Το 1998, όταν αγωνίστηκες για την προεδρία-και υποσχέθηκες να θέσεις τέλος στη διαφθορά- παρά την απογοήτευσή μου με τα παραδοσιακά κόμματα- δεν σε υποστήριξα γιατί είχες ηγηθεί ενός πραξικοπήματος κατά του προέδρου Carlos Andres Pérez. Δεν μου άρεσε ο Pérez, αλλά είχε εκλεγεί από το λαό μας και η προσπάθεια να τον ανατρέψεις ήταν απόδειξη ότι δεν σεβόσουν τη βούληση του λαού της Βενεζουέλας.
Δεν αντιτάσσομαι στο 100% όσων έκανες. Ήμουν ευγνώμων, για παράδειγμα, στο ότι έβαλες στο τραπέζι το ζήτημα της φτώχειας και έθεσες στο προσκήνιο τα εκατομμύρια των κατοίκων της Βενεζουέλας που μέχρι τότε είχαν αποκλειστεί. Ήξερα ότι οι κουβανοί γιατροί στις φτωχογειτονιές ήταν απροετοίμαστοι και χωρίς εξοπλισμό, αλλά κατάλαβα ότι σήμαιναν τον κόσμο ολόκληρο για τη μητέρα που χτύπαγε την πόρτα τους στις 3 το πρωί. Ήμουν, επίσης, χαρούμενος από τον τρόπο που οι περισσότεροι Βενεζουαλοί άρχισαν να ενδιαφέρονται για την πολιτική και πάλι (μερικοί επειδή σε υποστήριζαν, άλλοι επειδή ήταν αντίθετοι). Η αποπολιτικοποίηση που είδαμε τη δεκαετία του 90 ήταν ακριβώς αυτό που σε εξέλεξε. Και εγώ είχα κατά νου πως η πλειοψηφία των κατοίκων της Βενεζουέλας σε υποστήριξε, άρα σίγουρα είχες το δικαίωμα να είσαι στο αξίωμα.
Αυτοί είναι οι 10 λόγοι για τους οποίους δε θα μου λείψεις:
1. Ο αυταρχικός σου τρόπος (το οποίο αντανακλά πιθανώς ένα ελάττωμα όλων των Βενεζουαλών) και η αδυναμία σου να συμμετάσχεις σε έναν ειλικρινή διάλογο με κάποιον που είναι αντίθετος με σένα. Ακόμη και από το κρεβάτι του θανάτου σου, απέλυσες μια δικαστή του Ανωτάτου Δικαστηρίου επειδή δεν συμφωνούσε με την πολιτική σου.
2. Η ασέβεια για το κράτος δικαίου και η συμβολή σου στη δημιουργία ενός κλίματος ατιμωρησίας στη Βενεζουέλα. Το 1999, μπορεί εκ νέου να έγραψες το Σύνταγμα για να ταιριάζει στις ανάγκες σου, αλλά και πάλι το παραβίαζες σχεδόν σε καθημερινή βάση. Με αυτό το παράδειγμα δεν αποτελεί έκπληξη ότι η εγκληματικότητα εξερράγη στη Βενεζουέλα. Σε 14 χρόνια, το ποσοστό ανθρωποκτονιών μας υπερτριπλασιάστηκε από 22 ανά 100.000 κατοίκους σε 74. Ενώ οι δικαστές ήταν απασχολημένοι προσπαθώντας να αποδείξουν την πολιτική υποταγή τους σε εσένα, μόνο το 11% των ανθρωποκτονιών οδηγούνταν σε καταδίκη.
3. Οι κενές υποσχέσεις και ο τρόπος που χειραγώγησες πολλούς στη Βενεζουέλα να νομίζουν ότι πραγματικά εργαζόσουν γι 'αυτούς. Σε 14 χρόνια χτίστηκε λιγότερη δημόσια στέγαση από ότι από οποιονδήποτε πρόεδρο πριν από εσένα στην 5ετή του περίοδο διακυβέρνησης. Τα νοσοκομεία έχουν σήμερα μηδαμινές προμήθειες και αν πάς εκεί σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης θα πρέπει να φέρεις μαζί σου τα πάντα, από φάρμακα μέχρι χειρουργικά γάντια και μάσκες. Η αλήθεια είναι ότι ήσουν καλύτερος στο να κομπάζεις για τον εαυτό σου από το να κάνεις πράγματα.
4. Το εκπληκτικό επίπεδο της διαφθοράς της κυβέρνησής σου. Υπήρχε διαφθορά πριν εκλεγείς, αλλά συνήθως τα σκάνδαλα μιας κυβέρνησης δεν φτάνανε στη δημοσιότητα μέχρι να παραδοθεί η εξουσία στην επόμενη. Τώρα, έχουμε ακούσει για εκατομμύρια δολάρια τα οποία εξαφανίζονται μπροστά στα μάτια όλων, και η μόνη αντίδρασή σου ήταν να επιτίθεσαι στα μέσα ενημέρωσης που αποκάλυπταν τη διαφθορά. Οι μόνοι πολιτικοί που κατηγορούνται για διαφθορά είναι από αντίπαλά σου κόμματα και ως επί το πλείστον με χαλκευμένες κατηγορίες. Για παράδειγμα, ο Leopoldo Lopez δεν καταδικάστηκε από τα δικαστήρια αλλά τον εμπόδισες να θέσει υποψηφιότητα. Το έγκλημά του; Με χρήματα από λάθος μέρος του προϋπολογισμού πλήρωσε τους μισθούς των δασκάλων και των πυροσβεστών, επειδή η κυβέρνησή σας παρακράτησε τα αντίστοιχα κεφάλαια.
5. Οι ευκαιρίες που έχασες. Όταν ανέλαβες τα καθήκοντά σου, η τιμή του πετρελαίου ήταν 9,30 δολάρια και το 2008 έφτασε στο 126,33 δολάρια. Υπήρχαν τόσα πράγματα που θα μπορούσες να είχες κάνει με αυτά τα χρήματα! Κι όμως, αποφάσισες να τα σκορπίσεις στη διαπλοκή και στην αγορά εκλογών και όπλων. Αν είχες χρησιμοποιήσει αυτούς τους πόρους σωστά, το 10,7% της Βενεζουέλας δεν θα ζούσε σε συνθήκες ακραίας φτώχειας.
6. Οι επιθέσεις σου στην ιδιωτική ιδιοκτησία και την επιχειρηματικότητα. Εθνικοποίησες εκατοντάδες ιδιωτικές εταιρείες και ώθησες εκατοντάδες άλλες στην πτώχευση. Όχι γιατί ήσουν κομμουνιστής ή σοσιαλιστής, αλλά μόνο και μόνο επειδή δεν ήθελες κανείς να έχει τη δύναμη να σου αντιταχθεί. Αν όλοι ήταν δημόσιοι υπάλληλοι θα μπορούσες να τους αναγκάσεις να παρακολουθούν τις πολιτικές σου συγκεντρώσεις και η αντιπολίτευση δεν θα έβρισκε καθόλου χρηματοδότηση.
7. Η υποκρισία σου σχετικά με την ελευθερία και τα ανθρώπινα δικαιώματα. Έκλεισες πάνω από 30 ραδιοφωνικούς σταθμούς και τηλεοπτικά κανάλια επειδή κατέκριναν την κυβέρνησή σου, δεν επέτρεψες την πρόσβαση σε συνάλλαγμα στις εφημερίδες για να αγοράσουν χαρτί εκτύπωσης (και κανονικοί πολίτες δεν μπορούν να έχουν πρόσβαση σε συνάλλαγμα αν δεν τους το επιτρέψεις), φυλάκισες ανθρώπους δίχως δίκη για χρόνια και για εγκλήματα γνώμης, απέλυσες δεκάδες χιλιάδες δημοσίους υπαλλήλους γιατί υπέγραψαν μια αίτηση για δημοψήφισμα ανάκλησης και τους αρνήθηκες την πρόσβαση σε δημόσιες υπηρεσίες, ακόμη και σε ταυτότητες και διαβατήρια.
8. Η υποκρισία σου για το θέμα της κυριαρχίας της Βενεζουέλας. Πέταξες έξω τους Αμερικανούς, αλλά κατέβασες τα βρακιά σε Κουβανούς, Ρώσους, Κινέζους και Ιρανούς. Έχουμε Κουβανούς αξιωματικούς να δίνουν εντολές στο στρατό της Βενεζουέλας. Κινεζικές πετρελαϊκές εταιρείες λειτουργούν με υψηλότερο περιθώριο κέρδους από ότι είχαν οι δυτικές εταιρείες. Και κατέστησες σαφές ότι οι συμμαχίες σου θα είναι με κυβερνήσεις που σφαγιάζουν τους δικούς τους ανθρώπους.
9. Η υποκρισία σου σχετικά με το θέμα της βίας. Είπες ότι αυτό ήταν μια ειρηνική επανάσταση, αλλά επέτρεψες σε παράνομες ένοπλες ομάδες όπως οι Tupamaros, La Piedrita και FBLN να λειτουργούν. Τους έδωσες όπλα. Άφησες τους Ρώσοους να στήσουν ένα εργοστάσιο παραγωγής Καλάσνικοφ στη Βενεζουέλα. Κατέκρινες τους πολέμους των Αμερικάνων, αλλά έδωσες όπλα στους αντάρτες της Κολομβίας, των οποίων η ατζέντα περιλαμβάνει μόνο τους φόνους και τη διακίνηση ναρκωτικών.
10. Η υποκρισία σου για τη Δημοκρατία. Αγαπημένη σου προσβολή για τα κόμματα της αντιπολίτευσης στη Βενεζουέλα ήταν η λέξη "πραξικοπηματίες", αλλά είχες ξεχάσει ότι οργάνωσες πραξικόπημα το 1992 και ο στρατός που ήταν πιστός σε σένα άφηνε να εννοηθεί ότι θα υποστήριζε ένα πραξικόπημα υπέρ σου αν η αντιπολίτευση κέρδιζε τις προεδρικές εκλογές. Δεν υπήρχε δημοκρατία στο κόμμα σου: είχες επιλέξει κάθε έναν από τους υποψηφίους για την Εθνοσυνέλευση και για τις δημοτικές και πολιτειακές κυβερνήσεις. Όταν η αντιπολίτευση κέρδισε το δημοψήφισμα που θα επέτρεπε να αλλαχτεί το Σύνταγμα το 2007, αποκήρυξες τα αποτελέσματα και βρήκες έναν τρόπο να αλλάξεις τα άρθρα και να επιτρέψεις στον εαυτό σου να επανεκλεγεί όσες φορές θα ήθελες. Χειραγώγησες τις εκλογές το 2010 για να βεβαιωθείς ότι η αντιπολίτευση δεν θα έπαιρνε περισσότερο από το ένα τρίτο των εδρών στο Κοινοβούλιο, αν και είχαν το 51% της λαϊκής ψήφου. Η Δημοκρατία σου ήταν φτιαγμένη από χαρτί, εξασφάλιζες ότι δεν υπήρχαν σημαντικοί έλεγχοι και όλα τα θεσμικά όργανα ήταν μαριονέτες σου.
Οπότε, όχι, Hugo δεν θα μου λείψεις. Αναπαύσου εν ειρήνη τώρα, ενώ εμείς προσπαθούμε να ξαναχτίσουμε το χάος στο οποίο άφησες τη χώρα μας.
Pancho49, στο So what's up with Venezuela...
(Για τη μετάφραση TopGunZ)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου