Νοικιάζονται αγανακτισμένοι διαδηλωτές!

Την δεκαετία του `90, το είχα δει με τα μάτια μου για πρώτη φορά στα περίφημα τότε μπλόκα των αγροτών, αλλά πάντα νόμιζα ότι είναι μια ακόμη νεοελληνική πατέντα-εξυπνάδα.

Μιλάω για τους «νοικιασμένους» Αλβανούς, που για ένα μικρό μεροκάματο φυλούσαν τα τρακτέρ των αγροτών, την ώρα που εκείνοι έπαιζαν πρέφα στα καφενεία, ή έπιναν τα τσίπουρά τους, αφού οι  ίδιοι έρχονταν στα μπλόκα (αναψοκοκκινισμένοι) μόνο στη διάρκεια των δελτίων ειδήσεων των 8!

Και βέβαια, για κάθε έναν Αλβανό, που φυλούσε τα τρακτέρ, εμείς πληρώναμε και από μια διμοιρία ΜΑΤ για να φυλάει αυτόν, και να διαφυλάττει τα δίκαια μπλόκα των αγροτών!

Να όμως, που παρόμοιες πατέντες γίνονται κι αλλού.

Και μάλιστα στην Αμερική, όπου τα διάφορα συνδικάτα είναι πραγματικά ισχυρά.

Υπάρχει λοιπόν η περίπτωση του 54χρονου John Horsey, ο οποίος είναι επαγγελματίας …. (πικετοφόρος) διαδηλωτής!

Κάθε εργάσιμη μέρα βαδίζει συμμετέχοντας σε πορείες, μαζί με άλλους 30 «συναδέλφους» του, φωνάζοντας συνθήματα υπέρ του συνδικάτου των μαραγκών στην Washington D.C.

Ο Horsey όμως, όπως και οι υπόλοιποι διαδηλωτές, δεν είναι καν μέλη του εν λόγω συνδικάτου.

Είναι νοικιασμένοι αχυράνθρωποι, που πληρώνονται $8.50 την ώρα, για να διαμαρτύρονται έξω από εργοτάξια (όπου οι εργολάβοι δεν χρησιμοποιούν ασφαλισμένα μέλη του συνδικάτου), για τα χαμηλά μεροκάματα και τις ανασφαλείς συνθήκες εργασίας!

Μερικοί από αυτούς είναι και άστεγοι.

Ο Horsey, για παράδειγμα, κοιμάται στα πάρκα, αν και που και που η «εργασία» του, του επιτρέπει να κοιμηθεί σε κάποιο μοτέλ. Όπως λέει, παραμένει άστεγος εδώ και τέσσερα χρόνια.

Το συνδικάτο των μαραγκών χρησιμοποιεί νοικιασμένους διαδηλωτές εδώ και πολλά χρόνια. Μάλλον είναι το μοναδικό συνδικάτο που το κάνει τόσο ευρέως. Άλλα συνδικάτα, όπως αυτό των εργαζομένων στα χαλυβουργεία, θεωρούν την εν λόγω πρακτική ως αντιπαραγωγική, ενώ η εφημερίδα Washington Post μιλάει για μια «κυνική εκμετάλλευση των αστέγων, που καλούνται να κάνουν τις βρώμικες δουλειές των συνδικάτων».

Είναι όμως έτσι; Ο Neil Donovan, επικεφαλής του Εθνικού Συνασπισμού Αστέγων των ΗΠΑ, συμφωνεί, υποστηρίζοντας πως τα εργατικά σωματεία θα πρέπει να χρησιμοποιούν τα δικά τους μέλη.

«Αν είναι να διαδηλώσεις, τότε πρέπει να διαδηλώσεις… και αν είναι να το κάνεις, δεν χρειάζεται να βλάπτεις άλλες ευαίσθητες ομάδες πληθυσμού, που έχουν τους δικούς τους λόγους για να διαδηλώνουν», λέει.

Από την πλευρά του συνδικάτου των μαραγκών, έχει ειπωθεί πως χρησιμοποιούνται επαγγελματίες διαδηλωτές, επειδή τα μέλη του είναι απασχολημένα στην εργασία τους, και πως η άσχημη κατάσταση της οικονομίας, τους προσφέρει μια απεριόριστη δεξαμενή ανέργων, που είναι διατεθειμένοι να διαδηλώνουν για ένα μεροκάματο.

Ο Horsey εργάζεται 4 ώρες την ημέρα, πέντε ημέρες την εβδομάδα, και πάντα ανάλογα με τις καιρικές συνθήκες.

Μάλιστα, ο εργοδότης του, του κάνει και κρατήσεις, αφού τον έχει ασφαλισμένο. Μια μέση εβδομάδα, βγάζει έως και $170.

Όπως λέει, άσχετα αν δεν είναι μαραγκός, ή μέλος του συνδικάτου τους, πιστεύει σε αυτό που κάνει, αφού διαμαρτύρεται ουσιαστικά υπέρ των μαραγκών που δεν είναι μέλη, και τους οποίους εκμεταλλεύονται οι εργολάβοι.

«Πρόκειται για άτομα που βρίσκονται ένα μόλις βήμα πριν καταλήξουν να είναι σαν κι’ εμένα…», λέει, «αφού είναι θύματα εκμετάλλευσης, και δεν το καταλαβαίνουν».

Πέρσι, ο Horsey και οι άλλοι άστεγοι είχαν μεγάλη παρέα τα βράδια, αφού τα πάρκα και οι πλατείες είχαν γεμίσει από «αγανακτισμένους» του κινήματος Occupy Wall Street. Όπως όμως λέει, δεν τους συμπάθησε, «διότι ήταν ψεύτικοι…».

Που αποδίδει ο ίδιος την κατάντια του;

Στο ποινικό του μητρώο (εμπορία ναρκωτικών), και στο γεγονός ότι δεν πήγε πανεπιστήμιο. Αυτά τα δύο είναι, λέει, που δεν του επέτρεψαν να βρει μια καλή δουλειά. Πάντως, όπως τονίζει, του αρέσει αυτό που κάνει σήμερα, και ελπίζει να κρατήσει για πολύ ακόμη.

S.A.

Huffington Post