Η αριστερή κυριαρχία καταρρέει…
Τόσο οι δημοσκοπήσεις, που δεν είναι και ο πιο
αξιόπιστος δείκτης, όσο και ο τρόπος που αντιδρά η ελληνική κοινωνία, δείχνουν
τη μεγάλη ανατροπή σκηνικού που έχει επέλθει στην Ελλάδα.
Όποιος πριν μερικούς μήνες έλεγε ότι ο πολιτικός
βίος του Τσίπρα μπορεί να είναι και βραχύβιος θα τον έλεγαν τρελό. Είχε ένα
τεράστιο πολιτικό κεφάλαιο και χρόνο μπροστά του για να το διαχειριστεί και
κατάφερε το ακατόρθωτο.
Να διαλύσει τη μεγάλη ευκαιρία που είχε.
Ένα πολιτικό σύστημα απαξιωμένο, ο κόσμος
απογοητευμένος, οργισμένος και πολλές φορές απαθής στα όσα συνέβαιναν ήταν
επόμενο να στραφεί στο «καινούργιο» που πούλησε με μεγάλη ευκολία ο Τσίπρας.
Έτσι, πριν από ένα χρόνο το πολιτικό μέλλον του
Τσίπρα φάνταζε ευοίωνο. Η «επέλαση» ξεκίνησε από τη Θεσσαλονίκη με το περίφημο
πρόγραμμα που ήταν τόσο ψεύτικο ώστε έσκασε με πάταγο.
Πέρυσι τέτοια εποχή στήθηκε το μεγαλύτερο
παιχνίδι υφαρπαγής της ψήφου των πολιτών και ουσιαστικά ξεκίνησε η σύντομη,
όπως όλα δείχνουν, καριέρα του κ. Τσίπρα...
Πρωθυπουργός άσχετος, άβουλος και μοιραίος αντάμα…
Θα μπορούσε να είναι
διασκεδαστικό κουίζ:
Ποιος είναι ο πρωθυπουργός ο οποίος ανακαλύπτει μετά από επτά μήνες και,
μάλιστα την τελευταία ημέρα της θητείας του, ότι μια κοινή υπουργική απόφαση
για να πάει από το ένα υπουργείο στο άλλο πρέπει να περάσουν τρεις μήνες;
Εύκολο… Ποιος άλλος από τον απίθανο κ. Τσίπρα ο
οποίος, με μια χαρακτηριστική αφέλεια, προέβη στην διαπίστωση αυτή στη
συνέντευξή του στον Alpha, καταλήγοντας στο καινοφανές συμπέρασμα: «Δεν μπορεί
να λειτουργήσει έτσι το κράτος!»…
Oι ψαράδες της αντιμνημονιακής λίμνης…
Είμαστε στις εκλογές του θανάτου της κατσίκας
του γείτονα;
Στις εκλογές όπου κανένα κόμμα δεν ζητάει
να το ψηφίσεις, αλλά ζητάει να μην ψηφίσεις το άλλο.
Με την κυβέρνηση του Ιανουαρίου του ’15 να έχει
την κατάληξη που προέβλεπε η ποιότητά της, επτά μήνες μετά η Ελλάδα πηγαίνει
για δεύτερη φορά σε εκλογές μέσα στον ίδιο χρόνο και για τρίτη στα τελευταία
τρία χρόνια…
Αντιμετωπίζει τα ψυχολογικά του μέσω των εκλογών…
Αν δεν ήταν ο Τσίπρας, αλλά κάποιος άλλος χωρίς
το απύθμενο θράσος του, θα ήταν αξιολύπητος. «Επί δεκαεπτά ώρες εκείνοι με
πίεζαν για μέτρα, δεν τους πίεζα εγώ».
Το είπε σε προεκλογική ομιλία του στην Κρήτη, με
τον σκοπό προφανώς να χτυπήσει κάποια ευαίσθητη χορδή στις ψυχές των
ευσυγκίνητων Κρητών.
Δεν φαίνεται όμως να αντιλαμβάνεται ότι, με
τέτοιου είδους επιχειρήματα, το μόνο που πετυχαίνει είναι να υπενθυμίζει την
αποτυχία της επτάμηνης «τετραετίας» του…
Τα "γυρίζουν" οι Γερμανοί για τα αεροδρόμια;
Κι ενώ μετά την ψήφιση του 3ου μνημονίου από την
ελληνική Βουλή, το θέμα της εκχώρησης των 14 περιφερειακών αεροδρομίων έμοιαζε
να βαίνει προς ευτυχή, για την κοινοπραξία, κατάληξη, η Fraport τα
"γύρισε".
Όπως καταγράφηκε στις σελίδες και τους
ιστότοπους έγκυρων οικονομικών Μέσων μετά το δεκαπενταύγουστο, η συμφωνία είναι
στον «αέρα» λόγω προσκομμάτων που θέτει πλέον η πλευρά του αναδόχου…