Πολύ κουβέντα γίνεται για την τέχνη του γκράφιτι, και την
επαναστατικότητά της.
Οι καλλιτέχνες των τοίχων ηρωποιούνται, ως ένα είδος ανήσυχων
πνευμάτων που «απελευθερώνουν» και ομορφαίνουν «δημόσιο» χώρο!
Η άποψη είναι ότι πολεμάνε με τον τρόπο τους το κατεστημένο.
Στην πραγματικότητα όμως, αυτό που κάνουν είναι να στηρίζουν
το σύστημα!
Ένα μέρος της τέχνης
των τοίχων είναι όντως καταπληκτική.
Τις περισσότερες φορές όμως, πρόκειται για απλές ζωγραφικές
και καλλιτεχνικές αηδίες.
Και το κυριότερο είναι ότι (στην Αμερική) η καθιέρωση της
ζωγραφικής των τοίχων έχει δημιουργήσει μια ολόκληρη παράπλευρη βιομηχανία, αυτήν
του σβησίματος της!
Υπολογίζεται ότι η βιομηχανία αυτή κερδίζει ως και $20 δις
τον χρόνο!!!!
Τα δε μέλη της, ενθαρρύνουν τους καλλιτέχνες του γκράφιτι,
αφού έτσι αυξάνεται ο κύκλος εργασιών τους.
Και πέρα από τα κέρδη για κάποιους συστημικούς, το γκράφιτι
εξυπηρετεί την καταστολή από πλευράς των αρχών.
Για παράδειγμα, στην Καλιφόρνια είναι παράνομο το να έχει
επάνω του κάποιος έναν μαρκαδόρο, εκτός κι αν μπορεί να προβάλλει κάποιον σοβαρό
λόγο. Η ποινή φυλάκισης είναι έξι μήνες!
Οι τοπικές αρχές χρησιμοποιούν ειδικά λογισμικά και
εφαρμογές για τον εντοπισμό γκράφιτι, θεωρούν τους γονείς υπεύθυνους για τις πράξεις
των παιδιών τους, και απαιτούν από τους ιδιοκτήτες ακινήτων να σβήσουν άμεσα
οποιαδήποτε ζωγραφιά κλπ εμφανιστεί στους τοίχους των κατοικιών ή μαγαζιών τους.
Κάθε φορά δηλαδή που ένας 16αρης γράφει κάτι στην πλάτη ενός
καθίσματος του λεωφορείου, δεν κάνει επανάσταση, όπως ίσως νομίζει, αλλά απλά ευνοεί
το σύστημα….
S.A.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου