Το Πασόκ να κερδάει, και οι άλλοι να πα’ να γ……

Βλέποντας την κρισιμότητα  της πολιτικής κατάστασης των τελευταίων ημερών, με τον κυρ Φώτη να στυλώνει τα πόδια και να δηλώνει πως δεν θα ψηφίσει το χαράτσι, και τον Μπένυ να ακολουθεί κατά πόδας, ξεχνώντας πως αυτός είναι που πρώτος το εφάρμοσε…  άρχισα να πιστεύω πως καλά θα έκανε ο Σαμαράς να τα βροντήξει όλα, και να πάει για εκλογές, για να σφίξουν λίγο οι κώλοι.

Για να κάτσει   ο κάθε κατεργάρης  στον πάγκο του…

Για να βρεθεί ο καθένας ενώπιος ενωπίω με τις ευθύνες  του, και επιτέλους να μιλήσει και να αποφασίσει ο «περήφανος λαός»!

Στο κάτω κάτω, δημοκρατία δεν  έχουμε;

Έτσι, αποφάσισα να κάνω μια  άτυπη δημοσκόπηση στον κοινωνικό και επαγγελματικό μου περίγυρο.

Να πάρω δηλαδή μια ιδέα του τι  θα ψηφίζαμε, αν αύριο προκηρύσσονταν ξαφνικά εκλογές.

Και την πάτησα …

Η δικιά μου  πεποίθηση ήταν πως ο κόσμος θα σοβαρεύονταν, και βλέποντας την κρισιμότητα της στιγμής, και το επικίνδυνο της όποιας εναλλακτικής λύσης, θα ψήφιζε με τα μπούνια Σαμαρά.

Αμ δε …

Εσύ είσαι  που το λες;

Δυστυχώς, η λαϊκίστικη προπαγάνδα του Σύριζα, τα φληναφήματα του Τέρενς Κουίκ, σε συνδυασμό με τις διάφορες κομματικές αγκυλώσεις, και τις βαθιά ριζωμένες  ιδεοληπτικές καταβολές  του μέσου πολίτη, μας οδηγούν σε μια από τα ίδια.

Κυριολεκτικά!

Άλλος  λοιπόν γουστάρει Σαμαρά, αλλά απεχθάνεται την … γαλάζια γλίτσα που απαρτίζει το  κόμμα του.

Άλλος  πιστεύει στη δραχμή, πείθεται από τον Λαφαζάνη, και θεωρεί τον Τσίπρα … τον ηγέτη του μέλλοντος.

Άλλος γοητεύεται από τις ασυναρτησίες του (ψεκασμένου) Πάνου και της Κουντουρά…

Άλλος θεωρεί πως  μόλις αναλάβει ο Μιχαλολιάκος, όλα θα στρώσουν ως δια μαγείας, και θα πάρουμε την … Πόλη!

Άλλος έχει θεοποιήσει στο μυαλό  του την ασυμβίβαστη Αλέκα και το ΚΚΕ.

Άλλος  εμπιστεύεται την γκρίζα, στιβαρή (δημοκρατική) παρουσία του κυρ Φώτη.

Και άλλος είναι  μαγεμένος από τον Μπαρουφάκη, τον Καζάκη, την ΑΝΤΑΡΣΥΑ, και το…  Χωνί!

Και τέλος,  υπάρχει και το σκληροπυρηνικό εκείνο κομμάτι της κοινωνίας, που θα ψηφίσει μονοκούκι Βενιζέλο και Πασόκ!

Βρέξει  χιονίσει.

Αυτό το τελευταίο  είναι που με προβληματίζει, αφού παρά την γενική κατάρρευση του άλλοτε παντοδύναμου αυτού «κινήματος», υπάρχει ένα σημαντικό ποσοστό (μπετόν αρμέ) που συνεχίζει να πίνει νερό στο όνομα της «αλλαγής».

Και αυτό δεν φαίνεται μόνο στην άτυπη δημοσκόπηση που έκανα εγώ ανάμεσα στους γνωστούς μου, αλλά και  στις «επιστημονικές» δημοσκοπήσεις που διεξάγονται για λογαριασμό των ΜΜΕ.

Και που θέλουν το  Πασόκ να συνεχίζει να διατηρεί ένα συντεταγμένο 6%.

Κι όχι μόνο αυτό, αλλά να υπάρχει άτομο (γνωστός μου) που όπως μου είπε, όταν του μίλησα για την κρισιμότητα της στιγμής:  «Το Πασόκ να κερδάει μεγάλε, και οι άλλοι να πα να γ…..ουν»!

Έκανα λοιπόν μερικές σκέψεις, και κατέληξα σε μερικά συμπεράσματα για αυτό εδώ το περίεργο φαινόμενο, του  απέθαντου Πασόκ, από το οποίο έφυγε μέχρι και η Λιάνη!

Στις τελευταίες εκλογές, είχαμε  περίπου 5  εκατομμύρια έγκυρα ψηφοδέλτια.

Οι πιο πρόσφατες δημοσκοπήσεις θέλουν  το Πασόκ να πιάνει 6-7%.

Το ποσοστό αυτό  αντιστοιχεί σε περίπου 300.000 έγκυρα ψηφοδέλτια.

Στις πρόσφατες εσωκομματικές (συνέδριο) εκλογές του Πασόκ, ψήφισαν περίπου 200.000 οργανωμένα μέλη του.

Άρα τα 2/3 των ψηφοφόρων του Πασόκ είναι και οργανωμένα σε αυτό!

Ναι,  αλλά τόσα (200.000) ήταν και τα οργανωμένα μέλη του όταν το Πασόκ χτυπούσε 40άρια και κυβερνούσε αυτοδύναμα…

Τώρα που το 40%-45% έπεσε στο ισχνό 6%, πως γίνεται και τα οργανωμένα μέλη του παραμένουν αριθμητικά τα ίδια;

Το συμπέρασμα είναι πως το 6% αυτό  αποτελείται από εγκλωβισμένους κομματόσκυλους, άμεσα ή έμμεσα εξαρτημένους από το κόμμα.

Από διορισμένους, από κομματάρχες, από αξιωματούχους, και από καρεκλοκένταυρα μέλη της κρατικής (ακόμη και σήμερα) νομενκλατούρας, που η όλη ύπαρξη τους είναι ετερόφωτη, και εξαρτάται από την πολιτική επιβίωση του Μπένυ και του Πασόκ.

Από άτομα δηλαδή, που ζουν και αναπνέουν, ελέω Πασόκ.

Ταυτισμένα με την πολιτική του ύπαρξη.

Οι υπόλοιποι διασκορπίστηκαν  αλλού.

Όσοι δεν βολεύτηκαν, προσδοκούν να βολευτούν όταν με το καλό αναλάβει ο ΣΥΡΙΖΑ.

Έτσι μόνο δικαιολογείται η παγκόσμια αυτή (βορειοκορεατικού τύπου) ιδιομορφία, τα οργανωμένα μέλη ενός  κόμματος, να είναι σχεδόν ίσα με τους ψηφοφόρους του (η διαφορά  των 100.000 εύκολα εξηγείται αν προσθέσουμε τις συζύγους κλπ των  μελών του στη σούπα).

Και έτσι εξηγείται ο αφορισμός του (βολεμένου) φίλου μου «Το Πασόκ να κερδάει μεγάλε, και οι άλλοι να πα να γ…..ουν»!

Βορειοκορεατικές καταστάσεις δηλαδή, στην κοιτίδα της δημοκρατίας.

Strange Attractor