Καιρός να φεύγουν…



Τα ψέματα τελείωσαν. Η κυβέρνηση (!) Τσίπρα κατά τον ίδιο τρόπο που, με μία ζαριά ή ένα μεγάλο κόλπο της πόκας –στο οποίο ειδικεύονται ο πρωθυπουργός και ο «μέντοράς» του–, κατόρθωσε να ανέβει στην εξουσία, αντιμετωπίζει τώρα τις συνέπειες της μιας και μοναδικής ζαριάς ή του μεγάλου κόλπου όπου έπαιξε «τα ρέστα του».
Έχουμε επαναλάβει αναρίθμητες φορές ότι ο ΣΥΡΙΖΑ τράβηξε ένα μεγάλο λαχείο από το 2012 και μετά.




Τα δύο συστημικά κόμματα ενεπλάκησαν στις καταστροφικές συνέπειες των μνημονίων και η κοινωνία και τα κοινωνικά κινήματα, που συμβατικά αποκαλούμε «Αγανακτισμένους», απέτυχαν, όπως εξάλλου ήταν αναμενόμενο, να προσφέρουν μια οποιαδήποτε εναλλακτική λύση.
Σε αυτά τα πλαίσια, ένα συνονθύλευμα εθνομηδενιστών, τροτσκιστών, σταλινικών και άλλων ομάδων, επειδή αποτελούσαν τη μοναδική υπαρκτή οργανωμένη δύναμη, που επί πλέον είχε και μεγάλη πρόσβαση και αναγνωσιμότητα στους μηχανισμούς της εξουσίας (ΜΜΕ, Πανεπιστήμια, ποικίλες «δεξαμενές σκέψης» του συστήματος), κατόρθωσε να αναδειχθεί στην κεντρική εναλλακτική πρόταση απέναντι στο καταρρέον πολιτικό σύστημα ως η τελευταία και άφθαρτη εκδοχή του…

Εξιδανίκευση και πραγματικότητα…



Πολλοί συμπατριώτες μας κρίνουν ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ–ΑΝΕΛ δεν είναι «αριστερή» και προσβλέπουν σε μια αυθεντική κυβέρνηση της αριστεράς.




Αυτή η θέση μαρτυρεί μια παλιά εξιδανίκευση που δεν δικαιολογείται από την ιστορία της εγχώριας –και της παγκόσμιας– αριστεράς· στην ουσία, πρόκειται για την πεισματική προσκόλληση σε μια «τέλεια» αριστερά, επαναστατική, ανθρωπιστική, καλοκάγαθη, «προοδευτική» – σε μια ιδεολογία και παράταξη που δεν υπήρξε ποτέ...


Στροφή τώρα ή … καταστροφή!



Η Ελλάδα μετά τις εκλογές του Γενάρη έχει χάσει το βηματισμό της, το κράτος παραπαίει. Ο τόπος αυτή τη στιγμή δεν κυβερνάται.
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ αυτοσχεδιάζει και ταυτόχρονα προβάλλει μία σθεναρή αντίσταση σε κάθε εκσυγχρονιστικό κεκτημένο και πρόταση μεταρρύθμισης.




Ο ορθολογισμός δαιμονοποιείται και αντικαθίσταται από τον αυταρχισμό και τα εθνολαϊκιστικά κηρύγματα.
Η ανασφάλεια των κυβερνώντων βρίσκει καταφύγιο στη δημιουργία μίας νέας κάστας οικογενειοκρατίας...


Ανορθολογισμού το ανάγνωσμα…



Από τους μυριάδες μυριάδων ορθόδοξους χριστιανούς που έχουν κοινωνήσει, ουδείς ασθένησε από AIDS. Αυτό ας το θεωρήσουμε βέβαιο, παρότι δεν υπάρχουν σχετικές στατιστικές.
Και δεν υπάρχουν, επειδή ουδείς λόγος συντρέχει να εκπονηθούν, όπως δεν συντρέχει πια λόγος να κάνεις πειράματα για να αποδείξεις πως η Γη κινείται.




Οι γιατροί, όσοι τέλος πάντων προλαβαίνουν να ενημερώνονται για την πρόοδο στον τομέα των σπουδών και του επαγγέλματός τους και δεν βρίσκονται συνεχώς στο τηλεοπτικό μετερίζι τους (και σε δεύτερη μοίρα στο κοινοβουλευτικό), ξέρουν ότι ο ιός ΗΙV δεν μεταδίδεται με το σάλιο.
Ούτε με τον ιδρώτα, τα δάκρυα, το φιλί, τη χειραψία, την αγκαλιά.
Δεν είναι θαύμα λοιπόν η μη μετάδοσή του διά της μεταλήψεως. Φυσική είναι. Και επιστήμη…

Κάνεις κριτική στον λαοπρόβλητο Αλέξη; Είσαι προδότης!



 «Τρόικα εσωτερικού». «Πέμπτη φάλαγγα του Σόιμπλε». «Προδότες και γερμανοτσολιάδες». «Μερκελιστές».
Είναι ορισμένες από τις εκφράσεις που χρησιμοποιεί ο αριστερός εσμός της δημοσιογραφίας, της παραδημοσιογραφίας, αλλά ακόμη και υπουργών και βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ.



Αυτοί που θα έσκιζαν τα μνημόνια και έλεγαν στη Μέρκελ «Go back», οι ίδιοι που παρακαλάνε για ένα ξεροκόμματο για να μην χρεοκοπήσουμε, εκείνοι που στήθηκαν στα τέσσερα για λίγη εξουσία, τολμούν να κάνουν εξευτελιστικούς χαρακτηρισμούς για τους πολιτικούς τους αντιπάλους


Οι (άλλοι) «εσωτερικοί υπονομευτές»…




Είναι κανόνας: όλες οι κυβερνήσεις, όταν αντιμετωπίζουν δυσκολίες, ανακαλύπτουν εχθρούς, εξωτερικούς και εσωτερικούς. Τα παραδείγματα από το απώτερο και πρόσφατο παρελθόν αφθονούν.




Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ δεν θα μπορούσε να ξεφύγει από αυτόν τον κανόνα. Πέραν των εξωτερικών εχθρών (Σόιμπλε, Ντάισελμπλουμ κ.ά.), δείχνει ιδιαίτερη έφεση στην ανακάλυψη και εσωτερικών.
Ο Σαμαράς, ο Βενιζέλος, ο Θεοδωράκης είναι μόνιμοι.
Σύμφωνα με τον γνωστό υποστηρικτή λαϊκών αιτημάτων Γεώργιο Κατρούγκαλο, αποτελούν «την τρόικα εσωτερικού»...