτικές επιδράσεις της επέκτασης αυτών των φαινομένων...


Σε τελική ανάλυση…



Οι φανατικοί οπαδοί του ΣΥΡΙΖΑ, όταν δεν μπορούν να υπερασπιστούν τη μνημονιακή συμφωνία,    είτε γιατί και οι ίδιοι αισθάνονται προδομένοι είτε γιατί έχουν αφοπλιστεί από επιχειρήματα, καταλήγουν στην έσχατη γραμμή άμυνας: Διαπραγματευτήκαμε πάντως. Διαπραγματευτήκαμε σκληρά, επί πέντε μήνες, τους αναγκάσαμε να κάνουν τόσα Eurogroup, τόσες συσκέψεις, τόσες διμερείς ή πολυμερείς συναντήσεις, ακόμη και σύνοδο κορυφής.




Δεν μπορείς να πεις ότι παραδοθήκαμε αμαχητί σαν τους προηγούμενους, ότι συναινέσαμε στη μνημονιακή πολιτική, γιατί ήταν και δική μας πολιτική.
Τελικά, ναι χάσαμε, αλλά με το κεφάλι ψηλά και με την ελπίδα ότι στο μέλλον θα διορθώσουμε τα πράγματα, αφού δεν κατάφεραν να υλοποιήσουν το σενάριο της αριστερής παρένθεσης...

Είναι αυτό (το πράγμα) Αριστερά;



Σ​​τη χώρα όπου ανθεί η φαιδρά αριστεροδεξιά, όλα είναι πιθανά. Ακόμη και να βρεθεί εκτός Ζώνης του Ευρώ, μιας ζηλευτής για όλους τους γείτονές μας Οικονομικής και Νομισματικής Ενωσης.



Το πρόβλημα δεν είναι μόνο οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ που κυβερνούν. Αυτοί μάλλον είναι το σύμπτωμα μιας βαθύτερης ασθένειας.
Δεν είναι καν πρόβλημα η ιδεολογική κυριαρχία της Αριστεράς, αλλά η κυριαρχία της γελοιωδέστερης εκδοχής της· αυτής που κάποτε έτρωγε φράουλες για να μας πείσει ότι το Τσερνομπίλ κάνει καλό στην υγεία, που μας έπειθε ότι οι Σοβιετικοί έχτιζαν τον σοσιαλισμό και οι εικόνες με τις ατέλειωτες ουρές έξω από τους ρωσικά κρεοπωλεία ήταν «ιμπεριαλιστική προπαγάνδα»...

Ο Χρυσόγονος είδε το φως;

Ή απλά σπεύδει να αποστασιοποιηθεί από το τσίρκο του Σύριζα, πριν αρχίσουν να ανεβοκατεβαίνουν τα ελικόπτερα;


Ακούω ελικόπτερα...

Ναι, ο μπον βιβέρ ευρωβουλευτής του Σύριζα, ο Χρυσόγονος, αυτός που πριν από μερικές μέρες είχε προτείνει να γίνονται ντου στα σπίτια των πολιτών, «εκτός κοινοβουλευτικών πλαισίων», ώστε το κράτος να μαζέψει τα 55 δις που έχουν κρυφτεί σε μπαούλα, κατσαρόλες, και απορροφητήρες, τώρα τα βάζει με τον Τσίπρα!
Σύμφωνα λοιπόν με το Πρώτο Θέμα…

Η πολιτική των νάνων…



Ε​​δώ που τα λέμε, γιατί περιμένουμε να καταλάβει τα capital controls ένας άνθρωπος ο οποίος, αν και απόφοιτος του Πολυτεχνείου, δεν ήξερε τη διαφορά μονοξειδίου και διοξειδίου του άνθρακα;
Θα μπορούσαμε να περιμένουμε κάτι περισσότερο από μια κυβέρνηση της οποίας ο υπουργός Επικρατείας νόμιζε ότι οι Πολωνοί ήταν σύμμαχοι των Γερμανών στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο;




Αναμέναμε καλύτερη διαχείριση των κοινών από έναν άνθρωπο που ήθελε εξόρυξη των... υδατανθράκων του Αιγαίου;
Τι μπορούμε να περιμένουμε από μια κυβέρνηση που επαίρεται ότι θα κάνει το νέο Κούγκι και ακόμη και ο «καθηγητής ουάου» των Οικονομικών αγνοεί ότι στο Κούγκι οι ανήμποροι έγιναν παρανάλωμα του πυρός;

Το τελευταίο καταφύγιο των απατεώνων…



Όταν ακούω εγχώριους αριστερούς να επικαλούνται την πατρίδα και τον πατριωτισμό, καλή ώρα τον πρωθυπουργό στο διάγγελμα για το δημοψήφισμα, θυμάμαι το Νίκο Ζαχαριάδη.
Εκείνον τον εκπαιδευμένο Κούτβη, τον πράκτορα της Κομιντέρν, τον αρχετυπικό αριβίστα.



Ο οποίος από τον Μάρτιο του 1947 είχε καταφύγει στην Γιουγκοσλαβία και, από εκεί, ενορχήστρωνε την ταξική ανταρσία μιας ορδής κατσαπλιάδων κατά του ρημαγμένου, από την Γερμανική Κατοχή και τον Δεκέμβριο του 1944, ελληνικού, εθνικού κράτους…

Ο Ήσυχος, η Βαλαβάνη, και το κακό συναπάντημα…



Την ώρα που η χώρα και ο λαός της στενάζουν από τα απανωτά χτυπήματα της «φιλολαϊκής» Πρώτη Φορά Αριστεράς, η οποία αντί να φέρει τον πολυπόθητο κομμουνισμό, μας έφερε τον πιο μαύρο καπιταλισμό, τον μαυραγοριτισμό δηλαδή, κάποιοι άλλοι κάνουν πάρτι.

 
Ομορφιές....

Αναφέρομαι στα κομματόσκυλα του Σύριζα, τους αφισοκολλητές, που σπεύδουν να πάνε φαντάροι όσο είναι οι δικοί τους στα πράγματα, μπας και γλιτώσουν τα βουνά και τα λαγκάδια στα οποία υπηρετούν οι άλλοι, οι απλοί πολίτες.
Εξάλλου χρειάζεται ένα έστω και μαϊμού απολυτήριο στρατού για να διοριστούν μετά ως «σύμβουλοι» στα υπουργεία…

Φλισκούνι κι άγρια μέντα…



Πολύ ανήσυχος, οργισμένος κι ανίσχυρος. Από το πραξικόπημα του Μακάριου (Κύπρος 1974) έχω να νιώσω έτσι. Τα
ο έγραψε ένας φίλος και συνόψισε τη γεύση της εθνικής καταστροφής.




Με το δημοψήφισμα πάμε Σαγγάριο (Μικρασιατική εκστρατεία, 1922).
Δεκαπέντε χρόνια από το γύρισμα του αιώνα, ανοίγουμε μια εθνική βαθιά πληγή για να έχουν να επουλώνουν οι επόμενοι και να διηγούνται οι σημερινοί...

Τυχοδιώκτες…



Επειτα από μια μακρά περίοδο παλινωδιών και αλλοπρόσαλλων τακτικισμών, η κυβέρνηση και ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας αρνήθηκαν να αναλάβουν τις ευθύνες τους και οδηγούν τον τόπο σε περιπέτειες χωρίς τέλος.



Η πολιτική υπεκφυγή και η άρνησή τους να αντιληφθούν το θεσμικό τους καθήκον θέτουν σε κίνδυνο κατακτήσεις τριών δεκαετιών ευρωπαϊκής πορείας για τη χώρα, αν δεν βάζουν σε δοκιμασία ακόμη και τη δημοκρατική ομαλότητα.


Κύριε Σκουρλέτη, κι αυτή η Δευτέρα θα είναι ηλιόλουστη;



Την επαύριο των εκλογών της 25ης Ιανουαρίου 2015, ο κ. Πάνος Σκουρλέτης, κατέθετε στην ιστορία μία μνημειώδη δήλωση: «Είναι μια ηλιόλουστη μέρα, τα ΑΤΜ έχουν χρήματα, ο κόσμος πάει στις δουλειές του».

Τον βαραίνουν οι ευθύνες του τόπου...


Ύστερα από την χθεσινή προκήρυξη δημοψηφίσματος, με το μέλλον της Ελλάδας να ακολουθεί την τροχιά της μπάλας που ο Αλέξης Τσίπρας κλώτσησε προς την εξέδρα, με τον ελληνικό λαό να αγωνιά έξω από τα ΑΤΜ και ολόκληρο τον πλανήτη να αναρωτιέται ποια θα είναι η επόμενη πράξη αυτής της απίθανης εθνικής τραγωδίας που εξελίσσεται στην άκρη της ευρωπαϊκής ηπείρου, μοιραία η σκέψη πηγαίνει στις παλαιότερες -αλλά όχι και τόσο παλαιές- μεγαλοστομίες των πρωτοκλασάτων στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ…

Άι σιχτίρ ρε Αλέξη…



5 μήνες γαϊδουρινής υπομονής. 5 μήνες ασάφειας, δήθεν δημιουργικής. 5 μήνες ερασιτεχνισμοί, λόγια μεγάλα και ανυπόστατα, 5 μήνες αλαζονείας.
Ούτε μια στο εκατομμύριο…
Με ένα νόμο και ένα άρθρο..
Η Τρόϊκα τελείωσε και μαζί η λιτότητα..
και ο ΕΝΦΙΑ…
και το αφορολόγητο..
Και όλα αυτά σε ένα κοστολογημένο πρόγραμμα…
Ουάου!



Θα αλλάξουμε την Ευρώπη…
θα πρέπει η Ευρώπη να σεβαστεί την ψήφο του Ελληνικού λαού… να σεβαστεί τη Δημοκρατία.
Λες και οι βουλευτές των κοινοβουλίων της Ευρώπης είναι διορισμένοι από κάποιο πολίτ μπιρό.
Λες και η Δημοκρατία μας, είναι η πολυτέλεια που έχουμε, επειδή τη χρηματοδοτούν οι εργαζόμενοι άλλων χωρών.
Κάτι σαν φόρο υποτέλειας...

Ο πρωθυπουργός της Ψωροκώσταινας …



Ο διχαστικός τυχοδιωκτισμός του Αλέξη Τσίπρα, στο όνομα της ετυμηγορίας δήθεν του λαού, να προσφύγει σε δημοψήφισμα, με ουσιαστικό ερώτημα, όπως εύκολα διευκρίνισε η Άνγκελα Μέρκελ, "ευρώ η δραχμή", υποχρεώνει τους πολίτες αυτής της χώρας να τεθούν ενώπιον των ευθυνών τους.




Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, αφού οδήγησε τη χώρα στην κατάρρευση και στη διεθνή ανυποληψία, μάλιστα στο όνομα της κοινωνικής δικαιοσύνης, της δημοκρατίας και της αξιοπρέπειας, τώρα παίζει το τελευταίο χαρτί της…

Πώς είναι τα πράγματα στον πάτο…



Γεια σας.
Τι κάνετε; Όλα καλά; Όχι ε;
Μαντεύω ότι είστε κι εσείς άυπνοι
 κι αποσβολωμένοι, και προσπαθείτε να καταλάβετε τι συμβαίνει, κάπως σαν τους κατοίκους της Πομπηίας καθώς έβλεπαν το βουνό να ξερνά παχιές και μαύρες τολύπες καπνού και στάχτη και φλεγόμενες κοτρώνες.
Καθώς κοιτάζω κι εγώ το ηφαίστειο μαζί σας, να μερικά πράγματα που σκέφτομαι...



Η ιδέα της «κωλοτούμπας», ότι δηλαδή ο Αλέξης Τσίπρας, ως άλλος Ανδρέας Παπανδρέου, με το που θα εκλεγόταν θα εγκατέλειπε τις λαϊκιστικές παλαβομάρες του «προγράμματος Θεσσαλονίκης» και του «με ένα νόμο κι ένα άρθρο» και θα υιοθετούσε τον πολιτικό πραγματισμό, πέθανε.
Πέθαινε εδώ και μήνες, αλλά τώρα ακόμα και οι πιο ρομαντικοί και δήθεν γνώστες το κατάλαβαν.
Τα είχαν σκεφτεί όλα λάθος…


Μένουμε Ευρώπη;



Το είχαμε δεδομένο ότι είμαστε Ευρώπη. Μάλλον ότι ήμασταν «Η» Ευρώπη!
Το κέντρο της ηπείρου, με την προφανή μας ιδιαιτερότητα λόγω ιστορίας, λόγω γεωστρατηγικής θέσης, λόγω «ευφυϊας», λόγω πολλών άλλων λόγων.
Κεκτημένο που δεν αμφισβητήθηκε τόσα χρόνια.




Και τι ήταν η Ευρώπη; Ισχυρή οικονομική σχέση, πάντα με θετικό προς εμάς ισοζύγιο.
Ημασταν Ευρώπη κυρίως πάνω σε εκλογικές διαδικασίες, όταν τα «πακέτα» που ανακοίνωναν οι πολιτικοί ηγέτες μας τους εξασφάλιζαν την πολιτική επικράτηση.
Ημασταν Ευρώπη όταν καμαρώναμε την αρπαγή της από τον Δία να κυκλοφορεί στα νομίσματα γύρω μας.
Μέχρι που ηρθε αυτή η καταραμένη «κρίση».
Από πού ήρθε; Γιατί την άφησαν να περάσει μέσα στη «θωρακισμένη» μας οικονομία;

Τετέλεσται…



Η συνεδρίαση του Γιούρογκρουπ όπως αναμενόταν ήταν δραματική για την Ελλάδα.
Απέρριψε το αίτημα για παράταση ολίγων εβδομάδων που είχε ζητήσει ο Τσίπρας και απέσυρε την πρόταση για συμφωνία που είχε καταθέσει.



Έτσι, το δημοψήφισμα του ΣΥΡΙΖΑ μετατρέπεται σε «οπερέτα» αφού δεν έχει αντικείμενο.
Τι θα αποφασίσουν οι Έλληνες, όταν το κείμενο αυτό δεν υπάρχει πλέον;
Κι αν οι δανειστές προτείνουν νέο, βελτιωμένο σχέδιο τι θα κάνει η κυβέρνηση; Θα ξανασυγκαλέσει τη Βουλή για νέα ψήφιση αποδοχής ενός νέου δημοψηφίσματος με ένα νέο ερώτημα; Αυτό δεν είναι κυβέρνηση, ούτε Βουλή. Αυτό είναι Καραγκιόζ μπερντές, αλλά ο και ο Καραγκιόζης έχει πολύ μεγαλύτερη σοβαρότητα.


Χθες μεσάνυχτα και κάτι...



Μια ανεύθυνη (και ως εκ τούτου επικίνδυνη) κυβέρνηση προκήρυξε δημοψήφισμα με ένα ερώτημα στο οποίο ο λαός δεν δύναται να απαντήσει.
Στο «συμφωνείτε ή όχι με την τελική πρόταση των δανειστών;», στην παρούσα στιγμή, και με τον ελάχιστο χρόνο που δίδεται, δεν θα μπορούσαν να δώσουν απάντηση ακόμα και άνθρωποι που είναι «μέσα στα πράγματα» και έχουν στοιχειωδώς καλή γνώση και ενημέρωση.



Είναι ένα πολύπλοκο θέμα, με παραμέτρους που πολλοί άνθρωποι δεν γνωρίζουν, και επίσης πολλοί δεν κατανοούν…

Η μεγάλη του ψεύδους σχολή…



Η πρόεδρος της Βουλής μίλησε για μια «κυβέρνηση που αντιστέκεται», ενώ ο κ. Τσίπρας δήλωσε ότι «ούτε μια στιγμή δεν σκεφτήκαμε να υποκύψουμε.»
Αυτά χθες το βράδυ - και μόλις λίγες μέρες μετά από την πρόταση της κυβέρνησης
στους δανειστές για μέτρα 8 δις, δηλαδή μέτρα 8 φορές υψηλότερα από το περιβόητο email Χαρδούβελη.

Αξιοπρέπεια αλά ΣΥΡΙΖΑ...


Με απίστευτη αναισθησία και κυνισμό έλεγαν ψέματα για άλλη μια φορά μπροστά στους Έλληνες πολίτες, σπρώχνοντας την Ελλάδα σε κάποιο γι’ αυτούς αναπόφευκτο ραντεβού με την εθνική τραγωδία...

Ο Μεγάλος Εκβιασμός…



Στις 4 Μαϊου περιγράφαμε αναλυτικά τον εκβιασμό που επιχειρεί ο Τσίπρας και η παρέα του ενάντια στον ελληνικό λαό για να μαζέψει τα ασυμμάζευτα του ρεσάλτου προς την εξουσία που επιχείρησε εδώ και πέντε μήνες. Και δυστυχώς σήμερα ολοκληρώνει την εκβιαστική του στρατηγική.
Πραξικοπηματικά, ως άξιος συνεχιστής του ΓΑΠ, συνέχεια του οποίου αποτελεί και σε επίπεδο στελεχών και σε επίπεδο πολιτικής, προχωράει σε συνταγματικό και πολιτικό πραξικόπημα, για να διασφαλίσει (τρομάρα του) λίγους ακόμα μήνες εξουσίας, μια και απεδείχθη ανίκανος να διαχειριστεί οτιδήποτε άλλο εκτός από το νομοσχέδιο για την ιθαγένεια.





Άσχετα με το τι ακριβώς πρόκειται να συμβεί και ποιές εξελίξεις θα επακολουθήσουν, γιατί θα ακολουθήσουν πολλά επεισόδια ακόμα, ο εκβιασμός εξελίσσεται. Και απέναντι σε αυτόν θα πρέπει να τοποθετηθούν όλοι οι παράγοντες, και ο πρόεδρος της Δημοκρατίας και όλα τα κόμματα.
Προφανώς, αφού ξεκαθαρίσει το τοπίο ως προς τις άμεσες εξελίξεις, θα πάρουμε θέση και εμείς.
Διότι από τους τζογαδόρους κανείς μπορεί όλα να τα περιμένει. Πάντως, τα επιχειρήματα και η ανάλυση που είχαμε κάνει πριν δύο μήνες σχεδόν ισχύει στο ακέραιο.
Για νεώτερα συντόμως…

Να διωχθεί η αριστερή χούντα!



Θα χρησιμοποιήσουμε έναν πασοκικό όρο, όμως, χαρακτηρίζει απόλυτα όλους εκείνους τους Έλληνες που πιστεύουν ότι πρέπει να σταματήσει ο κατήφορος που πήρε η χώρα η οποία κινδυνεύει με μια νέα… Μικρασιατική Καταστροφή με ευθύνη του κ. Τσίπρα.




«Ανένδοτος». Αυτό πρέπει να είναι πλέον το βασικό ζητούμενο όλων των υγιών δυνάμεων του τόπου.
Ανένδοτος σε βάρος της κυβέρνησης μέχρι να ξεκουμπιστεί και να φύγει.
Το ευρωπαϊκό μέτωπο των πολιτικών δυνάμεων της Ελλάδας, μαζί με όλους εκείνους που πιστεύουν ότι η προκοπή, η αξία, το ταλέντο, η δημιουργία είναι πάνω από όλους τους μπαχαλάκηδες, τους τεμπέληδες, τους μέτριους, τους ανίκανους, τους ανεπάγγελτους...


Το (αριστερό) αυγό του φιδιού εκκολάπτεται…



Πάμε για χουντικές καταστάσεις… αλά Σύριζα;
Όποιος έχει στοιχειώδη γνώση της πολιτικής (και όχι μόνο) ιστορίας, ξέρει πολύ καλά πως τα πιο ανελεύθερα καθεστώτα ήταν και είναι τα κομμουνιστικά.
Στην ΕΣΣΔ, τον «φάρο των λαών»,  υπήρχε ένα μόνο κόμμα, μία δυο μόνο (κρατικές) εφημερίδες, και οι διαφωνούντες στέλνονταν στη Σιβηρία.




Κάτι ανάλογο ίσχυε και στους υπόλοιπους σοσιαλιστικούς παραδείσους του παρελθόντος (Βουλγαρία, Αλβανία, Πολωνία, κλπ) αλλά και σε αυτούς που απέμειναν σήμερα (Β. Κορέα, Κούβα, κλπ).
Οπότε, η άποψη που επιβλήθηκε και καθιερώθηκε στην μεταπολιτευτική Ελλάδα ότι αριστερά σημαίνει ελευθερία, ανοχή, πλουραλισμός, κλπ είναι μια ακόμη σαχλαμάρα για να ξεγελιούνται οι ημιμαθείς, και να κάνουν καριέρες οι επιτήδειοι…

Το σύμπλεγμα της κατωτερότητας…



Ξ​​εκίνησαν πριν από πέντε μήνες με τον αέρα του ανθρώπου που έχει συνηθίσει να πολιτεύεται εναντίον της πραγματικότητας.
Συμπεριφέρθηκαν σαν να περιφρονούν τους λογαριασμούς, τους αριθμούς και τις πράξεις.



Ηταν υπεράνω της μικρότητας των συνομιλητών τους, που δεν τολμούσαν να λύσουν τις γραβάτες τους και να βγάλουν το σακάκι τους, εγκλωβισμένοι μέσα στις συμβάσεις και στους τύπους ευγενείας.
Αυτοί ήθελαν να αλλάξουν τη Γηραιά Ηπειρο.
Δεν ζητούσαν χρήματα. Ζητούσαν αξιοπρέπεια…


Ο Τσίπρας ως Καζαντζίδης…



Αχχχχχχχχχχχ! Μακρόσυρτο. Και δεύτερο αχχχχχχχχχχχ! Πιο μακρόσυρτο.
Και φέρεται να είπε ο Τσίπρας στον Τουσκ «Η Ελλάδα έχει 1.500.000 ανέργους, 3 εκατομμύρια φτωχούς και χιλιάδες οικογένειες που ζουν χωρίς εισόδημα, μόνο με τη σύνταξη των παππούδων. Αυτό δεν είναι παιχνίδι».
Από περιγραφή γεγονότος σκίζουμε. Μπορεί και μόνο αυτό να μας αρκεί.


Κάποιος μετέδωσε τον πόνο μας στα πέρατα της οικουμένης.
Άνοιξε τις καρδιές μας, πήρε το ντέρτι μας και το τραγούδησε.
Πες τον και Καζαντζίδη.
Και ανέκραξαν οι τηλεοπτικοί με ενθουσιασμό «Καλά του τα 'πε!».
Λες και δεν τα ήξερε!
Και ξεφουσκώσανε στα καφενείο τον στεναγμό της ψυχής τους…

Τους κατηγορούμε γιατί είναι συνεπείς;



Διαβάζοντας τις προτάσεις της ελληνικής κυβέρνησης προς τους δανειστές, διαπίστωσα πόσο συνεπείς είναι αυτές, προς τους ιδεολογικούς προσανατολισμούς της και πόσο "εύστοχα" επιλεγμένα είναι τα υποζύγια των νέων φορολογικών βαρών.
Εκείνο που δεν καταλαβαίνω, είναι τις διαμαρτυρίες και τις κραυγές των σχολιαστών και των αναλυτών για το χαρμάνι αυτών των μέτρων.



Κινούνται στο ίδιο μήκος κύματος με τους φιλελεύθερους που ονειρεύονταν, το πρώτο διάστημα της συγκυβέρνησης Σύριζα - Αν.ελ., τον Τσίπρα να πραγματώνει τις μεταρρυθμίσεις που αυτοί επιθυμούσαν.
Και μάλιστα τον προέτρεπαν…


Χρεοκοπήστε σαν τον Πετράν…



Ο Πέτρος Κωστόπουλος, ως γνωστόν, χρεοκόπησε εδώ και καιρό.
Οι επιχειρήσεις του πτώχευσαν, πουλήθηκαν, έκλεισαν ή κάτι τέτοιο.
Αμφιβάλλω αν ξέρουν ακριβώς τι έγινε οι κολλητοί του φίλοι.
Όπως και να 'χει, φαίνεται πως ένα από τα πανίσχυρα πολιτιστικά πρότυπα του νεοέλληνα έχασε την «αυτοκρατορία» του.



Το ωραίο, όμως είναι πως δεν έχασε την εικόνα του «αυτοκράτορα».
Γιατί μπορεί να μπήκε στα πέτρινα χρόνια της ανασφάλειας, αλλά συνεχίζει να είναι αυτός που όλοι απολαμβάναμε ως τώρα.
Στις τηλεοράσεις, στα περιοδικά, στις συζητήσεις, στα πάρτι…

Ο Αλέξης Τσίπρας απέτυχε…



Με άρθρο του στους Financial Times ο φιλέλληνας και γνώστης της ελληνικής ιστορίας, πραγματικότητας και της ζωής στην Ελλάδα, o ιστορικός Μαρκ Μαζάουερ κάνει εκτενή αναφορά στις ευθύνες του Τσίπρα για την πορεία της διαπραγμάτευσης και μεταξύ άλλων αναφέρει ότι «Ο Αλέξης Τσίπρας απέτυχε» και έχει μια τελευταία ευκαιρία να βάλει τη χώρα του πάνω από το κόμμα.




Μεταξύ άλλων αναφέρει:


Αλέξης vs πραγματικότητα: Σημειώσατε 2!



ΠΡΟΣΟΧΗ: Ακολουθεί παραλήρημα…

Από την εποχή των ‘80ς, οπότε και μπήκαμε (σχεδόν βιαίως) σε καθεστώς «πλέριας δημοκρατίας», με συνέχεια τα ‘90ς της τεχνητής ευμάρειας, όπου πλημμυρίσαμε σε επιδοτήσεις και δάνεια, ενώ την πνευματική μας καθοδήγηση  ανέλαβαν τα μεσημεριανάδικα και τα Ερωτοδικεία, με τον κοΖμάκη να ξεδίνει τα βράδια στα άπειρα σκυλάδικα, προσωπικά είχα καταλάβει ότι οδεύουμε προς τον γκρεμό, και απλά  είμαστε στη φάση που διασχίζουμε το «τρίχινο γιοφύρι».



Είχα γράψει για παράδειγμα πως η Ρούλα Κορομηλά και οι τσαούσες της καταστρέφουν μια ολόκληρη γενιά Ελληνίδων (και Ελλήνων), αλλά … φωνή βοώντος εν τη ερήμω.
Οι εποχές ήταν τέτοιες, που όλοι ανεξαιρέτως ζούσαν το (ψευδεπίγραφο) όνειρο.
Οποιαδήποτε αντίθετη φωνή ήταν απλά μίζερη, αντιδραστική, κομπλεξική, και χαλούσε τη σούπα…

Επαναστάτης χωρίς αιτία…



Όλο και περισσότερο ο θίασος που μας κυβερνάει μοιάζει με την ταινία «Rebel Without a Cause» – Επαναστάτης χωρίς αιτία – του 1955 του Nickolas Ray με πρωταγωνιστή το James Dean. Τελικά το Chicken run μεταξύ της κυβέρνησης Τσίπρα και των Θεσμών (Ευρωπαϊκής Επιτροπής, ΕΚΤ και ΔΝΤ) που οδηγεί;




Για το σύνολο των αναλυτών τα πιθανά σενάρια του game of chicken (είναι κλασσικό παράδειγμα της θεωρίας των παιγνίων) είναι τρία:
1.       Να καταλήξει η διαπραγμάτευση σε συμφωνία
2.      Να καταλήξει σε μη συμφωνία που θα οδηγήσει τη χώρα σε default (χρεοκοπία) εντός του Ευρώ,
3.      Να καταλήξει σε μη συμφωνία με χρεοκοπία και σε Grexit…