Πρωτογενές πλεόνασμα; Τώρα μπορούμε να χρεοκοπήσουμε ελεύθερα!

Η χώρα είναι ως φαίνεται πολύ κοντά στο να επιτύχει το πολυπόθητο πρωτογενές πλεόνασμα.

Κατά την ταπεινή γνώμη του γράφοντος, αυτό θα μπορούσε να συμβεί ακόμη και εντός του 2013 εάν πάει καλά η συλλογή των άμεσων φόρων και του χαρατσιού της ΔΕΗ.

Στο σημείο που βρίσκεται τούτη την ώρα η χώρα, ελάχιστη σημασία έχει αν αυτό το πρωτογενές πλεόνασμα είναι διατηρήσιμο (που δεν είναι, κατά την γνώμη μου πάντα) ή όχι. Εκείνο που έχει μεγαλύτερη σημασία είναι η άμεση ψυχολογική του επίπτωση τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό της χώρας.

Στο εσωτερικό της χώρας, μια τέτοια εξέλιξη επιβεβαιωμένη μπορεί να αποτελέσει την μαγική εκείνη σειρήνα που θα ηχήσει εν μέσω της οικονομικής ακινησίας και αφενός θα ωθήσει και πάλι τους Έλληνες προς το επιχειρείν, αφετέρου θα ενισχύσει το ηθικό των κυβερνόντων και την ανοχή της κοινωνίας προς αυτούς, στην κατεύθυνση των απαραίτητων μεταρρυθμίσεων, κυρίως σε πρώτη φάση όσον αφορά την διαφθορά και την γραφειοκρατία του δημοσίου και την ορθή και παραγωγική λειτουργία του τραπεζικού συστήματος ώστε να αρχίσει και πάλι να κυκλοφορεί ρευστό στην στεγνωμένη αγορά.

Στο εξωτερικό από την άλλη, μια τέτοια εξέλιξη θα δώσει άμεσα την νομιμοποίηση για την ελληνική κυβέρνηση να αρχίσει σοβαρότερες διαπραγματεύσεις, τόσο στην κατεύθυνση της μείωσης του συνολικού χρέους της χώρας μέσω OSI και της διευκόλυνσης της αποπληρωμής του μέσω επιμήκυνσης και μείωσης των επιτοκίων, όσο και στην κατεύθυνση της συζήτησης για εισροή στην χώρα έξτρα αναπτυξιακών κονδυλίων υπό μορφή σχεδίου «Μάρσαλ», ίσως τον μοναδικό τρόπο ώστε να δούμε ανάπτυξη εντός ευρώ ως χώρα.

Ακόμη και αν δεν επιτευχθούν αυτοί οι δύο μείζονες στόχοι, τότε θα μπορούσαμε να επιτύχουμε πρόσκαιρα κάποια χαλάρωση των  μνημονιακών δεσμεύσεων και να διαπραγματευτούμε πιο εύκολα κάποιο δειλό άνοιγμα σε κοινωνικές παροχές προς τις ομάδες του πληθυσμού που υπέφεραν το περισσότερο από την μακροχρόνια ύφεση (νέοι, μακροχρόνια άνεργοι, οικογένειες χωρίς εισόδημα, ανασφάλιστοι χωρίς ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, αυτοαπασχολούμενοι χωρίς εργασία και στον ήλιο μοίρα, κ.α.).

Θα μου πείτε, πως δεν θα ήταν και μεγάλη παρηγοριά ορισμένες τέτοιες περιορισμένες κινήσεις για εκατομμύρια συμπατριώτες μας που υποφέρουν.

Θα συμφωνήσω, αλλά θα είναι μια καλή ένεση ηθικού και μια χειροπιαστή απόδειξη συναλληλίας και αδελφοσύνης άκρως απαραίτητης για την επόμενη ακραία και αποφασιστική κίνηση που ίσως επιλεγεί.

Ακριβώς αυτό είναι και το «ατομικό όπλο» που δυνάμει θα ευρίσκεται στα χέρια της κυβέρνησης στην περίπτωση επίτευξης έστω και πρόσκαιρου πρωτογενούς πλεονάσματος.

Αν τελικά η Ευρώπη και ειδικά η Γερμανία, αποφασίσει πως δεν θέλει ή δεν μπορεί να μας βοηθήσει ενεργά να βγούμε από την οικονομική καταστροφή, τότε μία μόνη διέξοδος μένει για την Ελλάδα και αυτή η διέξοδος, επιβεβλημένη με σκληρότητα και επιμονή από τους εταίρους μας, δεν θα είναι άλλη από την προετοιμασία της χώρας για να προχωρήσει στο περίφημο PLAN B.

Και αυτό το εναλλακτικό σχέδιο, δεν μπορεί να είναι άλλο από την συντεταγμένη χρεοκοπία μας αρχικά εντός του ευρώ (με μονομερή στάση πληρωμών) και στην συνέχεια φυσικά σε εθνικό νόμισμα και ίσως ακόμη και εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Η επίτευξη πρωτογενούς πλεονάσματος, μας επιτρέπει να σχεδιάσουμε απερίσπαστοι μια συντεταγμένη χρεοκοπία.

Ελπίζω οι εταίροι και σύμμαχοί μας να μη μας αναγκάσουν να προχωρήσουμε σε ένα τόσο καταστροφικό για την χώρα εγχείρημα.

Κι αυτό όχι από συμπόνια και συμμαχική «αγάπη» αλλά από αίσθηση του κοινού συμφέροντος.

Επειδή είναι βέβαιο πως μέσα στον σκληρό και ανταγωνιστικό κόσμο που ξημερώνει, η ισχύς θα βρίσκεται πάντα «εν τη ενώσει» και όχι «εν τη διαλύσει».

Akenaton

Antinews