Το χειρότερο είναι οι υποσχέσεις που θα τηρήσει…



Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει αντιστρέψει τον κανόνα ότι στις εκλογές η απερχόμενη κυβέρνηση υπόσχεται λιγότερα από την αντιπολίτευση. Το έκανε επιτυχώς το Σεπτέμβριο του 2015, με το “παράλληλο πρόγραμμα”, κάποιο παραμύθι θα βρει και στις επόμενες, όποτε και αν γίνουν.




Δεν το χρειάζεται για τις απομυζητικές κοινωνικές ομάδες που αντιστέκονται σε κάθε μεταρρύθμιση, από φόβο ή συμφέρον, και που νομίζουν ότι θα διατηρήσουν τα κεκτημένα μέσα σε μια οικονομία που καταρρέει και σε βάρος των κορόιδων. Αυτές τις έχει ενσωματώσει προ πολλού και δι’ αυτών κατοχυρώθηκε ως ένας από τους δύο πόλους του πολιτικού συστήματος, στη θέση του ΠΑΣΟΚ...



Τα ποντίκια των σκουπιδιών…



Εχει επισημανθεί πολλάκις ότι η μεγαλύτερη συνεισφορά του ΣΥΡΙΖΑ θα είναι η γελοιοποίηση, μέχρι τελικής απαξίωσης, όλων εκείνων των αριστερών δογμάτων που κράτησαν δέσμια τη χώρα ώσπου αυτή χρεοκόπησε.




Αυτό είναι αληθές και δεν τεκμαίρεται μόνο από τις κυβιστήσεις της κυβέρνησης, ούτε από το γεγονός ότι το υβρίδιο ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ υπογράφει δύο δύο τα μνημόνια. Η γελοιοποίηση γίνεται και με «ευφυέστατες» δηλώσεις κυβερνητικών αξιωματούχων για τα προβλήματα της χώρας…


Δύο χρόνια από τη φρίκη…



Το καλοκαίρι με ΣΥΡΙΖΑ είναι εποχή επετείων. Του πρώτου Παραιτηθείτε για το οποίο έγραψα πριν λίγες μέρες, του περήφανου δημοψηφίσματος στις 5 Ιούλη (sic), του τρίτου μνημονίου που ψηφίστηκε στη ζούλα παραμονές δεκαπενταύγουστου…



Εχθές λοιπόν είχαμε ξανά γενέθλια: Συμπληρώσαμε δυο χρόνια από την προκήρυξη του περήφανου δημοψηφίσματος για το οποίο μόλις μίλησα.
Ωσάν εψές θυμάμαι εκείνο το βράδυ…