Όσοι Αμερικανοί διαφωνούν με την νομοθεσία που ελέγχει
και ρυθμίζει την κατασκευή, πώληση, και χρήση των όπλων, συνήθως επικαλούνται
την περίφημη Δεύτερη Τροποποίηση του Συντάγματος.
Κατά την άποψή τους, η συνταγματική αυτή τροποποίηση, που
αφορά στο δικαίωμα της οπλοφορίας των πολιτών προκειμένου να διατηρηθεί η ασφάλεια
και η ελευθερία της χώρας, απαγορεύει στο κράτος να ρυθμίζει τα των όπλων. Τελεία…
Έστω ότι το Σύνταγμα καθορίζει πολύ απλά πως το δικαίωμα
στην οπλοφορία είναι αναφαίρετο. Αυτό ακούγεται απλό και απόλυτο, αλλά δεν είναι.
Υπάρχει, για παράδειγμα, η Πρώτη Τροποποίηση που απαγορεύει
στο κογκρέσο να νομοθετήσει εναντίον της ελευθερίας του λόγου.
Και αυτό ακούγεται απόλυτο.
Δεν σημαίνει όμως ότι η κυβέρνηση δεν μπορεί (συνταγματικά)
να ρυθμίσει τα της ελευθερίας του λόγου.
Το 1919, ο δικαστής Oliver Wendell Holmes είχε θέσει
μια διάσημη πλέον υπόθεση: «Ακόμη και η πιο αυστηρή προστασία της ελευθερίας
του λόγου δεν μπορεί να προστατέψει κάποιον που φωνάζει φωτιά μέσα σε ένα θέατρο,
προκαλώντας πανικό…».
Με άλλα λόγια, αν και η Πρώτη Τροποποίηση μοιάζει απόλυτη,
δεν είναι.
Πως γίνεται όμως αυτό;
Δεν εννοείται ότι το κείμενο της ισχύει ως έχει;
Ιδού η παγίδα: Αν και το ότι το κογκρέσο δεν μπορεί να
νομοθετήσει εναντίον της ελευθερίας του λόγου ισχύει όντως, εν τούτοις θα πρέπει
να ορίσουμε το τι εννοούμε ως «ελευθερία του λόγου».
Η έννοια δεν είναι αυταπόδεικτη, και αυτό φαίνεται ξεκάθαρα
με την υποθετική περίπτωση που έβαλε στο τραπέζι ο δικαστής, δείχνοντας ότι δεν
καλύπτεται η ελευθερία κάποιου που με τον λόγο του προκαλεί αδικαιολόγητο πανικό.
Και αυτό είναι μόνο η αρχή.
Εδώ και καιρό, παρά την απλότητα του συνταγματικού κειμένου,
το Ανώτατο Δικαστήριο επιτρέπει τον κρατικό έλεγχο της ελευθερίας του λόγου σε πολλές
περιπτώσεις.
Υπό ορισμένες συνθήκες, ένας ομιλητής μπορεί να τιμωρηθεί
για συκοφαντική δυσφήμηση, για απειλές, για διανομή πορνογραφικού περιεχομένου,
ή υλικού παιδικής πορνογραφίας, για ηθική αυτουργία σε κακούργημα, για διαρροή
εμπιστευτικού υλικού, για ηχορύπανση, για παράνομη διαφήμιση, για βωμολοχίες
στην τηλεόραση, και άλλα πολλά.
Έτσι, αν και η Πρώτη Τροποποίηση μοιάζει αρχικά απλή και
απόλυτη, τα δικαστήρια έχουν κρίνει ότι δεν προστατεύει το δικαίωμα του πολίτη να λέει ότι του κατέβει, όταν του κατέβει,
και όπου του κατέβει…
Η ελευθερία του λόγου υπόκειται σε ρυθμιστικούς ελέγχους.
Κάτι ανάλογο ισχύει και με την Δεύτερη Τροποποίηση. Ότι
και να πιστεύουμε, δεν σημαίνει ότι το κράτος δεν μπορεί να ελέγχει και να ρυθμίζει
την κατασκευή, και την κατοχή των όπλων.
Για αυτό, καλά θα κάνουν οι οπαδοί της οπλοφορίας να
σταματήσουν να φωνάζουν δεξιά και αριστερά για το δικαίωμα που τους δίνει το Σύνταγμα,
λες κι αυτό αρκεί από μόνο του για να πάψει κάθε συζήτηση περί οπλοφορίας.
Το ζήτημα δεν είναι καθόλου απλό.
Όπως απαγορεύεται σε κάποιον να προκαλεί πανικό σε μια αίθουσα
κινηματογράφου φωνάζοντας φωτιά, έτσι απαγορεύεται και σε κάποιον άλλον να
κυκλοφορεί μέσα σε αυτήν οπλισμένος με ένα καλάσνικοφ…
S.A.
S.A.
Μην υιοθετείτε μια δημοσίευση τόσο απελπιστικά απλουστευτική.
ΑπάντησηΔιαγραφή"Ελευθερία του λόγου" είναι για το αμερικανικό Σύνταγμα ακριβώς το ίδιο το οποίο εννοείται και σε όλα τα υπόλοιπα δημοκρατικά Συντάγματα. Να μπορώ να εκφέρω τη γνώμη μου προφορικώς ή εντύπως χωρίς να μπορεί ο άλλος με βία ή άλλα καταναγκαστικά μέτρα να με εμποδίσει να την εκφέρω, να μην υπάρχει λογοκρισία στον Τύπο κλπ. Και συνήθως η αναφορά γίνεται στην πολιτική και επιστημονική γνώμη-θέση κάποιου, στην έκφραση δημοσίως του θρησκευτικού του πιστεύω κλπ. Μπορώ και να γράψω ένα δυσφημιστικό άρθρο για κάποιον, και αυτό "δική μου" ελευθερία είναι, αλλά υπάρχει τότε ο Αστικός Κώδικας, τον οποίο επικαλείται ο θιγόμενος για να προστατεύσει την δική του ελευθερία, την προσωπικότητά του, την τιμή του κλπ. Η περίπτωση του θεατή που φωνάζει ψευδώς "πυρκαγιά" στο θέατρο για να προκαλέσει πανικό, δεν είναι ελευθερία λόγου, είναι απρόκλητος συναγερμός, ο οποίος επίσης τιμωρείται. Άλλωστε ποιός ξέρει σε ποιό κοινό ποιού μορφωτικού επιπέδου αναφερόταν ο Αμερικανός δικαστής του 1919 για να εξηγήσει τί σημαίνει ελευθερία λόγου...
Φυσικά το Κράτος μπορεί και πρέπει να ελέγχει την παραγωγή όπλων, την ιδιωτική - διότι τη δική του παραγωγή όπλων ποιός την ελέγχει; (το Κογκρέσο είναι η απάντηση) - και πράγματι οι διάφορες αμερικανικές εταιρείες παραγωγής όπλων για την πολιτική αγορά δεν είναι ανεξέλεγκτες, πληρώνουν αντίθετα στο Ομοσπονδιακό Κράτος τεράστια ποσά για να έχουν άδεια παραγωγής και πολύ περισσότερο ακόμη για να έχουν άδεια εξαγωγής. Αυτό όμως δεν αφορά την 2η Τροποποίηση (2nd Amendment) του αμερικανικού Συντάγματος. Όπως επίσης δεν έχουν σχέση τα καλάσνικοφ που αναφέρετε. Οι Αμερικάνοι πολίτες (των ΗΠΑ) δεν ζητούν να κυκλοφορούν όπου θέλουν όποτε θέλουν με αυτόματα όπλα διότι άλλωστε στις ΗΠΑ απαγορεύεται η κατοχή αυτομάτων όπλων από το ευρύ κοινό. Μέχρι πριν μερικά χρόνια απαγορευόταν, να φαντασθείτε, και για τις αστυνομικές Αρχές μέχρι που έγινε μια ξακουστή ληστεία και τους "θέρισαν" οι πάνοπλοι με αυτόματα όπλα ληστές και τότε άλλαξαν το νόμο, μόνο για τις ειδικές δυνάμεις (SWAT) της Αστυνομίας.
Τα περί καλάσνικοφ που γυρνούν ανεξέλεγκτα μεταξύ νομοταγών πολιτών στις ΗΠΑ είναι λοιπόν κακή πληροφόρηση και κυρίως αστικός μύθος που χρησιμοποιούν και διαδίδουν οι οπλομάχοι για να τρομάζουν και να ποδηγετούν την κοινή γνώμη.
Οι πολίτες των ΗΠΑ, οι οπλοκάτοχοι τουλάχιστον, γνωρίζουν πολύ καλά, ότι αλλού στοχεύουν οι οπλομάχοι, δηλαδή στην ολική απαγόρευση της οπλοκατοχής, οποιουδήποτε ημιαυτόματου όπλου τους τρομάζει ή "μοιάζει με". Δεν φοβούνται λογικούς περιοριστικούς νόμους κοινωνικής ασφάλειας διότι τέτοιοι υπάρχουν ήδη και είναι πολλοί, στις διάφορες Πολιτείες. Η οπλοφορία, το να φέρεις δηλαδή επάνω σου όπλο, ρυθμίζεται από αυστηρότατους νόμους και ειδικές άδειες. Σε 49 Πολιτείες, κανείς δεν μπορεί να οπλοφορεί εάν δεν είναι καταγεγραμμένος στο Ομοσπονδιακό μητρώο του FBI.
Η ιδιαιτερότητα του αμερικανικού Συντάγματος είναι η εξής: "αναγνωρίζεται στον πολίτη το δικαίωμα να κατέχει και να φέρει όπλα" διότι οι ιδρυτές των ΗΠΑ θεώρησαν ότι αυτός είναι ο καλλίτερος τρόπος, η ύπαρξη δηλαδή μιας οιονεί πολιτοφυλακής, για να προστατεύεται η ελευθερία των πολιτών από εξωτερικές και εσωτερικές απειλές. Όπου ως εσωτερική απειλή, κάποιος πολύ σημαντικότερος του Αμερικανού δικαστή του 1919, ένας εκ των εθνοπατέρων τους, ο George Washington, προσδιορίζει επακριβώς ποιά μπορεί να είναι, δηλαδή Η ΤΥΡΑΝΝΙΑ ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ ΜΕ ΤΗ ΒΙΑ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ !! Αυτή είναι η ανησυχία των πολιτών των ΗΠΑ, αυτή την ελευθερία υπερασπίζονται (δεχόμενοι άλλωστε και τους όποιους μέχρι τώρα περιοριστικούς νόμους, άρα δεν μιλάμε για παράλογους ανθρώπους). Πράγματι, πόσες χούντες είδατε να αναφύονται στην ιστορία των ΗΠΑ;
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι οπλομάχοι θέλουν να φτάσουν στην ολική απαγόρευση κατοχής ΗΜΙ-αυτόματων τυφεκίων (τυφέκια που εκ κατασκευής λοιπόν δεν είναι στρατιωτικής χρήσης όπως τα αυτόματα τυφέκια που βάλλουν με ριπές) διότι είναι αυταπόδεικτο ότι δεν μπορείς να αντισταθείς στην κρατική αυθαιρεσία όταν αυτή θελήσει να γίνει τυραννία, με πιστόλια και δίκαννα. Και ελπίζουμε να μην τολμήσει κανείς να ισχυριστεί ότι το Κράτος (έτσι γενικόλογα) είναι αδύνατον να παρεκτραπεί σε τέτοιες μεθόδους εφόσον θέλει το καλό των πολιτών του διότι τα παραδείγματα του Χίτλερ, του Στάλιν, του Πολ Ποτ και τόσων άλλων δικτατόρων που χρησιμοποίησαν τη συναίνεση μερίδας των λαών τους για να εγκαθιδρύσουν τυραννίες, μας αποδεικνύει ιστορικά το αντίθετο. Προκάλεσαν κακό στους λαούς τους και σε άλλους λαούς. Την απαγόρευση της οπλοκατοχής θα έπρεπε να την βλέπουμε με υποψία όχι μόνο στις ΗΠΑ αλλά οπουδήποτε υφίσταται ή επαγγέλλεται.
Οι πολίτες των ΗΠΑ λοιπόν, δεν αρνούνται κάτι βασισμένοι σε θεωρητικές αναλύσεις περί ελευθερίας και τυραννίας, έχουν μια γραπτή οδηγία που τους επιβάλλει αυτή τη συμπεριφορά, το Σύνταγμά τους. Εμείς οι απ΄έξω μπορεί να μην καταλαβαίνουμε την αξία του αλλά αυτή δεν αλλάζει.
Και για να έχουμε ένα καλό ερώτημα, όταν το δικό μας, ελληνικό, Σύνταγμα, στην ακροτελεύτια διάταξή του (Άθρο 120), αναφέρει: "4. H τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Eλλήνων, που δικαιούνται και υποχρεούνται να αντιστέκονται με κάθε μέσο εναντίον οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει με τη βία" τί ακριβώς εννοεί, ποιά είναι η αντίσταση και πώς θα γίνει αν οψέποτε...; Με την ... "ελευθερία του λόγου" ίσως; Ποιό είναι το "κάθε μέσο" που αναφέρει ο συνταγματικός νομοθέτης; Και πόση αξία έχει το Άρθρο 120 όταν η κρατική εξουσία φροντίζει ώστε να μην υπάρχει το "κάθε μέσο";
Αν για εμάς τους Έλληνες, που με τα όπλα διώξαμε τους τυράννους για να γίνουμε ελεύθεροι, αυτά κατάντησαν ψιλά γράμματα (άλλωστε ποιός διδάσκει το Σύνταγμά μας στα σχολεία, στους εκκολαπτόμενους Έλληνες πολίτες;;;), για τους πολίτες των ΗΠΑ, ευτυχώς, δεν είναι.
Μόνοι σας λέτε ότι οι τύραννοι εγκαθιδρύονται λόγω ανοχής των λαών. Όχι λόγω έλλειψης βαρέως ατομικού οπλισμού, όπως τυφέκια. Eπίσης εξακολουθείτε να μπερδεύετε τη κουλτούρα των Αμερικάνων με του υπόλοιπου κόσμου. Πόσο χρόνια έχετε ζήσει στις ΗΠΑ? Kάτι σημαντικό, ειδικά για τη χώρα μας. Συνεχώς φέρνετε ως επιχείρημα την καταστολή κάποιας υποτιθέμενης επιχειρούμενης τυραννίας. Εγώ πάλι βλέποντας τα τελευταία δύο χρόνια πόσο εύκολα χειραγωγείται ο κόσμος, όπως με τα ηλιθιώδη κινήματα των αγανακτισμένων και των "δεν πληρώνω", ή με την ανάδειξη σχηματισμών όπως η ΧΑ, ο ΣΥΡΙΖΑ και οι Αεροψεκασμένοι, φοβάμαι πως αν είχαμε ένα ποσοστό της προσβασιμότητας που έχουνε οι Αμερικάνοι σε οπλισμό πολύ πιθανόν να είχαμε θρηνήσει εκατόμβες θυμάτων. Σας ξαναλέω πως κι εγώ είμαι υπέρ της λελογισμένης οπλοκατοχής και σε καμία περίπτωση οπλομάχος, οπότε σε πολλά συμφωνώ μαζί σας. Αλλά αν πίσω από την αγάπη σας για το όπλο κρύβονται λανθάνουσες τάσεις αποσταθεροποίησης και εξέγερσης, λυπάμαι, αλλά είμαστε σε τελείως διαφορετικό μήκος κύματος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα ημιαυτόματα τυφέκια, κατ΄αρχάς, δεν αποτελούν "βαρύ οπλισμό". Έπειτα, εμείς δεν μπερδεύουμε την κουλτούρα κανενός, προσπαθούμε, επειδή η οπλοκατοχή είναι φαινόμενο όλων των κρατών, να αναδείξουμε ακριβώς τι ισχύει εκεί, γιατί έχει γεννηθεί αυτή η συζήτηση, που αποσκοπεί και ποιές προεκτάσεις έχει. Αυτοί έχουν ένα Σύνταγμα που εξηγεί, όπως θέλουμε να πιστεύουμε ότι έγινε αντιληπτό, το πως και το γιατί. Νόμους οπλοκατοχής όμως έχουμε και εμείς και δεν θέλουμε η κοινή γνώμη, όταν κληθεί να κρίνει την ΔΙΚΗ ΜΑΣ οπλοκατοχή, των Ελλήνων, που περιγράφεται με πολύ συγκεκριμένους όρους χρήσης, να είναι φοβισμένη από δράκους και τέρατα. Δεν θέλουμε λοιπόν, ως ελεύθεροι άνθρωποι, να στερηθούμε βάσει προπαγάνδας, δικαιώματα που ήδη απολαμβάνουμε (σκοποβολή, κυνήγι, συλλεκτισμός, αυτοάμυνα) ακόμη και αν υπάρχουν παράλογοι περιορισμοί της ΛΕΛΟΓΙΣΜΕΝΗΣ οπλοκατοχής (αλλά για να τους αντιληφθείτε θα πρέπει πρώτα να μελετήσετε την ελληνική νομοθεσία).Η ατζέντα που προωθείτε παγκοσμίως στο συγκεκριμένο θέμα αφορά την οπλοκατοχή γενικά, όχι μόνο αυτή των ΗΠΑ. "Υπάλληλοι" αυτής της ατζέντας υπάρχουν και στη Χώρα μας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα σχόλιά μας εξάλλου είναι πολιτικά, όχι κομματικά, και ως εκ τούτου μας είναι παντελώς αδιάφορο το τί πρεσβεύει ο οποιοσδήποτε κομματικός σχηματισμός ή η οποιαδήποτε ομάδα πικραμένων. Οι άδειες οπλοκατοχής που παρέχονται άλλωστε από τις ελληνικές Αρχές βάσει αιτημάτων πολιτών για την ΛΕΛΟΓΙΣΜΕΝΗ και ΝΟΜΙΜΗ χρήση των όπλων όπως αυτή περιγράφεται από τους υφιστάμενους νόμους, δεν αποδίδονται έχοντας εξετάσει a priori εάν ο αιτούμενος κυνηγός είναι αεροψεκασμένος ή εάν ο αιτούμενος σκοπευτής ψηφίζει ΧΑ, ΣΥΡΙΖΑ ή οτιδήποτε άλλο. Αλίμονο.. θα ήταν ήδη ένδειξη τυραννίας.
Επομένως, η κατάληξη της υπόθεσής σας είναι εντελώς αυθαίρετη και αστήρικτη, εξετάζοντας οποιοδήποτε μέχρι στιγμής σχόλιό μας.
Εμείς θέλουμε, μαχόμαστε και θα εξακολουθήσουμε να το κάνουμε, να μην αφαιρεθούν τα όπλα από τους νομοταγείς Έλληνες πολίτες ακριβώς με την καλλιεργούμενη (και αυτό δεν αφορά εσάς) συναίνεση μιας χειραγωγούμενης κοινής γνώμης.
Για πολίτη το τυφέκιο είναι βαρύτατος οπλισμός. Για τη δε κουλτούρα των ΗΠΑ, σας ξαναρωτάω πόσα χρόνια έχετε ζήσει εκεί, γιατί εγώ σας μεταφέρω τις απόψεις και τις εμπειρίες ανθρώπων που έχουνε ζήσει εκεί. Έχετε κολλήσει με μια κοινωνία αμόρφωτων ψυχασθενών, όταν λίγο πιο βόρεια, στον Καναδά, υπάρχει σημαντικότατο παράδειγμα για το πως μια ευνομούμενη κοινωνία συμβιώνει άριστα με την οπλοκατοχή (η οποία είναι ίσως και πολλαπλάσια σε σχέση με των ΗΠΑ). Και με συγχωρείτε, αλλά εγώ ως νομοταγής πολίτης μη έχων σύνδρομα καταδίωξης, αλλά μια κάποια βασική παιδεία, φοβάμαι την τυραννία των μαζών περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη. Αν εσείς ετοιμάζεστε για κάποια σύρραξη, με συγχωρείτε, αλλά πλέον αρχίζετε και μπαίνετε σε χώρους που πρέπει να επέμβει η Αντιτρομοκρατική. Η νόμιμη άμυνα ενός πολίτη έγκειται στο να μπορεί να αμυνθεί ενάντια σε εισβολείς, όχι να διοργανώσει αντάρτικο εναντίον νόμιμα εκλεγμένων κυβερνήσεων.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜα γιατί εξακολουθείτε να ερμηνεύετε αυθαίρετα ή με ελαφριά διάθεση τα σχόλιά μας; Επικαλέσθηκε κάποιος κάπου κάποιου είδους "προετοιμασία" για οτιδήποτε; Αυτά είναι άσχετα πράγματα με τα θιγόμενα περί κινδύνου αρνητικής προπαγάνδας και προσπάθειας χειραγώγησης της κοινής γνώμης. Είπαμε όμως ότι οι αυθαίρετες απαγορεύσεις, όπου λαμβάνουν χώρα, είναι κακοί οιωνοί για τη δημοκρατία, πόσω δε μάλλον όταν αφορούν τα όπλα (αλλιώς τί εννοείτε εσείς ως οπλοκατοχή;) διότι είναι ένδειξη εκτροπής της διοικητικής σκέψης και πρακτικής. Για ποιούς λόγους ένα Κράτος φοβάται τους πολίτες του;
ΑπάντησηΔιαγραφήΜερικοί από εμάς, ναι, ζουν στις ΗΠΑ και άλλοι σε υπόλοιπες Χώρες της Ευρώπης, γεγονός που μας επιτρέπει να έχουμε πλήρη επίγνωση του ΤΙ γράφουμε. Εσείς όμως δεν είστε οπλοκάτοχοι, αλλά μόνο θεωρητικοί. Το αντιλαμβανόμαστε και γι΄αυτό άλλωστε προσπαθούμε να συμπληρώσουμε τις δημοσιεύσεις σας. Θα έπρεπε να ξέρετε ότι υπάρχουν δεκάδες αγωνίσματα σκοποβολής που διεξάγονται με ημιαυτόματα τυφέκια. Επίσης το κυνήγι διεξάγεται ΚΑΙ με ημιαυτόματα τυφέκια. Αυτά τα όπλα τα κατέχουν απλοί πολίτες και ΔΕΝ αποτελούν ούτε βαρύ ούτε βαρύτατο οπλισμό. Δεν θέλουμε να υπερασπισθούμε τους πολίτες των ΗΠΑ όταν τους χαρακτηρίζετε συλλήβδην "κοινωνία ψυχασθενών", αλλά κατά τη γνώμη μας αποτελούν ομοίως ευνομούμενη κοινωνία όπως οι Καναδοί, οι Έλληνες και πολλοί άλλοι. Σας λέμε, εδώ και πολλές δημοσιεύσεις, ότι δεν κάνουν τίποτε άλλο παρά να είναι πιστοί στο Σύνταγμά τους. Τί δεν είναι κατανοητό επιτέλους;
Αυτοάμυνα εννοούμε αποκλειστικά και μόνο το δικαίωμα της αυτοπροστασίας του πολίτη, του οικογενειακού του ασύλου, της περιουσίας του και της ζωής του. Τα διάφορα "αντάρτικα" τα αφήνουμε στους κατσαπλιάδες του είδους. Αλλά προς Θεού, ακολουθείστε, αν θέλετε, τον διάλογο χωρίς να ταμπελοποιείτε αυθαίρετα τους επιμέρους συζητητές και χωρίς γενικολογίες που δεν έχουν πάντα επιβεβαίωση. Στις εθνικές γερμανικές εκλογές του 1932, το NSDAP αναδεικνύεται ως το ισχυρότερο κόμμα και κερδίζει τις περισσότερες έδρες στη νέα Βουλή. Ο 85χρονος πρόεδρος Χίντενμπουργκ, καλεί τον Χίτλερ να αναλάβει την καγκελαρία. Στις 30 Ιανουαρίου 1933 ο Αδόλφος Χίτλερ διορίζεται καγκελάριος της Γερμανίας με μια νόμιμα εκλεγμένη κυβέρνηση...
Ελβετία, Γερμανία, Αυστρία, Ιταλία από τις "δυτικές" χώρες για να μην μιλήσω για τις άλλες. Έχουν κατοχυρωμένη οπλοκατοχή με ημιαυτόματα τυφέκια χωρίς κανένα απολύτως πρόβλημα. Πότε θα καταλάβετε πως τα αντικείμενα δεν είναι αυτόβουλα αλλά έχουν ανθρώπους από πίσω; Αναφορικά με την Αμερική έχω ζήσει 3 χρόνια εκεί και ταξιδεύω συχνά από Νέα Υόρκη και Καλιφόρνια (δείτε παρακαλώ τους δείκτες εγκληματικότητος) έως Αριζόνα και Τέξας (και κάντε την παραβολή) μιας και οι διατάξεις περί οπλοκατοχής είναι αντιδιαμετρικές στις πολιτείες που σας ανέφερα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜα αγαπητέ δεν διαφωνώ με την οπλοκατοχή. Διαφωνώ με την απόλυτη ελευθεριότητα που επικαλούνται κάποιοι επί αμερικανικού εδάφους. Εγώ ο ίδιος δεν επικαλούμαι τον Καναδά ως πρότυπο οπλοκατοχής? Επίσης, εγώ σας μιλάω έχοντας από πίσω την πείρα ανθρώπων που έζησαν επί μάκρον σε διαφορετικά μέρη των ΗΠΑ (από Μαιάμι έως Νέα Υόρκη), αλλά και στον Καναδά. Πουθενά δεν θα βρείτε σχόλιό μου ενάντια στην οπλοκατοχή. Ενάντια στην ανεξέλεγκτη ναι, συνολικά όχι. Σε ότι αφορά δε τα ημιαυτόματα τυφέκια συνεχίζω να έχω τις ενστάσεις μου όταν μιλάμε για θέματα αυτοάμυνας, όχι φυσικά recreational σκοπούς. Για τις στατιστικές τώρα, για το 2010 έχουμε ΗΠΑ 4,8 Καναδάς 1,6 Ελλάδα 1,5 Αυστρία 0,6 Γερμανία 0,8 Ελβετία 0,7, όπου τα νούμερα αφορούν δολοφονίες ανά 100.000 κατοίκους. Εγώ συμφωνώ να γίνουμε Γερμανία, με ότι αυτό συνεπάγεται στο θέμα της οπλοκατοχής, ΗΠΑ δε θέλω να γίνουμε.
ΔιαγραφήΣτις στατιστικές που αναφέρετε παρακαλώ πολύ να σημειώσετε πως στις ΗΠΑ υφίσταται το φαινόμενο των συμμοριών λόγω πολυφυλετικότητος, γεγονός στο οποίο οφείλεται και ο αυξημένος αριθμός ενόπλων συγκρούσεων. Σε απόλυτα νούμερα ισχύει πανυγηρικώς το more guns equals less crime. Νέα Υόρκη με Αριζόνα ή για να το φέρουμε πιο στα καθ' ημάς Ζυρίχη με Λονδίνο...
ΔιαγραφήΠρώτον και κύριον, να ζητήσω συγνώμη εάν εκλάβατε ως ειρωνικά τα σχόλιά μου. Πιστέψτε με, ήταν ειλικρινής ανησυχία απέναντι στο που πήγαινε η συζήτησή μας. Πραγματικά είστε ευπρόσδεκτοι, αλλά θα μας επιτρέψετε κι εμάς το διάλογο όταν εγείρονται ζητήματα που άπτονται κάποιων βασικών μας αρχών. Και μια και φέρατε ως αντεπιχείρημα τη διακυβέρνηση του Χίτλερ, θα μπορούσα να σας απαντήσω κι εγώ για το επιχείρημα που εσείς μονίμως επικαλείστε, το Σύνταγμα των ΗΠΑ. Ούτε αυτό έχει το αλάνθαστο. Πρόκειται για ένα κείμενο 2 κοντά αιώνων γραμμένο σε μια εποχή παρόμοιας αναταραχής με της μεσοπολεμικής Γερμανίας. Αν θέλετε να το πάμε ακόμα παραπέρα, σκεφτείτε πόσο έχει βασιστεί η επεκτατική πολιτική των ΗΠΑ ανά την υφήλιο σε ορισμένα από τα άρθρα αυτού του Συντάγματος. Άρα ας μην έχουμε δυο μέτρα και δυο σταθμά. Κι επειδή είναι λογικό ο γραπτός λόγος εν είδη σχολιασμού να αφήνει κενά, επιτρέψτε μου να σας θέσω εν τάχει πως θεωρώ ένα πλαίσιο λελογισμένης οπλοκατοχής. Άδεια κατοχής συγκεκριμένων κατηγοριών οπλισμού με δύο προϋποθέσεις (πέραν των προφανών περί ηλικίας και ιθαγένειας): ψυχολογική αξιολόγηση και αποδεδειγμένη χρήση σε δραστηριότητες ψυχαγωγίας και αθλητισμού (ή συμμετοχή σε αναγνωρισμένες ομάδες εφέδρων και πολιτοφυλακής). Μα θα μου πείτε, αν ο άλλος το θέλει για αυτοάμυνα, θα τρέχει στο κυνήγι και στα σκοπευτήρια? Κι εγώ σας απαντώ, πώς αλλιώς μπορούμε να αποδείξουμε την ικανότητά του να χειριστεί και να διαχειριστεί τον οπλισμό? Έτσι, διατηρούμε το δικαίωμα στην οπλοκατοχή χωρίς να θέτουμε σε κίνδυνο τη δημόσια ασφάλεια. Τώρα, για το είδος του οπλισμού που θα έπρεπε να φέρει κάποιος στο σπίτι του, είναι μεγάλο θέμα και ειλικρινά δεν μπορώ να καταλάβω πως δικαιολογεί η αυτοάμυνα τη χρήση τυφεκίου, έστω και ημιαυτόματου. Και για να μπούμε και στο θέμα που εγείρατε περί κρατικής καταστολής, η κατασκευή ενός χειροποίητου λειόκανου όπλου για εξαιρετικά επείγουσες καταστάσεις όπως μια πολιτειακή εκτροπή είναι παιχνιδάκι για κάποιον που γνωρίζει τα βασικά περί της λειτουργίας των όπλων.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠροφανώς υπάρχει παρεξήγηση καθώς κινούμεθα αμφότεροι σε δυο διαφορετικά επίπεδα σχολιασμών, στο διεθνές και στο εγχώριο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌσον αφορά τα διεθνή, εκθέσαμε τη γνώμη μας σχετικά με το θέμα που εγείρεται εδώ και δεκαετίες στις ΗΠΑ. Για το ευρύ κοινό που παρακολουθεί θεωρήσαμε καλό ότι πρέπει να γνωρίζει πως αυτή η "μανία", όπως παρουσιάζεται, των Αμερικάνων, δεν είναι τέτοια αλλά ζηλωτική προσκόλληση στο Σύνταγμά τους. Με ΄γειά τους και χαρά τους. Τους ζηλεύουμε για τον σεβασμό που του δείχνουν ως πολίτες (ανεξαρτήτως των πολιτικών που ακολουθούν διεθνώς οι κυβερνώντες τους). Τέτοιοι συνταγματικοί όροι περί οπλοκατοχής δεν ισχύουν πουθενά αλλού στον κόσμο πλην Ελβετίας όπου υπάρχει ενεργή militia-εθνοφυλακή-πολιτοφυλακή εφόσον οι 20 έως 30 ετών πολίτες διατηρούν τα στρατιωτικά τους τυφέκια στα σπίτια τους, με μηχανική τροποποίηση από αυτόματα σε ημιαυτόματα (πλην ελαχίστων εξαιρέσεων ειδικών μονάδων φύλαξης). Αυτά πέραν του τακτικού Στρατού. Με τα ίδια αυτά τυφέκια οι έφεδροι Ελβετοί πολίτες ασκούνται στη σκοποβολή και συμμετέχουν σε αγώνες ψυχαγωγικού προσανατολισμού. Παράλληλα και για τον ίδιο σκοπό, μπορούν να κατέχουν και άλλα είδη ημιαυτομάτων όπλων (πιστολιών και τυφεκίων), σαν σκοπευτές πλέον.
Στην υπόλοιπη Ευρώπη, ας μιλήσουμε μόνο για την ήπειρό μας, μόνο και αυστηρά για 4 λόγους επιτρέπεται η κατοχή όπλων από (νομοταγείς) πολίτες: 1. σκοποβολή, 2. κυνήγι, 3. συλλεκτισμός και 4. ατομική άμυνα. Πλην της θλιβερής και πρωταθλήτριας στο βίαιο έγκλημα Αγγλίας που αφαίρεσε αυτό το δικαίωμα της οπλοκατοχής από τους πολίτες της, επιτρέποντας μόνο την κατοχή λειοκάννων πυροβόλων όπλων και κάποιων ραβδωτών τυφεκίων. Καμμία χώρα δεν εκδίδει άδειες οπλοφορίας με σκοπό την αυτοπροστασία που να αφορούν τυφέκια. Εξαιρούμε από την συζήτησή μας τον οπλισμό των Εθνοφυλάκων που έχουν άλλο θεσμικό χαρακτήρα και προορισμό και υπάγεται αυτός σε στρατιωτικούς νόμους και διατάξεις.
Ουδέποτε υπονοήσαμε ότι οι Έλληνες, έτσι γενικά και απροσδιόριστα, πρέπει να κατέχουν όπλα για οτιδήποτε κατέβει στου καθενός την κεφαλή. Υποστηρίζουμε, ως ένδειξη υγειούς λειτουργίας του δημοκρατικού μας πολιτεύματος, ότι όλοι οι Έλληνες που είναι νομοταγείς και επιθυμούν να έχουν πρόσβαση στον κόσμο των όπλων (περιπτώσεις ανωτέρω 1, 2, 3, και 4) θα πρέπει να έχουν αυτό το δικαίωμα σύμφωνα με τους ισχύοντες νόμους και εφόσον πληρούν όλες τις συνθήκες και τα εχέγγυα που οι νόμοι της Ελλάδος ορίζουν.
Θεωρούμε ανεπίτρεπτες τις προσχηματικές δηλώσεις και απαγορεύσεις που εκπορεύονται από σκοτεινά κέντρα ή άσχετους γραφειοκράτες ότι για παράδειγμα η αδειοδότηση αδειών σκοποβολής επιφέρει κοινωνικό κίνδυνο. Οι όροι και οι συνθήκες για να είναι κανείς σκοπευτής είναι αρκούντως αυστηροί στην Ελλάδα και μόνο χαζοί μπορούν να πιστέψουν ότι ο ληστής, ο τρομοκράτης ή ο ... αντάρτης των πόλεων θα γίνουν σκοπευτές για να προμηθευτούν όπλα, η άδεια κατοχής των οποίων θεωρείται ανά εξάμηνο και ανανεώνεται ανά τριετία. Τα δε όπλα αυτά είναι καταγεγραμμένα στις Αρχές.
ΑπάντησηΔιαγραφήΩς οπλοκάτοχοι ενοχλούμεθα όταν καταγέλαστοι νόμοι δεν επιτρέπουν στους κυνηγούς να εισέλθουν στα ελληνικά σκοπευτήρια για να εξασκηθούν στην σκοποβολή εάν προηγουμένως δεν εγγραφούν και σε κάποιο αθλητικό σωματείο. Πράγματι, οι κυνηγοί μας δεν το κάνουν, εφόσον το Σύνταγμα δεν επιβάλλει τέτοιες μαντροποιήσεις, αλλά θρηνούμε όταν διαβάζουμε "πέρασε τον φίλο του για αγριογούρουνο και τον πυροβόλησε". Οι Κυνηγετικές μας Ομοσπονδίες καταβάλλουν φιλότιμες προσπάθειες για την ευαισθητοποίηση των μελών τους σε θέματα ασφαλείας αλλά εάν την ασφάλεια στον χειρισμό των όπλων δεν την μάθεις και δοκιμάσεις μέσα στα σκοπευτήρια, που θα συμβεί αυτό; Μέσα στα γραφεία και τις οικείες; Ομοίως, οι Αρχές παρέχουν άδειες οπλοφορίας για ατομική ασφάλεια σε πολίτες, οι οποίοι εφοδιάζονται κατόπιν νομίμως με όπλα χειρός (πιστόλια, περίστροφα) αλλά δεν έχουν δικαίωμα ούτε αυτοί να μπουν σε ένα σκοπευτήριο για να εξασκηθούν στην ασφαλή χρήση τους όπλου τους. Σεβόμαστε το δικαίωμα της αυτοάμυνας αλλά τη στιγμή του πραγματικού κινδύνου, τραβάς το όπλο σου και μετά... ;; Γράφτηκε στο διαδίκτυο ότι είναι ένδειξη κοινωνικής παρακμής το γεγονός αύξησης αιτημάτων οπλοφορίας (λες και φταίνε οι πολίτες για το κλίμα ανασφάλειας που κατακυριαρχεί βάσει πραγματικών εγκληματικών γεγονότων) ΚΑΙ ΚΑΝΕΙΣ δεν θεώρησε παρακμή ότι όσοι έχουν την τύχη να λάβουν τέτοια άδεια έχουν την ατυχία να μείνουν εσαεί ανεκπαίδευτοι και άρα επικίνδυνοι πρωτίστως για τον εαυτό τους και τους οικείους τους. Παρακμή που έχει θεσπίσει το ίδιο το Κράτος απαγορεύοντάς τους την πρόσβαση στα σκοπευτήρια ή τα πεδία βολής εάν δεν είναι παράλληλα και αθλητές σκοποβολής.
Ουδέποτε συμβουλεύσαμε ή αφήσαμε να εννοηθεί ότι η κατ΄ οίκον άμυνα θα πρέπει να γίνεται με τυφέκια αλλά αυτά μπορούν να τα γνωρίζουν πολίτες που έχουν τη δυνατότητα να επισκέπτονται τα σκοπευτήρια, ακόμη και αν δεν είναι αθλητές, όπου γίνεται ενημέρωση για την ισχύ των διαμετρημάτων, για την ακαταλληλότητα ορισμένων όπλων, για τον ασφαλή χειρισμό τους κλπ. Αν και οι σχετικοί νόμοι στην Ευρώπη αναφέρουν ότι για όποιον κατέχει νομίμως όπλα σε περίπτωση κατ΄ οίκον άμυνας μπορεί να χρησιμοποιηθεί "κάθε πρόσφορο μέσο" μην προσδιορίζοντας έτσι το είδος και το διαμέτρημα του όπλου. Και για να είμαστε ειλικρινείς, εάν κάποιος θα έπρεπε να αμυνθεί καταφεύγοντας στο όπλο σαν extrema ratio, αμφιβάλλουμε εάν θα καθόταν να σκεφτεί εκείνη την ώρα που κακοποιούν την οικογένειά του αν πρέπει να χρησιμοποιήσει περίστροφο ή τυφέκιο ή το γιαταγάνι του προπάππου του...
ΑπάντησηΔιαγραφήΕμείς δεν θεωρούμε λοιπόν επικίνδυνα τα όπλα αλλά αυτούς που τα χειρίζονται γιατί δεν τους παρέχεται η ευκαιρία στην εκπαίδευση στη σκοποβολή και την οπλογνωσία. Ημιαυτόματα είναι τόσο τα λειόκαννα πυροβόλα όπλα (που στην Ελλάδα αποκαλούνται "κυνηγετικά") όσο και τα ραβδωτής κάννης. Αυτά τα τελευταία τα απαγορεύει η ελληνική νομοθεσία, ακόμη και στους σκοπευτές. Το γνωρίζατε αυτό; Τα θεωρεί (βάσει ποιών βαλλιστικών κριτηρίων;) πιο επικίνδυνα από τα λειόκαννα. Τα ραβδωτά ημιαυτόματα τυφέκια όμως, με ένα πάτημα της σκανδάλης εκτοξεύουν ένα βλήμα ενώ τα λειόκαννα τυφέκια με ένα πάτημα της σκανδάλης εκτοξεύουν εκατοντάδες σκάγια ή μερικά βλήματα μαζί (όπως περιέχουν τα «εννιάρια» φυσίγγια).
Αυτές και άλλες αντιφατικότητες της ελληνικής νομοθεσίας στιγματίζουμε και με εισηγήσεις και επεμβάσεις ενημέρωσης προσπαθούμε να διορθώσουμε σαν Ένωση.
Επίσης, για λόγους που αναφέραμε σε προηγούμενα σχόλια, θα θέλαμε να αντιλαμβάνεται ο κόσμος τι εννοείται ως οπλοκατοχή, ποια είναι τα νομικά πλαίσια και ποιες οι διαφορές με τις ΗΠΑ και όχι να ακούει/διαβάζει και να συγκρίνει ανόμοιες καταστάσεις. Απομυθοποιούμε τους οπλομάχους που ρίχνουν στην πυρά "τα ξερά και τα χλωρά", που τρέφουν δράκους, που μιλούν για όπλα αλλά εννοούν τα νόμιμα ενώ καθόλου δεν τους απασχολούν τα παράνομα των εγκληματιών, που βλέπουν κινδύνους μόνο στη νόμιμη οπλοκατοχή που εμείς θεωρούμε ως δημοκρατικό δικαίωμα όλων των νομοταγών πολιτών.
Και ελπίζουμε να μην υπάρχουν άλλες παρεξηγήσεις.
Το κριτήριο περί ιθαγένειας που αναφέρετε, δεν ισχύει. Οποιοσδήποτε έχει γίνει Έλληνας πολίτης (και χωρίς να είναι ιθαγενούς καταγωγής), έχει εκτός από τις ίδιες υποχρεώσεις και τα ίδια δικαιώματα με τους υπόλοιπους ιθαγενείς Έλληνες. Επίσης, τα ίδια δικαιώματα (στην οπλοκατοχή, μια και μιλάμε γι΄αυτήν), έχει και οποιοσδήποτε πολίτης χώρας μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που διαβιεί μόνιμα στην Ελλάδα. Αλλιώς προσφυγή στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, καταδίκη της Ελλάδος κλπ. Για τους πολίτες άλλων Χωρών, "εξωκοινοτικούς" (Αμερικανούς των ΗΠΑ, Καναδέζους, Βραζιλιάνους, Ρώσους, Τούρκους, Κογκολέζους, Μαροκινούς κλπ), που διαβιούν μόνιμα στην Ελλάδα ισχύει η αρχή της αμοιβαιότητος. Εξετάζεται δηλαδή εάν οι Έλληνες πολίτες που διαβιούν μόνιμα στις αντίστοιχες Χώρες απολαμβάνουν των ιδίων δικαιωμάτων.
ΑπάντησηΔιαγραφή