Like Dylan in the Movies...

Belle and Sebastian

23 νεκροί και μια καρέκλα…

Πέρασε πάνω από μια εβδομάδα από τις πρωτοφανείς πλημμύρες στη Μάνδρα Αττικής και, αν δεν είχε βρεθεί ο τελευταίος νεκρός πριν από 48 ώρες, θα το είχαμε κιόλας ξεχάσει. Η ταχύτητα με την οποία καταναλώνουμε και μεταβολίζουμε κάθε τηλεοπτικό «προϊόν», μάς έχει κάνει πλέον να μην αντιλαμβανόμαστε τα μεγέθη. Να μην αντιλαμβανόμαστε πόσο μεγάλο ήταν το κακό που έγινε.

Δεν είναι όμως μόνο η αντιληπτική μας ικανότητα που φθίνει. Η απίστευτη χυδαιότητα με την οποία έχει εμποτιστεί η πολιτική ζωή, έχει πλέον αλλοιώσει και τον τρόπο που τα γεγονότα παρουσιάζονται από τους πολιτικούς, με αποτέλεσμα να επηρεάζεται και η δική μας αντίδραση, τώρα πλέον είναι όλα φυσιολογικά!

Εσύ δεν φταις ποτέ…

Το 1997 είχα δύο εκατομμύρια δραχμές στην τράπεζα και ένα φίλο δίπλα μου στο μπαρ. Οικονομικός συντάκτης, από τους καλούς. Έπινε malt και κάπνιζε Cohiba που, μεταξύ μας, δεν ήταν και εύκολο να τα βρεις εκείνη την εποχή. Οδηγούσε SAAB και χάριζε στην καλή του Σαββατοκύριακα στην Ευρώπη. Πρέπει να είσαι ζεν για να μη σου ανοίξει την όρεξη ή την περιέργεια.

Το παλικάρι αγόραζε συγκεκριμένα «χαρτιά» στο Χρηματιστήριο, αξιοποιώντας και την επικοινωνιακή προώθηση που απολάμβανε ο εκδότης των τίτλων. Και μετά άναβε το πούρο και παρακολουθούσε την κούρσα. Θυμάστε πόσο ήταν το limit up; Στο 8% τη μέρα. Ξέρεις τι είναι να βλέπεις τα λεφτά σου να αυξάνονται κατά 8% τη μέρα; Κακαρίζεις, όπως η κότα που κάνει τα χρυσά αυγά. Ας μη φλυαρώ. Δεν ντρέπομαι να σας πω ότι εκείνα τα δύο εκατομμύρια της τράπεζας, βγήκαν στο δρόμο, πάνω στα τέσσερα φαρδιά λάστιχα του αυτοκινήτου που με έκανε κάγκουρα...

Προσοχή όταν ταξιδεύετε στο εξωτερικό… όχι κώλους έξω!

Το τελευταίο διάστημα έχουμε γίνει μάρτυρες δυο διαφορετικών μεν, σχετιζόμενων όμως με μια κοινή συνιστώσα δε, γεγονότων και περιστατικών. Αναφέρομαι στην σύλληψη του 19χρονου «μοντέλου» από την Μυτιλήνη στο μακρινό Χόνγκ Κονγκ, για διακίνηση δυόμιση κιλών κοκαίνης, αλλά και στα διάφορα περιστατικά που συμβαίνουν καθημερινά στη χώρα μας με «πρόσφυγες πολέμου» να διαδηλώνουν, να καίνε, να συγκρούονται μεταξύ τους, αλλά και με παοκτσήδες, να αλληλομαχαιρώνονται, κλπ. Χώρια κάποιες φωτογραφίες που κάνουν κάθε τόσο την εμφάνισή τους στο διαδίκτυο απεικονίζοντας Αλβανούς να προσβάλλουν παντοιοτρόπως την ελληνική σημαία (ακόμη και φαντάρους στον ελληνικό στρατό).

Τα θυμήθηκα όλα αυτά διότι περιδιαβαίνοντας την διεθνή ειδησεογραφία το μάτι μου έπεσε σε μια νέα ταξιδιωτική οδηγία της κυβέρνησης των ΗΠΑ προς τους πολίτες τους, δια της οποίας τους συμβουλεύει να ενημερώνονται και να κατανοούν την νομοθεσία των κρατών τα οποία επισκέπτονται, προκειμένου να μην μπλέκουν σε περιπέτειες, όπως εκείνη του μοντέλου από την Μυτιλήνη, που λέγαμε…

Εμπρός στο δρόμο που χάραξε το… Βιετνάμ!

Όλοι εμείς οι κακοπροαίρετοι, που ασκούμε καθημερινή κριτική στην «αριστερή» κυβέρνηση του ριζοσπαστικού Σύριζα, συνηθίζουμε να την συγκρίνουμε με αντίστοιχες φιλολαϊκές κυβερνήσεις σε άλλες χώρες φάρους του σοσιαλισμού, όπως είναι η Κούβα, η Βενεζουέλα, η Βόρεια Κορέα, κ.ά. Χώρες τις οποίες τα κυβερνητικά μας στελέχη είχαν παιδιόθεν, και συνεχίζουν να έχουν, ως πρότυπα, και που όποτε αναφέρονται στα επιτεύγματά τους τα χείλη τους στάζουν μέλι.

Θυμόσαστε τις ενθουσιώδεις συναντήσεις της Ρένας με τον Τσάβεζ;

Τους διθυράμβους για την περήφανη σοσιαλιστική πορεία της Βενεζουέλας;

Το προσκύνημα (και τις σέλφις) του Αλέξη (και άλλων πούρων χαραμοφάηδων) στην Αβάνα με αφορμή την κηδεία του Φιντέλ, και τα μαύρα  δάκρυα των συριζαίων όταν πέθανε τόσο άδικα ο ηγέτης σύμβολο;

Μιλάμε για κλάμα κι όχι αστεία, με την κριτική των κακοπροαίρετων που έλεγα να έχει να κάνει με το γεγονός ότι για τους 23 νεκρούς της Μάνδρας δεν έκλαψε κανείς… ούτε καν ο Κυρίτσης (εκείνος με το σκουλαρίκι στον αφαλό)…

Facebook: Ετοιμάζει νέο σύστημα πιστοποίησης λογαριασμού!

Το Facebook σύντομα θα σας ζητάει να ανεβάσετε μια φωτογραφία του εαυτού σας που θα δείχνει καθαρά ότι είστε εσείς, για να αποδείξετε έτσι ότι δεν είστε κάποιο bot.

Μπορεί να μην αργήσει ο καιρός που το Facebook θα ζητάει καθαρές φωτογραφίες διαβατηρίου, με συγκεκριμένες προδιαγραφές για την επαλήθευση των λογαριασμών. Τουλάχιστον εκεί μπορεί να οδηγήσει το συμπέρασμα ότι ετοιμάζει ένα νέο σύστημα πιστοποίησης στο οποίο φαίνεται ότι θέλει να προχωρήσει…

One Better Day...

Madness

Δεν είναι η ιδεολογία αλλά τα βλήματα που ενώνουν…

Ένας άνθρωπος που μπορεί να λέει ότι το ξενοδοχείο που έμεινε στο Λονδίνο την μια φορά πληρώθηκε με μετρητά και την άλλη με κάρτα δεν πρόκειται να πει για πιο λόγο ήθελε η πώληση των όπλων στην Σαουδική Αραβία να έχει ενδιάμεσο τον Βασίλη Παπαδόπουλο. Όπως αναμενόταν ο Πάνος Καμμένος στην Βουλή θα ήταν πρόθυμος να κουνήσει χαρτιά, να πει όποιο όνομα μπορούσε στρέψει την κουβέντα σε άλλο θέμα αλλά δεν θα αναφερόταν σε αυτό που έπρεπε να απαντηθεί.

Για ποιο λόγο σε μια διακρατική συμφωνία, που μπορούσε να γίνει χωρίς ενδιαμέσους έπρεπε να χωθεί ο Βασίλης Παπαδόπουλος. Όπως και για ποιο λόγο  η κυβέρνηση που είχε αφήσει την Ζωή να απειλήσει τον Στουρνάρα ότι θα διατάξει την βίαιη προσαγωγή δεν πίεσε τον Παπαδόπουλο να εμφανιστεί στην Βουλή και να δώσει εξηγήσεις. Ειδικά όταν ο Παπαδόπουλος δεν ήταν κάποιος άγνωστος  αλλά το όνομα του αναφερόταν σε δελτίο Τύπου της 9 Αυγούστου του υπουργείου Εθνικής Άμυνας. Με τον Βασίλη Παπαδόπουλο να μην έχει πρόθεση να εμφανιστεί ή να κάνει δήλωση μέσω εκπροσώπου του, η κυβέρνηση είχε εξασφαλίσει τα νώτα της. Το μόνο που απέμενε ήταν να τρομοκρατηθούν και να εξαναγκαστούν να σιωπήσουν όσοι γνώριζαν κάτι για την υπόθεση...

Ο ολοκληρωτισμός του μέλλοντός μας…

Οι αυθεντικοί κομμουνιστές είχαν καταλάβει από την αρχή ότι η ολοκληρωτική κοινωνία των φτωχών που ήθελαν να φτιάξουν έπρεπε να είναι και σιδερόφραχτη. Διαφορετικά οι ικανότεροι και οι πλέον ανήσυχοι θα την έκαναν για τη Δύση και τον καπιταλισμό αναζητώντας τι άλλο,  ελεύθερη και πλούσια ζωή. Γι' αυτό και πρώτο τους μέλημα ήταν να υψώσουν, αυτό που ο Τσώρτσιλ αποκάλεσε, «Σιδηρούν Παραπέτασμα».

  

Οι εγχώριοι κρατιστές - ντεμέκ «κομμουνιστές», αριστεροί, δεξιοί και κεντρώοι, κατάφεραν με τις επιδοτήσεις και τα δανεικά να δομήσουν τον «ανοιχτό ελληνικό κομμουνισμό» με χρήμα, που μεγαλούργησε από τη δεκαετία του ’80 μέχρι και τις μέρες μας. Οι αριστεροί, ως πιο ειδικοί, είχαν καταλάβει ότι με την είσοδο στην Ευρωπαϊκή Ένωση η χώρα άνοιγε παράθυρο στη Δύση και αυτό θα υπονόμευε το μονάκριβο κρατισμό της. Γι’ αυτό και εναντιώθηκαν στην ευρωπαϊκή ολοκλήρωση προσπαθώντας να αποτρέψουν την πτώση της χώρας στο «λάκκο των λεόντων» φωνάζοντας εκείνο το αμίμητο  «ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο»…

Η καμένη αριστεροσύνη…

Παλιά, πολύ παλιά, υπήρχε το «Θέατρο της Δευτέρας». Ηταν μια εκπομπή της ΕΡΤ, στην οποία αρχικά βλέπαμε επιτυχημένες θεατρικές παραστάσεις - επρόκειτο κυρίως για έργα που οι μεγάλοι αθηναϊκοί θίασοι είχαν ανεβάσει ένα ή δυο χρόνια πριν. Με τον καιρό η φόρμουλα αυτή εγκαταλείφθηκε κι ο καθένας που ήξερε την διοίκηση της ΕΡΤ έβρισκε χρήματα για μια παραγωγή μετριότατη αλλά καλοπληρωμένη.

  

Οι παραστάσεις, που μεταδίδονταν, έγιναν ολοένα και πιο βαρετές και πομπώδεις, καθώς σκηνοθέτες και ηθοποιοί που υπηρετούσαν την ματαιοδοξία τους χρησιμοποιούσαν τα χρήματα της δημόσιας τηλεόρασης για να ανεβάσουν έστω για ένα βράδυ, κάτι που κανείς θεατρικός παραγωγός  δεν θα χρηματοδοτούσε ποτέ - η εκπομπή κόπηκε. Όμως ο τίτλος έμεινε: η γκρινιάρα Δευτέρα απέκτησε το θέατρό της. Χθες που υπήρχε στη Βουλή η συζήτηση για τα έργα και τις ημέρες του Πάνου Καμμένου στο Υπουργείο Εθνικής Αμυνας, όποιος άντεξε να δει μισή ώρα, αυτό κυρίως θυμήθηκε: το «Θέατρο της Δευτέρας» και την πομπώδη τσαπατσουλιά των παραστάσεων του…

Καταλονία, Ρωσία, και …fake news!

Η Ευρώπη βρίσκεται σε πόλεμο… ψηφιακό πόλεμο. Ανάλογο με αυτόν που έγινε στις ΗΠΑ. Αντιμέτωπη με μια επίθεση σχεδιασμένη να σπείρει αμφιβολίες, διχόνοια, και να υποσκάψει τις δημοκρατικές διαδικασίες.

Ιδού ένα ανατριχιαστικό παράδειγμα: Στην κορύφωση της καταλανικής αποσχιστικής κρίσης, η ανάλυση πέντε εκατομμυρίων μηνυμάτων που αναρτήθηκαν στα σόσιαλ μίντια για την Καταλονία μεταξύ 29/9 και 5/10, απέδειξε ότι μόλις το 3% εξ αυτών προέρχονταν από πραγματικά προφίλ χρηστών εκτός των ιντερνετικών δικτύων της Ρωσίας και της Βενεζουέλας. Αυτό είναι το συμπέρασμα μιας αναφοράς που ετοίμασε και παρουσίασε ο Javier Lesaca, επισκέπτης καθηγητής στη σχολή ΜΜΕ του πανεπιστημίου George Washington…

Απλά παραδείγματα πολιτικού ρεαλισμού…

"Μα γιατί από την αρχή τον διάλεξε γιά κυβερνητικό εταίρο του;"

Κοντεύουν οι Συριζανέλ να συμπληρώσουν τριετία στην κυβέρνηση και υπάρχουν πολίτες που επιμένουν να το φυσάνε και να μην τους κρυώνει. Να θεωρούν ανεξήγητη τη συμπόρευση ενός αριστερού -τέλος πάντων- κόμματος με ένα μόρφωμα που απηχεί τις πιό παρωχημένα δεξιές, τις πιό κραυγαλέα πατριδοκάπηλες απόψεις. Υπάρχουν και οι άλλοι, οι υποψιασμένοι, που επισημαίνουν ότι οι ιδεολογικές και αισθητικές συγγένειες του Σύριζα με τους Ανέλ είναι ιδιαίτερα έντονες. Πως ο λαϊκισμός αποτελεί τη συνεκτική ουσία τους. Ότι πρόκειται για δυό όψεις του ίδιου νομίσματος. 

Προσωπικά είμαι βέβαιος πως ούτε ο κύριος Τσίπρας ούτε καν ο ίδιος ο κύριος Πάνος Καμμένος ασχολήθηκαν ποτέ στα σοβαρά με την ιδεολογία των "Ανεξάρτητων Ελλήνων". Η μνημονιακή στροφή του Αντώνη Σαμαρά, η στήριξη που παρείχε στην κυβέρνηση Παπαδήμου, έδωσε την ευκαιρία στις αρχές του 2012 στον Πάνο Καμμένο να αναγγείλει μέσω διαδικτύου την ίδρυση του δικού του "αμόλυντου", "ασυμβίβαστου" κόμματος…

All the Born Losers...

God's Toys

Ο σύμβουλος, ο μπάφος και η… ανάπτυξη!

Όσοι ασχολούνται ενδελεχώς με τα του Σύριζα θα θυμούνται πολύ καλά τις στοιχειοθετημένες και κοστολογημένες προτάσεις των στελεχών του επί παντός επιστητού, όταν ήταν ακόμη στην αντιπολίτευση και την χώρα διοικούσαν οι εξωνημένοι γερμανοτσολιάδες του Σαμαρά και του Βενιζέλου.

  

Ήταν οι ηρωικές εποχές του αγαναΧτισμού και των αυτοσχέδιων λαϊκών δικαστηρίων στις πάνω και κάτω πλατείες, τότε που όλα έδειχναν πως ένας άνεμος ελευθερίας πλησίαζε και θα καθάριζε στο πέρασμά του την νοσηρή ατμόσφαιρα η οποία είχε τυλίξει επί χρόνια την πολύπαθη χώρα μας...

Ένας πρωθυπουργός που δεν καταλαβαίνει τη Δημοκρατία…

Το ότι ο Έλληνας πρωθυπουργός δεν πολυγουστάρει τη Δημοκρατία δεν είναι περίεργο. Στο κάτω-κάτω είναι πολιτικό παιδί της κομμουνιστικής αριστεράς και μεγάλωσε με καφενειακοπολιτικές συζητήσεις που ξεκινούσαν από τους τρόπους με τους οποίους θα μπορούσε να καταλυθεί η αστική δημοκρατία και κατέληγαν στο αν σπουδαιότερος ηγέτης ήταν ο Μάο ή ο Λένιν.

Η απέχθεια για τη Δημοκρατία είναι βασικό στοιχείο της πολιτικής του υπόστασης, αλλά την ξέρουμε. Αυτό που ίσως να μην μπορούσαμε να φανταστούμε (φυσικά και μπορούσαμε, για έμφαση το γράφω), είναι το ότι ο Έλληνας πρωθυπουργός δεν μπορεί να καταλάβει ΤΙ είναι η Δημοκρατία. Αν ήξερε, δεν θα είχε ποτέ ξεστομίσει αυτές τις κολοσσιαίου μεγέθους μπούρδες* και σίγουρα θα είχε εμποδίσει τον παρατρεχάμενο που χειρίζεται το λογαριασμό του στο τουίτερ να τις τουιτάρει… 

Ένα… πούρο δώρο μαζί με το μέρισμα…

Ωραίο το βίντεο που σκέφτηκαν να φτιάξουν οι σύμβουλοι του πρωθυπουργού (Καρανίκα εσύ;) για να προβάλλουν το κοινωνικό μέρισμα που μοιράζει η κυβέρνηση. Λίγο τα κουτιά για πούρα, λίγο το Mont blanc της υπογραφής, λίγο η συμπαθέστατη κοκκινοφορούσα κυρία στο περιστύλιο της Βουλής να διαβάζει από το autocue το πόσο δίκαιη πράξη είναι η διανομή του εφάπαξ βοηθήματος, όλοι μας ευθυμήσαμε.

Μόνο που ξέχασαν να αναφέρουν ότι για να «πετύχουμε» αυτό το «θεάρεστο» αποτέλεσμα, έπρεπε πρώτα να κατακτήσουμε την πρωτιά στον πίνακα του ΟΟΣΑ με τις χώρες που είχαν την μεγαλύτερη αύξηση στους φόρους...

Τσίπρας - Καμμένος: Μαζί μέχρι τέλους…

Ελάχιστα από τα υπάρχοντα ερωτήματα απαντήθηκαν στις ομιλίες του Πάνου Καμμένου και του Αλέξη Τσίπρα στη Βουλή. Αυτό που σίγουρα απαντήθηκε είναι πόσο μακριά θα φτάσει η συνεργασία ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ: Μέχρι τέλους. Ο Πρωθυπουργός μπήκε στην αίθουσα της Ολομέλειας την ώρα που μιλούσε ο υπουργός Αμυνας και κυβερνητικός του εταίρος, ενώ ήταν γεμάτα τα υπουργικά έδρανα και οι μισοί βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ χειροκροτούσαν κάθε κορώνα του. 

Οι υπόλοιποι άκουγαν παγωμένοι. Και πριν από την ομιλία του κ. Τσίπρα, όση ώρα μιλούσε ο κ. Μητσοτάκης, ο Πρωθυπουργός κι ο υπουργός του μιλούσαν μεταξύ τους, σκουντούσαν ο ένας τον άλλον, χλεύαζαν. Δύο σιαμαίοι πολιτικοί, οι οποίοι είχαν συντονιστεί στα πάντα, ακόμα και στον εκνευρισμό τους όταν ανέβηκαν στο βήμα, στην αγανάκτησή τους από τις άδικες κατηγορίες, την αντίστασή τους στις «συμμορίες» και στη διαπλοκή που θέλουν να ρίξουν την κυβέρνηση. Στην πραγματικότητα όμως δεν φώτισαν καμία πτυχή της σκοτεινής υπόθεσης που ταράζει την κυβέρνηση…

Disappear...

Mazzy Star

O Ρέμος των Αλπεων…

Τα τελευταία καλοκαίρια σχολιάσαμε πολύ τις εμφανίσεις του Αντώνη Ρέμου στην Μύκονο, όπου το τσιφτετέλι συναντούσε την πιο ακριβή σαμπάνια και ο δημοφιλής τραγουδιστής, ως πρεσβευτής της νεοελληνικής διασκέδασης, βροντοφώναζε: «Fuck Ibiza, only Mykonos» και «Mykonos fuck all the world! Ok, I love this!». Συμμετείχε και εκείνος, με τον τρόπο του, στη διεθνή διαφήμιση μιας χώρας με κυριότερο αξιοθέατο το… ξεσάλωμα.

Μιας Ελλάδας που καλεί τον επισκέπτη της να διασκεδάσει ακούγοντας φτηνή μουσική (την οποία όμως σε περιπτώσεις όπως του Ρέμου θα ακριβοπληρώσει), να πιει μέχρι τελικής πτώσεως ανακατεύοντας τσίπουρο με ουίσκι και έπειτα να ξεράσει «στο περιγιάλι το κρυφό και άσπρο σαν περιστέρι». Το κύμα θα ξεπλύνει την αηδία και αυτός, πίσω στην πατρίδα, θα διηγείται πόσο έντονα διασκεδάζουν οι Ελληνες…

Το 19χρονο «μοντέλο», και η κρίση που περνάμε…

Αφγανοί έχουν καταλάβει τα γραφεία του Σύριζα στην Μυτιλήνη, μάλιστα έγιναν και μάχες μεταξύ τους με έναν νεκρό, Πακιστανοί συγκρούονται με παοκτσήδες στην Αθήνα, πλημμυροπαθείς κλαίνε στην Μάνδρα, νεοδημοκράτες μαλώνουν με συριζαίους στη βουλή για τα βλήματα του… Καμμένου, οι κατασχέσεις μισθών από την εφορία πάνε σύννεφο, το ίδιο και οι πλειστηριασμοί ακινήτων, και τα μερίσματα ακόμη να φανούν… α,  να μην ξεχάσω και τον ταλαίπωρο «πρόσφυγα πολέμου», που βίασε το 11μηνο(!) μωρό του…

Όλα αυτά, και άλλα πολλά παρόμοια,  είναι η τραγική κατάληξη της οικονομικής κρίσης που ξέσπασε από το 2009 περίπου, με αποκορύφωμα την εκλογή του Σύριζα … που τον ψηφίσαμε για να μας σώσει.

Όμως η βαλίτσα πάει πολύ πιο μακριά, και πολύ πιο πίσω Και είναι άσχετη με την οικονομική δυσπραγία. Έχει να κάνει με την κρίση αξιών που γιγαντώθηκε τα παλιά καλά χρόνια της επίπλαστης ευμάρειας… τότε δηλαδή που λεφτά υπήρχαν (έστω δανεικά κι αγύριστα) και μάλιστα με κλειδωμένη ισοτιμία…

Το «ανθρώπινο πρόσωπο» και άλλες αηδίες…

Υποθέτω πως απευθύνομαι σε άτομα και συλλογικότητες που προέρχονται από την φρεναπάτη του «σοσιαλισμού με ανθρώπινο πρόσωπο». Σε άτομα και συλλογικότητες που έως πρόσφατα, καυχιόνταν πως βρίσκονται στην αναζήτηση ενός τρίτου δρόμου, μεταξύ καπιταλισμού και κομμουνισμού. 

Βέβαια, για να υπάρξουν σε περιβάλλον καπιταλισμού, έδιναν τις σχετικές διαβεβαιώσεις στους αντιπροσώπους του. Για παράδειγμα , δεν πρόκειται να ξεχάσω την δίκη των στελεχών του ΚΚ Εσωτερικού καταμεσής της Χούντας. Τις ανατυπώσεις, στην ίδια περίοδο ενός τουρλουμπουκίου από κάθε τύπου βιβλία επαναστατικής γυμναστικής που αφέθηκαν ελεύθερα για διανομή…

Η εργαλειοποίηση του μεταναστευτικού…

Για την εθνικολαϊκιστική Αριστερά το πράγμα είναι απλό. Η πλημμυρίδα του μεταναστευτικού - προσφυγικού ήταν σαν ευχετήρια κάρτα που της έστειλε ο αιώνας μας. Μετά το ιστορικό πέρας του προλεταριάτου, για το οποίο είχαν διαβάσει στα νιάτα τους στα φυλλάδια των κομμουνιστικών ΤΕΙ, δεν είχαν ξαναδεί τέτοιο συνωστισμό κατατρεγμένων.

Οι μετανάστες και οι πρόσφυγες από τις μουσουλμανικές χώρες λειτούργησαν ως υποκατάστατο του προλεταριάτου, ιστορικά νεκρού πλέον με τον τρόπο που το περιγράφουν οι κλασικοί τους. Το είπε και ο Εντγκάρ Μορέν, ένας συγγραφέας τον οποίον εκτιμώ κατά τα άλλα: «Οι μουσουλμάνοι είναι οι νέοι κολασμένοι της γης»…

Αλλού είναι το πρόβλημα με τα πούρα του πρωθυπουργού…

Το πρόβλημα δεν είναι ότι ο Τσίπρας καπνίζει πούρα. Εάν υποθέσουμε ότι στα δυο humidor πίσω από το γραφείο του φυλάσσονται εκλεκτά πούρα Αβάνας, τότε τι ωραιότερο από το να απολαμβάνεις ένα χειροποίητο προϊόν με ταυτότητα, να το κρατάς ευλαβικά στο χέρι σου προτού το ανάψεις, να το περιεργάζεσαι και να σκέφτεσαι ότι φτιάχτηκε από ανθρώπινα χέρια στη μακρινή Κούβα και μέσα στο humidor τα φύλλα του καπνού διατηρούν ακόμα λίγη από την υγρασία της Καραϊβικής;

Να στοχάζεσαι πάνω στη διαδρομή του πούρου, να πλάθεις εικόνες με τα μακριά δάκτυλα των θηλυκών torcedoras που τρέχουν πάνω από τις “φλέβες” στα στιλπνά ταμπακόφυλλα, να ρεμβάζεις πάνω στις μικρές χαρές της ζωής που ποτέ δεν πρέπει να σταματούν να υπάρχουν, στην τύχη που σε έφερε σε ένα τόσο σημαντικό πόστο μέσα στο Μέγαρο Μαξίμου και στις δικές σου ευθύνες απέναντι στους πολίτες που σε τίμησαν με την ψήφο τους και απέναντι στην ιστορία…

Anemone...

Brian Jonesstown Massacre

Το συνοικιακό μας τσίρκο συνεχίζει τις παραστάσεις…

Ή αλλιώς: Ταξίδι... στον σοσιαλιστικό παράδεισο!

Η Μέρκελ κινδυνεύει να χάσει την πρωτοκαθεδρία της και η Γερμανία κινδυνεύει με ιταλικού τύπου ακυβερνησία.

Ο Πουτζεμόν είδε το φως και κάνει κωλοτούμπες.

Ο Τραμπ αρχίζει να τα βρίσκει με την Βόρειο Κορέα, η Βρετανία ακόμη να βρει τον βηματισμό της εν όψει brexit, η Αίγυπτος συγκλονίζεται από τον ισλαμικό φονταμενταλισμό και ο Ερντογάν κάνει το λιοντάρι απέναντι στο ΝΑΤΟ με φόντο τις συναλλαγές του με την Ρωσία του Πούτιν.

Εμείς όμως εδώ στην μικρή βαλκανική συνοικία μας, στο κέντρο του κόσμου όπως νομίζουμε, με ηγέτη τον Τσε Παπάρα, συνεχίζουμε αμετανόητοι τον κατήφορο που μόνοι μας επιλέξαμε, και μάλιστα δυο φορές (τρεις, αν μετρήσουμε και το δημοψήφισμα)…

Η νέα ολοκληρωτική προπαγάνδα του ΣΥΡΙΖΑ…

Η στοχοποίηση κοινωνικών ομάδων είναι χαρακτηριστικό δείγμα των ολοκληρωτικών καθεστώτων. Οι Σοβιετικοί είχαν στο στόχαστρο και εξουδετέρωσαν την αστική τάξη ενώ οι ναζί στοχοποίησαν και εξολόθρευσαν τους Εβραίους. Υπήρχαν πάρα πολλά κοινά σημεία σε αυτές τις δύο εκστρατείες. 

 

Κερδάμε...

Πρώτα από όλα πριν από την βιολογική εξόντωση προηγούταν μια μακροχρόνια διαδικασία ηθικής απαξίωσης και εξόντωσης. Η ηθική εξόντωση και στην περίπτωση των ναζί αλλά και των Σοβιετικών ήταν όμοια. Παρουσίαζαν τους Εβραίους ή τους αστούς ως ζάμπλουτους, χοντρούς με κοστούμια, να καπνίζουν μεγάλα πούρα! Οι φάτσες τους ήταν έτσι σχεδιασμένες ώστε να προκαλούν απέχθεια και οργή «για το ψωμί που μας κλέβουν», όπως έλεγαν τότε…

Το κλουβί της ενημέρωσης…

Κάθε που μπαίνω στο ψιλικατζίδικο της γειτονιάς την ώρα της βάρδιας του Φάνη, έχει πάντα κάτι να παίζει. Συνήθως ραδιόφωνο, τις πρωινές ώρες, και πάντοτε συντονισμένος στον ίδιο ενημερωτικό σταθμό.

Αν και τα ηχεία είναι ακριβώς δίπλα στο ταμείο, έχει τον ήχο σε τέτοια ένταση, ώστε να ακούγεται σε όλο το μαγαζάκι· δεν γλιτώνει κανείς από την τοξικότητα της πρωινής ενημέρωσης ούτε στα πίσω ράφια με τα όσπρια, ανάμεσα στις φακές και τα ρεβίθια…

Το 19χρονο μοντέλο νόμιζε ότι μετέφερε … μπακλαβά!

Η γειτονιά όπου γεννήθηκε η Ειρήνη Μελισσαροπούλου στην Αγιάσο της Λέσβου είναι ανάστατη εδώ και τρεις ημέρες. Η οικογένειά της και ο πατέρας της ο αστυνομικός βρίσκονται σε απόγνωση μετά τη σύλληψη της κοπέλας στο αεροδρόμιο του Χονγκ Κονγκ με 2,5 κιλά κοκαΐνη στην χειραποσκευή της.

Όπως είναι φυσικό, όλοι προσπαθούν να μάθουν τι συνέβη και πως έμπλεξε το κορίτσι σε αυτή την ιστορία με αποτέλεσμα να είναι τώρα φυλακισμένη στις φυλακές ανηλίκων του Χονγκ Κονγκ, 14 χιλιόμετρα από τη μεγάλη ασιατική πόλη.

Η κοπέλα την τελευταία φορά που είχε τηλεφωνική επικοινωνία με τους γονείς της εξηγούσε τους λόγους για τους οποίους αποφάσισε να ταξιδέψει μέχρι την Κίνα…

Η φωτοβολίδα και η διαρκής ανομία…

Μία ναυτική φωτοβολίδα φωσφόρου ήταν αρκετή για να ξεβρακώσει με ειρωνικό αλλά και τραγικό τρόπο όλη την υποκουλτούρα της ανομίας, που σαν ψοφίμι και σκουπίδια από τον βυθό του μεταπολιτευτικού βάλτου έχει αναδευτεί από την κρίση κι έχει βγει στον βρόμικο αφρό του δημόσιου λόγου.

Μία ερίτιμος συνάδελφος κατηγορούσε τους αστυνομικούς της ΔΕΛΤΑ ως φασίστες. Δημοσίως. Το εκπληκτικής σύλληψης επιχείρημά της ήταν ότι πολλοί εξ αυτών είχαν υπηρετήσει τη στρατιωτική θητεία τους στις Ειδικές Δυνάμεις, στις οποίες, όπως είπε εμβριθώς, όσοι πάνε είναι συνήθως φασίστες…

Nineteen (19)

Paul Hardcastle

Οι φίλοι μας οι… Έλληνες!

Ή αλλιώς homo homini lupus.

Λαός που δεν γνωρίζει την ιστορία του είναι λαός χωρίς μέλλον. Έτσι λένε κάποιοι σοφοί. Και δυστυχώς,  ελάχιστοι από εμάς γνωρίζουμε ιστορία. Ίσως φταίει ο τρόπος με τον οποίο διδάσκεται στα σχολεία μας… μια ανούσια παράθεση ημερομηνιών, μαχών, συνθηκών, ονομάτων, κλπ… κάνοντας το εν λόγω μάθημα το πιο βαρετό όλων.

Γι αυτό και οι περισσότεροι το μόνο που γνωρίζουν από την ιστορία του νεοελληνικού κράτους είναι ο «ηρωισμός» των αγωνιστών του ’21, ο «παλλαϊκός» ξεσηκωμός κατά των Τούρκων, η αυτοθυσία των προγόνων μας, κλπ. κλπ. Αγνοώντας λεπτομέρειες που όμως κάνουν την διαφορά…

Να ετοιμάζονται για Ειδικά Δικαστήρια…

Η διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ υπήρξε η πιο καταστροφική για τη χώρα, την κοινωνία της και την οικονομία της. Και γι’ αυτό ο ΣΥΡΙΖΑ θα λογοδοτήσει!

Και μη σκεφτεί κανείς να εξαντλήσει την «επιείκειά του». Ούτε να επικαλεστεί το γνωστό δόγμα: «η δημοκρατία συγχωρεί».  Η δημοκρατία ΔΕΝ ξεχνά! Αλλιώς παύει να είναι δημοκρατία.

Η δημοκρατία επιτρέπει στο λαό να μαθαίνει από τα λάθη του (trial and error process το λένε οι Αγγλοσάξονες) και να τα διορθώνει: Τιμωρώντας τη φαυλότητα και επιβραβεύοντας το δημόσιο ήθος και την αποτελεσματικότητα.

Κι έτσι μόνο προχωράει. Αν δεν μαθαίνει ο λαός από τα λάθη του, τα επαναλαμβάνει. Κι αν συμβεί αυτό, η δημοκρατία τελικώς καταρρέει.

Βεβαίως, δεν πρέπει σε μια δημοκρατία οι «επόμενοι» να χρησιμοποιούν την – εφήμερη κάθε φορά – λαϊκή εντολή για να «τιμωρήσουν» τους προκατόχους τους. Τέτοια αλλεπάλληλα κύματα αντεκδικήσεων θα είναι καταστροφικά για τη χώρα…

Ο περφόρμερ Ευκλείδης…

Δεν μπορεί, θα αποτελεί μέρος ενός σχεδίου αποπροσανατολισμού και επικοινωνιακού μασάζ προς την εσωκομματική αντιπολίτευση το συνεχές τρολάρισμα της κοινωνίας από τον κ. Τσακαλώτο. Και αυτό είναι το... καλό σενάριο...

 

Καλά τα πάω αφεντικό;

Γιατί το κακό σενάριο περιλαμβάνει άλλες εξηγήσεις που χρήζουν ιατρικών συμβουλών και δεν θέλω να το πιστέψω. Θα μείνω λοιπόν στο ότι ο κ. Τσακαλώτος επιχειρεί να χαϊδέψει τα αυτιά των "53" ή όποιας άλλης κομματικής ή εκλογικής πελατείας με έναν τρόπο όμως που πλέον δεν πείθει. Γιατί όπως είναι γνωστό, μπορείς να ξεγελάσεις λίγους για πολύ καιρό ή και να κοροϊδέψεις πολλούς για λίγο καιρό. Όμως δεν μπορείς να κοροϊδέψεις πολλούς επί μακρόν...

Ατομικισμός, Ημιμάθεια, Φθόνος και Αρπαχτή: Καθοριστικά γνωρίσματα αυτής της κοινωνίας…

Αν παρατηρήσει κανείς τις δημοκρατικές χώρες που αποτελούν σήμερα πρότυπα ευνομίας, ευημερίας και προόδου θα διαπιστώσει ότι οι κοινωνίες τους διέπονται από εθνική αξιοπρέπεια,συμμόρφωση στους νόμους, εποικοδομητικό διάλογο, συλλογικότητα, υπευθυνότητα, αξιοκρατία, κοινωνική δικαιοσύνη, δημιουργικότητα και επαγγελματισμό. 

Αν αυτά αποτελούν θεμελιώδη γνωρίσματα των προηγμένων κοινωνιών τότε πού θα μπορούσε κανείς να κατατάξει τη δική μας χώρα; Εθνική αξιοπρέπεια στην παρούσα φάση δεν υπάρχει διότι ζητιανιά και αξιοπρέπεια δεν μπορούν να συμβαδίσουν. Συμμόρφωση στους νόμους δεν είναι διαχρονικά επιθυμητή – θεωρείται «μαγκιά» το να τους παρακάμπτεις. Και το φαεινό παράδειγμα της περιφρόνησης των νόμων το δίνουν οι κάθε είδους ηγεσίες μας...

Us and Them...

Pink Floyd

Γιατί καλύπτει τον Καμμένο ο Τσίπρας;

Δείτε το βίντεο της ΝΔ....

Τουρκία εναντίον ΝΑΤΟ…

Το τελευταίο διάστημα συνέβη ένα περίεργο περιστατικό, το οποίο τα ελληνικά ΜΜΕ ή δεν πήραν χαμπάρι ή επέλεξαν να μην το κάνουν θέμα. Πρόκειται για μια «γκάφα» του ΝΑΤΟ, το οποίο μεταξύ 8-17 Νοεμβρίου διεξήγαγε μια στρατιωτική άσκηση (επί χάρτου) στην Νορβηγία, το σενάριο της οποίας απεικόνιζε τον ιδρυτή της σύγχρονης Τουρκίας Κεμάλ Ατατούρκ, καθώς και τον Ερντογάν ως εχθρούς του ΝΑΤΟ!

Μόλις το πήρε χαμπάρι ο Τούρκος πρόεδρος, ποιος είδε τον Μωάμεθ και δεν φοβήθηκε! Εκτός του ότι το χαρακτήρισε  ως «τεράστιο σκάνδαλο» εναντίον της χώρας του, βρήκε την ευκαιρία να ξιφουλκήσει εναντίον της συμμαχίας, αποσύροντας παράλληλα και τους 40 Τούρκους αξιωματικούς που συμμετείχαν στην άσκηση...

Σήμερα βαρίδι, αύριο σάκος του μποξ…

Είναι ηλίου φανεινότερον ότι ο Πάνος Καμμένος κρατάει γερά τον Αλέξη Τσίπρα, για τον απλούστατο λόγο ότι, χωρίς αυτόν και τους λοιπούς  βουλευτές των ΑΝΕΛ, δεν υπάρχει κυβέρνηση. Ετσι τα, λιγοστά άλλωστε, στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ που τολμούν να υψώσουν κάπου-κάπου μία, δειλή έστω, φωνή αποδοκιμασίας, επειδή βλέπουν πόσο αφύσικη είναι μία τόσο στενή συνεργασία με ένα εθνολαϊκιστικό κόμμα, ξέρουν τα όριά τους.

Εναλλακτική λύση δεν υπάρχει, επομένως κατανοούν ότι θα λουστούν τον υπουργό Αμυνας και τους συν αυτώ έως το τέλος. Είναι ένα πολιτικό βαρίδι, που το κουβαλούν αναγκαστικά, ελπίζοντας ότι δεν θα οδηγηθούν μαζί του στον πάτο…

Η ήττα των νικητών είναι χειρότερη…

Το πρώτο αμάξι σταματάει στη στροφή γιατί διασχίζει τη διάβαση μια κυρία. Ο πίσω οδηγός κορνάρει μανιασμένα. Η κυρία περπατάει αργά, ο τύπος κορνάρει ακόμα πιο λυσσασμένα. Είμαι στο φανάρι δίπλα του, του δείχνω τη γυναίκα, γιατί ρε φίλε κάνεις θόρυβο; Χωρίς να στρέψει το κεφάλι καθόλου μη διασταυρωθούν τα βλέμματα, κατακόκκινος, χτυπάει το τιμόνι ακόμα πιο υστερικά. Δεν κορνάρει στο μπροστινό αυτοκίνητο, κορνάρει στη ζωή του την ακινητοποιημένη.

Συνηθισμένες εικόνες της πόλης, καθημερινές σκηνές της ζωής μας. Η Μαρία Αντουανέτα υπουργός μπερδεύοντας τη ζωή με τις διαφημίσεις Σισέιντο που πρωταγωνιστούσε κάποτε, λέει ότι πάμε πολύ καλά, πάμε πάρα πολύ καλά, δεν τρώμε σκουπίδια. Όποιος όμως ζει σ’ αυτή τη χώρα το βλέπει καθημερινά, το νιώθει. Υπάρχει μια βουβή απογοήτευση, μια απόγνωση, ένα αίσθημα ματαιότητας. Είναι η συνειδητοποίηση της ήττας….

Ο κ. Τσίπρας και μία αστεία υπόθεση δημοσίων σχέσεων…

Πρέπει να έχουμε χάσει την επαφή μας με την πραγματικότητα. Διαβάζω πάλι και πάλι τον λόγο για τον οποίον βραβεύουν σήμερα τον πρωθυπουργό μας στο Παρίσι. Επειδή, λέει άλλα είπε και άλλα έκανε κι έτσι κράτησε την Ελλάδα στην Ευρώπη. Κι ο Αλέξης Τσίπρας πάει να αποδεχτεί αυτό το βραβείο της Politique Internationale. Ο Αλέξης κερνάει αξιοπρέπεια.

 

Αγαπητοί μας Γάλλοι, ο άνδρας που βραβεύεται πήρε πράγματι στην κρίσιμη φάση την απόφαση να μην κάνει αυτά τα οποία υποσχέθηκε να κάνει προεκλογικά, αρπάζοντας έτσι την ψήφο των εύπιστων συμπολιτών του. Κι όχι μόνο αυτό, αλλά συμπεριφέρθηκε με άθλιο τρόπο σε όσους του επισήμαναν ακριβώς αυτό: Ότι οι προεκλογικές του εξαγγελίες θα οδηγούσαν την χώρα μας, την Ελλάδα στην καταστροφή. Κι έρχεστε να βραβεύσετε αυτόν που έχει σπείρει το μίσος στην Ελλάδα και όχι τα θύματα της πολιτικής του. Εκείνους, δηλαδή, που μάζευαν από τα πατώματα τους ψόφους και τις πέτρες που τους μοίραζαν οι πραιτοριανοί του εκλεκτού καλεσμένου σας...

Five String Serenade...

Mazzy Star

Πώς υποτιμήσαμε τον Αλέξη…

Όταν ήμασταν μικροί και είχαμε λευκώματα (σ.σ. για τους άνω των 35, οι μικρότεροι να προχωράνε στην επόμενη παράγραφο), κάναμε μια ερώτηση: «Τι θα έκανες αν είχες μια στιγμή παντοδυναμίας»; Η σχεδόν ομόφωνη απάντηση; «Θα την εξασφάλιζα». Από αυτή τη μικρή φράση, αποκαλύπτεται πόσο υποτιμήσαμε όλοι το ΣΥΡΙΖΑ.

Εμείς σκεφτόμασταν «κόμμα διαμαρτυρίας» και «αριστερή παρένθεση», την ώρα που η σκέψη στο μυαλό του Αλέξη ήταν «κράτος». Τα λάθη που κάναμε οι Έλληνες ήταν πολλά, σχεδόν όσα οι πλάνες μας...

Το τσίρκο των ημίτρελων (τελευταία πράξη)

Συνεχίζοντας και κλείνοντας επιτέλους την επικίνδυνη (για τα νεύρα μας) κατάδυση στα σκοτεινά και γεμάτα βούρκο νερά της συριζέικης διακυβέρνησης, έφτασε η ώρα να μιλήσουμε και για τον προστάτη της τάξης και της ασφάλειας, τον άγρυπνο φρουρό του νόμου κ. Τόσκα.

Ο οποίος μπορεί να εισήχθη στη Σχολή Ευελπίδων επί χούντας, τότε που για να βγάλεις δίπλωμα αυτοκινήτου θα έπρεπε να είσαι αναμπάμ μπαμπαντάμ δεξιός, αλλά στα ύστερά του ανακάλυψε και αυτός ότι είναι φύσει κομμουνιστής, και δη λικβινταριστής όπως μαθαίνω, οπότε εντάχθηκε στις συνιστώσες του σύριζα, και έτσι έφτασε να ζήσει και αυτός το όνειρο, να υπουργεύει δηλαδή. Σάμπως οι άλλοι καλύτεροι ήταν; Και μάλιστα να υπουργεύει σε πόστο που έχει να κάνει με την ευδόκιμη στρατιωτική καριέρα του, όπου δηλαδή βασιλεύει η αυστηρή πειθαρχία και οι πάντες είναι κλαρίνο…

Βάλτε το χέρι στην τσέπη αλλιώς εκλογές...

Τα άκουσε από τους δανειστές ο Ευκλείδης "Αν θέλετε υπηρέτρια πουλήστε τα χαλιά..." του είπαν σε όλες τις γλώσσες. Μπορεί όμως να πουλήσει;  Δεν μπορεί όσο και αν θέλει. Δεν μπορεί γιατί δεν θα τον αφήσουν τα συμφέροντα μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ. Δεν θα τον αφήσουν οι τακτικισμοί του Αλέξη Τσίπρα. Και τέλος δεν θα τον αφήσουν οι μικροπολιτικές των υπουργών που συνδέονται με την αποκρατικοποίηση και φροντίζουν από τώρα για το δικό τους αύριο, εντός και εκτός του ΣΥΡΙΖΑ.

Εξυπηρετεί σε κάτι τον Αλέξη Τσίπρα (προσωπικά) η αποκρατικοποίηση; 

Σε τίποτε απολύτως όσο επιμένει στην άποψη ότι ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να πάει σε εκλογές το 2019 γιατί (έτσι υπολογίζει) ο χρόνος θα δουλέψει σε όφελός του. 

Στην περίπτωση αυτή όμως η αποκρατικοποίηση είναι μεγάλη φθορά για τον Αλέξη Τσίπρα. Μεγαλύτερη και από το αγωνιώδες πάρε-δώσε με την αξιολόγηση και τους δανειστές, που έχουν τους δικούς τους λόγους να πιέζουν για να βάλουμε το χέρι και στην δική μας τσέπη με τα 3 δισ. που θα μαζέψουμε από τις ιδιωτικοποιήσεις…

Από βολικός εταίρος «πολιτικό βαρίδι»…

Σαν πολιτικό βαρίδι αντιμετωπίζει πλέον το Μαξίμου τη σχέση με τον Καμμένο, σύμφωνα με αξιόπιστες πληροφορίες. Η πρόσφατη υπόθεση με την πώληση στρατιωτικού υλικού στη Σαουδική Αραβία ήταν η υπόθεση που ξεχείλισε το ποτήρι. Στο πρωθυπουργικό επιτελείο εδραιώνεται η άποψη ότι με διαδοχικές πρωτοβουλίες του τον τελευταίο καιρό ο υπουργός Άμυνας έχει φέρει την κυβέρνηση σε δυσχερή θέση.

Παρά τα συνεχιζόμενα ανοίγματα του Μαξίμου προς το ΠΑΣΟΚ και παρότι κάποια στελέχη εκεί το, το κλίμα είναι απαγορευτικό. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι ο Τσίπρας δεν έχει εναλλακτικές επιλογές, γεγονός που δημιουργεί πολιτική αντίφαση...