Επικίνδυνο, και εμφυλιοπολεμικό το κλίμα.

Σχεδόν 65 χρόνια μετά από το τέλος του τελευταίου Εμφύλιου Πολέμου, που ρήμαξε τη χώρα, φαίνεται ότι κάποιοι που βέβαια δεν τον έζησαν και ορισμένοι που αμφιβάλουμε αν τον έχουν διαβάσει κιόλας, δείχνουν να τον νοσταλγούν! 

 

Από τις αρχές αυτής της οικονομικής καταστροφής το 2009, το “εμφυλιοπολεμικό” κλίμα ήταν κάτι που “βόλευε” τις κυβερνήσεις που επιχείρησαν να διαχειριστούν την καταστροφή.

Ιδιωτικοί υπάλληλοι εναντίον δημοσίων, εργαζόμενοι εναντίον συνταξιούχων και το αντίστροφο και όταν …υποδεχτήκαμε στο πολιτικό μας τσίρκο και την οργάνωση της Χρυσής Αυγής, το πράγμα έγινε σκληρότερο, με τον Γράμμο και το Βίτσι να ακούγονται σε προεκλογικές συγκεντρώσεις!

Τις τελευταίες ημέρες το κλίμα αυτό έχει αρχίσει να γίνεται εξαιρετικά ενοχλητικό.

Με τους πολίτες να μην προλαβαίνουν να πληρώνουν φόρους, λογαριασμούς και χαράτσια, με τους άνεργους να αυξάνονται κάθε μέρα με δραματικό ρυθμό, με την αγορά να έχει κυριολεκτικά “στεγνώσει”, με την κοροϊδία της λίστας Λαγκάρντ να συνεχίζεται, η πολιτική αντιπαράθεση έχει μεταφερθεί σε δηλώσεις “αποκήρυξης της βίας” από τη μία πλευρά, και κατηγορίες για “ακροδεξιές συνεργασίες” από την άλλη. Δηλώσεις μετανοίας τις έλεγαν άλλες εποχές.

Και οι πολίτες, οι μέσοι λογικοί και ψύχραιμοι -όσο μπορούν- πολίτες παρακολουθούν με απόγνωση την …αντιπαράθεση!

Για να βάλουμε τα πράγματα στη θέση τους.

Οποιοσδήποτε λογικός άνθρωπος είναι ενάντια σε οποιασδήποτε μορφής βία.

Είτε αυτή αφορά τη σκληρή βία που έχουμε ζήσει για τα καλά από ομάδες κουκουλοφόρων σε διαδηλώσεις και άλλες εκδηλώσεις, θρηνώντας ακόμη και ανθρώπινες ζωές, είτε αφορά στους μαχαιρωμένους εδώ κι εκεί λαθρομετανάστες, είτε αφορά στα “τηλεοπτικά χαστούκια” σε live μετάδοση, είτε βέβαια αφορά στη βία που υφίστανται όλοι οι Έλληνες πολίτες από τα σκληρότατα οικονομικά μέτρα.

Είναι λοιπόν τουλάχιστον επικίνδυνο να προσπαθεί να μας πείσει η κυβέρνηση δια των υπουργών, βουλευτών, και των εκπροσώπων τους, ότι κινδυνεύουμε από τον “τρομοκρατικό κίνδυνο”, ο οποίος αντικαθιστά τον παλαιότερο “κομμουνιστικό”.

Και είναι επίσης ακραίο να κατηγορεί ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Α. Τσίπρας σε ραδιοφωνική του συνέντευξη τον συνεργάτη και φίλο του πρωθυπουργού Φαήλο Κρανιδιώτη ότι πρότεινε “συνεργασία της ΝΔ με τη Χρυσή Αυγή”. Γιατί ποτέ δεν πρότεινε κάτι τέτοιο, και το διευκρίνισε και στην συνέντευξη που είχε δώσει στο Onalert.

Με πολύ απλά λόγια θα θέλαμε να επισημάνουμε ότι ακριβώς αυτή τη δύσκολη, τη δραματική περίοδο που περνά η χώρα, το μόνο που δεν πρέπει να κάνουμε, είναι να επιτρέψουμε στο “μικρόβιο” του διχασμού να μας καταβάλει.

Έχει αποδειχτεί ιστορικά ότι δεν έχουμε και μεγάλες αντιστάσεις σ΄αυτή τη “μόλυνση” και πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί και πάντα σε εγρήγορση.

Δυστυχώς δεν μπορούμε να πούμε ότι είμαστε και τόσο αισιόδοξοι, παρακολουθώντας τις κινήσεις των πολιτικών σχηματισμών.

Είναι προφανές ότι στην κορυφή της ατζέντας τους δεν είναι στην πραγματικότητα η σωτηρία της χώρας, αλλά η δική τους διάσωση!

Η ΝΔ δίνει κάθε μέρα εξετάσεις όχι στους πολίτες, αλλά στη …Χρυσή Αυγή, προσπαθώντας να αποδείξει ότι μπορεί εκείνη καλύτερα να αντιμετωπίσει την ανομία. Ο ΣΥΡΙΖΑ, προσπαθεί να πείσει ότι μπορεί να κυβερνήσει, αλλά εξακολουθεί να μην αφήνει πίσω θέσεις και απόψεις που δεν μπορούν να χαρακτηρίζουν κυβερνητικό κόμμα.

ΠΑΣΟΚ ,ΔΗΜΑΡ και ΑΝΕΛ, είναι πολύ απασχολημένοι στη μάχη πολιτικής επιβίωσης που δίνουν κάθε μέρα.

Οι μόνοι που χαίρονται είναι οι της Χρυσής Αυγής. Το κλίμα εμφυλίου τους αναζωογονεί!

Στον τελευταίο Εμφύλιο Πόλεμο που βίωσε η χώρα, δεν ήταν όλοι όσοι πήραν το δρόμο για το βουνό, “αριστεροί”, “κομμουνιστές” και “λάτρεις του πατερούλη Στάλιν”. Δεν ήταν όλοι όσοι πολέμησαν με τον κυβερνητικό στρατό “εθνικόφρωνες” έτοιμοι να δώσουν τη ζωή τους -και την έδωσαν- για να αντιμετωπίσουν τους “κομμουνιστοσυμμορίτες”!

Πολλοί βγήκαν στο βουνό αγανακτισμένοι από τους δωσίλογους των Ναζί, που αμέσως μετά αντί να τιμωρηθούν παραδειγματικά μοίραζαν στις γειτονιές τη βοήθεια του Σχεδίου Μάρσαλ , όπου εκείνοι ήθελαν κι όχι σ΄ όλο το κόσμο!  

Και πολλοί νέοι συνέχισαν να φοράνε το χακί ή το φόρεσαν κατά τη διάρκεια του Εμφύλιου, γιατί τους κάλεσε η πατρίδα στην οποία πίστευαν και δεν μπορούσαν να πουν όχι.

Και οι δύο πλευρές αλλά κυρίως η χώρα πλήρωσε πανάκριβα με πολύ αίμα, δάκρυα, θάνατο και δυστυχία την ανευθυνότητα και την απερισκεψία των ηγετών και των δύο πλευρών εκείνης της σύγκρουσης.

Όσοι λοιπόν πολύ εύκολα και με στόχο κάποιες μονάδες παραπάνω στις δημοσκοπήσεις και λίγα ψηφαλάκια παραπάνω στις κάλπες, δεν διστάζουν να υποδαυλίζουν το “εμφυλιοπολεμικό κλίμα” στην χώρα ας προσέξουν.

Οι ευθύνες τους είναι τεράστιες.

Πάρις Καρβουνόπουλος

onalert