Τι θα πουν στη μάνα του άραγε;

Φαντάζομαι πως όλοι θα θυμόσαστε αυτήν την ιστορία με τους μαχαιροβγάλτες Αφγανούς, που την περασμένη άνοιξη έσφαξαν εν ψυχρώ στη Πάτρα έναν 30χρονο συμπατριώτη μας, τον Θανάση Λαζανά, δι’ ασήμαντον αφορμήν…

 

Ο άτυχος Έλληνας είχε βγάλει βόλτα τον σκύλο του, και προφανώς οι κακόμοιροι λαθρομετανάστες τον λιμπίστηκαν, προφανώς θα ήθελαν να τον ψήσουν στα κάρβουνα, ο Θανάσης θα αντέδρασε, οπότε και ακολούθησε το φονικό.

Και σίγουρα όλοι θα θυμόσαστε τον ξεσηκωμό των κατοίκων της Πάτρας που ακολούθησε, αλλά και την επίθεση των διάφορων πονόψυχων αριστεριστών εναντίον των εξοργισμένων Πατρινών, τους οποίους κατηγόρησαν για φασίστες και χρυσαυγίτες.
Επίσης, θα θυμόσαστε, ότι με τα πολλά, και παρά τις αντιδράσεις των συνιστωσών, η αστυνομία έκανε εν μέρει την δουλειά της, και τελικά συνέλαβε τον έναν εκ των τριών δραστών, ο οποίος και ομολόγησε.
Ο οποίος όμως, αν και 21χρονος, μόλις δασκαλεύτηκε από τις συριζάτες συνηγορίνες με τα Γκούτσι, δήλωσε 17χρονος, και άρα η αδέκαστη ελληνική «δικαιοσύνη» τον αντιμετώπισε ως ανήλικο.
Τι σημαίνει αυτό;
Ότι εκτός από την μειωμένη ποινή που θα του αναλογούσε, αν οι «αδέκαστοι» δικαστές μας τον έβρισκαν ένοχο, η προφυλάκιση του μπορούσε να διαρκέσει μόλις 6 μήνες το πολύ, και όχι 18 μήνες που ισχύει για τους ενήλικες.
Έτσι, μόλις «συνεπληρώθη» το εξάμηνο, ο λαθρομετανάστης, και δολοφόνος (κατά ομολογία του) … αφέθηκε ελεύθερος!!!
Έτσι ακριβώς.
Και βεβαίως εξαφανίστηκε.
Και τρέχουν τώρα οι χαροκαμένοι συγγενείς του αδικοχαμένου παλικαριού να αναζητήσουν ευθύνες.
Από ποιόν;
Από το κράτος;
Από την δικαιοσύνη;
Από τους αρμόδιους;
Που να βρεις άκρη σ’ αυτό το μπουρδέλο που παριστάνει το κράτος;
Έτσι, από την μία έχουμε την αστυνομία, που καλώς ή κακώς κάνει ότι μπορεί, και από την άλλη το σούπερ ανθρωπιστικό πονόψυχο δικονομικό μας σύστημα, που δυστυχώς ανήκει σε άλλες εποχές.
Σε εποχές που όλα πήγαιναν σχετικά καλά, και είχαμε ως κοινωνία τα περιθώρια να είμαστε γενναιόδωροι και επιεικείς απέναντι στους διάφορους παραβάτες.
Όλα αυτά όμως yesterday.
Σήμερα που η χώρα έχει πλημμυρίσει από κάθε καρυδιάς καρύδι, και όπου ο κάθε πικραμένος δολοφόνος από όπου γης καταλήγει εδώ για να ζήσει το όνειρο, και όπου τα μαχαιρώματα και οι δολοφονίες είναι καθημερινό φαινόμενο, απαιτείται πάραυτα ριζική αναθεώρηση όλου του νομικού μας καθεστώτος, αλλά και του σωφρονιστικού κώδικα.
Αν δεν σφίξουν τα λουριά, τότε θα μας σφάζουν, και δεν θα ασχολείται κανείς.
Ούτε καν η κουτσουρεμένη αστυνομία, που από την μια τους πιάνει, και από την άλλη οι δικαστές τους αφήνουν ελεύθερους…

Strange Attractor