Η ξαφνιασμένη παιδικότητα της Αριστεράς…



Παρατηρώντας τη διακυβέρνηση της χώρας από την πρώτη γνήσια και δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση της Αριστεράς, εντυπωσιάζομαι από την ποιότητα των δικαιολογιών που χρησιμοποιεί. Εχουν πολύ συχνά κάτι το ενοχλητικά παιδαριώδες. Δηλαδή, την απειρία και την αμάθεια –που είναι φυσιολογικά σε ένα παιδί– τις βλέπεις σε έναν υποτίθεται ώριμο άνθρωπο και αναρωτιέσαι πού ζούσε, επιτέλους, αυτός ο άνθρωπος.




Εξοχο το πρόσφατο παράδειγμα του υπουργού Μεταφορών, που είπε ότι η αύξηση της τιμής του εισιτηρίου κατά 0,20 λεπτά του ευρώ «δεν είναι αύξηση του εισιτηρίου, γιατί η αύξηση είναι του ΦΠΑ». Ηθελε μάλλον να πει ότι δεν είναι αύξηση του κομίστρου, αλλά δεν τους βοηθούν ούτε τα ελληνικά τους. Ανεξαρτήτως όμως του τι ήθελε να πει και τι κατάφερε να πει, το ουσιώδες ζήτημα είναι πως τολμά και εκστομίζει μια τόσο ανόητη δικαιολογία…

Σκληρή λύση, αλλιώς τετραγωνισμός του κύκλου!



Σφοδρή ήταν η χτεσινή απεργιακή χιονοστιβάδα. Πρωτοφανής, μάλιστα, αφού κινητοποιήθηκε και ολάκερος ο πραγματικός ιδιωτικός τομέας, πέρα από τον συνήθη αναξιόπιστο σαματά των ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ, ΠΑΜΕ. Αλλά δεν είχε ομοιογενή στόχευση. Εκτός από το καθολικό πολιτικό μήνυμα κατά της ψευτιάς της χειρότερης μεταπολιτευτικής κυβέρνησης, δεν είχε καθαρό μήνυμα επί του ασφαλιστικού, το οποίο ήταν και η αφορμή της απεργίας.


 
Και έλειπε το μήνυμα, γιατί κάθε ομάδα έχει άλλο συμφέρον. Άλλη θέλει να διασώσει τα κεκτημένα εις βάρος των άλλων προνόμια. Άλλη γιατί δεν αντέχει περαιτέρω επιβάρυνση υπέρ των προνομιούχων ομάδων. Άλλη γιατί απαιτεί να συνεχίσει ο Κουτόφραγκος να χορηγεί το χρεωκόπο ασφαλιστικό μας σύστημα ως έχει… 

Η Τουρκία θα σώσει την Ευρώπη!



Από το Λονδίνο ως την Αθήνα, η Ευρώπη αμφισβητείται. Χιλιάδες άνθρωποι, κυρίως πρόσφυγες από την Συρία, το Ιράκ και το Αφγανιστάν, προσπαθούν με κάθε μέσο να μπουν στην ΕΕ. Από την άλλη, πολλοί Άγγλοι συντηρητικοί θέλουν να φύγουν απ αυτήν. Άλλοι πάλι, όπως ο Ρώσος πρόεδρος Β. Πούτιν, την υπονομεύουν. Κι άλλοι την έχουν βαρεθεί.




Τα δυο πιο ισχυρά σύμβολα της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, το ευρώ και η συνθήκη Σένγκεν, κινδυνεύουν να καταρρεύσουν υπό την πίεση της πολωμένης πολιτικής, των διαφοροποιημένων οικονομικών αποδόσεων, και την εισροή πάνω από ένα εκατομμύριο απεγνωσμένων λαθρομεταναστών και προσφύγων τον περασμένο χρόνο...

Αν διαλυθεί η Σένγκεν, το κόστος θα είναι δυσβάσταχτο…



Η μεταναστευτική κρίση και οι φόβοι για τρομοκρατία έχουν φέρει ξανά στο επίκεντρο τα πολιτικά και άλλα κόστη μιας Ευρώπης χωρίς σύνορα. Η τρέχουσα πίεση για εντατικότερους ελέγχους στα σύνορα, και η πιθανή αποσυναρμολόγηση της συνθήκης Σένγκεν, που δημιούργησε την Ευρώπη χωρίς σύνορα, υπογραμμίζουν ένα ακόμη κόστος, που θα προκύψει με την επαναφορά των συνόρων, το οικονομικό.




Πρόκειται για τεράστιο κόστος, λένε όλοι εκείνοι οι έμποροι, επιχειρηματίες, κλπ που θέλουν την διατήρηση της συνθήκης, και που κερδίζουν από την ομαλή διακίνηση ανθρώπων και αγαθών στην ευρωπαϊκή ήπειρο…

Μικρός απολογισμός…



Στην Ελλάδα έχουμε τη χειρότερη κυβέρνηση της πρόσφατης ιστορίας. Στην Ευρώπη έχουμε τις χειρότερες ηγεσίες από τον Β΄ παγκόσμιο πόλεμο. Αν προσπαθήσουμε να δούμε τη μεγαλύτερη εικόνα –πού οδηγήθηκε η αμερικανική εξωτερική πολιτική επί Τζορτζ Μπους Τζούνιορ, πώς το Ισλάμ κήρυξε ιερό πόλεμο στη Δύση – θα διαπιστώσουμε ότι η στρατηγική των δυτικών χωρών είναι είτε ασυνάρτητη, είτε ανύπαρκτη.




Είναι η πρώτη φορά μετά το 1945 που μπορεί κανείς να μιλήσει για παγκόσμια κρίση –όχι για «κρίση του καπιταλισμού»–αλλά για ανισορροπία, για οικονομική, δημογραφική και πολιτική αστάθεια...