Ο Άδωνις και ο Χόρστ…

Τον Άδωνη, το ομολογώ χωρίς να ντρέπομαι, δεν το μπορώ (ή μάλλον δεν τον μπορούσα),

καθόλου μα καθόλου, ιδίως όταν τον άκουγα στην τηλεόραση.

Παρόλα αυτά, στην σύντομη θητεία του σαν υφυπουργός Ναυτιλίας, σε ένα από τους πρόσφατους κυβερνητικούς ανασχηματισμούς, είχε κριθεί πολύ θετικά στην θέση του, από ανθρώπους του ναυτιλιακού χώρου, και όχι μόνο.

Τώρα έρχεται η χαριστική βολή εναντίον της αρνητικής μου στάσης εναντίον του Άδωνη. 

 Και η αιτία είναι ότι η τηλεόραση έδειξε τον Άδωνη να παρουσιάζει τον Χόρστ Ράιχενμπαχ και να παρουσιάζει στα ελληνικά ΜΜΕ το σχέδιό του να συνεργαστεί στενά με τον κ. Ράιχενμπαχ στην αναδιαμόρφωση του άρρωστου τομέα της δημόσιας υγείας.

Ήταν ίσως μία ιστορική πρωτιά, παρακαλώ διορθώστε με εάν κάνω λάθος να βλέπεις έναν έλληνα υπουργό, να στέκεται δίπλα δίπλα με ένα Γερμανό εμπειρογνώμονα, και ειδικά τον σημαντικό κ. Ράιχενμπαχ, και να δηλώνει ο έλληνας υπουργός ότι θα συνεργαστεί στενά με τον Γερμανό στην εξυγίανση του υπουργείου και του δημοσίου τομέα για τον οποίο το υπουργείο είναι υπεύθυνο.

Και ήταν εξίσου σημαντικό το ότι αμέσως μετά την δήλωση του υπουργού Γεωργιάδη, ο κ. Ράιχενμπαχ έλαβε τον λόγο και επικύρωσε την αναγγελθείσα στενή συνεργασία.  

Επιτέλους!

Αυτό το συμβάν κατά την γνώμη μου, είναι η πρώτη ισχνή, αλλά πραγματική, αχτίδα φωτός στο έως τώρα θεοσκότεινο τουνέλι στο οποίο σπρώχνει εδώ και χρόνια την Ελλάδα, η πολιτική της εξουσία με την ευγενή και άκρως εκμεταλλευτική βοήθεια της γερμανοκρατούμενης Ευρωζώνης.

Κάπου κάποιος είπε το ρητό ότι με όποιον δάσκαλο καθίσεις τέτοια γράμματα θα μάθεις.

Στην προκειμένη περίπτωση θέλω να αναφερθώ σε αυτή την φράση με θετική σκοπιά και όχι με την συνήθη αρνητική της έκφραση.

Αυτό που έκανε ο κ. Γεωργιάδης, λίγες μέρες μόλις έγινε υπουργός, είναι να ζητήσει την απαραίτητη πραγματογνωσία και σοφία ενός που έχει τις σωστές ιδέες για να εξυγιάνει το ελληνικό δημόσιο.

Το έχω πει και σε παλαιότερο άρθρο μου, ότι θεωρώ τον κ. Ράιχενμπαχ τον μόνο γερμανό που συνεργάζεται με την Ελλάδα για να την βοηθήσει να προκόψει και όχι για να την λεηλατήσει και να την καταστρέψει, όπως στοχεύουν το δίδυμο Μέρκελ και Σόιμπλε.

Και η διαφορά είναι μία και καθαρή. Ο κ. Ράιχενμπαχ είναι ένας τεχνικός εμπειρογνώμων, ένας επαγγελματίας. Οι άλλοι δύο είναι πολιτικοί, και σαν πολιτικοί επιλέγουν και εφαρμόζουν παρόμοιες ανήθικες καταστροφικές πολιτικές όπως οι περισσότεροι πολιτικοί της υφηλίου, καλή ώρα και ο πρώην δημοφιλής Ομπάμα.  

Η ανακοίνωση της επιλογής του Άδωνη Γεωργιάδη σαν υπουργό υγείας, προκάλεσε χλευασμό σε μερικούς, και ίσως με σωστά επιχειρήματα.

Αλλά, το γεγονός ότι ο νέος μας υπουργός έτρεξε να ζητήσει την απεριόριστη βοήθεια και συνεργασία του μόνου ίσως ανθρώπου που μπορεί να βοηθήσει στην εξυγίανση του ελληνικού κρατισμού, δείχνει την απεριόριστη σοφία του Άδωνη, τον οποίον μόλις χθες κορόιδευα.

Και σήμερα, αυτήν την στιγμή, του ζητάω δημοσίως συγνώμη, και του εύχομαι να σταθεί ακλόνητος στην απόφαση του να ακολουθήσει τις οδηγίες του κ. Ράιχενμπαχ, και να μπορέσει να εξυγιάνει τουλάχιστον ένα δημόσιο τομέα.  

Το ότι ο Ράιχενμπαχ είναι ο πιο κατάλληλος ειδικός δεν σημαίνει φυσικά ότι ο ελληνικός λαός δεν θα υποφέρει ακόμα για πολλά χρόνια από άποψης χορήγησης ιατρικής περίθαλψης, δεδομένου ότι το κράτος είναι τελείως χρεοκοπημένο, και συνεχίζει την οικονομική κατηφόρα ακράτητα, χάρις στην προαναφερθείσα εγκληματική γερμανοκρατούμενη μνημονιακή πολιτική.

Αλλά αυτό τουλάχιστον που μπορεί ο κ. Γεωργιάδης να φέρει σε πέρας με πολύ δουλειά είναι

1) να εξαφανίσει την σπατάλη,

2) να εξαφανίσει την διαφθορά και το κλέψιμο, και

3) να προσφέρει ιατρική περίθαλψη με απόλυτα δίκιο τρόπο, σε όλους όσους την χρειάζονται και την δικαιούνται.

Εάν όλα αυτά γίνουν, τότε και με ελάχιστα λεφτά ο λαός δεν θα είναι τόσο αγανακτισμένος.

Πιστεύοντας ότι αυτή η στενή συνεργασία που ανακοίνωσε ο Άδωνης την εννοεί πραγματικά, τότε ο κ. Σαμαράς έχει δύο ιερά καθήκοντα.

Το πρώτο καθήκον είναι να προστατεύσει τον κ. Γεωργιάδη σε αυτή του την συνεργασία με τον κ. Ράιχενμπαχ εναντίον των τεράστιων οικονομικών και πολιτικών συμφερόντων που θα πέσουν να φάνε τον Άδωνη, πιο γρήγορα και πιο λυσσαλέα από ότι, εάν δεν κάνω λάθος από την μυθολογία μας, πέσανε τα σκυλιά της Άρτεμης(;) να κατασπαράξουν κάποιον άλλο «ωραίο» άντρα της αρχαιότητας.  

Το δεύτερο καθήκον του κ. Σαμαρά, εάν μάλιστα θέλει να μείνει το όνομά του με πολύ θετικά πρόσημα στην ελληνική ιστορία, είναι να διατάξει όλους τους άλλους υπουργούς του, κανενός εξαιρουμένου, να ακολουθήσουν πιστά το παράδειγμα του υπουργού υγείας, να ζητήσουν την άμεση βοήθεια του Ράιχενμπαχ και της ομάδας εμπειρογνώμων του, και να επιβάλει σε κάθε υπουργό να εξυγιάνει το υπουργείο του ακολουθώντας πιστά της οδηγίες του Γερμανού.

Εδώ είναι που η Ελλάδα χρειάζεται άμεσα την σοφία και την βοήθεια των Γερμανών, και όχι στα δάνεια.  

Και να μην ξεχνάμε και το κυριότερο.

Το ότι ο κ. Σόιμπλε είχε προσφέρει στην Ελλάδα από τον πρώτο χρόνο της κρίσης να βοηθήσει την ελληνική κυβέρνηση να μετατρέψει την φορολογική της νομοθεσία και την φοροεισπρακτική της διαδικασία στο γερμανικό μοντέλο, από την αρχή έως το τέλος.

Η Ελληνική κυβέρνηση αρνήθηκε, από ότι καταλαβαίνω.

Αλλά τι άλλη στάση μπορεί να περιμένει κανείς από τις τρεις κυβερνήσεις της τρίχρονης καταστροφής, όταν και οι τρείς απαρτιζόντουσαν ή υποστηριζόντουσαν από πολιτικούς ηγέτες της υφής ενός Ευάγγελου Βενιζέλου…

Ντίνος Κουτσολιούτσος

Reporter.gr