Το νέο αριστερό ιερατείο…

Ίσως να μην το ξέρετε, αλλά αν εξακολουθείτε να απολαμβάνετε τη ζωή, έχετε υποστεί πλύση εγκεφάλου από τα καθεστωτικά media. 

Προτιμάτε τις γυναίκες που ξυρίζουν τα πόδια τους; Είστε απλώς, άλλο ένα θύμα του λαϊφστάιλ.

Η «αληθινή» ζωή επιβάλλει να πίνετε νερωμένη ρετσίνα, γιατί κάποιοι συνάνθρωποί σας «δεν έχουν να φάνε», να τουιτάρετε τσιτάτα του Μαρξ και να συμμετέχετε σε συλλογικότητες στις οποίες οι κεντρικοί ομιλητές δεν φορούν γραβάτα και υψώνουν την αριστερή γροθιά όταν προσέρχονται στο βήμα.

Η ανεκτικότητα είναι μια θεμελιώδης και απαράβατη αξία όταν αναφέρεται σε ομάδες και μειονότητες που έχουν πάρει πιστοποίηση από το ιερατείο της αριστεράς.

Οι «άλλοι» και «οι ζωές τους» πρέπει να είναι υπό συνεχή παρακολούθηση γιατί είναι ενεργούμενα, κολαούζοι του συστήματος, σφουγγοκωλάριοι του αφεντικού τους, είναι μολυσμένοι και μολυσματικοί και ακόμη κι αν είναι καλά παιδιά κατά βάθος, είναι πεπλανημένοι και εν δυνάμει αντιδραστικοί, οπότε πρέπει να βρεθούν πίσω στο σωστό δρόμο.

Η προσπάθεια βέβαια, είναι δύσκολη γιατί έχουν εθιστεί από τη γλύκα του χατζηαβατισμού, από τα φραγκολεβαντίνικα ήθη και έχουν «πιαστεί» κάποιες φορές να παρακολουθούν παραστάσεις του τρισκατάρατου Μεγάρου Μουσικής.

Αν ας πούμε, είσαι μισθοσυντήρητος με 850 ευρώ μηνιαίο εισόδημα και τα όνειρά σου έχουν συνθλιβεί από την καπιταλιστική κρίση και τα ντόπια μονοπώλια, είναι ανόητο να εξακολουθείς να βρίσκεσαι έξω από τις γραμμές της οργανωμένης κατά μέτωπο σύγκρουσης με το σύστημα.

Και αν είσαι τόσο ηλίθιος για να καταλάβεις ποιο είναι το συμφέρον σου, το ιερατείο είναι πανταχού παρόν για να σου προσφέρει την καθοδήγηση που χρειάζεσαι: σε μπλογκ, ιστοσελίδες, τουίτερ, σε κοινωνικούς χώρους, έστω στην «Αυγή» αφού δεν λες να ξεκολλήσεις από τη συμβατικού τύπου ενημέρωση.

Η καθοδήγηση θα σου προσφέρει τα εργαλεία για να καταλαβαίνεις πάντα ποια μουσική σου αρέσει, το ντύσιμο που σου ταιριάζει, τις συνήθειες που ήθελες πάντα να έχεις, αλλά ήσουν τόσο «θύμα» για να το καταλάβεις νωρίτερα.

Τέλος, για να ολοκληρωθείς ως αγωνιστής και υπερασπιστής των αδικημένων πρέπει όχι μόνο να συγκρούεσαι ιδεολογικά, αλλά να μισείς τον άλλον!

Ναι, ναι, μη σε τρομάζουν οι λέξεις. Η αγάπη, η ειρήνη, η συνεννόηση, όλα είναι λέξεις κατασκευασμένες από τους ολιγάρχες για να μην θίγονται τα συμφέροντά τους.

Δεν είναι δυνατόν να κάνεις συζήτηση με κάποιον που δε συμφωνεί με αυτά που του λες, όταν δίπλα σου υπάρχουν άνθρωποι που τρώνε από τα σκουπίδια.

Είναι κι αυτός συνυπεύθυνος.

Και όταν με το καλό, η εξουσία και τα μέσα παραγωγής περάσουν στα χέρια της κεντρικής επιτροπής, αυτός που ασχολούνταν με φρου-φρου κι αρώματα, οφείλει να απομονωθεί και να υποστεί τις συνέπειες.

Ο πραγματικός ανθρωπισμός, η κοινωνική ευαισθησία, ο αλτρουισμός είναι προνόμια των ανθρώπων που αποστρέφονται την αστική κουλτούρα και μόνο!

Όλοι οι άλλοι, έχουμε λίγο χρόνο ακόμη, μέχρι να συνειδητοποιήσουμε το κακό που έχουμε προκαλέσει.

Protagon