Ο στρατάρχης στο Καστελλόριζο…



Το θέμα δεν είναι ότι ο στρατάρχης πήγε στο Καστελλόριζο, αλλά ότι δεν έκανε και μια ηρωική απόβαση, απέναντι, στην Αλικαρνασσό, αλλιώς Μποντρούμ -ίσως το απέφυγε διότι η Τουρκία έχει πλέον πολλά μπουντρούμια και αποπροσανατολίστηκε.




Ήταν όμως καιρός να πάρει ένα μάθημα η Τουρκία και ο ανδρείος στρατάρχης, περιβεβλημένος τη στολή του ένδοξου έλληνος αξιωματικού, τους το έδωσε προτάσσοντας τα στήθη του στο ακριτικό νησί, ου μην και την γαστροβαρή μπιροκοιλιά, προκαλώντας τρόμο στους μεμέτηδες απέναντι, που άρχισαν αμέσως να οπισθοχωρούν πανικόβλητοι, όπως οι ρωμαϊκές λεγεώνες ενώπιον του Αννίβα, δηλαδή κωλοτουμπηδόν…


Ο καθαρμός των Κασιδιάρηδων…



Εν αρχή εποίησεν ο Θεός τον ουρανόν και την Γην. Στους χρόνους δε του Αλέξιου του Πρωτηφορά, νήσος βραχώδης εβγήκε μέσα από την θάλασσαν και στάθηκε επί της επιφανείας. Και η Αυλωνίτου η Σοφή την ονόμασε Τω.



 
Και είπεν ο Πανοκαμμένος ο Ημιμαθής, ο και Βεστιάριος λεγόμενος: «Να πάγουμε εις την Τω, δια να την δούμε από κοντά. Ευκαιρίας δε δοθείσης, να πεταχτούμε και εις το κοντινό Καστελόριζον, δια να προσκυνήσουμε τον τόπον όπου εδοξάσθη η οσία Βάνα Μπάρμπα η Μεγαλόστηθη. Η χάρη της θα μας βοηθήσει να τρομάξουμε τους Οθωμανούς και να τους στείλουμε πίσω στην Κόκκινη Μηλιά»…


Πλήρης δικαίωση Σαμαρά – Λαζαρίδη για την θεωρία των δύο άκρων!



Όταν πριν από μερικά χρόνια αποκαλύφθηκε ότι ο Μπαλτάκος είχε συνομιλίες με τον «φίλο» του Κασιδιάρη και αυτός τον ηχογραφούσε προκλήθηκε σάλος. Όλοι είπαν «μα είναι δυνατόν ο στενός συνεργάτης του Σαμαρά να μιλά με τους Χρυσαυγίτες;»




Μάλιστα ο ΣΥΡΙΖΑ είχε βγάλει πολλές οργισμένες ανακοινώσεις μεταξύ των οποίων και αυτή: «Η εκκωφαντική σιωπή της κυβέρνησης και του πρωθυπουργού συνιστά μείζον πολιτικό θέμα» αναφέρεται στην ανακοίνωση. «Ο κ. Σαμαράς δεν μπορεί άλλο να κρύβεται. Οι συνομιλίες Μπαλτάκου- Κασιδιάρη αποδεικνύουν πέραν πάσης αμφιβολίας την ύπαρξη διαύλων επικοινωνίας μεταξύ του Μαξίμου και της Χρυσής Αυγής στο ανώτερο επίπεδο». «Η ύπαρξη ενός ακροδεξιού παρακράτους μέσα στο Μαξίμου, υπό τις ευλογίες Σαμαρά, αποτελεί πραγματικότητα. Η παρουσία αυτής της κυβέρνησης υπονομεύει τη δημοκρατία και ισοπεδώνει την κοινωνία με τη μνημονιακή βαρβαρότητα. Κάθε μέρα που περνά με αυτήν την κυβέρνηση στην εξουσία είναι καταστροφική. Πρέπει να φύγουν» καταλήγει...


Με ή χωρίς εκλογές, ακλόνητη η κινεζοποίηση…



Η δική μας εκτίμηση ήταν ότι οι Τσιπραίοι φούντωσαν και πάλι την εκλογολογία (με τα γνωστά «ήξεις αφίξεις» που συνοδεύουν πάντα αυτή τη φιλολογία), όχι επειδή έχουν ως στόχο να πάνε σε εκλογές, αλλά επειδή εφαρμόζουν το γνωστό σχέδιο συσπείρωσης του κοινοβουλευτικού λόχου της συγκυβέρνησης, ώστε να ψηφίσει αδιαμαρτύρητα το «πακέτο» που θα συνοδεύει τη δεύτερη αξιολόγηση.




Δεν τους έχουμε για τόσο αφελείς ώστε να πιστεύουν πως μπορούν να εκβιάσουν τους ευρωπαίους ιμπεριαλιστές για να τους επιφυλάξουν ευνοϊκή μεταχείριση. Εδώ δεν τους «ταρακούνησε» ο Σαμαράς το 2014 με την απειλή του επερχόμενου ΣΥΡΙΖΑ, θα τους «ταρακουνήσει» μια απειλή εκλογών σήμερα, όταν ο μεν ΣΥΡΙΖΑ είναι πλήρως μνημονιακός η δε ΝΔ του Κούλη ακόμα πιο μνημονιακή;


Μια απίθανη πτήση… κόλαφος για την ΕΣΣΔ!



Όλα ξεκίνησαν τον Μάιο του 1987. Ο νεαρός Mathias Rust είχε μπουχτίσει με τις εντάσεις του ψυχρού πολέμου, και για αυτό σχεδίασε μια δική του «φανταστική γέφυρα» μεταξύ Δύσης και Ανατολής.



Νοίκιασε λοιπόν ένα μονοκινητήριο Cessna F172P, το οποίο τροποποίησε προσθέτοντας δεξαμενές καυσίμων στη θέση των καθισμάτων, και απογειώθηκε από το Uetersen της Γερμανίας, πετώντας στους ουρανούς της Βόρειας Ευρώπης για δυο εβδομάδες, ενώ προσγειώθηκε και στην Ισλανδία, όπου έμεινε για μερικές ημέρες επισκεπτόμενος το Hofdi House, εκεί δηλαδή όπου πρόσφατα είχαν λάβει χώρα οι αποτυχημένες ειρηνευτικές συνομιλίες μεταξύ ΗΠΑ και ΕΣΣΔ…

Ποιοι και γιατί δεν θέλουν εκλογές;



Μπορώ να καταλάβω το αντιπολιτευόμενο κόμμα που δεν θέλει πρόωρες εκλογές. Διαφωνεί στα πάντα με την κυβερνητική πολιτική, αλλά δεν είναι έτοιμο να εμπλακεί στην εκλογική διαδικασία. Τα ποσοστά που του δίνουν οι δημοσκοπήσεις δεν είναι ανθηρά . Θέτει υπεράνω το κομματικό του συμφέρον, αλλά από τέτοια είμαστε συνηθισμένοι. Πολιτικός ρεαλισμός.




Μπορώ να καταλάβω και την αριστερά που λυπάται για την παταγώδη αποτυχία της κυβερνώσας εκδοχής της και αγωνιά για το μέλλον της αριστερής ιδεολογίας  γενικώς. Το σύνθημα «ποτέ πια αριστερά» στοιχειώνει τον ύπνο της και θέλει να δώσει μια ακόμα ευκαιρία στην κυβέρνηση μπας και ανακάμψει. Αναζητά ένα λόγο για να στηρίξει την ανάγκη της συναίνεσης μιας και ως αριστερά της είναι αδύνατο να ανοίξει το δρόμο σε ένα δεξιό - φιλελεύθερο κόμμα. Εδώ προέχει το ιδεολογικό συμφέρον αλλά και από τέτοια είμαστε συνηθισμένοι. Το μέλλον της ευρύτερης παράταξης...