Οι μυτιές πληρώνονται…

Το Ζιγκολίκι, η Ρουφιανιά (κίτρινη Δημοσιογραφία), το «taperning» και η κλεψιά, δεν σε κάνουν Αστό, αλλά ΑΣΤΕΙΟ)…

 

Μ αρέσει που κάποτε, όλα τα ΒΠδια, άμα τα ρώταγες, σου λέγανε ότι ο Γιωργάκης είναι πολύ cool…!

Ήταν και πολύ trendy να γουστάρεις το Γιωργάκη – George κάποτε…

Ήταν κάτι σαν: «η εξιλέωση του επαναστάτη με το Cayenne», ή το «έμεινα παρθένα για το παιδί μου»…ή ακόμα το άλλοθι του: «τώρα που τα ‘πιασα, αφήστε με επιτέλους να ξαναγίνω το παιδί του Πολυτεχνείου.

Ο επαναστάτης χωρίς αιτία…γιατί πολύ απλά τώρα ΜΠΟΡΩ και μάλιστα χωρίς ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ…

Άσε που είναι και ότι πιο trendy αυτή την εποχή», σου λέγανε…!!!.

Φιλόζωοι αλλά μισάνθρωποι ταυτόχρονα…

Αγαπούσανε τη φύση, το περιβάλλον, τα δέντρα, αλλά τα ΔΙΚΑ τους…αυτά που υπάρχουν στον ΔΙΚΟ τους κήπο. Τα άλλα τα έβλεπαν απλά ως καυσόξυλα για το ΔΙΚΟ τους τζάκι.

Μαϊμού «οικολόγοι», μαϊμού «ψαγμένοι» και τελικά μαϊμού «πλούσιοι».

Το Βασίλειο της Μαϊμούς.

Χρήματα από ένα ΕΥΑΛΩΤΟ και ΛΑΘΟΣ αναπτυξιακό πρότυπο, που ποτέ δεν βασίστηκε στην ΠΑΡΑΓΩΓΗ και στην ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑ, αλλά στο «ΒΥΣΜΑ» και στον ΠΑΡΑΣΙΤΙΣΜΟ…

Οικονομικά, καλοθρεμμένα ΠΑΡΑΣΙΤΑ.

Αυτό. Τίποτ’ άλλο.

Επόμενο είναι λοιπόν τώρα, να πάρουν τα χάπια τους, και να κρύβονται για €200000 χρέος στο Δημόσιο.

Επόμενο είναι λοιπόν τώρα, να πάρουν τα Λεξοτανίλ τους και να περιμένουν το επισκεπτήριο του Κορυδαλλού, για να δουν τον Κανακάρη τους – Ληστή Τραπεζών, με ριγέ πιζάμες (όχι βέβαια Etro, ή Ermenegildo Zegna, αλλά Drilen de la kyra Pipitsa’s Fashion)…

Οι «μυτιές» πληρώνονται, πάντα…

Όπως και το Ζιγκολίκι, η Ρουφιανιά (κίτρινη Δημοσιογραφία), το «taperning» και η κλεψιά, δεν σε κάνουν Αστό, αλλά ΑΣΤΕΙΟ…!

Υπάρχουν βέβαια και οι ΣΟΒΑΡΟΙ - οι οποίοι να τους πληροφορήσω τους αστείους - ότι πάντα τους βλέπανε (αυτούς τους αστείους - τυχοδιώκτες νεοφερμένους γείτονές τους) και γελάγανε…

Γιώργος Τριανταφύλλου