Έρωτας επάνω στα τρακτέρ…

Να γιατί δεν είναι να δίνεις τα βιβλία σου.

Γιατί θα 'ρθει καιρός που θα τα χρειαστείς και θα βλαστημάς την ώρα και τη στιγμή που τα δάνειζες.

 

Η αλήθεια είναι ότι το γαλήνιο έτος 2005, τότε που η Μαρίνα Λεβίσκα πρωτοκυκλοφόρησε το διαμαντάκι της «Έρωτας και τρακτέρ από την Ουκρανία», τίποτα στον ορίζοντα δεν έδειχνε ότι ο κ. Τσίπρας θα έβγαινε στον Κάμπο να κάνει πρόταση γάμου στο αρχαιότερο ακροατήριο του ΚΚΕ και της ΝΔ.

 

Και ο έρωτας;

Η κινητήριος δύναμη της επανάστασης από την εποχή των πρώτων σοσιαλιστών μέχρι σήμερα;

Του Αγίου Βαλεντίνου αύριο - μεθαύριο και να που δεν έχω μες στα χέρια μου να δώσω στον φτωχό λαό μου τίποτα, πάρεξ υποσχέσεις για φτηνό πετρέλαιο και ρεύμα.

Στο βιβλίο της Λεβίσκα, η ανάφλεξη ήταν αναπόφευκτη χάρη σε έναν στηθόδεσμο από πράσινο σατέν.

Με αυτό το υπερόπλο η τριανταπεντάρα ουκρανή νύφη τορπίλισε τον ογδονταπεντάρη ήρωα του βιβλίου.

Έκτοτε ο γαμπρός έγινε το συνώνυμο του ευτυχισμένου ανθρώπου και αναδείχθηκε σαν δεινός ιστοριοδίφης της εξέλιξης των τρακτέρ και της καταλυτικής συμβολής τους στην ιστορία της Κεντρικής Ευρώπης.

Με πεσκέσι τη φοροαπαλλαγή προσπάθησε αυτές τις ημέρες και ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι να αναθερμάνει το πάθος των Ιταλών για τη βουλκανισμένη κόμη του.

Σας το λέω για την περίπτωση που δεν το ξέρετε: ένα τρακτερωτό ελαστικό και ένα καταλλήλως προσαρμοσμένο ψεκαστικό στις μέρες μας είναι τα καλύτερα αφροδισιακά.

Τα Νέα