Ο συβαριτισμός της εξαθλίωσης.

Το χειρότερο δεν είναι ότι χυδαιολογούν και ονειρεύονται κρεμάλες οι μεν για τους δε. 

Το χειρότερο δεν είναι καν ότι πιστεύουν πως το « ΕΑΜ-ΕΛΑΣ Μελιγαλάς» ή το «Στον Γράμμο σας θάψαμε στην άμμο» βρίσκει ανταπόκριση στους ψηφοφόρους τους.

Κάτι σαν ρητορική κορώνα που αναμοχλεύει το κακοφορμισμένο λαϊκό αίσθημα και δίνει διέξοδο στους ατμούς του θυμού και της αγανάκτησης.

Το χειρότερο είναι ότι μιλούν σε πρώτο επίπεδο, πως μοιάζουν να πιστεύουν ό,τι λένε, και η γλώσσα της αθλιότητας εμφανίζεται σαν γλώσσα της ειλικρίνειας.

Ναι, αυτοί δεν μιλάνε «περί διαγραμμάτου», όπως οι υπόλοιποι δεν βλέπουν τον κόσμο πίσω από τις γραβάτες τους και δεν κάνουν εκπτώσεις στα λόγια τους.

Λένε τις αλήθειες τους και τις απολαμβάνουν.

Απολαμβάνουν τη χυδαιολογία, τις κρεμάλες και το αίμα του Εμφυλίου όπως οι Συβαρίτες απολάμβαναν την τρυφηλή ζωή.

Λες πως είναι άνθρωποι χαμηλοτάτου επιπέδου, ανάξιοι του ρόλου του βουλευτή, όμως αμέσως μετά σκέφτεσαι πως δεν έχει νόημα να ηθικολογείς.

Λες πως κάποια στιγμή θα μαζευτούν, θα συνειδητοποιήσουν την κατάντια τους και η πραγματικότητα σου βγάζει τη γλώσσα.

Λες πως είναι ζήτημα αγραμματοσύνης, πως όλοι αυτοί είναι τα απόβλητα της ημετέρας παιδείας, και αμέσως μετά σκέφτεσαι πως έχεις βαρεθεί να σκέφτεσαι και να λες τα ίδια και τα ίδια.

Οσα κουρέλια κοινωνικής ζωής μας έχουν απομείνει κινδυνεύουν κι αυτά να διαλυθούν. Κινδυνεύουν από τον οχετό που βγαίνει από μέσα μας.

Και ό,τι χειρότερο μπορεί να μας συμβεί είναι να συνηθίσουμε τη δυσοσμία.

Και να μην πει κανείς πως όλο αυτό το εξάμβλωμα είναι προϊόν της απελπισίας που έφερε η οικονομική κρίση.

Τα όσα εκστομίζουν οι άθλιοι του Κοινοβουλίου είναι συμπτώματα της βαθιάς πολιτισμικής κρίσης στην οποία η χώρα βυθίστηκε προ πολλού και η οικονομική ανέχεια ανέδειξε.

Κι ενώ έγραφα αυτές τις γραμμές άκουσα για την επίθεση που δέχθηκε ο κ. Γεωργιάδης στο Αττικό Νοσοκομείο.

Ως εκ τούτου, αφού συγχαρώ τους πνευματικούς ταγούς του πλήθους που πετούσε μπουκάλια φωνάζοντας ΕΑΜ-ΕΛΑΣ Μελιγαλάς, οφείλω να τους υπενθυμίσω πως αν ελπίζουν να κυβερνήσουν, ή έστω να σταδιοδρομήσουν, έχοντας καλλιεργήσει κατ’ αυτόν τον τρόπο την ευγένεια του λαϊκού αισθήματος, μάλλον θα πρέπει να μάθουν πρώτα γραφή και ανάγνωση.

Τάκης Θεοδωρόπουλος

Καθημερινή