«….O
Έλληνας είναι ασταθής, αψίκορος, ασεβής, νεωτεριστής, περιφρονητής του
παρόντος, άστοργος προς τα καθεστώτα, ομιλητικός, κοινωνικός, αδολέσχης,
ακρόχολος, θορυβώδης, ταραχοποιός, επιδεικτικός, ευερέθιστος, εύκαμπτος,
φιλοψευδής, εύπιστος, ευφάνταστος, θεωρητικός, αεροβάτης, ακρατής, οξύθυμος,
εμπαθής, φθονερός…
Οι
πολιτικοί… δημιούργησαν μια προνομιούχα νέα αριστοκρατία και «αντί της εις
συντηρητικούς και προοδευτικούς ευκόσμου και σώφρονος καταστάσεως και
διαιρέσεως του πολιτικού βίου… μετέβαλαν την Ελλάδα εις πανδαιμόνιον διχονοίας
και κομματικών παθών με αρχή και τέλος την αχαλίνωτη και αδιάντροπη ιδιοτέλεια.»
Αποσπάσματα
από επιστολή του καθηγητή πανεπιστημίου Δημήτρη Βερναρδάκη στην Εφημερίδα
«ΝΕΑ ΗΜΕΡΑ» της Τεργέστης το 1874.
Αναφέρονται
στο βιβλίο του Απόστολου Βακαλόπουλου «Νέα Ελληνική Ιστορία 1204-1985»,
Εκδόσεις ΒΑΝΙΑΣ, Θεσσαλονίκη 2005
Strange
Attractor
Στρέϊντζ, καλημέρα. Σαν γάντι ταιριάζει η ρήση του κ. Βερναρδάκη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝἰκος Αργεάδης