Φτάνει πια!!!

Και έρχεται εκείνη η στιγμή που αφού έχεις πήξει στη δουλειά, γιατί έμαθες από νεαρός που ήσουν να κοπιάζεις για να παράγεις, και να ζήσεις, κάθεσαι να δεις καμιά είδηση...

Στα περίφημα δελτία των 8, των περίφημων ΜΜΕ της Ελλάδας.

Και πάνω που λες ευτυχώς που λείπει σε διακοπές το κουνάβι, και άρα δεν θα χρειαστώ απόψε ασπιρίνες, ποια είναι η πρώτη είδηση που ακούς, και πας κατευθείαν για ενέσεις;

«Ο Παπουτσής ΔΙΟΡΙΖΕΤΑΙ εκπρόσωπος της Ελλάδας στην Παγκόσμια Τράπεζα»!

Γκαγκάν…..

 
Άφωνος, με γουρλωμένα μάτια, και με τη σκέψη ότι «δεν μπορεί, πλάκα θα είναι, σαν κι αυτή με τις αποδείξεις», ξανακούω την είδηση.

Και μένω σέκος.
Αισθάνθηκα σαν να έβλεπα εκείνες τις αχνές μορφές που εμφανίζονταν στο υπέροχο σήριαλ της δεκαετίας του 60, το twilight zone, από το πουθενά, για να δώσουν σασπένς, μυστήριο, φόβο, και στοιχεία νεκρανάστασης....
 

Το επαναλαμβάνω στον εαυτό μου για να το εμπεδώσω!

Ο κύριος Παπουτσής εκπρόσωπος της πατρίδας μου!

Ωραιότατα!
Μορφή του παρελθόντος, ναι εκείνου του παρελθόντος που κατέστρεψε την Πατρίδα μου.

Με τις σοσιαλιστικές μπαρούφες και τον σοσιαλιστικό ελληνικό νεοπλουτισμό, με όλο τον σεμσελέ Άκηδων και άλλων ουτιδανών τύπων, που ξέσκισαν την οικονομία μας και πετούσαν κυριολεκτικά τα λεφτά της Ευρώπης από εδώ και από κει...

Ένας Βουσμάνος της πολιτικής.
Γκουγκλάρισα για να δω το βιογραφικό του κυρίου Παπουτσή, για να είμαι δίκαιος, και να μη μείνω στην ανακλαστική απογοήτευσή μου (για να μην πω κάτι άλλο), όταν διάβασα πού τον ΔΙΟΡΙΣΑΝΕ...

Και φυσικά τι είδα;

Ό,τι βλέπουμε όλοι μας όταν ψάχνουμε κάποιους τέτοιους τύπους: ευρωβουλευτής, υπουργός, μέλος της ΕΦΕΕ (μεγάλο κατόρθωμα), κοντά στη Γενιά του Πολυτεχνείου κλπ κλπ.

Φυσικά από ιδιωτικές περγαμηνές, από κάτι που να έχει να δείξει σαν παραγωγικός πολίτης, χωρίς να είναι ΔΙΟΡΙΣΜΕΝΟΣ, τίποτε απολύτως!

Ουδόλως διέφερε το βιογραφικό του από άλλους αντίστοιχους που ΔΙΟΡΙΖΟΝΤΑΙ, σε θέσεις κλειδιά στο Δημόσιο ή σε Διεθνείς Οργανισμούς ως εκπρόσωποι της Ελλάδας...

Μάλιστα, ο συγκεκριμένος υπηρετεί άοκνα την πατρίδα και το κόμμα από την τρυφερή ηλικία των 28 ετών, όταν ο αείμνηστος Ανδρέας τον έστειλε στην ευρωβουλή για να εκμεταλλευτεί τον διανοητικό του όγκο…

Κάτι ανάλογο με τη περίπτωση Φώφης δηλαδή.

Πολιτικοί ογκόλιθοι.
Δεν ξέρω αν η απογοήτευσή μου είναι αδικαιολόγητη.

Αλλά δε μπορώ να δεχτώ να βλέπω πάλι την ίδια ιστορία.

Έτσι θα αλλάξουν οι νοοτροπίες στην Ελλάδα;

Προσπαθώντας μια ζωή να κάνουμε συμβιβασμούς με το χθες;

Προσπαθώντας να ικανοποιήσουμε ένα παρελθόν που από την άλλη μεριά λέμε ότι έχει πεθάνει, γιατί αυτό διέλυσε την Πατρίδα μας;
Θα περίμενα να μπει σε αυτή τη θέση ένας νέος άνθρωπος, με παραστάσεις από το διεθνές περιβάλλον, ΜΕ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΕΣ ΕΞΕΙΔΙΚΕΥΜΕΝΕΣ ΓΝΩΣΕΙΣ για αυτή τη θέση, με τον αέρα του παγκόσμιου πολίτη, και κυρίως, με περγαμηνές μιας επιτυχημένης καριέρας και όχι διορισμένων  θητειών.

Και στο κάτω κάτω, δεν χόρτασε κι ο ίδιος, από τόσα και τόσα αξιώματα που είχε, και δέχτηκε και άλλο αξίωμα, αντί να πει ευγενικά και κιμπάρικα, φτάνει πια, είναι η σειρά νέων ΑΞΙΩΝ ανθρώπων;
Απογοητεύτηκα από  την επιλογή αυτή, και τολμώ να πω από τον ίδιο τον Αντώνη Σαμαρά...

Ξέρω, το επιχείρημα είναι ότι εφόσον συγκυβερνά με το ΠΑΣΟΚ, οι συμβιβασμοί θα υπάρχουν.

Ο Μπένυ θέλει γη και ύδωρ για να παράσχει την στήριξή του.

Και παράλληλα θέλει να ικανοποιήσει την εσωτερική του αντιπολίτευση.
Φτάνει όμως!

Ο Αντώνης Σαμαράς εν τέλει θα βοηθά μια ζωή το ΠΑΣΟΚ;

Θα αναγκάζεται λόγω του 153 να δέχεται οποιαδήποτε επιλογή;

Και θα επωμίζεται μια ζωή αυτός το κόστος;

Γιατί κακά τα ψέματα, κανένας δεν ασχολείται με το αν ήταν πρόταση του ΠΑΣΟΚ, αλλά με το ότι ο Αντώνης Σαμαράς είπε το τελικό ΟΚ.

Εκτός  κι αν αδιαφορεί!

Πράγμα όμως αδιανόητο για έναν άνθρωπο που δουλεύει σαν το σκυλί για να αλλάξει την Ελλάδα, και που ασχολείται ο ίδιος με την κάθε ανθυπολεπτομέρεια.
Πρόεδρε, δεν  αλλάζει έτσι η Ελλάδα.

Δεν αλλάζει με μπαλωμένα παπούτσια, επειδή είναι από τον τόπο μας, δεν αλλάζει με ανακύκλωση προσώπων από ένα παρελθόν που εσύ άλλωστε δηλώνεις ότι έχει πεθάνει!
Και στο κάτω κάτω, στους έμμεσους ή άμεσους εκβιασμούς για να υπάρχει το... τιμημένο 153, βάρα το χέρι στο τραπέζι!
Και ο  καθένας ας γίνει υπεύθυνος των επιλογών του.

Γιατί στο τέλος, σε σένα θα χρεώνουν ακόμη και τα μπαλωμένα παπούτσια αυτών που βάδισαν οδηγώντας την Ελλάδα μας στη ζώνη του λυκόφωτος...

Νεύτων