Πρώτα βγαίνει η ψυχή, και μετά το χούι…
Μερικοί άνθρωποι γεννήθηκαν (με το μυαλό τους) γαλαζοαίματοι.
Ένα δυο κλικ δηλαδή, πάνω από τον μέσο συνάνθρωπό τους…
τον πληβείο.
Και άντε, αν μιλούσαμε για άλλες εποχές, και για άλλες κοινωνίες,
ίσως η στάση αυτή να δικαιολογούνταν.
Αλλά όταν βλέπουμε αυτή την έπαρση σε σημερινούς νέους σε
ηλικία ανθρώπους, και μάλιστα «σοσιαλιστές»,
ε λοιπόν, τότε τρελαινόμαστε.
Τι ακριβώς συμβαίνει;
Μέρκελ vs Ελληνική νοοτροπία
Πολλά κακώς κείμενα εξηγούνται ως αποτέλεσμα νοοτροπίας. Το ζήτημα είναι αν κάνουμε το βήμα παραπέρα, την αλλαγή νοοτροπίας στην πράξη. Πριν την οποιαδήποτε θεσμική, οργανωτική, οικονομική, κοινωνική, εκπαιδευτική, διοικητική μεταρρύθμιση, πρέπει να αλλάξουμε νοοτροπία, πρώτα καθένας για τον εαυτό του και έπειτα όλοι μαζί ως Κοινωνία και –για όσους δεν ενοχλεί λόγω… νοοτροπίας ο όρος- ως Έθνος!
Benim övgü Efendime
Πριν λίγες μέρες βρέθηκα στη Θεσσαλονίκη και καθώς ανέβηκα στον 4ο όροφο να δω τη θεία μου, νόμισα ότι έκανα λάθος. Μια γνώριμη γλώσσα άκουγα, αλλά ελληνικά δεν ήταν. Έστησα αυτί και το τουρκικό αξάν με τρόμαξε. Λάθος όροφο είπα. Και κάνοντας να φύγω βλέπω στο κουδούνι το όνομα της θειας μου. Τι είχε γίνει; Και τα πέντε διαμερίσματα του ορόφου είχαν στη διαπασών τις τηλεοράσεις, παρακολουθώντας τις τούρκικες σειρές.
Οι νέοι φασίστες της Ευρώπης.
Είναι λάθος να γελάμε με τους φασίστες.
Ο Charlie Chaplin κορόιδεψε
τον Χίτλερ και τον Μουσολίνι στην ταινία του Ο Μεγάλος Δικτάτορας, αλλά ο ναζισμός κάθε άλλο παρά αστείος μας
προέκυψε. Σήμερα μάλιστα, όσο ευφυής και αν ήταν στην εποχή της η ταινία του Chaplin, η
παρακολούθησή της προκαλεί αμηχανία, αν όχι ντροπή.