Έγιναν όλοι τους Σαμαρικοί! (Και καλά κάνουν).

Τι έγινε ρε παιδιά;

Οι Γερμανοί ανακάλυψαν ξαφνικά τον Σαμαρά;

Τον υμνούν λες και είναι ο δικός τους ηγέτης.

Τι εξυγιαντής ακούσαμε, τι εγγυητής των μεταρρυθμίσεων, τι μεγάλος πολιτικός, γράφουν οι γερμανικές εφημερίδες.

Θα πρέπει να κλείσει μάτια κι αυτιά ο πρωθυπουργός γιατί με τόσες κολακείες κάποιο λάκκο έχει η φάβα.

Για θυμηθείτε.

Στον Παπανδρέου έδωσαν μέχρι και βραβείο κορυφαίου Ευρωπαίου πολιτικού και δείτε που βρίσκεται σήμερα.

Γι’ αυτό, λοιπόν, ας προσέχουν στο Μαξίμου, οι Γερμανοί όταν… ξανάρχονται έχουν σκοπό, και δόλο ενίοτε.

 

Εν πάση περιπτώσει, αυτά τα γράφει ένας «αριστερός», καθώς οφείλει να προστατέψει τον Αντ. Σαμαρά, ένα χρόνο σχεδόν από τη νίκη τους στις εκλογές και τον σχηματισμό κυβέρνησης.

Φυσικά, δε λέει κανείς αυτά που έλεγαν κάποτε κάποιοι που ξεσκόνιζαν το παλτό του ΓΑΠ, ότι δηλαδή αν δεν είχαμε το Γιώργο έπρεπε να τον εφεύρουμε.

Ο Σαμαράς απλά βρέθηκε στη δύσκολη στιγμή για τη χώρα και τα πάει πολύ καλά.

Οι άλλοι «αριστεροί» του ΣΥΡΙΖΑ ντε, φοβούνται μήπως ο Σαμαράς και η τρικομματική κυβέρνηση τα καταφέρουν.

Βλέπουν ότι κάτι πάει να γίνει στην οικονομία κι έχουν αρχίσει να τρέμουν στην ιδέα ότι η Ελλάδα θα βγει από την κρίση.

Διότι αυτοί τότε δε θα δουν κυβέρνηση ούτε στον αιώνα τον άπαντα.

Ο θάνατος της χώρας η σωτηρία μας είναι για ορισμένους φανατικούς της Κουμουνδούρου.

Όσοι όμως, αριστεροί, δεξιοί ή κεντρώοι αγαπάνε την πατρίδα και θέλουν να βγει από τον εφιάλτη, εύχονται να τα καταφέρει ο Σαμαράς, ακόμη κι αν κάποιοι είναι αντισαμαρικοί.

Ακόμη κι αν ποτέ δεν συμφώνησαν με την πολιτική διαδρομή του πρωθυπουργού, με τις ιδέες του και τις πράξεις του, έχουν αρχίσει να σκέφτονται: «κι αν του κάτσει» και σώσει την Ελλάδα;

Οι σοβαροί αριστεροί και κεντρώοι, που είναι εκατοντάδες χιλιάδες, μπορούν να «ψέλνουν» μέρα νύχτα τον Σαμαρά και να έχουν σοβαρές ιδεολογικές διαφορές. Έχουν αρχίσει και πιστεύουν, ωστόσο, ότι στην συγκεκριμένη χρονική στιγμή είναι ο κατάλληλος άνθρωπος στην κατάλληλη θέση.

Καλώς ή κακώς (ανάλογα με το ποιον συμφέρει και ποιον όχι) ο Σαμαράς είναι σοβαρός άνθρωπος.

Έχει επιδείξει μια απίστευτη σοβαρότητα στην άσκηση της πολιτικής και των ισορροπιών.

Αν δεν ήταν αυτός δεν είχε ούτε μήνα ζωής η παρούσα κυβέρνηση.

Έχουν παραδεχθεί επίσης ότι έκανε καλές επιλογές σε κρίσιμους τομείς της κυβέρνησης, επιλογές που κάποιους μπορεί να ξένισαν, άλλοι να ζηλεύουν κι άλλοι κρυφά να πολεμάνε, ωστόσο, του «βγήκαν» του Σαμαρά κι αυτό είναι στα υπέρ του. Δικές τους ήταν οι αποφάσεις, δικό του και το χειροκρότημα.

Πολλές φορές στην κυβέρνηση υπάρχουν δυσλειτουργίες, προβλήματα, γκάφες και αστεία λάθη. Αν ήταν τέλεια άλλωστε, δε θα συζητούσαμε εδώ και δε θα είχαν λόγο ύπαρξης τα άλλα κόμματα.

Πολλοί, επίσης, ασκούν έντονη κριτική σε φανερούς συμβούλους του πρωθυπουργού ή σε άλλους που λένε ότι είναι σύμβουλοι αλλά δεν τον έχουν δει ούτε στα πέντε μέτρα απόσταση.

Έχουν δίκιο να κάνουν κριτική, τα λάθη δεν είναι λίγα, αλλά τουλάχιστον δεν είναι μοιραία.

Στην «ψαλμωδία» κατά του πρωθυπουργού μπορεί να προστεθούν σοβαρές αστοχίες ή και έλλειψη τόλμης σε βασικές πολιτικές.

Ωστόσο, κανείς δε μπορεί να καταλογίσει στην κυβέρνηση και ειδικά στον Σαμαρά ότι δεν εργάζεται για το καλό της πατρίδας, ότι δεν υπάρχει ένα σχέδιο, αυτό της εξόδου από την κρίση.

Μπορεί ακόμη να μην έχει καταφέρει να το κάνει και όραμα για τους πολίτες αλλά ποτέ δεν είναι αργά.

Ο Σαμαράς, λοιπόν, έχει αδυναμίες, αλλά αν δεν είχε θα ήταν ρομπότ.

Κι ένα χρόνο τώρα έχει και λάθη, έχει και επιτυχίες, έχει και μισοτελειωμένες υποθέσεις.

Όμως, αυτό που όλοι οι σοβαροί πολιτικοί του αντίπαλοι λένε είναι ότι επέδειξε μια απίστευτη σοβαρότητα και εμφάνισε στοιχεία ηγέτη που χρειάζονται στη δύσκολη στιγμή.

Αν θα το πάει μέχρι το τέλος, είναι στο χέρι του.

Τουλάχιστον δεν θα τον κατηγορήσει κανείς ότι λιποτάκτησε μπροστά στα δύσκολα.

Κι αυτά τα λένε οι «εχθροί» του όχι οι γερμανικές εφημερίδες.

Α.Ψ.

Antinews