Απευθύνθηκα σε ειδήμονες γιατί ξαναδιαβάζοντας τη λίστα
με τις αποδείξεις που πρέπει να κυνηγάμε με το τουφέκι και τη λίστα με αποδείξεις
που δεν «περνάνε», και τον διευθυντή εφορίας να έχεις μπάρμπα, αισθάνθηκα για
πολλοστή φορά ότι το εργαλείο της λογικής δεν είναι η καλύτερη μέθοδος
ερμηνείας της νεοελληνικής τροπής.
Ρώτησα για το ποιοι είναι οι ιθύνοντες νόες των
συγκεκριμένων μέτρων και εάν αθλούνται στον υπερβατικό διαλογισμό (προσωπικό
δεδομένο, θα πείτε).
Είναι αποτέλεσμα ομαδικής δουλειάς οικονομικών επιτελών
μού απάντησαν, «για να βγουν τα νούμερα», σιγά μην ασχολιόταν η τρόικα με την
κατηγοριοποίηση πολύτιμων αποδείξεων (π.χ. από τον σουβλατζή) ή «άχρηστων»
(π.χ. από τον οδοντίατρο).
Επανάληψη μήτηρ αποστηθίσεως.
Έτσι, μισθωτοί - συνταξιούχοι και το σωτήριον 2013 θα
πρέπει π.χ. κάτω από το κρεβάτι τους να διατηρούν σε άριστη κατάσταση το κουτί
ή τους φακέλους όπου φυλάσσουν τις αποδείξεις - ανά πάσα στιγμή αρμόδια όργανα
μπορεί να προχωρήσουν σε αιφνιδιαστικούς ελέγχους.
Στην «ταμπακιέρα» τώρα.
Οι φορολογούμενοι με ετήσια εισοδήματα έως 42.000 ευρώ
πρέπει να «καλύπτουν» το 25% του εισοδήματος με αποδείξεις.
Οι προύχοντες με εισοδήματα άνω των 42.000 ευρώ οφείλουν
να συγκεντρώσουν αποδείξεις αξίας 10.500 ευρώ αποδεικνύοντας την εισοδηματική
τους ισχύ και το καταναλωτικό τους φλέγμα.
Πώς;
Δεν τα καταφέρατε;
Σας λείπουν αποδείξεις;
Καθήστε κάτω από δοκάρια.
Σας περιμένει ποινή με συντελεστή 22% επί της διαφοράς
των συγκεντρωθέντων αποδείξεων και αυτών που απαιτούνται.
Τέτοιες τεχνικές εκτελέσεις «πέναλτι» ούτε ιερά τέρατα
όπως ο Λεβ Γιασίν, ο Γκόρντον Μπανκς, ο Πέτερ Σμάιχελ κ.ά. θα μπορούσαν να
αποκρούσουν.
Ίσως ούτε και ο Νίκος Σαργκάνης.
Φυσικό, αφού δεν συμπεριλαμβάνονται αποδείξεις από τα πιο
βασικά έξοδα ενός νοικοκυριού: ΔΕΗ, πετρέλαιο - φυσικό αέριο, ενοίκια,
κοινόχρηστα, ιατρικές υπηρεσίες κ.ά.
Να λέμε ευτυχώς που ανάμεσα στις αποδείξεις που
«αναγνωρίζει» η εφορία ως καταναλωτικό μας αποτύπωμα είναι αυτές από αγορές
κοσμημάτων, τροφές και υπηρεσίες για ζώα, είδη ατομικής φροντίδας, καλύμματα
δαπέδου και λευκά είδη (προικός;).
Αλλά και -πάλι καλά- αποδείξεις από αγορά μουσικών
οργάνων, ειδών αθλήσεως και καπνιστού, ανθέων κ.λπ.
Και αυτοί που τη βγάζουν ακόμα πιο λιτά κι από
σπαρτιάτικα;
Οι ορκισμένοι αντι-καταναλωτές;
Αυτοί που προσπαθούν να βάλουν λίγα ευρώ στην άκρη για
ώρες ακόμα πιο δύσκολες; Αυτοί που έχουν χρέος ηθικό να βοηθούν άλλους
ελαχιστοποιώντας τις δικές τους αγορές;
«Πιάστε εσείς το όριο των αποδείξεων ξοδεύοντας και μετά
κάντε ό,τι θέλετε», απαντούν οι μανδαρίνοι των αριθμών.
Αλλιώς, πέναλτι.
Έτσι, την τελευταία στιγμή για να γλιτώσεις την εκτέλεση
της εσχάτης των ποινών μπορεί να απαιτηθεί να τρέξεις για την (κατά περίπτωση)
«σωτήρια» απόδειξη που λείπει.
Αγοράζοντας ας πούμε μια κιθάρα, ένα ουίσκι 15 χρόνων,
ένα μίξερ, μια ρακέτα τένις. Ή, εάν η «ψαλίδα» σου είναι μικρή, μπορείς να πας
να κουρευτείς…
Κώστας Λεονταρίδης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου