Οι απόψεις Καρανίκα, είναι κολλητικές σαν τη... χολέρα!



Έξω πάμε καλά. Η ιστορική αυτή φράση του Κωνσταντίνου Καραμανλή, τότε που έδινε τη μάχη να εντάξει τη χώρα στην τότε ΕΟΚ, φαίνεται πως βρίσκει δικαίωση σήμερα στο πρόσωπο του Αλέξη Τσίπρα, καθώς οι Ευρωπαίοι δανειστές,  παρά την ιδεολογική  άβυσσο που τους χωρίζει και τους ψευτοπαλληκαρισμούς των πρώτων μηνών της θητείας του, σήμερα διαπιστώνουν πως δεν θα έβρισκαν πιο πειθήνιο διεκπεραιωτή  των απαιτήσεων τους. 


 
Για τους τύπους, κάνει στην αρχή τον δύσκολο διαπραγματευτή αλλά στο τέλος καταφέρνει και περνάει ό,τι του ζητούν χωρίς να ανοίξει ρουθούνι. Ποιος άλλος θα το κατάφερνε αυτό; Όλοι θυμόμαστε πως οι προηγούμενοι μνημονιακοί πρωθυπουργοί, για κάθε νόμο που ψήφιζαν, για κάθε μέτρο που έπαιρναν, έχαναν και καμιά δεκαριά βουλευτές και στο τέλος τα κόμματα τους συρρικνώθηκαν στα επίπεδα που τα βλέπουμε σήμερα…

Μια άλλη άποψη για την οπλοκατοχή στις ΗΠΑ…

Η στατιστικολόγος και συγγραφέας Leah Libresco χρόνια ολόκληρα πίστευε ότι η οπλοκατοχή στην Αμερική θα έπρεπε ή να απαγορευτεί ή να μεταρρυθμιστεί εκ βάθρων.



Πρόσφατα όμως, μαζί με συναδέλφους της, έκατσε, μελέτησε, και ανέλυσε επί τρεις ολόκληρους μήνες 33.000 θανάτους στις ΗΠΑ που οφείλονται σε όπλα. Τότε είναι που άλλαξε γνώμη άρδην

Billy the kid was a punk…

Ένα κινηματογραφικό είδος που ευδοκίμησε διαχρονικά,  και που  συνεχίζει να αρέσει, είναι το γουέστερν. Με αρρενωπούς αγελαδάρηδες, τρελαμένους πιστολέρο, και ημιάγριους ινδιάνους. Εκατοντάδες, αν όχι χιλιάδες, είναι οι ταινίες που γυρίστηκαν πάνω σε αυτό το μοτίβο.




Ελάχιστες όμως από αυτές μπόρεσαν να προσφέρουν κάποια βαθύτερη καλλιτεχνική αξία, πέρα από τα γενικευμένα πιστολίδια. Οι περισσότερες μάλιστα δεν έχουν καμία ιστορική αξία, καθώς ο οποιοσδήποτε ρεαλισμός τους είναι κρυμμένος κάτω από σκηνικές ανακρίβειες,  στυλιζαρισμένος στα άκρα,  και σε καμία περίπτωση δεν ανταποκρίνονται στην ιστορική πραγματικότητα της αληθινής κατάστασης της εποχής της άγριας αμερικανικής Δύσης…