Shine on you crazy diamond...

Pink Floyd

Φιντέλ Κάστρο: Και άγγελος και δαίμονας…

Διαβάζω για τον θάνατο του Φιντέλ κατάρες, ύβρεις αλλά και γλυκερούς επαίνους από την πιο φλώρικη αριστερά της Ευρώπης, τον ΣΥΡΙΖΑ. Αν δεν τους ξέραμε πόσο της πλάκας είναι, θα θεωρούσαμε τις αναρτήσεις του Τσίπρα και των Πολάκηδων ως τρολάρισμα κατά του αποβιώσαντος κουβανού ηγέτη.

Τι ήταν λοιπόν ο Φιντέλ; Ήταν όλα. Αντάρτης, πατριώτης, λατρεμένος από πολλούς και μισητός από άλλους τόσους, επαναστάτης και στυγνός δικτάτορας κι άλλα τόσα...

Ο θάνατος ενός δικτάτορα…

Ο κόσμος απαλλάχθηκε από έναν δικτάτορα. Ο θάνατος ενός δικτάτορα, ιδιαίτερα ενός δικτάτορα που βρίσκεται, έστω και τυπικά, στην εξουσία είναι πάντα ένα πολύ καλό νέο. Αμέσως μετά τον θάνατο δικτατόρων το αυταρχικό τους καθεστώς κλονίζεται. Αυτό ελπίζουμε να γίνει και τώρα στην Κούβα.

Κανονικά θα έκλεινα το άρθρο εδώ. Τι άλλο να πούμε; Ας ευχηθούμε να απαλλαγεί σύντομα ο κουβανικός λαός κι από τον αδελφό και διάδοχό του.

Όμως όχι. Πρέπει να πούμε μερικά ακόμα πράγματα. Ο Κάστρο είναι ειδική περίπτωση…

Μια καταπληκτική ονειρική ταινία…

Δεν θεωρώ τον εαυτό μου σινεφίλ με την κουλτουριάρικη και ελιτίστικη έννοια του όρου, αλλά μου αρέσουν οι ταινίες. Πάρα πολύ. Γι αυτό, εδώ και πολλά χρόνια προσπαθώ να βλέπω τουλάχιστον από μία καθημερινά.

Είχα λοιπόν προχθές μια συζήτηση με φίλους για τις «καλύτερες» ταινίες όλων των εποχών, και θυμήθηκα μια, που όταν την πρωτοείδα πριν από πάρα πολλά χρόνια, με είχε κυριολεκτικά τρελάνει. Γι αυτό και ακόμη την θεωρώ ως μία από τις αρτιότερες που έχω δει ποτέ… μαζί με το Blade Runner, το  Donnie Darko, το Vanilla Sky, και άλλες παρόμοιες…

Ο Ρώσος πολίτης… Steven Seagal!

Μπορεί να μην είναι ο καλύτερος ηθοποιός του κόσμου, αλλά οι ταινίες του παρακολουθούνται μετά μανίας από εκατομμύρια θαυμαστές του, ιδιαίτερα στη Ρωσία.

Μιλάμε για τον Steven Seagal, ο οποίος όπως και κάποιοι άλλοι «υπερήλικες» συνάδελφοί του, αλλά και αθλητές, αποφάσισε στα ύστερά του να γίνει πολίτης της Ρωσίας!

Δεν λιάζονται, πεθαίνουν...

Ηταν το χρονικό ενός προαναγγελθέντος θανάτου. Το δυστύχημα που, μόνο από θαύμα, δεν είχε συμβεί μέχρι τώρα, έγινε το βράδυ της Πέμπτης στο hotspot της Μόριας, στη Λέσβο. Μια γιαγιά και το εγγόνι της, ένα εξάχρονο αγοράκι, δεν θα ζήσουν ποτέ σε κάποια φιλόξενη καινούργια πατρίδα, αφού έχασαν τη ζωή τους όταν εξερράγη φιάλη υγραερίου την ώρα που μαγείρευε η 66χρονη γυναίκα, κουρδικής καταγωγής.

Οι δύο διπλά άτυχοι άνθρωποι κάηκαν ζωντανοί μέσα στην πλαστική σκηνή τους, ενώ η φωτιά μεταδόθηκε ταχύτατα παντού, με αποτέλεσμα να καεί μεγάλο μέρος του καταυλισμού, να τραυματιστούν σοβαρά άλλοι δέκα άνθρωποι και να ακολουθήσουν γενικευμένα επεισόδια…

Ο Παναγιώτης και ο Πάνος, και τα μεγαλεία τους…

Πολλοί ήταν όσοι διερωτήθηκαν γιατί συνόδευσαν τόσοι υπουργοί (σύνολον επτά) τον πρωθυπουργό Αλ. Τσίπρα στην περιοδεία του στη Θράκη (και εν συνεχεία στη Θεσσαλονίκη). Ο κάθε ένας υπουργός είχε και μια αρμοδιότητα σε ό,τι επρόκειτο να εξαγγείλει ο Πρωθυπουργός.

Ο Παναγιώτης Κουρουμπλής για παράδειγμα, νεοτοποθετηθείς υπουργός Ναυτιλίας, πήγε για το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης. Και εκεί, μόλις κάθισαν στο Λιμεναρχείο, ο Πρωθυπουργός γύρισε και του είπε: «Είδες, Παναγιώτη, τι μεγαλεία έχει το Ναυτιλίας;». Ο υπουργός αιφνιδιάστηκε από την ερώτηση, δεν ήξερε τι να απαντήσει και απλώς χαμογέλασε. Τι μεγαλεία να δει άλλωστε; Από πρώτος τη τάξει υπουργός (Εσωτερικών) βρέθηκε στο Ναυτιλίας, μάλλον για να τον καλοπιάσει ο Πρωθυπουργός του τα είπε αυτά…