(Φ)τυχιούχοι επιστήμονες, και ελληνικό δημόσιο… Χα χα, χα!

Από μικρός είχα την τύχη να καταλάβω, ότι άλλο η ευφυία και η αντίληψη, και άλλο τα τυπικά προσόντα.

Μου είχε κάνει εντύπωση το γεγονός ότι πολλοί διάσημοι εφευρέτες, αστρονόμοι, αρχαιολόγοι, κλπ ήταν αυτοδίδακτοι, την ώρα που διάφοροι πτυχιούχοι φορτωμένοι με διδακτορικά … πετούσαν αετό.

Ακόμη και στη μουσική, αντηχεί στα αυτιά μου μια ατάκα του Μικ Τζάγκερ, που είχε πει κάποτε πως εντελώς αυτοδίδακτοι οι Στόουνς, με μόνο τους όπλο μια δυο συγχορδίες, έγιναν ζάπλουτοι και διάσημοι από την μουσική, την ίδια ώρα που επαγγελματίες μουσικοί με ωδεία, με πιάνα, και με βραβεύσεις, παλεύουν να βρουν δουλειά σε καμιά τριτοκλασάτη ορχήστρα…

Λέτε να σπούδασε μουσική ο Τζον Λένον; Μπα…

Ένα παιδάκι, που γεννήθηκε από πάμφτωχους γονείς, και που βόσκει τα πρόβατα ολημερίς σε κάποια απομονωμένη βουνοπλαγιά, μπορεί να κοιτάει τον έναστρο ουρανό και να ταξιδεύει με το μυαλό του στο σύμπαν, ψάχνοντας απαντήσεις στα εκατοντάδες ερωτήματα που το τρώνε από μέσα.

Αυτό το παιδάκι είναι πολύ πιθανό να μείνει μια ζωή τυπικά«αγράμματο».

Ναι, αλλά το’ χει. Την ψάχνει…

Από την άλλη, ένα άλλο, που γεννήθηκε στα πούπουλα, με τις νταντάδες του, τα φροντιστήριά του, τα πιάνα του, τα γαλλικά του, τα ιδιωτικά σχολεία, και τα κολέγια στην Ελβετία, θέλει δεν θέλει, όσο στουρνάρι κι αν είναι, θα γίνει επιστήμων!

Με το στανιό.

Και αν είναι κι από σόι… μπορεί να και να καταλήξει πρωθυπουργός κάποιας μπανανίας (καλή ώρα).

Η πεποίθησή μου αυτή στερεώθηκε, όταν μεγαλύτερος πια, γνώρισα διάφορους πτυχιούχους, που στην κυριολεξία δεν ξέρουν που πάνε τα τέσσερα.

Η λεγόμενη παπαγαλία της νεοελληνικής παιδείας, σε συνδυασμό με τον τεράστιο ανταγωνισμό για την απόκτηση χαρτιών και διπλωμάτων, κατάντησε μια ολόκληρη γενιά Ελλήνων λειτουργικά αγράμματους.

Πλην όμως με πτυχίο!

Για το χάλι του ελληνικού συστήματος, θα σας αναφέρω ένα προσωπικό παράδειγμα, που είναι όμως ενδεικτικό: Τελείωσα κλασικό λύκειο, όπου όλη μέρα σχεδόν (6 μέρες την εβδομάδα παρακαλώ) διδασκόμουν αρχαία, συντακτικό, ιστορία, και γραμματική.

Έμαθα τα πάντα για τις κλίσεις, για τους αρχικούς χρόνους, για τις εγκλιτικές αντικαταστάσεις, κλπ.

Χρειάστηκε όμως να πάω πανεπιστήμιο σε ξένη μακρινή χώρα, για να μάθω το νόημα της αρχαιοελληνικής μας γραμματείας.

Να μάθω τι ακριβώς έλεγε ο Σωκράτης, τι εννοούσε ο Πλάτωνας, κ.ο.κ.

Ουδέποτε τα είχα διδαχθεί. Τα νοήματα των αρχαίων μας δηλαδή…

Ναι αλλά ήξερα τους αρχικούς χρόνους όλων των ανώμαλων ρημάτων!!!!!

Τι άλλο να πω;

Και μιλάω για εποχές όπου ακόμη υπήρχε σεβασμός και πειθαρχία στα σχολεία μας.

Στη  συνέχεια γνώρισα και δημοσίους υπαλλήλους, που μπήκαν με αδιάβλητες εξετάσεις του ΑΣΕΠ, και όμως κοιμούνται όρθιοι… κυριολεκτικά.

Ή άλλους, που πέραν του πτυχίου, φοίτησαν και στην Εθνική Σχολή Δημόσιας Διοίκησης, εμπλουτίζοντας το βιογραφικό τους, αλλά από ουσία μηδέν!

Βόδια μπήκαν, βόδια βγήκαν (προφανώς παπαγαλίζοντας).

Και βέβαια, τα περισσότερα παραδείγματα κοιμισμένων πτυχιούχων τα έχω από τα ελληνικά ΑΕΙ.

Όπου κυριαρχεί η παπαγαλία και η … αντιγραφή.

Όπου ακόμη αντηχούν στα αυτιά μου τα συνθήματα από τις περίφημες φοιτητικές κινητοποιήσεις των ‘70ς για το «δικαίωμα στην αντιγραφή», και το «δημοκρατικό πεντάρι».

Που έγιναν πραγματικότητα με την έλευση του Ανδρέα.

Και η παιδεία πήγε στα τάρταρα.

Η κοπελίτσα εκείνη του περίφημου πλέον βίντεο, στο οποίο φαίνεται να απειλεί και να τρομοκρατεί τον προέδρο των ΤΕΙ της Πάτρας, είναι ενδεικτική της κατάστασης.

Προφανώς, η εν λόγω κοπελιά, με το μυαλό της νομίζει ότι κάτι κάνει.

Πολύ πιθανόν δε να αποφοιτήσει κιόλας, και αύριο μεθαύριο να θεωρείται επιστήμων!

Αφήστε που κάποιος ανισόρροπος κάποτε εξύψωσε τα ΤΕΙ σε επίπεδο ΑΕΙ, βυθίζοντας ακόμη περισσότερο στην ανυποληψία τα ελληνικά πανεπιστήμια.

Και όταν αυτή η κοπέλα αποφοιτήσει με το καλό, μπορεί να βρει και δουλειά στο δημόσιο.

Ακόμη και μέσω ΑΣΕΠ, αφού εκεί προσμετρώνται τα χαρτιά και η παπαγαλία, και τίποτα παραπάνω.

Και αφού καταλάβει μια θέση σε κάποια υπηρεσία, βλέποντάς την σήμερα ως σχετικά ανίσχυρη φοιτήτρια, φανταστείτε πως θα λειτουργεί ως μια «μικρή θεά» δημόσιος υπάλληλος, καλυμμένη τόσο από το κόμμα (στο οποίο σίγουρα ανήκει) όσο και από την μονιμότητα.

Με όπλο της μια σφραγίδα, από την οποία θα εξαρτώνται άνθρωποι…

Τους οποίους και θα τρομοκρατεί καθημερινά.

Μπρρρρ……

Για αυτό, εκεί που θέλω να καταλήξω είναι ότι η  κρίση μας δίνει μια μεγάλη ευκαιρία να καθαρίσουμε την σαβούρα από το δημόσιο.

Όσον αφορά στα χάλια της δημόσιας και «δωρεάν» παιδείας, εκεί δεν υπάρχει σωτηρία (σε αυτή τουλάχιστον τη ζωή).

Και πιστέψτε με, ο διαχωρισμός των καλών και κακών υπαλλήλων δεν έχει να κάνει με την πρόσληψη τους μέσω ΑΣΕΠ ή μη, ή με τα χαρτιά που κουβαλάει ο καθένας στον υπηρεσιακό του φάκελο.

Έχει να κάνει με το ποιος πραγματικά κάνει, και ποιος πραγματικά αξίζει να εργάζεται στο δημόσιο. Άσχετα αν είναι (φ)τυχιούχος.

Και ο μόνος τρόπος για να γίνει ο διαχωρισμός, για να ξεχωρίσει η ήρα από το στάρι, είναι μια ουδέτερη και αντικειμενική αξιολόγηση όλων των δημοσίων υπαλλήλων σε επίπεδο τεστ νοημοσύνης, και ψυχολογικής συγκρότησης.

Και κατά προτίμηση από ξένους ειδικούς.

Και εκεί θα δούμε ποιος είναι τι , και από πού κ….ει το μπαρμπούνι.

Αλλιώς, θα συνεχίσουμε να έχουμε το δημόσιο που μας αξίζει.

Strange Attractor