13.1.13

Μερικές (αφελείς) ιστορικές απορίες….


Μελετώντας, έστω και ερασιτεχνικά, την ανθρώπινη ιστορία, δεν μπορείς παρά να σταθείς σε κάποιες αξιοσημείωτες συμπτώσεις(;)

 
Για παράδειγμα, το γεγονός ότι η τελευταία γενιά των Ελλήνων, αυτή που γεννήθηκε μετά το 1960, και στην οποία ανήκουν όλοι οι «καλοί» και οι «κακοί» της μεταπολιτευτικής μας πορείας, δεν χρειάστηκε ποτέ να πολεμήσει!

Δεν ξέρω αν είναι ευχάριστη σύμπτωση, ή απλά αυτό που μας κιότεψε, αλλά δεν παύει να είναι κάτι το αξιοσημείωτο.
Σκεφτείτε τις εκατοντάδες γενιές που μεσολάβησαν από τότε που γνωρίζουμε τα περί Ελλήνων.
Αν υπολογίσουμε  την κάθε γενιά ανδρών να διαρκεί 25-35 χρόνια, τότε εξετάζοντας την ιστορία μας θα δούμε ότι σε καμιά άλλη φάση της τρισχιλιετούς αυτής περιόδου, δεν υπήρξε Έλληνας, που να έφτασε στα τριάντα χρόνια ζωής, και να μην χρειάστηκε να πολεμήσει…
Θεωρητικά, ακόμη κι αυτοί που γεννήθηκαν το 1955-56, θα μπορούσαν να έχουν συμμετάσχει στη μάχη της Κύπρου το 1974.
Όσο για τους πιο πριν, υπήρξε η Κορέα, ο εμφύλιος, το έπος του `40, και πάει λέγοντας.
Κάθε γενιά Ελλήνων πολέμησε.
Εκτός από αυτήν που γεννήθηκε μετά το 1960.
Εκτός από αυτούς που είναι σήμερα πενηντάρηδες, και δεν τους έτυχε τίποτα απολύτως αναφορικά με ένοπλη πολεμική σύγκρουση.
Και δεν ξέρω τι μπορεί να σημαίνει αυτό, απλά το σημειώνω.
Κάποιες άλλες συμπτώσεις, που ανέκαθεν με προβλημάτιζαν έχουν να κάνουν με τους μεγάλους στρατηλάτες κατακτητές.
Ο Μέγας Αλέξανδρος ήταν Μακεδόνας, και όμως έφερε και δόξασε  τον ελληνισμό στα πέρατα της οικουμένης.
Ο Ναπολέων ήταν Κορσικανός. Υπήρξε όμως ο μεγαλύτερος στρατηλάτης της… Γαλλίας!
Μάλιστα, αν γεννιόταν λίγα μόνο χρόνια πριν, δεν θα ήταν Γάλλος υπήκοος αλλά Ιταλός, αφού η Κορσική άλλαζε κάθε τόσο χέρια.
Για τον δε Χίτλερ, τι να πούμε. Αποτελεί το αιώνιο στίγμα, και τον μεγάλο λεκέ του γερμανικού έθνους, αν και ο ίδιος ήταν … Αυστριακός!
Τέλος, υπάρχει και ένα άλλο περίεργο.
Ο Ιησούς, ο οποίος λατρεύεται ως ο Υιός του Θεού από δισεκατομμύρια ανθρώπων παντού στον πλανήτη, εκτός από τα ελάχιστα εκατομμύρια των Εβραίων, που αδιαφορούν για αυτόν, αν και ο ίδιος ήταν Εβραίος!
Και ποιος εγκαθίδρυσε τον Χριστιανισμό μια και καλή;
Ο Μέγας Κωνσταντίνος, που όμως γεννήθηκε και έζησε ως ... ειδωλολάτρης.
Και τώρα που το θυμήθηκα, ας προσθέσω και έναν ακόμη προβληματισμό μου:
Αν πάρουμε την γη, και την χωρίσουμε σε γεωγραφικές ατράκτους μήκους, τότε θα δούμε ότι από τότε που γνωρίζουμε την ανθρώπινη ιστορία, οι εκάστοτε κυρίαρχοι πολιτισμοί μοιάζουν σαν προγραμματισμένοι.
Ξεκινούν, αναπτύσσονται, και στη συνέχεια διαλύονται, αρχής γενομένης από τα ανατολικά, και με σταθερά ιστορικά βήματα μετακινούνται προς δυσμάς!
Σουμέριοι, Πέρσες, Έλληνες, Ρωμαίοι, Ισπανοί, Άγγλοι, Αμερικάνοι… όλοι αυτοί κυριάρχησαν σε κάποια φάση της ιστορίας.
Και όλοι αυτοί έχουν ένα κοινό σημείο: Ο ένας λαός (πολιτισμός) διαδέχεται ιστορικά τον άλλον, με μια γεωγραφική κίνηση (ένα κλικ δηλαδή) προς τα δυτικά.
Σήμερα μάλιστα, που ζούμε την λεγόμενη Pax Americana, αισθανόμαστε την ανάδυση της Κίνας, την οποία πολλοί θεωρούν ως την διάδοχο κατάσταση.
Ε, λοιπόν κι αυτή είναι ακριβώς δυτικά των ΗΠΑ, με την μεσολάβηση του Ειρηνικού Ωκεανού.
Εκτός κι αν την προλάβει η Ιαπωνία…  κάτι που μέχρι πριν από μερικά χρόνια θεωρούνταν πιθανό, λόγω της οικονομικής της ανάπτυξης.
Περίεργα δεν είναι όλα αυτά;
Ή μόνο για εμένα;

Strange Attractor

2 σχόλια:

  1. 1. Ευτυχώς, που δεν χρειάστηκε ποτέ να πολεμήσει! Το κενό που κατέλειπαν οι Μεγάλες Ιδέες (ή οι «Μεγάλες Ιδέες»), που εισήγαν τις αντίστοιχες γενιές στους πολέμους τους, δεν κατελήφθη από άλλες, ανάλογες του καιρού τους, με εξαίρεση την δόμηση κράτους κατά την μεταπολεμική περίοδο. Η ανυπαρξία στόχων και η μη τήρηση κανόνων διατηρεί σκορποχώρι τις δυνάμεις, αλλά, πλέον, σήμερα, οπότε όλα πρέπει να ορισθούν απ’ την αρχή, προβάλλει επιτακτικότατη η ανάγκη να απαντηθεί το θεμελιώδες ερώτημα της μικρής μας κόγχης: τι είναι η πατρίδα μας; (και πού πάει και τι σκοπό έχει και τι σου είναι ο άνθρωπος, ένα τίποτα…)
    2. Ουδείς προφήτης στον τόπο του.
    3. Αν εξαιρέσουμε αμιγώς πρακτικά ζητήματα (μετά την πτώση της Κωνσταντινούπολης οι Ισπανοί αναζητούν πρόσβαση στην Κίνα από δυτική κατεύθυνση), ο πολιτισμός, που αναδύεται ένθεν κακείθεν του Αιγαίου και με όχημα την Ρώμη διαμορφώνει την Ευρώπη, μόνον δυτικά μπορεί να εξαχθεί: και μέγα το της θαλάσσης κράτος και –πώς να το κάνουμε;– όπου φυσάνε μελτεμάκια εκεί και οι πρωτοπορίες. Δεδομένου ότι, αφ’ ενός, μεν, ο άλλος μεγάλος πολιτισμός, της Κίνας, είναι –ακόμη– πλέον εσωτερικός και δυσκίνητος, αφ’ ετέρου, δε, ο μουσουλμανικός κόσμος διάγει –ακόμη– την νηπιακή του ηλικία, δρόμος, μόνον προς δυσμάς μπορεί να διανοιχθεί.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ...οι Ισπανοί αναζητούν πρόσβαση στις Ινδίες, βεβαίως...

      Διαγραφή