Και δεν του τό’ χαμε του Αντώνη...

Η ΕΡΤ αντιπροσωπεύει την πλέον ακραία εκδοχή των αξιών του πελατειακού κράτους που χρεοκόπησε.

Δεν αναφέρομαι στο πρόγραμμα που  ήταν παρασάγγας πιο αξιόλογο από αυτό των ιδιωτικών καναλιών, αλλά στον τρόπο διάρθρωσης και λειτουργίας της.
2.700 άνθρωποι αμείβονταν όσο 10.000 στον ιδιωτικό τομέα και απέδιδαν όσο 200.  Αυτό σε μια εποχή με 1,5 εκατ. ανέργους και αύξοντα αριθμό αυτών που ψάχνουν τροφή στα σκουπίδια είναι σκανδαλώδες.

Το 1,5 εκατ. ανέργων δεν προέκυψε από το μνημόνιο αλλά από τη χρεοκοπία του μοντέλου όπου το δημόσιο(και ΕΡΤ) υπεραντλούσε πόρους από την  ιδιωτική οικονομία.  

Στη  βιολογία αυτό ορίζεται σαν την κατάσταση που το παράσιτο εξοντώνει το ξενιστή (γάγγραινα).

Πριν από δυο χρόνια η ΕΡΤ έχασε την τελευταία ευκαιρία να μεταρρυθμιστεί και να συρρικνωθεί, όταν σύμπας ο πολιτικός κόσμος (και το κόμμα του κ. Σαμαρά) αντέδρασε με σθένος στο σχέδιο του κ. Ηλία  Μόσιαλου.
Το γνωστό παρακράτος των συνδικαλιστών που ελέγχει ασφυκτικά μέσω των πελατειακών συναλλαγών το πολιτικό προσωπικό αντέδρασε όπως αντιδρά σε κάθε αλλαγή τις τελευταίες δεκαετίες.
Η αδυναμία λήψης απόφασης μεταρρύθμισης της άρρωστης κατάστασης μοιραία θα οδηγούσε στο «λουκέτο» ή στην κατάρρευση μαζί με την υπόλοιπη χώρα.
Η κατάληξη για το μέσο όρο του προσωπικού της ΕΡΤ ήταν χειρότερη με το αιφνίδιο  «λουκέτο» που ανήγγειλε η κυβέρνηση και την δημιουργία ενός νέου φορέα.
Το ίδιο έργο δεν το έχουμε δει χιλιάδες φορές στην Ελλάδα.

Η απόρριψη από την τότε κυβέρνηση, αντιπολίτευση και τα συνδικάτα της ασφαλιστικής μεταρρύθμισης Γιαννίτση δεν οδήγησε σε χειροτέρευση των όρων επίλυσης του ασφαλιστικού; 

Και ακόμη δεν έχουμε δει τίποτα γιατί η οριστική επίλυση έπεται.
Σε κάθε προσπάθεια αλλαγής το διακομματικό παρακράτος της μεταπολίτευσης αντιδρά και ματαιώνει κάθε αλλαγή.
Η μέθοδος πρώτα κατεβάζουμε ρολά και μετά αντικαθιστούμε το τμήμα του κράτους που νοσεί και υποαποδίδει με κάποιο άλλο, το οποίο  δημιουργείται εκ του μηδενός δεν αποτελεί τη μοναδική διέξοδο μόνο για την ΕΡΤ. 

Δυστυχώς είναι το μοντέλο που πρέπει να εφαρμοστεί τμηματικά σε όλο το δημόσιο.
Από αυτή τη στήλη το επαναλαμβάνουμε χρόνια.

Το ελληνικό δημόσιο νοσεί τόσο που δεν χωράει ήπιες θεραπείες.
Η κυβέρνηση κινήθηκε στα όρια της κοινοβουλευτικής  νομιμότητας  και πολλοί ανησυχούν πως η αναζήτηση επικύρωσης της απόφασης στο κοινοβούλιο θα «βραχυκυκλώσει» και άρα ματαιώσει την απόφαση.
Οι κυβερνητικοί εταίροι του κ. Σαμαρά θα μπορούσαν εξ αιτίας της ΕΡΤ να αποσύρουν την δεδηλωμένη και να οδηγήσουν τη χώρα σε εκλογές;
Η αντιπολίτευση με μια πρόταση μομφής θα μπορούσε επίσης να οδηγήσει την χώρα σε εκλογές;
Την πιθανότητα των πρόωρων εκλογών θα πρέπει να πρέπει να τη δούμε από τη σκοπιά του ρίσκου και του οφέλους καθενός από αυτούς που θα μπορούσαν να τις προκαλέσουν. 

Οι πρόωρες εκλογές θα συνέφεραν την ηγεσία της αντιπολίτευσης  στην περίπτωση που θα βρισκόταν μπροστά, με σαφή και μη αναστρέψιμη διαφορά η οποία θα εξασφάλιζε τη δημιουργία κυβέρνησης.
Αν ρισκάρει σε μια περίοδο με φθίνουσα δημοσκοπική πορεία μετά το περσινό εκλογικό ποσοστό που πολλοί θεωρούν σαν «ταβάνι» της επιρροής της,  οι πιθανότητες αποτυχίας είναι μεγάλες.
Μια τρίτη αποτυχία σε χρονικό διάστημα 1,5 χρόνου θα έθετε θέμα αμφισβήτησης της ηγεσίας.

Οι πολιτικοί εκτός του δημοσίου συμφέροντος  συχνά αποφασίζουν με ιδιοτελή κριτήρια,  με βάση το κομματικό, προσωπικό πολιτικό και οικονομικό τους συμφέρον.
Επιπλέον ο ΣΥΡΙΖΑ κατάφερε να ανεβάσει τα ποσοστά κυρίως χάρη στη μαζική μεταπήδηση των πελατών του ΠΑΣΟΚ στο δημόσιο με αίτημα την υπεράσπιση των κεκτημένων.

Το ενδεχόμενο απομάκρυνσης της εξουσίας συνήθως  απομακρύνει και τους πελάτες καθώς θα αναζητήσουν πάτρωνες κοντά στην προοπτική εξουσίας.
Ούτε η ηγεσία, ούτε οι βουλευτές έχουν συμφέρον στις παρούσες συνθήκες να προκαλέσουν εκλογές. Είναι δύσκολη εποχή να ψάχνει κάποιος για δουλειά...
Η απάντηση του κ. Λαφαζάνη χθες σε σχέση με τη μομφή των ΑΝΕΛ πως τις μομφές τις καταθέτει ο λαός, είναι χαρακτηριστική.
Ούτε τα κόμματα της συγκυβέρνησης έχουν συμφέρον να αποσύρουν την υποστήριξη από την κυβέρνηση και να προκαλέσουν εκλογές. 

Βρίσκονται σε φθίνουσα πορεία δημοσκοπικά και καθώς ένα μέρος των ψηφοφόρων, τους ψήφισαν για να στηρίξουν μιαν κυβερνητική λύση εντός του ΕΥΡΩ, είναι πολύ πιθανό να μείνουν εκτός Βουλής.
Για τα κόμματα της συγκυβέρνησης ο μοναδικός δρόμος πολιτικής επιβίωσης είναι στο τέλος της τετραετίας η κυβέρνηση να έχει βγάλει τη χώρα από τη δύσκολη θέση που την παρέλαβε.
Η ηγεσία των κομμάτων αυτών  και οι βουλευτές τι θα κάνουν την επόμενη μέρα αν μείνουν εκτός Βουλής; Ισχύουν και εδώ τα βραχυπρόθεσμα κίνητρα της αντιπολίτευσης.  

Ούτε η κυβέρνηση, λογικά επιθυμεί να δοκιμάσει το ρίσκο των πρόωρων εκλογών αν δεν έχει εξασφαλίσει την πιθανότητα να είναι πάλι νέα κυβέρνηση.
Η κυβέρνηση όμως είναι εγκλωβισμένη στη αργή φθορά μέχρι τις επόμενες εκλογές αν δεν καταφέρει να βγάλει τη χώρα από τη δύσκολη θέση.

Οι μεταρρυθμίσεις είναι μονόδρομος για αυτήν και όσο κυλάει η τετραετία αυτό θα γίνεται πιο επιτακτικό. 

Τους τελευταίους μήνες η κυβέρνηση επιλέγει προσεκτικά τα πεδία αντιπαράθεσης με όλο το υπόλοιπο πολιτικό φάσμα και επιμέρους συντεχνίες και κερδίζει.
Αυτό έγινε με την επιστράτευση των εργαζομένων στα μέσα μαζικής μεταφοράς, τους καθηγητές που προανήγγειλαν απεργία μέσα στις πανελλαδικές. 

Από την επικράτηση σ’ αυτές τις αντιπαραθέσεις η κυβέρνηση βγαίνει κερδισμένη καθώς η κοινή γνώμη είναι εξαντλημένη και ανήσυχη από την ακυβερνησία και το χάος.
Η ΕΡΤ αποτελεί πιο προνομιακό πεδίο για να αντιπαρατεθεί η κυβέρνηση με τα άλλα κόμματα, γιατί αποτελεί το χαϊδεμένο παιδί της πελατειακής παρασιτοκρατίας.
Η αντιπολίτευση «διαβάζει» λάθος τη συγκυρία όταν αναδεικνύει τον αυταρχικό χαρακτήρα της κυβερνητικής πολιτικής.

Η κοινωνία φοβάται περισσότερο το χάος.
Δεν βλέπω εκλογές λοιπόν... εκτός αν η πλειοψηφία της παρούσας πολιτικής σκηνής έχει αποφασίσει να αυτοκτονήσει.

Η λίστα είναι ατέλειωτη για όλο το δημόσιο. Το κλείσιμο της ΕΡΤ είναι μια καλή αρχή για να αλλάξει κάτι. Το λέω με απόλυτη ειλικρίνεια, αν ζεις στο εξωτερικό ίσως να μη μπορείς να το καταλάβεις, αν ζεις στην Ελλάδα και διαφωνείς συγνώμη αλλά μάλλον είσαι μέρος του προβλήματος. 
Οι υπάλληλοι της ΕΡΤ θα περάσουν ένα ξένοιαστο καλοκαίρι με τα λεφτά τα δικά μας που θα πληρωθούν ως αποζημιώσεις. Η επαναπρόσληψη των περισσοτέρων, έστω και με ελαφρώς χαμηλότερους μισθούς θεωρείται δεδομένη.
Η αντιπολίτευση θα κάνει την κλασσική επαναστατική της γυμναστική κρατώντας το ποίμνιο ικανοποιημένο.
Η Κυβέρνηση θα πουλήσει πυγμή και αποφασιστικότητα, αλλά το τελικό αποτέλεσμα μετά τον Σεπτέμβριο θα είναι πάνω κάτω μια από τα ίδια.

Κώστας Στούπας

Capital.gr

Y.Γ. Το άρθρο γράφτηκε αρκετές ώρες πριν τις δηλώσεις των κ.κ. Κουβέλη και Βενιζέλου και δεν χρειάστηκε να αλλάξει...