Ο μύθος των ειδήσεων.

Τα συμβατικά ΜΜΕ συνήθως επικεντρώνονται αποκλειστικά σε μια συγκεκριμένη αφήγηση ενός γεγονότος, με αποτέλεσμα να περιθωριοποιούνται οι υπόλοιπες (έγκριτες) απόψεις επί του θέματος.

Στην σημερινή δημοσιογραφία, η αφήγηση είναι αυτή που μετράει, και όχι το γεγονός αυτό καθ αυτό.

Οι δημοσιογράφοι και οι συντάκτες επιβλέπουν την ειδησεογραφία, και ο ρόλος τους είναι πλέον παρόμοιος με αυτόν του σεναριογράφου στον κινηματογράφο. Η εξουσία τους πηγάζει από το γεγονός ότι το κοινό θεωρεί τις ειδήσεις ως «αλήθεια», ενώ τον κινηματογράφο ως φαντασία. Στην πραγματικότητα όμως, τόσο στις ΗΠΑ, όσο και γενικότερα στην Δύση, οι ειδήσεις κάθε άλλο παρά αλήθεια είναι.

Οι διάφοροι δημοσιογράφοι που πληρώνονται από τις αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες, και άλλες κυβερνητικές υπηρεσίες, δεν είναι παρά οι μεσάζοντες αγγελιαφόροι της εξουσίας.

Η δουλειά τους είναι να επαναλαμβάνουν τις κυβερνητικές απόψεις, ξανά και ξανά, ως ένα είδος “μάντρα”. Ένα τέτοιο αμερικανικό επαναλαμβανόμενο μάντρα είναι και ο πόλεμος με την Αλ Κάιντα, ή η αραβική άνοιξη, μέσω των οποίων η Ουάσιγκτον φέρνει σε πέρας την εξωτερική της πολιτική στην Μέση Ανατολή.

Το πιο τελευταίο μάντρα, που ακούγεται όλο και πιο συχνά, είναι αυτό σε σχέση με τα αμερικανικά δημοσιονομικά αδιέξοδα.

Οι αγγελιαφόροι του καθεστώτος δεν μιλάνε ποτέ  για την ιδιωτική εκτύπωση χρήματος από πλευράς της Federal Reserve, για τις διασώσεις της Wall Street, ή για το πώς οι αμερικανικοί πόλεμοι που στηρίζονται από το στρατιωτικό-βιομηχανικό κατεστημένο, εκτόξευσαν το αμερικανικό δημόσιο χρέος στα ύψη. Απλά επαναλαμβάνουν μονότονα το δημοσιονομικό πρόβλημα, προσφέροντας στο κοινό τις λύσεις των δυο κύριων κομμάτων, από τις οποίες όμως, οι μόνοι που ωφελούνται είναι οι τραπεζίτες, ενώ καταστρέφονται οριστικά οι συνθήκες διαβίωσης της μεσαίας τάξης.

Με αυτό τον τρόπο, τα συμβατικά ΜΜΕ νομιμοποιούν την λεηλασία του αμερικανικού λαού από τους τραπεζίτες, αγνοώντας παράλληλα την μεγάλη απάτη της Federal Reserve εις βάρος του.

Η πολεμική προπαγάνδα δεν είναι κάτι καινούργιο, αλλά τα σύγχρονα ΜΜΕ της Δύσης την έχουν τελειοποιήσει.

Για παράδειγμα, η 11/9 ήταν κάτι σαν χολυγουντιανή υπερπαραγωγή, που όμως αποδεικνύει την στενή συνεργασία της αμερικανικής κυβέρνησης με τα ΜΜΕ.

Το ίδιο συμβαίνει και όσον αφορά στην Συρία. Κάποια προπαγανδιστικά δίκτυα, όπως είναι το CNN, το  BBC, και το  Al Jazeera, δημοσιεύουν ψεύτικες αναφορές για σφαγές από πλευράς του συριακού καθεστώτος, υπερβάλλουν για τον βαθμό αντίστασης των Συρίων κατά του Άσαντ, και γενικά μεγεθύνουν υπέρμετρα την αντιπολιτευτική διάθεση του συριακού λαού.

Όσο για τον αριθμό των νεκρών, δεν μπορούμε να βασιζόμαστε σε αυτά που αναφέρουν τα ΜΜΕ, αφού τα νούμερα είναι συνήθως κατασκευασμένα, και επαναλαμβάνονται συνεχώς μέχρι να θεωρηθούν ως ακριβή.

Η επανάσταση στη Συρία είναι ένα φανταστικό κατασκεύασμα.

Η δε αραβική άνοιξη είναι σαν μια οργανική επιδημία που μεταδίδεται από χώρα σε χώρα.

Η Αμερική, η Τουρκία, το Κατάρ, και η Σ. Αραβία μετέφεραν την αραβική άνοιξη στην Συρία, όπου το εκεί ισχυρό καθεστώς, αλλά και ο λαός αντιστάθηκαν σ αυτήν. Και αυτό είναι φυσικό, επειδή ποτέ δεν υπήρξε η ανάγκη στη Συρία για μια βίαιη επανάσταση τύπου Τζιχάντ. Σε αντίθεση με την Αίγυπτο, το Μπαχρέιν, και αλλού, οι Σύριοι ποτέ δεν έφτασαν σε υψηλά επίπεδα αγανάκτησης απέναντι στην κυβέρνησή τους.

Όποια όμως είδηση πάει κόντρα στην επίσημη αμερικανική άποψη, καταστέλλεται. Η πραγματική ειδησεογραφία θυσιάζεται για χάρη της επίσημης αμερικανικής πολιτικής.

Όσοι προσφέρουν μια εναλλακτική άποψη σε ζητήματα όπως η 11/9, ή η απάτη των τραπεζιτών, γελοιοποιούνται. Κατηγορούνται ως παρανοϊκοί, και ως συνωμοσιολόγοι.

Η  κατάργηση όμως της αλήθειας δεν έχει διάρκεια.

Για την Ουάσιγκτον, η απαξίωση των ανεξάρτητων εναλλακτικών φωνών γίνεται  όλο και πιο δύσκολη. Για παράδειγμα, ακόμη και κάποιοι συμβατικοί δημοσιογράφοι αναγκάζονται πλέον να παραδεχτούν πως η Αμερική είναι αυτή που σπονσοράρει την τρομοκρατία στην Συρία.

Υπάρχουν πολλά βίντεο που δείχνουν τους αντάρτες της Συρίας να εκτελούν εν ψυχρώ αμάχους. Μπροστά σε αυτά τα αναμφισβήτητα αποδεικτικά στοιχεία, ακόμη και τα πιο πουλημένα ΜΜΕ δεν μπορούν να αντιδράσουν, διαστρεβλώνοντας την αλήθεια.

Το παράδειγμα της 11/9 αποδεικνύει πως οι λαοί σκέφτονται μυθικά, και όχι λογικά. Για αυτό και είναι εύκολο σε μια απολυταρχική κυβέρνηση να εκμεταλλευτεί τα ΜΜΕ για να διαπλάσει όπως αυτή θέλει την κοινή γνώμη.

Όταν λοιπόν ένας ολόκληρος κόσμος «μασήσει» το μύθο, τότε δύσκολα μπορείς να διαχωρίσεις ένα ολόκληρο  πολιτισμό από το ψέμα.

Και πως ωφελήθηκε ο δυτικός πολιτισμός από το ψέμα της 11/9; Η Δύση μπόρεσε να κάνει πόλεμο εναντίον μιας σειράς από αθώες χώρες της Μέσης Ανατολής, χρησιμοποιώντας την 11/9 ως την ηθική δικαίωση για αυτήν την ανάλγητη επιθετικότητα, και τα εγκλήματα πολέμου που διέπραξε.

Δυστυχώς όμως για την Δύση, ο μύθος αυτός, που οδήγησε στον πόλεμο εναντίον της τρομοκρατίας  διέλυσε και την ίδια.

Σε επίπεδο οικονομικό, πολιτικό, ηθικό, και πνευματικό, η Δύση οδεύει πια προς χρεοκοπία.

S.A.

The Excavator