Κανένας δεν χάνεται τελικά…

Έχω κι εγώ σαν άνθρωπος αρκετές αδυναμίες.

Και μια από αυτές είναι  η δυναμική πολιτικός της πόλης μας, η Εύα Καϊλή!

 

Από τότε που είχα πρωτοδεί προεκλογικό της φυλλάδιο, νομίζω ήταν το 2000, είχα εντυπωσιαστεί.

Έγραφε πολλά και διάφορα εκεί μέσα, όπως το ότι πήρε δίπλωμα ιστιοπλοίας επειδή η πόλη μας περικλείεται από θάλασσα(!), και άλλα τέτοια αξιομνημόνευτα… αλλά αυτό που προξένησε τον θαυμασμό μου ήταν η επισήμανσή της ότι συμμετείχε ενεργά στα εσωκομματικά όργανα του Πασόκ από το 1993 (αν θυμάμαι καλά).

Δηλαδή από 13-14 ετών!

Μιλάμε για παιδί θαύμα.

Κάτι σαν τον Καναδό Πιέρ Τριντώ ένα πράγμα, που αποφοίτησε από την νομική (με διδακτορικό παρακαλώ) στα 17 του…

Είχα πάθει την πλάκα μου τότε, και συνεχίζω να την παθαίνω όλα αυτά τα χρόνια, παρακολουθώντας την αστεροειδή πορεία της Εύας, με κάποια βέβαια σκαμπανεβάσματα που της τύχαιναν κατά καιρούς…

Ακόμη και τότε που έκανε πέτρα την καρδιά, και παράτησε το μετερίζι της πολιτικής, για να ζήσει το όνειρο της δημοσιογραφίας, αναλαμβάνοντας την παρουσίαση των ειδήσεων στο Μέγκα, τα σαββατοκύριακα, για να παίρνουν ρεπό οι φίρμες του καναλιού, ακόμη λοιπόν και τότε εγώ την παρακολουθούσα από κοντά.

Κρεμασμένος από τα χείλη της, για να ρουφήξω την σοφία που εξέπεμπε με κάθε τρόπο.

Και από αυτήν την (όχι αμφίδρομη) σχέση, κέρδισα πολλά.

Έγινα καλύτερος άνθρωπος.

Η Εύα είναι μια ζωντανή βιβλιοθήκη της ζωής, και όχι μόνο της πολιτικής.

Δοσμένη με τα μπούνια στην προσφορά.

Αφοσιωμένη στον άνθρωπο, και πιο ειδικά στον νέο.

Κάτι σαν την Έλενα Ράπτη, αλλά στο πιο γήινο…

Και γιατί τα αναφέρω όλα αυτά;

Διότι όπως όλα τα μεγάλα ζητήματα φτάνουν κάποτε στο τέλος τους, έτσι έφτασε στο τέλος της και η πολιτική καριέρα της Εύας.

Συγχρόνως με το Πασόκ (άλλο ένα θύμα της μικρόνοιας των ανθρώπων).

Έτσι, οι ψηφοφόροι έδωσαν τέλος στα πολιτικά όνειρα της πανέμορφης και εγκεφαλικής Εύας, αφήνοντάς την εκτός βουλής, στην οποία η συγκεκριμένη ήταν προορισμένη να μεγαλουργήσει.

Φευ!

Η πατρίδα έχασε…

Οι αγνώμονες Θεσσαλονικείς έδωσαν (για παράδειγμα) σχεδόν 11.000 ψήφους στον Αντώνη Γρέγο της Χρυσής Αυγής, και παράλληλα άφησαν εκτός βουλής πολιτικούς ογκόλιθους του στυλ Χάρη (δια τούτο λέγω) Καστανίδη, και του βεληνεκούς της Εύας Καϊλή…

Χώρια πολλούς άλλους ακόμη, σοσιαλιστές με κεφαλαίο το Σ.

Μα είναι δυνατόν;

Έτσι είναι όμως η ζωή, και η πολιτική. Αχάριστη!

Τέλος πάντων, το Ευάκι έσφιξε τα δόντια, και συνέχισε την ζωή της προσφέροντας τις πολύτιμες υπηρεσίες της σε κάποιον όμιλο κάποιου ντόπιου μεγαλοπαράγοντα, στον τομέα των δημοσίων σχέσεων!

Τι το είχε άλλωστε κοτζάμ πτυχίο της αρχιτεκτονικής;

Αν όχι για να διακονεί τις δημόσιες σχέσεις;

Κάτι όμως έγινε, μάλλον σε σχέση με την άτιμη την κρίση, που δεν άφησε τίποτα όρθιο στο πέρασμα της, και η επαγγελματική σχέση με τον ζάπλουτο μεγιστάνα δεν προχώρησε, με αποτέλεσμα το Ευάκι να μείνει άνεργο.

Και επειδή το ενδιαφέρον από τα κανάλια δεν ήταν αυτό που θα έπρεπε, καθώς το μυαλό τους είναι στις μπίμπο, και όχι σε σκεπτόμενες δυναμικές (έστω και σιτεμένες) μεγαλοκοπέλες, η Εύα έμεινε σε κατάσταση λίμπο…

Και οι  μήνες περνούσαν χωρίς να μαθαίνω νέα της.

Κάτι φήμες για συμμετοχή σε πρωινάδικο, αποδείχτηκαν απλά … φήμες.

Μέχρι που διάβασα σήμερα στο θεσσαλονικιότικο μπλογκ  taxalia, τα καλά νέα!

Η Εύα, λένε, εθεάθη δίπλα στον Ιβάν Σαββίδη, αυτόν που όλα τα σφάζει και όλα τα … αγοράζει, ως υπεύθυνη (τι άλλο;) των δημοσίων σχέσεων του!

Είπαμε, τι το πήρε το πτυχίο από το πολυτεχνείο άλλωστε;

Μάλιστα, όπως διαβάζω, το κρίσιμο κόντακτ μεταξύ Ιβάν και Εύας το έκανε ο Σίμος Κεδίκογλου (που τον θεωρούσα σοβαρό), στενός φίλος της καλλίγραμμης και πολυτάλαντης Θεσσαλονικιάς διανοήτριας.

Οπότε, με αυτά και με αυτά, ξαναήρθε η καρδιά μου στη θέση της, και δεν χρειάζεται να αγωνιώ πια για την επαγγελματική αποκατάσταση της Εύας.

Ήθελα πολύ να βρει μια δουλειά και να απασχολείται, διότι αν αποφάσιζε να ξαναμπλέξει με την πολιτική δεν θα το άντεχα.

Καλή σταδιοδρομία λοιπόν Εύα!

Και ο Θεός της Ελλάδας να μου κόβει χρόνια και να σου δίνει μέρες….

Strange Attractor