Ο πρώιμος Αλέξης στη Γένοβα…



Επίθεση στον Αλέξη Τσίπρα εξαπολύει η Daily Mail και εν μέσω των κρίσιμων διαπραγματεύσεων, δημοσιεύει φωτογραφίες από τη συμμετοχή του νυν πρωθυπουργού σε διαδήλωση που είχε πραγματοποιηθεί το 2001 στο πλαίσιο της συνόδου της G8 στη Γένοβα.  




«To πορτρέτο του ανθρώπου που έχει φέρει το ευρώ στο χείλος του γκρεμού: Αποκαλύπτεται πως ο "σκληροπυρηνικός" Έλληνας πρωθυπουργός συγκρούστηκε με την ιταλική αστυνομία σε διαδήλωση στη σύνοδο της G8 στη Γένοβα - Η κομμουνίστρια σύντροφός του η οποία είπε ότι θα τον εγκαταλείψει αν υποκύψει στις απαιτήσεις της ΕΕ», αναφέρεται στον πρόλογο του δημοσιεύματος που εμπεριέχει πολλούς βαρείς χαρακτηρισμούς για το πρόσωπο του Έλληνα Πρωθυπουργού...

Μην ξαναγυρίσει με άδεια χέρια…



Πολλές φορές το τελευταίο διάστημα έχουμε ακούσει φράσεις όπως «τελευταία ευκαιρία», «ύστατη στιγμή», «τελευταία προσπάθεια», «τέλος χρόνου» κ.λπ., oι οποίες όλες θέλουν να υπογραμμίσουν την κρισιμότητα της κατάστασης.
Και αν όλες αυτές οι εκτιμήσεις δεν επιβεβαιώθηκαν μέχρι τώρα, αυτό δεν σημαίνει πως υπάρχουν κι άλλες ευκαιρίες για τη χώρα για την επίτευξη συμφωνίας.



Το γεγονός ότι οι ηγέτες της Ευρωζώνης θα μαζευτούν άρον-άρον τη Δευτέρα σε μια έκτακτη Σύνοδο Κορυφής ενώ υπάρχει και η προγραμματισμένη Σύνοδος της Πέμπτης σημαίνει ότι σίγουρα δεν πρόκειται για μία ακόμα συνάντηση ανάμεσα στις τόσες και ότι αφήνει περιθώρια για αέναες συζητήσεις και διαπραγματεύσεις ή κινήσεις στο πλαίσιο της θεωρίας των παιγνίων...

Πλατεία-σύμβολο της αριστερής σχιζοφρένειας…



Περιμένω σήμερα μια εξίσου εντυπωσιακά μαζική με την προχθεσινή συγκέντρωση «Μένουμε Ευρώπη» στο Σύνταγμα. Ομολογώ μάλιστα ότι απολαμβάνω με… «σαρκαστικό ρεβανσισμό» την αμηχανία στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ και του αριστερού ακτιβισμού γενικότερα να μειώσουν τη σημασία της.



Το πλήθος ήταν απρόσμενα εντυπωσιακό και τα περί Louis Vuitton «επιχειρήματα» μοιάζουν με μασημένες τσίχλες, κολλημένες συχνά σε ένα πολυχρησιμοποιημένο, έστω ακριβό, τσαντάκι.
Άλλωστε, η Αριστερά ένιωθε πάντα άβολα με εκδηλώσεις ηχηρής παρουσίας της σιωπηρής πλειοψηφίας.
Αισθάνεται σα να της κλέβουν τον χώρο και τις συνήθειες…

Η αυτοπαγίδευση του ΣΥΡΙΖΑ…



Ο Σύριζα σίγουρα δεν είναι ένα σοσιαλδημοκρατικό κόμμα και ούτε πρόκειται να γίνει. Είναι ένα μωσαϊκό κινήσεων που έχουν ως κοινό  παρονομαστή την μαρξιστική θεωρία και την κινηματική λογική.



Εκμεταλλευόμενος την κατάρρευση του αστικού πολιτικού κόσμου,  λόγω των μνημονίων, ανήλθε στην εξουσία με την αντιφατική ατζέντα της αντιμνημονιακής πολιτικής από την μία μεριά και της παραμονής στην ευρωζώνη από την άλλη.
Για να ακριβολογώ, αυτή ήταν και είναι  η πολιτική πρόταση της ηγετικής του ομάδας, γιατί υπάρχουν και οι μειοψηφικές προτάσεις...

Ιδού οι αληθινοί «γερμανοτσολιάδες»…



Οι αληθινοί «γερμανοτσολιάδες» θα είναι αυτοί που θα οδηγήσουν την χώρα στα βαρύτερα δεσμά μιας ακόμη επαχθέστερης συμφωνίας ή - ο μη γένοιτο - στην χρεωκοπία.
Διότι όπως και να την βαφτίσουν την όποια συμφωνία, εάν αυτή γίνει, θα είναι τα φορολογικά μέτρα της ασήκωτα σαν μολύβι, αν αποφύγουμε και τις περικοπές.



Θα πάρουμε, ζάχαρη στο άλογο, κανά σκόντο στο ΦΠΑ του ρεύματος και μια αόριστη υπόσχεση, πως, εάν και εφόσον, θα δουν αργότερα το ζήτημα της αναδιάρθρωσης του χρέους.
Την είχαν πάρει κι οι προηγούμενοι.
Πάντως συμφωνία και χρήμα χωρίς σκληρά μέτρα δεν θα δούμε. Τα υπόλοιπα είναι για κατανάλωση…

Ο ένοχος «αθώος»...



Βλέπω όλο και περισσότερους φίλους -πολλούς από αυτούς που ψήφισαν "δοκιμαστικά ΣΥΡΙΖΑ" στις τελευταίες εκλογές και που συνεχίζουν να αυτοχαρακτηρίζονται ως "μετριοπαθείς", "ψύχραιμοι", "ακομμάτιστοι", 'νοικοκυραίοι"...- να δυσανασχετούν, πλέον ...



- Γιατί δεν τελειώνουν, επιτέλους, με τις διαπραγματεύσεις;
- Δεν τους περιμέναμε έτσι...
- Που το πάνε;
- Γιατί δεν κάνουν τα πράγματα, όσο απλά τα έλεγαν προεκλογικά;
Δυστυχώς, αφελή τα ερωτήματα τους...


Αφήστε την Ελλάδα να πέσει …



Τώρα που οι Δαναοί έφεραν τα δώρα τους, αποδεικνύεται πως είχε δίκιο ο Μάργκαρετ Θάτσερ όταν έλεγε πως οι σοσιαλιστές κυβερνήσεις: «εξαντλούν τα χρήματα των ανθρώπων».



Κατά τον αρθρογράφο του Newsweek και άλλων σημαντικών αμερικανικών μέσων, Τζορτζ Γουίλ, το δράμα της Ελλάδας έγινε μελόδραμα...