Το παιχνίδι μόλις άρχισε…

Πριν από πολλά χρόνια είχα τσακωθεί με έναν καλό μου φίλο, επειδή υποστήριζα ότι το Χρηματιστήριο είναι ένα άθλημα που μπορείς να συμμετέχεις  μόνο αν έχεις μάθει να ψωνίζεις στις εκπτώσεις και μόνο αν δεν σε νοιάζει αν θα χάσεις.

Και πάλι κινδυνεύεις να ζήσεις τον χειρότερο εφιάλτη της ζωής σου.

Εκείνος νόμιζε ότι σκόπευα να βάλω εμπόδιο στην τύχη του!

Έπειτα από μελέτες ετών κατέληξα στο εξής: Η βλακεία είναι η καύσιμος ύλη της κερδοσκοπίας.

Όχι, δεν έχω διάθεση για θεωρητικές συζητήσεις.

Θυμάμαι, όμως, τα ειρωνικά σχόλια αρκετών φίλων όταν προειδοποιούσαμε το 2007 και το 2008 για την λαίλαπα που θα ερχότανε.

Είναι δύσκολο να δεχτεί κανείς ότι μπορεί και να έχει άδικο.

Και το κακό είναι ότι δεν κάνει ούτε καν τον κόπο να αμφισβητήσει (έστω τόσο δα) την σοφία του.

Κι αυτό ισχύει για όλους μας.

Μηδενός εξαιρουμένου...

Η διαφορά του γράφοντος με έναν οποιονδήποτε άλλον παρατηρητή είναι ότι ο γράφων έχει την δυνατότητα της διείσδυσης σε μέρη που οι άλλοι άνθρωποι δεν μπορούν να πάνε.

Είναι η φύση της δουλειάς αυτή.

Ωστόσο, η δουλειά του δημοσιογράφου δεν είναι όμοια με εκείνη του επενδυτή!

Ο δημοσιογράφος αποκωδικοποιεί πληροφορίες και τις μεταφέρει στο κοινό.

Ο επενδυτής θα ζυγίσει τις πληροφορίες και θα συνεχίσει τον μοναχικό του δρόμο.

Δεν είναι υποχρεωμένος να τις αποδεχτεί.

Τόσες και τόσες φορές του παρουσιάστηκαν πληροφορίες που σκοπό τελικά είχαν να τον βγάλουν από τον δρόμο του.

Παρόλα αυτά, ο καλός επενδυτής είναι εκείνος που εξετάζει όλες τις πληροφορίες, ακόμη κι αν αυτές είναι τελείως αντίθετες με τις δικές του.

Τουλάχιστον θα πρέπει να τις εξετάσει, να μην τις απορρίψει δίχως συζήτηση.
Το 2007 – 2008 αυτό που καταλαβαίναμε ήταν ότι διάφοροι μεγάλοι παίκτες της αγοράς ήθελαν να αποχωρήσουν από την Ελλάδα και δεν μπορούσαν.

Δεν υπήρχαν διαθέσιμα κορόιδα για να πάρουν την θέση τους!

Όταν αυτό το βλέπεις κάθε μέρα, δεν χρειάζεται να διαθέτεις μαντική ικανότητα για να αντιληφθείς ότι κάτι έχουν δει αυτά τα μεγάλα πορτοφόλια και ότι αυτό το κάτι δεν είναι καλό.

Το μόνο για το οποίο δεν μπορεί κανείς να τους κατηγορήσει είναι για αυτοκτονικές τάσεις!

Αν έβλεπαν κέρδος θα έμεναν.
Αυτή την πληροφορία προσπαθούσαμε τότε  να μεταφέρουμε με κάθε τρόπο.

Το ότι κάποιοι είχαν αγοράσει παράγωγα στον δείκτη για να πάει αυτός στις 6.000 μονάδες, είναι κάτι που θόλωνε την κρίση τους.

Η αλήθεια είναι ότι όταν συμμετέχεις στο παιγνίδι, όταν είσαι επενδυτής, δεν είναι εύκολο να βγεις από το πετσί του ρόλου σου.
Σήμερα παρατηρούμε κάτι τελείως διαφορετικό από ό,τι το 2007-2008.

Βλέπουμε να φεύγουν μεγάλοι παίκτες που δέσποζαν μέχρι σήμερα στην ελληνική αγορά και προερχόντουσαν από δυτικές χώρες και την θέση τους να παίρνουν νέοι παίκτες, από την Ρωσία, από τις πρώην ανατολικές χώρες και από την Κίνα.
Υπάρχουν τρία στοιχεία που θα πρέπει κανείς να συνεκτιμήσει:

 α) Ισχυρές Πολυεθνικές αποχωρούν από την ελληνική αγορά. Είναι στρατηγική τους επιλογή.

β) Νέοι παίκτες από Ανατολική Ευρώπη, Ρωσία και Κίνα παίρνουν θέσεις στην ελληνική αγορά και μάλιστα πληρώνοντας ακριβότερα απ’  ό,τι θα έπρεπε. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ο ΟΠΑΠ και ακόμη μεγαλύτερο θα είναι η ΔΕΠΑ έτσι και υπάρξει πρόταση μεγαλύτερη των 800 εκατ. ευρώ.

γ) Οι Έλληνες επενδυτές είναι εκτός παιγνιδιού, επειδή αυτή ήταν η επιλογή τους. Προτίμησαν να έχουν τα κεφάλαιά τους στην Ελβετία από το να εκμεταλλευτούν τις όποιες ευκαιρίες προσέφερε η κρίση.
Το 2007 - 2008 βλέπαμε μόνο πωλητές.

Σήμερα βλέπουμε και αγοραστές.

Κι αυτή είναι η σπουδαία πληροφορία που έχει κανείς να επεξεργαστεί.

Οι αποφάσεις, όπως πάντα, είναι δικές σας!

Θανάσης Μαυρίδης

Capital.gr