Α...Μάρδ...ησα για το παιδί μου!



Θα αποδεχθούμε εκ προοιμίου όλους τους ισχυρισμούς που προέβαλε ο Αναπληρωτής Υπουργός Οικονομικών κ. Μάρδας για την υπόθεση της εξαγωγής χρημάτων στο Βέλγιο, με σκοπό, όπως είπε, να χρηματοδοτήσει τις μεταπτυχιακές σπουδές της κόρης του. 


Παρότι είναι γνωστό ότι «ο διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες» δεν θα υπεισέλθουμε σε δευτερεύουσες πτυχές του θέματος, αν και κάποιες είναι αρκούντως σημαντικές, όπως για παράδειγμα πότε τελικά έβγαλε τα χρήματα έξω ο Υπουργός, πέρυσι τον Νοέμβριο, εφέτος τον Ιανουάριο ή τον Φεβρουάριο; Καθώς η ημερομηνία εξαγωγής συνδεόμενη με την ανάληψη κυβερνητικής θέσεως εξάγει για κάθε εκδοχή διαφορετικά πολιτικά συμπεράσματα...

Ας γίνει με το καλό η κωλοτούμπα, και τα βρίσκουμε αργότερα…



Τίποτα δεν περιγράφει καλύτερα το σουρεαλιστικό  αλαλούμ που ζούμε, από αυτή τη περίπτωση που έσκασε χτες, με την «ψεκασμένη» υποψήφια για την αντιπροεδρία του ΕΦΕΤ.




Μια περίπτωση που απλά δείχνει το μέγεθος της βλακείας που μας δέρνει ως λαό, από τη στιγμή που ένα κόμμα, το οποίο μάλιστα συγκυβερνά, έχει στις τάξεις του, και μάλιστα προτείνει για υπεύθυνη θέση μια … βαρεμένη, που σε άλλες χώρες (των βελανιδοφάγων) θα την μάζευαν οι αρμόδιοι με απόχη (για το καλό της).
Στα καθ ημάς όμως πολιτεύεται, και μάλιστα επιτυχώς.


Αυτή είναι η ελληνική Αριστερά…



Ακόμα υπάρχουν στην Ελλάδα άνθρωποι που πιστεύουν ότι ο κομμουνισμός είναι το βέλτιστο πολιτικό σύστημα οργάνωσης της κοινωνίας.
Πολλοί από αυτούς, αν τους αναφέρεις τα θύματα του σταλινισμού στην ΕΣΣΔ και στην Ανατολική Ευρώπη, τη Βόρεια Κορέα, την Καμπότζη και την Κούβα, απαντούν είτε ότι δεν ήταν έτσι όπως τα αναφέρουν στην ιστορία οι νικητές, είτε «η θεωρία όμως είναι καλή» [1].




Εξακολουθούν να υποστηρίζουν καθεστώτα που θα εξαφάνιζαν από προσώπου γης, στην καλύτερη περίπτωση στέλνοντάς την σε ένα γκουλάγκ, τη συγγραφέα ενός άρθρου όπως αυτό αλλά και πολλούς από τους ανίδεους υπερασπιστές τους – τόσο ανελεύθερα, που στην πραγματικότητα μόνο ήρωες θα διανοούνταν ακόμα και να συζητήσουν με μέλη της οικογένειάς τους την αντίθεσή τους.
Η πραγματικότητα είναι ότι ο κομμουνισμός στην πράξη είναι ένα βάρβαρο πολιτικό σύστημα, που υποδουλώνει τους πολλούς στους λίγους εκλεκτούς.

Μας ψεκάζουν… σας λέω!



«Πιστεύω ότι γίνονται κάποιοι ψεκασμοί δεν ξέρω για ποιους λόγους» δήλωσε την Τετάρτη η υποψήφια βουλευτής των Ανεξαρτήτων Ελλήνων και προταθείσα για τη θέση της αντιπροέδρου της ΕΦΕΤ Φωτεινή Αθανασοπούλου, μια ημέρα μετά την απόσυρση της υποψηφιότητάς της λόγω του θορύβου που δημιουργήθηκε στη Βουλή για τις απόψεις της…


 
«Έχει ήδη  αποδειχθεί ότι γίνονται για στρατιωτικούς λόγους και για αλλαγή του κλίματος και αυτό το πράγμα θέλουμε να το διερευνήσουμε» επέμεινε η κυρία Αθανασοπούλου…


Πρώτη φορά Αριστερά…



 Χρειάσθηκαν μόνο τέσσερις μήνες για να αποδειχθεί ότι η «πρώτη φορά Αριστερά» δεν είναι τίποτε περισσότερο από μια κλασσική απάτη, όπως ολόκληρο το φαύλο και ανίκανο πολιτικό σύστημα της μεταπολιτεύσεως, του οποίου ο ΣΥΡΙΖΑ, μαζί με τους ΑΝΕΛ είναι ο σκληρός πυρήνας, το πιο αντιδραστικό και οπισθοδρομικό του τμήμα!



Εξ αρχής, πριν τις εκλογές, ήξεραν ότι δεν υπήρχε άλλος δρόμος από αυτόν που τελικά ακολουθήθηκε τις τελευταίες ημέρες.
Ήξεραν, αλλά εγκλωβισμένοι στις ιδεοληψίες τους και στις ναρκισσιστικές φαντασιώσεις του κάθε Βαρουφάκη, ασκούσαν εξωτερική και οικονομική πολιτική κυριολεκτικώς «για τα μάτια του κόσμου», για το τι θα πουν τα απομεινάρια του σταλινισμού, οι λαφαζάνηδες, οι σκουρλέτηδες, οι διαμαντόπουλοι, η κάθε Ραχήλ Μακρή, η κάθε Ξουλίδου, ο κάθε παρανοϊκός που πιστεύει ότι μας ψεκάζουν! Ήξεραν, αλλά έπαιζαν με τη φωτιά…


Oι σαχλαμάρες των δημοσκοπήσεων…



Για τα χάλια της χώρας φταίνε, κατά σειράν, οι πολιτικοί (που αποφασίζουν), οι καθηγητές («καθηγητές τρεις, εχάθη η πατρίς»), οι δημοσιογράφοι (που παραπληροφορούν) και οι δημοσκόποι (που κατευθύνουν την κοινή γνώμη).




Οι τρεις πρώτοι είναι αρχαία φρούτα, οι δημοσκόποι μεγαλουργούν τα τελευταία 20 χρόνια.
Στους τελευταίους θα επικεντρωθούμε σήμερα…

Ενταύθα μαθήματα πολιτικής αυτοκτονίας...



Θυμάστε τον ποδοσφαιρικό αγώνα στην έδρα της ελληνικής ομάδας η οποία έχανε με μεγάλη διαφορά και λίγο πριν το τέλος, κατέβασαν τους διακόπτες και το στάδιο βυθίστηκε στο σκοτάδι;
Ο στόχος των δολιοφθορέων ήταν η επανάληψη του αγώνα με την προσδοκία την επόμενη φορά το αποτέλεσμα να καταλήξει καλύτερο...




Η  τακτική του κ. Τσίπρα τους τελευταίους μήνες μετά τις Ευρωεκλογές μοιάζει να αντιγράφει τη συγκεκριμένη τακτική από την ανάποδη.
Ήτοι, ενώ είχε ένα αγώνα ο οποίος πλησίαζε προς το τέλος και η ελληνική ομάδα έστω και οριακά ήταν μπροστά στο σκορ, κατέβασε τους διακόπτες και πέτυχε επανάληψη του αγώνα που ήταν βέβαιο πως ξεκινούσε με 3-4 γκολ εναντίον μας...