Πολιτική λύση κατά της λιτότητας.

Θα υπογραφούν τα μέτρα.
Άντε και με το ζόρι περνάνε από τη βουλή...
Το θέμα είναι το πως θα εφαρμοστούν;
Με τις πιο μετριοπαθείς μελέτες, από εδώ και πέρα στην Ελλάδα, για κάθε ένα ευρώ περικοπών θα χάνεται σχεδόν ένα ευρώ από την αγορά.
Δηλαδή 13,5 δις περικοπών θα οδηγήσουν σε πτώση τζίρου στην αγορά πάνω από δέκα δις.

 Οι εμπνευστές της εσωτερικής υποτίμησης θεωρούν ότι η μείωση του εργατικού κόστους θα επιφέρει μείωση στις τιμές των βασικών προϊόντων.
Αυτό είναι το πιο αισιόδοξο σενάριο, που αν ίσχυε θα έκανε την κατάσταση κάπως υποφερτή.
Η πραγματικότητα όμως δείχνει ότι μόλις εφαρμόζεται η λιτότητα, λόγω της επακολουθούμενης ύφεσης , κάποιες εταιρίες κλείνουν και οι εναπομείνασες καρτελοποιούνται. Και κάποιες φορές τα καρτέλ δημιουργούνται και χωρίς κλεισίματα.
Τα τελευταία δύο χρόνια οι αυξήσεις των τιμών στα βασικά προϊόντα ήταν και είναι πολύ πάνω από τον πληθωρισμό.
Ο πληθωρισμός μετρά τον ρυθμό αύξησης τιμών εξετάζοντας όμως μια σωρεία προϊόντων που κάποια μπορεί να πέφτουν, το κόστος φερ`ειπείν των δανείων, και κάποια όπως τα είδη πρώτης ανάγκης να ακριβαίνουν.
Αυτό γίνεται τώρα.
Και η κατάσταση για τον μέσο πολίτη γίνεται αφόρητη.
Η κυβέρνηση αισιοδοξεί ότι με την είσπραξη της επόμενης δόσης με την οποία θα επανακεφαλαιοποιηθούν οι τράπεζες, θα ανοίξουν αυτές την στρόφιγγα των δανείων για να γίνει εφικτή η πραγματοποίηση επενδύσεων. Κάτι που θα απαλύνει την κατάσταση στην πραγματική οικονομία και θα δημιουργήσει θέσεις εργασίας.
Όμως το πρόσφατο παρελθόν λέει ότι σε υφεσιακές συνθήκες, οι τράπεζες πολύ δύσκολα εκταμιεύουν, γιατί φοβούνται ότι δεν θα πάρουν τα λεφτά τους πίσω. Ακόμα και οι υποθήκες δεν έχουν πολύ αξία γιατί σε περιόδους κρίσης είναι πολύ δύσκολη η πώληση ακινήτων.
Ο πρωθυπουργός θα πάει στις Βρυξέλλες έχοντας κλείσει ένα πολύ δύσκολο πακέτο μέτρων και θα έχει τη δυνατότητα να υποβάλει το αίτημα για την αλλαγή της εφαρμοζόμενης πολιτικής.
Με την επιμήκυνση ήδη να κλειδώνει, αλλιώς τα μέτρα θα ήταν ύψους 18 δις, πρέπει τώρα να αναζητηθεί η βιωσιμότητα του χρέους και η ανακούφιση των πολιτών.
Αναζητείται πολιτική λύση και αυτή δεν πρόκειται να είναι αποτελεσματική αν δεν συμπεριλαμβάνει κατάργηση της λιτότητας.
Κάτι που τονίζεται από σημαντικές φωνές στην Ευρώπη και στο ΔΝΤ.
Αρκεί να μην αργήσει πολύ...

limitanei