Βουλώστε το πια…

Την περασμένη Παρασκευή στη Λάρισα συνέβη ένα θλιβερό γεγονός.

Δύο νεαροί φοιτητές έχασαν την ζωή τους και άλλοι τρεις νοσηλεύονται στην εντατική (οι δύο σε κρίσιμη κατάσταση) από δηλητηρίαση που προήλθε από ένα μαγκάλι που είχαν ανάψει για να ζεσταθούν.

 

Είναι πραγματικά τόσο κρίμα, νέοι άνθρωποι να φεύγουν από τη ζωή τζάμπα και βερεσέ.

Δυστυχώς, όπως συμβαίνει συχνά σε τέτοιες περιπτώσεις, τη θέση της θλίψης σύντομα παίρνει η οργή.

Η οργή για τους σύγχρονους βρικόλακες, για αυτά τα βαμπίρ που περιμένουν με τα σάλια τους να τρέχουν σε κάτι τέτοιες τραγωδίες για να σπεκουλάρουν πολιτικά ή απλώς να πουλήσουν «επανάσταση» στους αφελείς που είναι έτοιμοι να αγοράσουν όσο όσο.

Οι εν λόγω σπεκουλαδόροι, με παντελή έλλειψη σεβασμού προς τους νεκρούς και τις οικογένειές τους, άδραξαν άμεσα την ευκαιρία.

Το ελληνικό ίντερνετ γέμισε με φωτογραφίες των νεκρών (…) υποτιτλισμένες με λεζάντες άθλιας πολιτικής προπαγάνδας, δακρύβρεχτα ποιηματάκια επιπέδου τρίτης δημοτικού και, φυσικά, την all time classic «συγκλονιστική» επιστολή ενός «πατέρα» (ανάθεμα κι αν είναι πατέρας ο τύπος αυτός) ο οποίος κατέδιδε ως ηθικούς αυτουργούς τους τρεις αρχηγούς της τρικομματικής και τον Στουρνάρα.

Έτσι είναι.

Το Μνημόνιο φταίει.

Το σκεπτικό απλό: Αν δεν υπήρχε το Μνημόνιο τα παιδιά θα είχαν περισσότερα λεφτά, το πετρέλαιο θα ήταν πιο φθηνό, οπότε δεν θα είχαν σκοτωθεί.

Τετράγωνη λογική.

Φυσικά, αν μπούμε σε αυτό το τριπάκι θα πρέπει να αποθεώσουμε το ΔΝΤ.

Χάρη σ’ αυτό (υιοθετούμε πάντα τη λογική πως αν δεν υπήρχε το Μνημόνιο θα κολυμπούσαμε στο χρήμα) η τιμή της βενζίνης και τα τέλη κυκλοφορίας έχουν φτάσει στα ύψη, με αποτέλεσμα ο κόσμος να χρησιμοποιεί όλο και λιγότερο το αυτοκίνητο. Σκεφτείτε λοιπόν πόσους νεκρούς έχουμε γλιτώσει από τον Μολώχ της ασφάλτου…

Η γελοιότητα σε όλο της το μεγαλείο.

Και το χειρότερο είναι πως πολλοί από αυτούς που ρίχνουν κροκοδείλια δάκρυα για το συμβάν της Λάρισας στην πραγματικότητα γουστάρουν.

Όπως το ακούτε: γουστάρουν.

Βλέπετε, βρήκαν ακόμα δύο «μάρτυρες» για να στηρίξουν την «επανάστασή» τους. Όπως άλλωστε κάνουν και σε κάθε αυτοκτονία την οποία, αφού την αποδώσουν στο Μνημόνιο (λες και δεν αυτοκτονούν άνθρωποι λόγω ψυχολογικών ή συναισθηματικών προβλημάτων) την ποστάρουν με ενθουσιασμό στο Facebook και το Τwitter συνοδεία μπινελικιών και απειλών.

Και να τα like και τα retweet από κάτω…

Ναι. Η υπόθεση με το πετρέλαιο θέρμανσης είναι ένα τεράστιο φάουλ της κυβέρνησης.

Και αυτό δεν φαίνεται από την τραγωδία της Λάρισας αλλά από τους εκατοντάδες χιλιάδες συμπολίτες μας που τουρτουρίζουν κάθε βράδυ στα κρεβάτια τους ή χρησιμοποιούν πανάκριβες θερμάστρες, καθώς πολλές πολυκατοικίες αρνούνται να αγοράσουν πετρέλαιο.

Ναι. Το κράτος (και όχι το Μνημόνιο) φέρει ευθύνη για πολλούς θανάτους με τις κακοτεχνίες στους δρόμους, με τις ελλείψεις στα νοσοκομεία και πολλά άλλα.

Ως εκεί, όμως.

Για το χαμό των συγκεκριμένων παιδιών (τα οποία, στην τελική, θα μπορούσαν να πάθαιναν ακριβώς το ίδιο μια βραδιά που θα χαλούσαν τα καλοριφέρ) φταίει απλώς η κακιά ώρα και η άγνοια για τον κίνδυνο που διέτρεχαν.

Δεν είναι κακό ούτε υποτιμητικό αυτό το τελευταίο.

Οποιοσδήποτε θα μπορούσε να το πάθει.

Άλλωστε σε κάθε μη φυσικό θάνατο αντιστοιχεί και ένα ανθρώπινο λάθος.

Πάνω απ’ όλα, όμως, υπάρχει κάτι που ονομάζεται «σεβασμός στο νεκρό».

Πέντε νέοι άνθρωποι έπεσαν να κοιμηθούν μετά από μια όμορφη βραδιά και ορισμένοι από αυτούς δεν ξύπνησαν ποτέ.

Σε κάποια σπίτια χτύπησε το τηλέφωνο και γονείς έμαθαν πως τα παιδιά τους είχαν μόλις πεθάνει.

Αυτή τη φριχτή ιστορία προσπαθούν κάποιοι να την εκμεταλλευτούν για ψηφαλάκια, διαδικτυακή αναγνώριση και την εμμονή τους να βγουν «Όλοι στους δρόμους». Βουλώστε το πια!

Θανάσης Χειμωνάς

Y.Γ. Ο πατέρας ενός εκ των θυμάτων δήλωσε πως τα παιδιά περνούσαν την ώρα τους στο συγκεκριμένο σπίτι απλώς επειδή είχε γρήγορο ίντερνετ. Βρίσκω πολύ ενθαρρυντικό το γεγονός πως, τις περισσότερες φορές, οι συγγενείς των θυμάτων καταφέρνουν να αντισταθούν στον οχετό του λαϊκισμού και της καφρίλας που πηγάζει από νοσηρό μυαλό των διαφόρων καλοθελητών…

Θανάσης Χειμωνάς

Athens Voice