Όταν με ρωτάει κάποιος αν καπνίζω δίνω πάντα την ίδια αφοπλιστική απάντηση: Έχω προσπαθήσει πολλές φορές να το ξεκινήσω αλλά δεν το κατάφερα.
Πραγματικά.
Πολλές φορές αγόρασα ένα πακέτο το οποίο τελικά έχασα ή μοίρασα σε περιστασιακές τράκες φίλων.
Πριν δυο μήνες ανακάλυψα ένα γεμάτο σχεδόν πακέτο σε ένα παλτό που είχα να φορέσω δύο μήνες!
Δεν το παίζω υπεράνω και αντικαπνιστής, αντιθέτως είμαι φανατικός υπέρμαχος του δικαιώματος κάποιου να καπνίζει, ακόμα και σε εστιατόρια και λοιπά, πολύ περισσότερο από το δικαίωμα κάποιου να κουβαλάει ας πούμε τα κουτσούβελά του και να τα αμολάει στο μαγαζί αλαλάζοντα.
Όμως όλα αυτά μέχρι να μου παραπονεθεί για λεφτά.
Και εξηγούμαι. Αν με ρωτήσεις τι θα πει φτωχός, θα σου απαντήσω αυτός που χάνει πάνω από 5 γεύματα την εβδομάδα.
Και το 5 το βάζω γιατί δικαιολογείται να πηδάς το μεσημεριανό τις καθημερινές εφ' όσον δουλεύεις.
Κάτι περίεργα για διακοπές και τέτοια τα ακούω βερεσέ, γιατί και τις καλές εποχές αν δούλευες και δεν ξυνόσουν... απλά δεν προλάβαινες να πας διακοπές.
Όταν όμως ακούω για ανθρώπους που διαμαρτύρονται ότι περιόρισαν το κάπνισμα λόγω κρίσης, ψάχνω τοίχο να βαρέσω το κεφάλι μου.
Το κάπνισμα ΔΕΝ είναι ανάγκη!
Το φαΐ και η στέγη είναι, ο ρουχισμός, το ρεύμα, ακόμα και η σύνδεση στο διαδίκτυο μπορώ να δεχτώ ότι είναι πλέον ανάγκη. Αλλά το κάπνισμα είναι απλά μια δαπανηρή απόλαυση.
Ναι, ξέρω, έχετε εθιστεί.
Και, ναι, μπορώ να καταλάβω ότι ως χημικός εθισμός (και όχι ψυχολογικός) είναι δύσκολο να ξεπεραστεί.
Αλλά όταν το δημοφιλές δροσερό λαχανικό ονόματι "αγγούρι" πλησιάζει επικίνδυνα την οπίσθια κατάληξη του πεπτικού μας συστήματος (και δεν ανήκουμε στην συμπαθή τάξη των αρσενόκοιτων ή πολύ μερακλωμένων κορασίδων) δεν μπορώ να ακούω σαχλοειδή παράπονα του στυλ "μια απόλαυση έχουμε και θέλουν να μας την κόψουνε".
Ας το παραδεχτούμε.
Μια βλακεία και μισή είναι το κάπνισμα.
Μιλάμε για την εισπνοή καπνού.
Καίμε κάτι και ρουφάμε τον καπνό.
Κι εγώ μπορεί να απολαύσω μερικά τσιγάρα που και που, το παραδέχομαι.
Αλλά πως να το κάνουμε;
Δε μου πάει το χέρι να ξεκινάω τη μέρα μου με στάνταρ το -3 ή -7 ή και παραπάνω μείον ευρώ στο πορτοφόλι μου.
Δεν μπορώ να μυρίζω σαν σαπισμένος αχόρταγος όταν ανοίγω το στόμα μου το πρωί (αν και η νικοτινίλα στα ακροδάκτυλα είναι σε ενδιαφέρον βαθμό εθιστική).
Και το κυριότερο: Θέλω να μπαίνω στο αεροπλάνο με το που ανάβει το σηματάκι.
Είμαι ψυχαναγκαστικός, τι να κάνω!
Τι εννοείτε τι πάει να πει το τελευταίο;
Α, ναι, ο λόγος που δεν άρχισα ποτέ το κάπνισμα.
Όταν η εργασία μας απαιτούσε από εμένα και τον πατέρα μου συχνά αεροπορικά ταξίδια, όταν ήμουν νεαρότερος, έπρεπε να τον τραβολογάω για να μπούμε στο αεροπλάνο, καθώς ήθελε μια τελευταία τζούρα πριν περάσει ΜΙΑ ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΩΡΑ χωρίς να καπνίσει!
Αμ το άλλο;
Που στα πρώτα χρόνια των σπουδών μου είχα τη φαεινή ιδέα να διατηρώ μια σχέση εξ' αποστάσεως, και όταν επισκεφτόμουνα το ερωτικό ενδιαφέρον με λεωφορείο, πάντα κάποιος θα καθυστερούσε το λεωφορείο στην ενδιάμεση στάση για να τελειώσει το ρημαδιασμένο του το τσιγάρο.
Ρε φίλε,εΕίμαι 19 χρονών και έχω να την δω την άλλη δυο βδομάδες! Λυπήσου μας!
Οπότε, ορίστε, ο ψυχαναγκασμός μου και η λίμπιντό μου με απέτρεψαν από το να καπνίσω.
Τότε. Τώρα είναι τα λεφτά.
Χαλαρά.
Πολύ πιθανώς να το άρχιζα τώρα.
Αλλά το θεωρώ κοροιδία να γκρινιάζω 61 λεπτά την ώρα για τα 99 λεπτά που μου λείπουν για να κάνω ολόκληρο ευρώ και συγχρόνως να το παίζω θεριακλής.
Να βγάλουμε το μπακαλοτέφτερο να σας δώσω ένα perspective που λένε και στο χωριό μου?
Λοιπόν. Δεν κάθομαι να αναλύσω τιμές έτοιμων πακέτων και καπνού μετά των παραφερναλίων, να πούμε μέσο όρο 4 ευρώ την ημέρα?
Ένα πακέτο συν;
Επί 30 μέρες ο μήνας 120 ευρώ.
Να σας το κάνω 100; 100.
100 ευρώ τον μήνα ο πιο μετριοπαθής, αλλά τακτικός, καπνιστής. Τι παίρνεις με 100 ευρώ το μήνα;
Έχουμε και λέμε:
Ψωμί και γάλα για ένα ζευγάρι για ένα μήνα.
Κινητά, σταθερά, ίντερνετ για ένα μήνα.
Περίπου τα 2/3 του λογαριασμού της ΔΕΗ στη διμηνία.
Τα έξοδα θέρμανσης με φυσικό αέριο (διαμοιρασμένα στα 12) για σχετικά κρύο χειμώνα.
Σεμινάρια σε υπολογιστή ή σε κάποια ξένη γλώσσα για το βιογραφικό σου.
ΜΜΜ για ένα ζευγάρι για ένα μήνα. (Εδώ Θεσσαλονίκη περισσεύουν και για κοινόχρηστα+ύδρευση)
Νοσοκομειακή κάλυψη τετραμελούς οικογένειας.
Και πάει λέγοντας...
Αν κάτι από τα παραπάνω σας λείπει ή σας ζορίζει και σας προκαλεί αναστεναγμό καθώς τραβάτε την τελευταία τζούρα σας, σκεφτείτε ότι μόλις γεμίσατε το τασάκι σας με το αυριανό ψωμί σας.
Κουλ ε;
TopGunZ
Πραγματικά.
Πολλές φορές αγόρασα ένα πακέτο το οποίο τελικά έχασα ή μοίρασα σε περιστασιακές τράκες φίλων.
Πριν δυο μήνες ανακάλυψα ένα γεμάτο σχεδόν πακέτο σε ένα παλτό που είχα να φορέσω δύο μήνες!
Δεν το παίζω υπεράνω και αντικαπνιστής, αντιθέτως είμαι φανατικός υπέρμαχος του δικαιώματος κάποιου να καπνίζει, ακόμα και σε εστιατόρια και λοιπά, πολύ περισσότερο από το δικαίωμα κάποιου να κουβαλάει ας πούμε τα κουτσούβελά του και να τα αμολάει στο μαγαζί αλαλάζοντα.
Όμως όλα αυτά μέχρι να μου παραπονεθεί για λεφτά.
Και εξηγούμαι. Αν με ρωτήσεις τι θα πει φτωχός, θα σου απαντήσω αυτός που χάνει πάνω από 5 γεύματα την εβδομάδα.
Και το 5 το βάζω γιατί δικαιολογείται να πηδάς το μεσημεριανό τις καθημερινές εφ' όσον δουλεύεις.
Κάτι περίεργα για διακοπές και τέτοια τα ακούω βερεσέ, γιατί και τις καλές εποχές αν δούλευες και δεν ξυνόσουν... απλά δεν προλάβαινες να πας διακοπές.
Όταν όμως ακούω για ανθρώπους που διαμαρτύρονται ότι περιόρισαν το κάπνισμα λόγω κρίσης, ψάχνω τοίχο να βαρέσω το κεφάλι μου.
Το κάπνισμα ΔΕΝ είναι ανάγκη!
Το φαΐ και η στέγη είναι, ο ρουχισμός, το ρεύμα, ακόμα και η σύνδεση στο διαδίκτυο μπορώ να δεχτώ ότι είναι πλέον ανάγκη. Αλλά το κάπνισμα είναι απλά μια δαπανηρή απόλαυση.
Ναι, ξέρω, έχετε εθιστεί.
Και, ναι, μπορώ να καταλάβω ότι ως χημικός εθισμός (και όχι ψυχολογικός) είναι δύσκολο να ξεπεραστεί.
Αλλά όταν το δημοφιλές δροσερό λαχανικό ονόματι "αγγούρι" πλησιάζει επικίνδυνα την οπίσθια κατάληξη του πεπτικού μας συστήματος (και δεν ανήκουμε στην συμπαθή τάξη των αρσενόκοιτων ή πολύ μερακλωμένων κορασίδων) δεν μπορώ να ακούω σαχλοειδή παράπονα του στυλ "μια απόλαυση έχουμε και θέλουν να μας την κόψουνε".
Ας το παραδεχτούμε.
Μια βλακεία και μισή είναι το κάπνισμα.
Μιλάμε για την εισπνοή καπνού.
Καίμε κάτι και ρουφάμε τον καπνό.
Κι εγώ μπορεί να απολαύσω μερικά τσιγάρα που και που, το παραδέχομαι.
Αλλά πως να το κάνουμε;
Δε μου πάει το χέρι να ξεκινάω τη μέρα μου με στάνταρ το -3 ή -7 ή και παραπάνω μείον ευρώ στο πορτοφόλι μου.
Δεν μπορώ να μυρίζω σαν σαπισμένος αχόρταγος όταν ανοίγω το στόμα μου το πρωί (αν και η νικοτινίλα στα ακροδάκτυλα είναι σε ενδιαφέρον βαθμό εθιστική).
Και το κυριότερο: Θέλω να μπαίνω στο αεροπλάνο με το που ανάβει το σηματάκι.
Είμαι ψυχαναγκαστικός, τι να κάνω!
Τι εννοείτε τι πάει να πει το τελευταίο;
Α, ναι, ο λόγος που δεν άρχισα ποτέ το κάπνισμα.
Όταν η εργασία μας απαιτούσε από εμένα και τον πατέρα μου συχνά αεροπορικά ταξίδια, όταν ήμουν νεαρότερος, έπρεπε να τον τραβολογάω για να μπούμε στο αεροπλάνο, καθώς ήθελε μια τελευταία τζούρα πριν περάσει ΜΙΑ ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΩΡΑ χωρίς να καπνίσει!
Αμ το άλλο;
Που στα πρώτα χρόνια των σπουδών μου είχα τη φαεινή ιδέα να διατηρώ μια σχέση εξ' αποστάσεως, και όταν επισκεφτόμουνα το ερωτικό ενδιαφέρον με λεωφορείο, πάντα κάποιος θα καθυστερούσε το λεωφορείο στην ενδιάμεση στάση για να τελειώσει το ρημαδιασμένο του το τσιγάρο.
Ρε φίλε,εΕίμαι 19 χρονών και έχω να την δω την άλλη δυο βδομάδες! Λυπήσου μας!
Οπότε, ορίστε, ο ψυχαναγκασμός μου και η λίμπιντό μου με απέτρεψαν από το να καπνίσω.
Τότε. Τώρα είναι τα λεφτά.
Χαλαρά.
Πολύ πιθανώς να το άρχιζα τώρα.
Αλλά το θεωρώ κοροιδία να γκρινιάζω 61 λεπτά την ώρα για τα 99 λεπτά που μου λείπουν για να κάνω ολόκληρο ευρώ και συγχρόνως να το παίζω θεριακλής.
Να βγάλουμε το μπακαλοτέφτερο να σας δώσω ένα perspective που λένε και στο χωριό μου?
Λοιπόν. Δεν κάθομαι να αναλύσω τιμές έτοιμων πακέτων και καπνού μετά των παραφερναλίων, να πούμε μέσο όρο 4 ευρώ την ημέρα?
Ένα πακέτο συν;
Επί 30 μέρες ο μήνας 120 ευρώ.
Να σας το κάνω 100; 100.
100 ευρώ τον μήνα ο πιο μετριοπαθής, αλλά τακτικός, καπνιστής. Τι παίρνεις με 100 ευρώ το μήνα;
Έχουμε και λέμε:
Ψωμί και γάλα για ένα ζευγάρι για ένα μήνα.
Κινητά, σταθερά, ίντερνετ για ένα μήνα.
Περίπου τα 2/3 του λογαριασμού της ΔΕΗ στη διμηνία.
Τα έξοδα θέρμανσης με φυσικό αέριο (διαμοιρασμένα στα 12) για σχετικά κρύο χειμώνα.
Σεμινάρια σε υπολογιστή ή σε κάποια ξένη γλώσσα για το βιογραφικό σου.
ΜΜΜ για ένα ζευγάρι για ένα μήνα. (Εδώ Θεσσαλονίκη περισσεύουν και για κοινόχρηστα+ύδρευση)
Νοσοκομειακή κάλυψη τετραμελούς οικογένειας.
Και πάει λέγοντας...
Αν κάτι από τα παραπάνω σας λείπει ή σας ζορίζει και σας προκαλεί αναστεναγμό καθώς τραβάτε την τελευταία τζούρα σας, σκεφτείτε ότι μόλις γεμίσατε το τασάκι σας με το αυριανό ψωμί σας.
Κουλ ε;
TopGunZ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου