Παρά θίν' αλός…



Αποτελεί ερώτημα, αίνιγμα σχεδόν, προς επιστημονική εξιχνίαση, το πώς ενώ οι Έλληνες -πρωτίστως οι νεότερες ηλικίες- μαστίζονται στο μη παρέκει από την κρίση, οι ΄Ελληνες -πρωτίστως οι νεότερες ηλικίες- ξεχύνονται μόλις πιάσουν οι ζέστες σε βότσαλα, αμμουδιές, βράχια, και σε πισίνες ενίοτε ξενοδοχείων. 
Εάν, προκειμένου να πληρώσουν τις διακοπές ή τις σύντομες αποδράσεις τους, παραμελούν τις φορολογικές υποχρεώσεις τους, ίσως και ορθώς να πράττουν.





Αφ'ενός διότι ο απολύτως συνεπής φορολογούμενος στις μέρες μας αποτελεί ένα ανθρώπινο ράκος, ένα μάτσο από κόκαλα και οργή, το οποίο ανά πάσα στιγμή κινδυνεύει να εκραγεί και να δυναμιτίσει την κοινωνική ειρήνη. Αφ'ετέρου επειδή το υστέρημα των πολιτών προτιμότερο είναι να διοχετεύεται στην αγορά, παρά να μπαίνει στον κορβανά του κράτους για να μετατραπεί, όσο θα πλησιάζουν οι εκλογές, σε καταιγίδα επιδομάτων και διορισμών προς άγραν ψήφων...