Μισή αλήθεια και πολλά ψέματα…



Άκουγα τον Δημήτρη Παπαδημούλη να λέει ότι Νέα Δημοκρατία και ΣΥΡΙΖΑ θα πρέπει να αντιπαραθέσουν τα προγράμματα τους σε debate αρχηγών.
Και μετά είπε κάτι για σύγκλιση όλων των πολιτικών δυνάμεων σε ένα πλαίσιο πολιτισμένου εκλογικού αγώνα.



Είναι εμφανές ότι η Ευρώπη τον έχει πειράξει.
Ο τρόπος με τον οποίο θα κυλήσει αυτή η προεκλογική περίοδος, θα προκαλέσει μεγαλύτερα προβλήματα ακόμα και από τη διενέργεια των εκλογών.
Κοινώς το κλίμα θα μας τραυματίσει περισσότερο από τη διαδικασία που, αν μη τι άλλο, συνιστά αναγκαία συνθήκη για την έκφραση της λαϊκής βούλησης…


Το Πασόκ είναι (ακόμη) εδώ, και θα συνεχίσει να είναι…



Ένα από αυτά που ακούγονται κατά κόρον τα τελευταία 2-3  χρόνια είναι πως μέσα στα χίλια της στραβά, η κρίση μας έκανε κι ένα καλό: Εξαφάνισε το Πασόκ, που σήμερα βολοδέρνει μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας.




Και για πάρα πολλούς αυτό είναι καλό, αφού το Πασόκ που κυριαρχούσε επί δεκαετίες, εκτός από τη πλήρη ισοπέδωση των πάντων, εκπροσωπούσε και ότι πιο χυδαίο υπάρχει, δηλαδή τον συντεχνιασμό, που για τους γνωρίζοντες από πολιτικές επιστήμες είναι ταυτόσημος με τον φασισμό.
Μάλιστα, φασισμός σημαίνει συντεχνιασμός (κυριολεκτικά)…

Τσακίστε τον λαϊκισμό!



Η κάλπη είναι σαν την γκαστρωμένη γυναίκα πριν βγουν τα υπερηχογραφήματα. Ποτέ δεν ξέρεις τι θα σου βγάλει, ποιοι θα είναι δηλαδή οι αντιπρόσωποι του λαού. Έτσι, λοιπόν δεν ξέρουμε και ποιοι θα εκλεγούν στις 25 Ιανουαρίου.



Αν θα είναι ικανοί, μορφωμένοι, αξιοπρεπείς, δουλευταράδες ή άξιοι και με «γαλόνια» στην πραγματική ζωή.
Ο λαός αποφασίζει και αυτός με την ψήφο του θα φέρει αυτούς που θέλει στο Κοινοβούλιο.
Εκτός από ορισμένες «καραμπόλες» από τις οποίες πολλές φορές προκύπτουν τερατουργήματα…


Πού βρισκόμαστε;



Έγινε και αυτό: για πρώτη φορά στα 40 χρόνια ύπαρξης της Ελληνικής Δημοκρατίας, η βουλή δεν καταφέρνει να εκλέξει πρόεδρο και οδηγούμαστε σε εκλογές.




Κανείς δεν αιφνιδιάστηκε, το αντίθετο θα ήταν έκπληξη, να υπάρξει έστω και την τελευταία στιγμή στοιχειώδης συναντίληψη ότι στην κατάσταση που βρίσκεται σήμερα η χώρα όχι μόνο δεν χρειάζονταν εκλογές αλλά αντιθέτως κάποια προσέγγιση των πολιτικών δυνάμεων για να κλείσουν οι τελικές συμφωνίες με τους δανειστές.
Για να σταθεροποιηθεί η οικονομία και να αρχίσει ο δύσκολος και αργός δρόμος της οικονομικής ανόρθωσης…


Τα 10 άβολα κλισέ του ταξιδιού με αεροπλάνο…



Τα ενοχλητικά παιδάκια. 
Κλαίνε επειδή βρίσκουν τρομακτική την απογείωση, γελάνε δυνατά λίγο αργότερα με κάποιον που ξερνάει, και πριν περάσει καλά καλά ένα λεπτό, βάζουν πάλι τα κλάματα επειδή βούλωσαν τ’ αυτιά τους.




Αναρριχώνται στη θέση τους για να κατασκοπεύσουν τον από πίσω, πέφτει η κηρομπογιά τους στα πόδια σου κατά λάθος, σε σηκώνουν πέντε φορές γιατί θέλουν τσίσα, και φυσικά κλωτσάνε τη θέση σου συστηματικά και με όλη τους τη δύναμη για να εκτονωθούν.
Σε κάποια φάση που τα παίρνει ο ύπνος, η μάνα τους τα παίρνει αγκαλιά και τους χαϊδεύει τα μαλλιά με ύφος “Έχω ή δεν έχω τον πιο υπέροχο άγγελο του κόσμου;” Η φαντασίωση δεν διαρκεί πολύ – σε λίγο ο άγγελος ξυπνάει και αρχίζει να την βαράει όπου βρει επειδή βαρέθηκε τόση ώρα στο κωλοαεροπλάνο…

Αστυνομικός στην Αμερική; Μια επικίνδυνη δουλειά!



Μπορεί το τελευταίο διάστημα οι αστυνομικοί της Αμερικής να βρίσκονται στο στόχαστρο, εξαιτίας του ότι πυροβολάνε στο ψαχνό, όμως θα πρέπει να έχουμε υπόψη ότι η δουλειά του αστυνομικού εκεί είναι λίαν επικίνδυνη, και τα νούμερα το αποδεικνύουν.



Ο αριθμός των αστυνομικών της Αμερικής που έχασαν τη ζωή τους από πυροβόλα όπλα αυξήθηκε κατά 56% φέτος, με 15 θανάτους να οφείλονται σε ενέδρες…