Η μουσική μας για απόψε...

Ο Ορθογράφος σήμερα τιμάει τον φίλο μας Τάκη Δήμητσα με την εξαίρετη στιχουργική δημιουργία του για την Καλλιόπη Βέττα. Καλή ακρόαση...

Η βουλή τιμάει τους πραγματικούς ήρωες Έλληνες αθλητές

«Ράγισε» η φωνή του επικεφαλής της Ελληνικής Παραολυμπιακής Επιτροπής Γιώργου Φουντουλάκη όταν, απευθυνόμενος στους βουλευτές και την κυβέρνηση,περιέγραψε τις αντίξοες συνθήκες κάτω από τις οποίες οι αθλητές με αναπηρία προσπαθούν να συνεχίσουν τις προπονήσεις τους.

"Δυο χαστούκια που ερωτεύτηκαν στον αέρα..."

Σύσσωμος ο Ορθογράφος (πλην του αηθαλούς Strange που έμεινε πίσω να βαστάει τ' άρματα) παραβρέθηκε χθες στον Ιανό της Αθήνας για την παρουσίαση του βιβλίου του καλού μας φίλου Κώστα Τριανταφυλλάκη "Αλλιώς τα είχαμε σχεδιάσει...", την οποία και σας είχαμε προαναγγείλει πριν λίγο καιρό.

Το ατού του Σαμαρά!

Οι τελευταίοι μήνες ήταν σκληροί για την Ελλάδα, και πιο σκληροί για τον Σαμαρά.

Η κρίση και τα παρεπόμενά της (δόση κλπ) απαίτησαν την πλήρη προσοχή του, απαιτώντας το 100% του χρόνου του.

  

Ευτυχώς που πρόκειται περί Μέσι, και έτσι παρά τις πιέσεις και τα τζαρτζαρίσματα, μπόρεσε να ξεδιπλώσει το ταλέντο του και να τα βγάλει πέρα.

Και έτσι τώρα μπορεί, σχετικά απρόσκοπτα, να ασχοληθεί και με την εσωτερική πλευρά της διακυβέρνησης της χώρας, που μπορεί να μην βρίσκεται σε κρίση, αλλά βρίσκεται σε κατάσταση μόνιμης νεοελληνικής βυθιότητας.

Του Ουλιάνοφ το μειδίαμα…

Ήταν 5.35 το πρωί, 16 Απριλίου 1917. Mόλις το τραίνο πέρασε από  τη Ρόπσχα, ο Βλαντιμίρ Ιλίτς Ουλιάνοφ (Λένιν) ήπιε μια γουλιά από το τσάι του και ακούμπησε το κεφάλι στο παράθυρο. 

Τα φώτα της πόλης φαίνονταν πια καθαρά. Σε λίγη ώρα, θα πατούσε το πόδι του στον κεντρικό σταθμό, όπου τον περίμενε η συντρόφισσα Ινέσσα Αρμάντ, ένας Γερμανός υποπρόξενος και δύο έμπιστοι φίλοι. 

 

Ο Κερένσκι δεν ήξερε ακόμα τίποτα για την άφιξή του. Σκέφτηκε ότι  η αγωνία πια τελείωνε και σε λίγες μέρες θα ξεκινούσε το μεγάλο πλάνο, που χρόνια σχεδίαζε.

Ένα ακαθόριστο χαμόγελο  σχηματίστηκε στο τραβηγμένο απ΄ το μεγάλο ταξίδι, πρόσωπό του. Ο Ουλιάνοφ χαμογέλασε και το μειδίαμά του έσπρωξε την ιστορία ακόμα πιο βαθιά στη ρωγμή του χρόνου...

Αυτοκινητοβιομηχανίες και Ελλάδα.

Βλέποντας τις επενδύσεις που γίνονται στην υπόλοιπη Ευρώπη από την αυτοκινητοβιομηχανία, πραγματικά αναρωτιέμαι γιατί δεν κάνει την κίνηση κάποια από αυτές να επενδύσει και στη χώρα μας. Τώρα που οι μισθοί μας είναι στο ναδίρ, τα όποια εργασιακά κεκτημένα, που αναμφίβολα ήταν και ο μεγάλος βραχνάς του κάθε επενδυτή, έχουν καταρριφθεί. 

Οπως και να το κάνουμε, το έδαφος γι’ αυτούς είναι πλέον πιο «γόνιμο» για μία επένδυση. Παρ’ όλα αυτά, γιατί ακόμα δεν έχει εκδηλωθεί κάποιο ενδιαφέρον από τις μεγάλες αυτοκινητοβιομηχανίες που πάντα καλοβλέπανε τη στρατηγικής σημασίας γεωγραφική τοποθεσία της χώρας μας, η οποία θα μείωνε κατά πολύ το μεταφορικό κόστος; 

«Γιατί ακόμα δεν έχετε εξιλεωθεί στην ιδέα να κατασκευαστεί μία μονάδα βαριάς βιομηχανίας στη χώρα σας», μου απαντάει ένα στέλεχος μεγάλης αυτοκινητοβιομηχανίας. Με λίγα λόγια, ο συγκεκριμένος άνθρωπος, ο οποίος -σημειώστε- είναι Τούρκος, με την πατρίδα του να είναι πλέον στην πρώτη πεντάδα ως παραγωγός χώρα οχημάτων, μας αποκαλεί καλομαθημένους. 

Αλλιώς τα είχαμε σχεδιάσει …

Με οδηγό  τα όνειρα…

Αλλιώς τα είχαμε σχεδιάσει  λοιπόν. Αυτό μας φωνάζει, αιώνες τώρα,  ο μέγας Σταγειρίτης με την ετερογονία των σκοπών του. Αυτός είναι και ο τίτλος του νέου βιβλίου του Κωνσταντίνου Τρανταφυλλάκη που θα παρουσιαστεί επισήμως σήμερα το απόγευμα στον Ιανό. 

 

Αλλά τι είναι ένα άραγε έναν βιβλίο; Και μάλιστα το πρώτο βιβλίου ενός συγγραφέα; Τι άλλο παρεκτός από μια γέννα. Μια γέννα επίπονη και δύσκολη. Μια γέννα του νου. Και μου έρχεται στο νου κάθε φορά εκείνο το ποίημα του αλεξανδρινού μας, Το πρώτο σκαλί, όπου λέει ο Θεόκριτος τον νεαρό ποιητή που ολοκλήρωσε το πρώτο του έργο.

Το νέο λαϊκίστικο τεχνοκρατικό πολιτικό σύστημα της Ευρώπης.

Την περασμένη εβδομάδα, ο Angelino Alfano, γραμματέας του δεξιού κόμματος του Silvio Berlusconi, εξαπέλυσε μια δηλητηριώδη επίθεση εναντίον του απερχόμενου τεχνοκράτη Mario Monti.

 

Τονίζοντας το ότι το κόμμα του δεν στηρίζει πλέον τον Monti, ο γραμματέας δείχνει να ετοιμάζει το έδαφος για την επιστροφή του Berlusconi στην πολιτική σκηνή.
Ο Monti αντέδρασε παραιτούμενος, με αποτέλεσμα να επιταχυνθούν οι εκλογικές διαδικασίες, και υπονοώντας πως τα αυξημένα έξοδα δανεισμού που θα προκύψουν, καθώς και η μείωση της εμπιστοσύνης των αγορών, θα οφείλονται στον Berlusconi.

Τι σου είναι η ζωή….

Τι είναι η ζωή;

Τι είναι ο άνθρωπος;

Ποιος είμαι;

Γιατί είμαι;

Τι θέλω στον πλανήτη;

Αυτά και άλλα πολλά φιλοσοφικά με έπιασαν από το πρωί…

Και όχι εξαιτίας της επερχόμενης καταστροφής του κόσμου, βάσει των ημερολογίων των Μάγια και των… ΑΝ.ΕΛ….

Όχι.