Γιατί κάποιοι «νεοδημοκράτες» τρώγονται με τα ρούχα τους;

Τους νεοδημοκράτες (ειδικά τους παλιούς), ποτέ μου δεν τους κατάλαβα.

Ίσως λόγω οικογενειακών καταβολών, εμπειριών, ακουσμάτων, διαβασμάτων, συγκυριών, ιδιοσυγκρασίας, και πάνω απ όλα παρεών, εγώ ήμουν ανέκαθεν αλλού.

Εξάλλου είχα και έχω αλλεργία στο ντύσιμο, στο στυλάκι, στο μυαλό, και  στη γενικότερη συμπεριφορά της λεγόμενης «χρυσής νεολαίας» και των «ντιντίδων».

Δεν μπορώ την σοβαροφάνεια.

Δεν μπορώ τους 20χρονους γέρους, στα μυαλά και στην εμφάνιση.

Χώρια που ποτέ μου δεν άκουγα Ρόμπερτ Ουίλιαμς… ή ντίσκο.

Μεγαλώνοντας όμως, και παράλληλα «ωριμάζοντας», έχω ρίξει πολύ νερό στο κρασί μου, και παραδέχομαι πλέον πως οι κοινωνικά «συντηρητικές» και οικονομικά «φιλελεύθερες» ιδέες της ΝΔ αρχίζουν και με εκφράζουν όλο και πιο πολύ.

Όχι απόλυτα, διότι ακόμη διατηρώ σοβαρές επιφυλάξεις σε αρκετά ζητήματα (ειδικά στους ντιντίδες).

Σε ένα μεγάλο όμως βαθμό, οι θέσεις της κεντροδεξιάς δεν με προξενούν πλέον αλλεργία ούτε απέχθεια. Τουναντίον…

Χώρια που η όποια αριστερά στη χώρα μας είναι είτε γραφική και αναχρονιστική (βλ. ΚΚΕ), είτε απλά φαιδρή και επικίνδυνη (βλ. ΣΥΡΙΖΑ), οπότε τι μένει;

Τα τελευταία λοιπόν χρόνια, που άρχισα να «συντηρητικοποιούμαι», και παράλληλα να συναγελάζομαι για πρώτη φορά με «δεξιούς», να πίνω ούζα μαζί τους, και να παρακολουθώ πιο στενά τα της δεξιάς (ή κεντροδεξιάς) παράταξης μέσα από τα διάφορα μπλογκς, κλπ, εκτός από το να αντιληφτώ ότι οι δεξιοί δεν έχουν κέρατα στο κεφάλι, ή βούλες στην επιδερμίδα,  βλέπω και κάτι άλλο που δεν μου πολυαρέσει.

Συγκεκριμένα, άρχισα να πιστεύω πως η Νέα Δημοκρατία ίσως έχει περισσότερες (άτυπες) συνιστώσες στο εσωτερικό της ακόμη κι από τον ΣΥΡΙΖΑ.

Και δεν μιλάω για τις ιδεολογικές (φυσικές) διαφορές τύπου φιλελευθερισμός, νεοφιλελευθερισμός, ριζοσπαστικός φιλελευθερισμός, λαϊκή δεξιά, κλπ

Δεν μιλάω για αυτούς που την έκαναν με πηδηματάκια, στη πιο κρίσιμη φάση της χώρας, ιδρύοντας και ψηφίζοντας άλλα «δεξιά» κόμματα, και κουβαλώντας νερό στον μύλο του ΣΥΡΙΖΑ και των πρακτόρων του χάους…

Μιλάω όμως για αυτούς, που όντας πιστοί στη ΝΔ, της καταφέρνουν καθημερινά μαχαιριές, μέσα από άρθρα, από αναρτήσεις, και από σχόλια.

Και γιατί όλα αυτά;

Διότι άλλος δεν γουστάρει τον Σαμαρά, άλλος αναπολεί τον Κωστάκη, άλλος πίνει νερό στο όνομα της Ντόρας, άλλος δεν θέλει την συγκυβέρνηση, και άλλος πάλι  θέλει… επιστροφή του βασιλιά!!!

Ή του Πάκη.

Άβυσσος δηλαδή η ψυχή του ανθρώπου.

Κάθε μέρα δημιουργούνται σελίδες επί σελίδων στο φέισμπουκ, για επιστροφή του Κωστάκη, για επιστροφή του Αλογοσκούφη, για να τιμήσουν τον Γλίξμπουργκ, για να καταραστούν τον Σαμαρά, και άλλα παρόμοια φληναφήματα.

Και γιατί όλα αυτά;

Υπάρχει κάποια ουσιαστική ιδεολογική διαφοροποίηση της βάσης με την σημερινή ηγεσία της ΝΔ;

Μπα…

Απλά κάποιοι μαθημένοι αλλιώς έχασαν τα κονέ, τις διασυνδέσεις, και προφανώς την καρέκλα, ή την εν δυνάμει καρέκλα, και προχωρούν στην εκ των έσω υπονόμευση. Στο σαμποτάζ.

Μιλώντας για επιστροφή της ΠΟΛΑΝ, για εισοδισμό (!!!) κλπ.

Αγνοώντας ότι έτσι πριονίζουν όχι μόνο τον Σαμαρά (που προφανώς τον μισούν) αλλά και την ίδια τη χώρα.

Και απορώ: Μα είναι δυνατόν;

Αυτή τη στιγμή, η συγκεκριμένη παράταξη έχει έναν μοναδικής αξίας ηγέτη.

Χάρη στο αλάνθαστο κριτήριο της πλειοψηφίας των απλών μελών της ΝΔ που τον εξέλεξαν.

Και χάρη στο όχημα της Νέας Δημοκρατίας, που είναι κόμμα εξουσίας, αυτόν τον ηγέτη τον έχει και η χώρα.

Ευτυχώς…

Έναν πολιτικό χορτάτο, διαβασμένο, έμπειρο, που δεν είναι γόνος, που δεν είναι ευθυνόφοβος, που δεν είναι στημένος, που δεν καταναλώνεται σε μικροπολιτική, που δεν περιορίζεται σε δημόσιες σχέσεις και επικοινωνιακά τρικάκια,  που δεν κολλάει σε ταμπέλες, που δεν έχει αγκυλώσεις, που δουλεύει σαν το σκυλί, που θυσιάζει ακόμη και την υγεία του για το γαμώτο…, που έχει όραμα, και που τελικά αρέσει σε ανθρώπους κάθε πολιτικής προέλευσης, ακόμη και σε αριστερούς (ναι είναι αλήθεια, και ξέρω αρκετούς, άσχετα αν δεν θα τον ψήφιζαν ποτέ για άλλους όμως καθαρά ιδεολογικούς λόγους).

Και τι κάνουν τα μέλη του δικού του κόμματος;

Προς Θεού όχι όλα, αλλά αρκετά;

Τον βρίζουν, τον λοιδορούν, τον χλευάζουν, και τον απαξιώνουν!

Μέχρι και μαύρο χιούμορ με την υγεία του κάνουν ορισμένοι ανισόρροποι.

Γιατί;

Γιατί τους λείπει ο Κωστάκης, ή διότι ονειρεύονται την Ντόρα!!!

Τόσο καλά.

Έτσι λένε. Στην πραγματικότητα όμως, απλά ονειρεύονται τα χαμένα κονέ, και τα διάφορα κομματικά και άλλα οφίτσια που έχασαν.

Αγνοώντας την κρισιμότητα των εποχών που διανύουμε, και την ανάγκη στήριξης του Σαμαρά για χάρη όλων μας.

Σε ένα κόμμα, που η Ντόρα θεωρείται γνήσιο μέλος της, και ο Σαμαράς παρείσακτος, ξένο σώμα,  ή ακόμη και «προδότης».

Προσωπικά, ακόμη θυμάμαι μια προεκλογική συγκέντρωση των Φιλελεύθερων του Μητσοτάκη στη πλατεία Αριστοτέλους το 1977 (νομίζω) όπου περνώντας από κει  ως έφηβος (ο κόσμος ήταν ελάχιστος) άκουγα από τα μεγάφωνα τον νυν επίτιμο να καταγγέλλει τον «σάπιο Καραμανλισμό», να κατηγορεί τον ίδιο τον Καραμανλή για διάφορα, και να ωρύεται εναντίον της «ανίκανης ΝΔ»!

Την επόμενη χρονιά ήταν υπουργός Συντονισμού του Καραμανλή, στενός συνεργάτης του, και μετά από μερικά χρόνια  πρόεδρος της ΝΔ!!!!

Για τέτοια πράγματα μιλάω.

Αλλά τώρα τους φταίει ο Σαμαράς.

Ένας από τους πιο ολοκληρωμένους πολιτικούς όλων των εποχών.

Ένα πραγματικό κεφάλαιο για την Ελλάδα.

Τι να πω;

Και γιατί;

Διότι, όντας μεγάλος πολιτικός, με εξαιρετικό αισθητήριο, αντιλαμβάνεται ότι ζούμε σε μια εποχή σταυροδρόμι, όπου θα πρέπει να μπει οριστικό τέλος στις παλιές ιδεοληψίες, στα κομματικά στεγανά, και στις αναχρονιστικές πολιτικές.

Αλλιώς θα μείνουμε πίσω από τις εξελίξεις που σαρώνουν τα πάντα στο πέρασμά τους.

Και αν αυτό απαιτεί, εκτός από την χώρα να αλλάξει και το κόμμα του, τότε έτσι πρέπει να γίνει.

Και όπως είπε πολύ σωστά ο Σαμαράς, μιλώντας για το όραμά του, «η νέα Ελλάδα που χτίζουμε τους χωράει όλους, εκτός από τους κολλημένους στο χθες. Υπάρχουν δύο δρόμοι: να κάνεις το άλμα στο αύριο ή να μείνεις κολλημένος στο χθες» . 

Κι ας το καταλάβουν αυτό επιτέλους οι φίλοι νεοδημοκράτες.

Εκτός κι αν θέλουν να μείνουν στην ιστορία ως ένα κόμμα όχι φιλελεύθερο κλπ, αλλά ως ένα κόμμα νέτα σκέτα δεξιό και πάνω απ όλα συντηρητικό.

Γεμάτο απολιθώματα, και σοβαροφανείς νέους που γέρασαν πρόωρα.

Με κάποιους να αναπολούν ακόμη και τον Ντε Γκρέτσια!

Αυτό θέλουν;

Δεν το νομίζω.

Strange Attractor

ΥΓ- Πάντως, άσχετα με όλα τα παραπάνω, αυτό που κατάλαβα εγώ, παρακολουθώντας εμμέσως τα του  προχθεσινού συνεδρίου της ΝΔ, είναι ότι ο Σαμαράς κυριάρχησε ολοκληρωτικά, και μάλιστα τους πήρε όλους μέχρι  και τα σώβρακα.

Αν κάνω λάθος διορθώστε με (έχουμε και χώρο για σχόλια).