Moon's Lament...

Cindy D'lequez

Και ο Χαϊκάλης Σαμαρά λέει και κλαίει…

Η δικαίωση του Αντώνη Σαμαρά καθημερινά επιβεβαιώνεται ακόμα και από τους πιο άσπονδους εχθρούς του. Ένας από αυτούς, ο Παύλος Χαϊκάλης ο οποίος ήταν από τους πλέον επιθετικούς στο πρόσωπο του Αντώνη Σαμαρά, δεν άντεξε να μην «αποκαλύψει» μια πραγματικότητα που και ο ίδιος είχε ζήσει εκείνη την περίοδο από κοντά.

Γράφει ο πρ. βουλευτής κ. Παύλος  Χαϊκάλης στο μπλόγκ του :

ΤΟ ΣΤΙΓΜΑ ΤΗΣ ΕΝΟΧΗΣ

Μπορεί με τον Αντώνη Σαμαρά να είχαμε πολιτικές διαφορές, μπορεί να υπάρχει έντονη διαφωνία μέσα μας για πολλά, μπορεί να μην διάκειται ευμενώς προς το πρόσωπό μου, άλλωστε δεν έχουμε ξεκαθαρίσει ποτέ κάποια πράγματα μεταξύ μας, άλλα η αλήθεια θα πρέπει να λέγεται και να γράφεται. Και η σημερινή επίθεση που γίνεται στο πρόσωπο του πρώην πρωθυπουργού και τότε υπ. εξωτερικων για το θέμα του μακεδονικού, είναι πέρα για πέρα άδικη και παραπλανητική...

Ούτε σε ταινία «αμερικανιά»… τόση αγωνία!

Έχω δει κατά καιρούς πάμπολλες καλογυρισμένες ταινίες του Χόλυγουντ, ακόμη και καθαρές αμερικανιές, με θέμα τους την εναγώνια προσπάθεια κάποιων καθημερινών ανθρώπων να επιζήσουν έχοντας βρεθεί, χωρίς να το περιμένουν,  σε δύσκολες και εξτρίμ καταστάσεις.

Π.χ. μια ταινία με τίτλο No Escape, όπου μια οικογένεια Αμερικανών βρίσκεται σε μια χώρα της Ασίας, στην οποία ξαφνικά ξεσπάνε ταραχές, γίνεται πραξικόπημα, και τρέχουν και δεν φτάνουν προσπαθώντας να σωθούν από στρατιώτες, αντάρτες, και γενικά από αδέσποτες σφαίρες…

Το συλλαλητήριο σφραγίζει διαπραγμάτευση και πολιτικές ισορροπίες...

Μπορεί στον ΣΥΡΙΖΑ να εκτιμούν τα συλλαλητήρια και τα δημοψηφίσματα αναλόγως του εάν συνάδουν με τις θέσεις τους, αλλά η πραγματικότητα είναι πεισματάρικη. Παρά τα εμπόδια που ήγειραν, παρά τη σκανδαλώδη αποσιώπηση από όλα σχεδόν τα κατεστημένα ΜΜΕ, ο τεράστιος αριθμός των συγκεντρωμένων αποτελεί από μόνος του ένα μείζονος σημασίας πολιτικό γεγονός.

Κι αυτό δεν υποβαθμίζεται με σταλινικού τύπου προσεγγίσεις: ό,τι δεν μας αρέσει το στιγματίζουμε πολιτικά, όπως έπραξε ο γραφικός Πολάκης. Όποιος εφάρμοσε την αρχή «εάν τα γεγονότα δεν συμφωνούν μαζί μας τόσο χειρότερο γι’ αυτά», τελικώς βγήκε πολλαπλά χαμένος…

Διπλωματία στο πόδι…

Αν κάτι αποδείχθηκε αυτή την εβδομάδα σε σχέση με το μακεδονικό ζήτημα, είναι η προχειρότητα με την οποία ανοίγουν και κλείνουν εθνικά θέματα μείζονος σημασίας, τα οποία παραμένουν δυσεπίλυτα. Για κάποιον λόγο, που πρέπει να αναχθεί προφανώς στην τεράστια ικανότητα του Πρωθυπουργού πρωτίστως και της κυβέρνησής του δευτερευόντως να αποπροσανατολίζουν την κοινωνία από την παρατεταμένη και εντεινόμενη φτωχοποίησή της, κάθε τόσο καλλιεργείται η εντύπωση ότι επίκειται η επίλυση ενός σοβαρού προβλήματος.

Η επίλυση αυτή θα έχει τα εξής μυθικά αποτελέσματα:˜ 

Θα απαλλάξει τον λαό από ένα πρόβλημα που παραμένει βραχνάς επί σειρά (πολλών) ετών. Θα διευκολύνει τη χώρα στη μεγάλη προσπάθεια που καταβάλλει να εξέλθει από την κρίση. Θα αναδείξει τις ιστορικών διαστάσεων ικανότητες του πρωθυπουργού κ. Τσίπρα…

Σκιάζονται από τον πατριώτη Σαμαρά…

Δεν έχουν τελειωμό οι αήθεις επιθέσεις από τους κατσαπλιάδες κατά του Αντώνη Σαμαρά. Την αρχή έκανε ο λαοπρόβλητος δίνοντας πάσα στον ρεπόρτερ του Μαξίμου και ακολούθησε ο μπαχαλάκιας των Εξαρχείων ο οποίος επειδή έβαλε κοστούμι νομίζει ότι έγινε κυβερνητικός εκπρόσωπος.

Το ερώτημα που προκύπτει από αυτόν τον βρώμικο πόλεμο κατά του Σαμαρά είναι ένα: Τί φοβούνται και τον πολεμάνε με τέτοιο μένος; Η απάντηση απλή: Είναι ο μόνος πολιτικός ηγέτης που διακρίνεται για τον Πατριωτισμό του…