Το μέλλον της Ελλάδας (και της Ισπανίας) είναι σκοτεινό.

Λίγο μετά την ανακοίνωση του προέδρου της Κομισιόν Jose Manuel Barroso ότι τα χειρότερα της κρίσης της ευρωζώνης βρίσκονται πίσω μας,  ήρθε η ευρωπαϊκή στατιστική υπηρεσία να δημοσιεύσει στοιχεία για την ανεργία στην ΕΕ, που μας κάνουν να ανατριχιάζουμε.

 

Σύμφωνα με αυτά τα στοιχεία, η Ελλάδα και η Ισπανία έχουν ανεργία της τάξης του 26% και 26.6% αντίστοιχα…

Η κατάσταση συνεχώς χειροτερεύει.

Από τον Νοέμβριο του 2011, η ανεργία στην Ισπανία αυξήθηκε κατά 3.6%, ενώ αυτή της Ελλάδας κατά 7.1%.

Με άλλα λόγια, η τάση είναι αυξητική. Μάλιστα, κανείς δεν θα εκπλαγεί αν τα ποσοστά της ανεργίας σε αυτές τις δύο χώρες ξεπεράσουν το φράγμα το 30% ως το τέλος του χρόνου.

Αν το ψάξουμε περαιτέρω, η κατάσταση είναι ακόμη πιο δυσχερής.

Η ανεργία των νέων στην Ελλάδα έπιασε ήδη το τρομακτικό ποσοστό του 57.6%

Στην Ισπανία είναι 56.5%.

Και εδώ η τάση είναι αυξητική.

Τον Νοέμβριο του 2011 η ανεργία των νέων στην Ελλάδα ήταν 50.3%, και στην Ισπανία 48.8%.

Αν τα δούμε αλλιώς, τα ποσοστά αυτά σημαίνουν πως αν μπούμε σε μια σχολική τάξη γεμάτη από 16χρονους στην Μαδρίτη ή στην Αθήνα, τα μισά από αυτά τα πανέξυπνα και γεμάτα ενθουσιασμό παιδιά, είναι καταδικασμένα στην ανεργία, τουλάχιστον ως τα 25 τους χρόνια.

Αν δεν υπάρξει μια ριζοσπαστική αλλαγή στην οικονομική διαχείριση των δυο αυτών χωρών, η ανεργία είναι το μόνο μέλλον. Οι σημερινοί έφηβοι τους θα ενηλικιωθούν σε μια περίοδο που οι χώρες τους διανύουν την χειρότερη κοινωνική και οικονομική περίοδο της ιστορίας τους, τουλάχιστον  από το 1930…

Όσο και να έχει πείσει τον εαυτό του για το αντίθετο ο Barroso, η κρίση της ευρωζώνης δεν πρόκειται να τερματιστεί σύντομα. Θα χειροτερέψει. Αν η ανεργία συνεχίσει να αυξάνεται στην Ελλάδα και στην Ισπανία, τότε οι χώρες αυτές θα μετατραπούν σε «αποτυχημένες» (failed states).

Το τραγικό είναι ότι τα πράγματα δεν χρειάζεται απαραίτητα να είναι όπως είναι.

Υπάρχει μια ξεκάθαρη και λογικότατη εναλλακτική πολιτική, η οποία θα μπορούσε να βελτιώσει τις οικονομικές προοπτικές των κρατών αυτών: Να εγκαταλείψουν το ευρώ!

Δεν χρειάζεται να είναι κάποιος οικονομική διάνοια για να αντιληφθεί ότι οι φτωχές και κουρασμένες χώρες της Μεσογείου, όπως είναι η Ελλάδα και η Ισπανία, δεν μπορούν να επιβιώσουν με ένα νόμισμα που ταιριάζει μόνο στον σκληρό Γαλλογερμανικό πυρήνα της ΕΕ, και το οποίο καταστρέφει την ανταγωνιστικότητά τους.

Βέβαια, δεν είναι μόνο το ευρώ που φταίει για όλα, αν και στην περίπτωση της Ισπανίας υπάρχει κάποια σχέση, αφού πριν από μερικά χρόνια τα επιτόκια παραήταν χαμηλά για την ραγδαία ανάπτυξη της χώρας, και προκάλεσαν μια τεχνητή άνθηση ακινήτων, η οποία εξελίχτηκε σε φούσκα, και οδήγησε σε κατάρρευση το τραπεζικό της σύστημα.

Όλα αυτά όμως ανήκουν στο παρελθόν. Ακόμη κι αν το ευρώ δεν έπαιξε βασικό ρόλο στην κρίση, την έκανε δυσμενέστερη από όσο χρειάζονταν, ενώ συνεχίζει να την τροφοδοτεί, και να απομακρύνει το ενδεχόμενο ανάκαμψης.

Οι περισσότεροι οικονομολόγοι πιστεύουν πως μια έξοδος από το ευρώ θα επέτρεπε αποτελεσματικές υποτιμήσεις ύψους 30-50%. Κάτι τέτοιο θα έδινε μια απαραίτητη ώθηση, που την χρειάζονται επειγόντως, οι δυο χώρες.

Ας μην περιμένουμε όμως κάτι τέτοιο. Η ευρωπαϊκή ολοκλήρωση, της οποίας το ευρώ θεωρείται βασικός πυλώνας, λατρεύεται με θρησκευτικό φανατισμό από τις πολιτικές ηγεσίες της ευρωζώνης, συμπεριλαμβανομένων κι αυτών της Ισπανίας και της Ελλάδας.

Έτσι, δεν υπάρχει το ενδεχόμενο κάποιας λογικής συζήτησης για το θέμα.

Μέχρι να καταρρεύσει το όλο οικοδόμημα, κάτι που αναπόφευκτα θα συμβεί, υπό το βάρος των εγγενών του αντιφάσεων, το πιο πιθανό βραχυπρόθεσμο και μεσοπρόθεσμο σενάριο για την Ελλάδα και την Ισπανία είναι να συνεχιστούν οι οικονομικές και κοινωνικές οδύνες ως έχουν, και να διατηρηθεί πάση θυσία το ενιαίο νόμισμα.

Δυστυχώς, όλα αυτά που σήμερα υποφέρουν οι Έλληνες και οι Ισπανοί, θα συνεχιστούν για πολύ ακόμη…

S.A.

The Commentator