Ξε-Κουκουλώθηκε το σχέδιο!

Υπάρχουν πολλοί που λένε ότι στην πολιτική σημασία έχουν οι πολιτικές και όχι τα πρόσωπα. Κι όμως!

Σε πολλές περιπτώσεις, τα πρόσωπα αποκαλύπτουν πολιτικές, αλλά και προσδοκίες, στόχους και μεθοδεύσεις.

Όπως επί παραδείγματι ο Πάρις Κουκουλόπουλος.

Ο άνθρωπος ο οποίος για έναν περίεργο λόγο πίστευε (κι ενδεχομένως εξακολουθεί να το πιστεύει) ότι η ζωή του χρωστάει περισσότερα απ’  ό,τι έχει.

Πώς ένας μετριότατος δήμαρχος με εξαιρετική όμως διείσδυση στο σύστημα διοίκησης νομίζει πώς μπορεί να επιβάλει πολιτικές και στρατηγικές είναι απορίας άξιο...

Η κρίση, αυτές τις ημέρες, στην Τοπική Αυτοδιοίκηση έχει δυο ονοματεπώνυμα: Θέμης Μπαλασόπουλος-Πάρις Κουκουλόπουλος.

Αμφότεροι εκφράζουν όχι μόνο το χειρότερο ΠΑΣΟΚ αλλά το πλέον απεχθές παράγωγο του πολιτικού συστήματος.

«Παιδιά» που ανατράφηκαν για να υπηρετούν και να υπηρετούνται από το Κόμμα.

 Ο μεν πρώτος ως μέγας μάγιστρος του συνδικαλισμού προσφέρει πάντα τις υπηρεσίες του -όπως και όλοι οι κρατιστές συνδικαλιστές π.χ Φωτόπουλος, Καλφαγιάννης κλπ- σε όποιο κόμμα εκφράζει τον πλέον συντηρητικό λόγο.

Και στην παρούσα φάση αυτό το κόμμα είναι ο ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος δεν θέλει τίποτε να αλλάξει για να είναι ικανοποιημένη η πολιτική του πελατεία.

Ο δεύτερος, ο Πάρις Κουκουλόπουλος είναι –σύμφωνα με τις δημοσιογραφικές πληροφορίες των τελευταίων ημερών- ο αρχηγός της ομάδας των ΠΑΣΟΚων –μαζί με Τζάκρη και Ντόλιο- που ωθούν δημάρχους σε παραιτήσεις.

Κι αυτό όχι βεβαίως με στόχο να γίνουν εκλογές, διότι εκεί θα φαινόταν η γύμνια του ΠΑΣΟΚ.

Στόχος τους είναι να παραιτηθούν τόσοι δήμαρχοι, ώστε να διορίσει μετά  άλλους ο υπουργός Εσωτερικών Γιάννης Μιχελάκης!

Δηλαδή επιδιώκουν και τον υπουργό να βάλουν στον στόχαστρο –κατηγορώντας τον στην πορεία για διορισμένους δημάρχους- αλλά και να «πολώσουν» το κλίμα στις τοπικές κοινωνίες ενόψει των Αυτοδιοικητικών εκλογών του 2014!

Αυτό μόνο ξέρει να κάνει ο κ.Κουκουλόπουλος: να προκαλεί προβλήματα για να είναι απαραίτητη η παρουσία και ο λόγος του.

Παίρνοντας... «δύναμη» ως ο εξ απορρήτων του προέδρου του καταρρέοντος ΠΑΣΟΚ, ο εν λόγω πολιτικός ενδύθηκε το «μανδύα» του Καίσαρα της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και ως άλλη αυθεντία όχι μόνο θέλει να επηρεάσει καταστάσεις, αλλά επιδιώκει να επιβάλλει ανθρώπους και πολιτικές.

Ήδη στελέχη της ΝΔ «πλήρωσαν» αρκετά τη συμπόρευση με τον κ.Κουκουλόπουλο και την «πολύχρωμη ομάδα κοινών συμφερόντων» δημάρχων της ΚΕΔΕ (ο Ευρυρπίδης Στυλιανίδης, άραγε τι έχει να πει για τότε που υπέκυπτε στον κ. Κουκουλόπουλο κι έκλεινε το μάτι στους δημάρχους; Άραγε του βγήκε σε καλό;)

Βεβαίως μας προκαλεί απορία γιατί συμπεριφέρεται έτσι ο κ.Κουκουλόπουλος! Μήπως διότι δεν έγινε δεκτό το αίτημα του να γίνει υπουργός Εσωτερικών;

Μήπως διότι θεωρεί ότι είναι ο Κιγκινάτος της Τοπικής Αυτοδιοίκησης;

Μήπως γιατί απειλούνται τα πολιτικά του συμφέροντα και οι κύκλοι επιρροής του; Κάτι απ όλα αυτά, ή όλα μαζί;

Σε κάθε περίπτωση φαίνεται πόσο ορθή ήταν η απόφαση του Αντώνη Σαμαρά να μην αναθέσει το υπουργείο Εσωτερικών στο συγκεκριμένο πρόσωπο.

Εύκολα μπορεί να φανταστεί κάποιος τι θα γινόταν τώρα αν υπουργός Εσωτερικών ήταν ο εν λόγω πρώην δήμαρχος και νυν κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ. (Βεβαίως μην απορήσετε αν τις επόμενες μέρες ζητήσει εξαίρεση ή δεν μιλήσει στο πολυνομοσχέδιο. Διότι πώς θα υπερασπιστεί και το κόμμα του και την προσωπική του πελατεία;)

Η Τοπική Αυτοδιοίκηση είναι άλλος ένα τομέας που πρέπει να μπει βαθιά το νυστέρι. Ο κρατικοδίαιτος εσμός αυτών των τιτουλάριων πρέπει να αντικατασταθεί από σύγχρονες ευέλικτες και ευρωπαϊκά προσανατολισμένες δομές.

Δεν μπορεί να συνεχίζει να δρα το πρώην «κυβερνοΠΑΣΟΚ» το οποίο ανάλογα με τα συμφέροντα κινείται ανάμεσα στα κόμματα της κεντροαριστεράς που συγκυριακά γνωρίζουν δημοσκοπική ευφορία.

Κυρίως, όμως, δεν αντέχει η χώρα τέτοιες συμπεριφορές που προτάσσουν το προσωπικό και κομματικό καλό πάνω από το Εθνικό.

Προς αυτήν την κατεύθυνση, ίσως θα ήταν πολύ χρήσιμο ο Πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς να κάνει κύκλους εργασίας με ανθρώπους που γνωρίζουν το κάθε αντικείμενο και θέλουν να προσφέρουν, σαν επιτροπές εμπειρογνωμόνων.

Και να διαμορφώσουν σχέδια δράσης που θα είναι έτοιμα.

Και μετά θα έχει τη δυνατότητα να τα ανασύρει να τα επεξεργαστεί να τα τροποποιήσει.

Αλλά τουλάχιστον θα υπάρχει κάποιο σχέδιο.

Έτσι ώστε να μην υποκύπτει η Κυβέρνηση σε μαθητευόμενους μάγους (όπως πχ στο θέμα ΕΡΤ) ή να καταφεύγει σε συστημικούς (πχ Τοπική Αυτοδιοίκηση και Εκπαίδευση) ή  στην κατ ανάγκη συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ.

Τον τελευταίο χρόνο έγιναν πολλά.

Βεβαίως υπήρξαν και καθυστερήσεις.

Οι επόμενοι όμως μήνες είναι απολύτως κρίσιμοι.

Η χώρα πρέπει να σωθεί.

Και η σωτηρία απαιτεί τόλμη, δράση, σχέδιο και αποφάσεις.

Η απλή διαχείριση και η ανακύκλωση προσώπων του «κακού» παρελθόντος δεν βοηθάει.

Στο κάτω-κάτω αυτό μπορεί να είναι και το μοναδικό καλό των μνημονίων: να...ξε-κουκουλώσει όλα τα σαπρόφυτα του παρελθόντος.

Και να τα στείλει σε...αδιάκοπη κινητικότητα.

Αλλά εκτός πολιτικής!

Λυσίας