Status Quo
7.9.17
Ναι, αλλά έχουμε ακσιοπρέπεια…
Κόψαμε και τις κορδέλες στο δρόμο, ήρθε η
ανάπτυξη λοιπόν... Η ανάπτυξη ήρθε με τους ικανούς των κ Τσίπρα και Καμμένων..
ούλους μαζί που λένε οι αγράμματοι...
Ας δούμε την ακσιοπρέπεια που έφεραν οι Εθνοσωτήρες,
όχι με τους αριθμούς των Ζαχαριάδηδων που ξαμολάνε στα κανάλια, αλλά με την
πραγματικότητα.
Το φρέσκο γάλα αντικαταστάθηκε από το Νουνού και
αυτό περισσότερο αραιωμένο. Το κρέας αντικαταστάθηκε από κύβους στη σούπα
για να έχει γεύση κρέατος. Μακαρόνια ναι και μάλιστα με 0,48 λεπτά από
εκείνα που βγάζει το σούπερ μάρκετ, γιατί τα Μίσκο και η Μέλισα κοστίζουν 0,80
λεπτά το πακέτο...
Ο κλέψας του κλέψαντος…
Κάποτε πιστεύαμε πως οι κακοχυμένοι
συνταγματάρχες που μας κυβερνούσαν ήταν η εξαίρεση. Ηταν δύσκολο να ταυτιστείς
με την κακογουστιά της «Πολεμικής Αρετής» ή τη σχιζοφρενική καθαρεύουσα του
Παπαδόπουλου. Το πιστεύαμε ή μας άρεσε να το πιστεύουμε όλοι εμείς που
μεγαλώναμε στα χρόνια της χούντας και για να πάρουμε ανάσα από τον κόσμο του
καιρού μας ακούγαμε Stones και τρέχαμε στην προβολή του Woodstock για να φάμε
καμιά σφαλιάρα απ’ την αστυνομία.
Η σφαλιάρα ήταν η απόδειξη ότι δεν είμαστε σαν
κι «αυτούς», έγινε τίτλος τιμής και όσοι την πήραν στα σοβαρά στελέχωσαν τα
τμήματα των επιλέκτων της δημοκρατίας. Ωσπου η Ελλάδα βαπτίστηκε εν μια νυκτί
σε ευρωπαϊκή χώρα και πιστέψαμε πως ο βάτραχος έγινε πρίγκιπας. Νομίζαμε πως
είχαμε ξεμπερδέψει με τις σφαλιάρες, κυρίως όμως με τον επαρχιωτισμό της χώρας
που νομίζει ότι είναι το κέντρο του κόσμου, διότι είναι αρκούντως αμόρφωτη ώστε
να μη βλέπει πέρα απ’ την μύτη της...
Αντίο… ΗΡΑ!
Κάποτε φοιτητές, μαζευόμασταν μια παρέα κάπου
εκεί στα Εξάρχεια στο καφενείο Διδότου και Ζωοδόχου Πηγής κάποιες Κυριακές και
παίρναμε το τρένο να ανέβουμε Θεσσαλονίκη να πάμε να δούμε... Χατζηπαναγή.
Δύο Παναθηναϊκοί, ένας Ολυμπιακός και ένας...
τίποτε, ήταν η παρέα.
Πέρναγε η ώρα στο τρένο, με κάτι πόκες, κάτι
ψευτοκαμάκια, κάτι από ψιλοκουβέντες για τις πολτικές μας διαφωνίες και κάποια
στιγμή φτάναμε και στο Καυτανζόγλειο… Θυμάμαι ακόμα ένα μπρελόκ με τον Βάσια
μπροστά και πίσω να γράφει «Αν δεν είσαι Ηρακλής τότε για ποιο λόγο ζεις» που
πούλαγαν κάτι μικροπωλητές έξω από το γήπεδο…
Σαμαρά θα λέει και θα κλαίει ο Αλέξης…
Σήμερα θα αρχίσω να σας γράφω για την Οικονομία,
όλα αυτά που ΔΕΝ διαβάζετε συχνά στον Ελληνικό Τύπο και δεν ακούτε στις
ενημερωτικές εκπομπές του ηλεκτρονικών μέσων. Για να καταλάβετε σε
τι «συμφορά» έχει οδηγήσει η οικονομική πολιτική του Τσίπρα…
* Πρώτον, δείτε το Γενικό Δείκτη του
Χρηματιστηρίου Αθηνών… Ο Σαμαράς τον παρέλαβε, τον Ιούνιο του 2012, γύρω
στις 535 μονάδες… Το Μάρτιο του 2014, σε λιγότερο από 2 χρόνια,
είχε ανέβει στις 1369 μονάδες! Και τον Ιανουάριο του 2015, όταν
λόγω του «επερχόμενου Τσίπρα» η αγορά προεξοφλούσε τα χειρότερα, ο Σαμαράς
παρέδωσε το Γενικό Δείκτη, παρ’ όλα αυτά, στις 840 μονάδες! Δηλαδή και
πάλι 57% πάνω από εκεί που τον παρέλαβε! Ο Τσίπρας, με τη σειρά
του, παρέλαβε το Γενικό Δείκτη στις 840 μονάδες…
Καραμανλής και Ανδρέας θα βουλιάξουν τον Τσίπρα…
Στο κυβερνητικό επιτελείο (πρέπει να) έχουν
χάσει τη μπάλα. Διότι δεν έχουν καταλάβει ότι είναι άλλο πράγμα να ζητάς
«βοήθεια» από ιστορικούς ηγέτες αντίπαλων παρατάξεων για να κατακτήσεις της
εξουσία και άλλο για να την διατηρήσεις. Το πρώτο είναι εύκολα επιτεύξιμο, έχει
ξαναγίνει. Το δεύτερο σχεδόν αδύνατο.
Στα χρόνια του αντιπολιτευτικού του οίστρου
ο Αλέξης Τσίπρας έκανε τα πάντα. Την ίδια στιγμή
που απαξίωνε συνολικά τη Μεταπολίτευση και λοιδορούσε τα δύο βασικά κόμματα που
την εξέφρασαν(ΠΑΣΟΚ και ΝΔ), δεν δίσταζε να εξυμνεί τους ιδρυτές τους. Ας
θυμηθούμε…